Wederom een dag van veel gedobber. We komen maar niet weg tussen de eilanden vandaan. Vanochtend op de motor er tussenuit gevaren, toen kwam er weer een heel klein beetje wind, dus verder op zeil. De oceaandeining en de stroming werken ons behoorlijk tegen. Na een paar uur waren we weer een aantal mijlen terug naar het Noordwesten gezet, lagen we weer bij die eilanden. Vanmiddag kregen we er echt genoeg van. Het tuig staat te klapperen er is geen goed aan te doen. Gezorgd dat we een eindje uit de buurt van Isabela komen met de motor, toen toch besloten, dat we die motorenergie beter in de nacht kunnen gebruiken, als we niets kunnen zien en meer power voor onze apparatuur nodig hebben. Vervolgens de zeilen ingerold en ons allebei met een boekje op de kuipbank geïnstalleerd. Dat voelt beter. Nog een grote schildpad naast en onder de boot gehad. Dit keer hebben we hem in volle glorie op de foto. Eigenlijk waren het er twee. Omdat er geen wind is, is het water olieglad. Iedere verstoring kun je dus zien. We zagen een hoop gespartel, maar konden het niet goed herkennen. We zijn er heel rustig naar toe gevaren. Een schildpad aan het rugcrawlen! Buik boven, geen gezicht. En een gespetter met die grote flappen. Maar er bleek er nog één in de buurt te zijn. Dus we denken dat ze net een nummertje aan het maken waren. Verder ook nog een live aflevering van National Geographic. De gezamelijke jacht op vis door dolfijnen onder water en een hondertal vogels, voornamelijk grote genten, boven en in het water. Je kijkt je ogen uit. Het is nu 20.00 uur, de maan is net op, we varen op de motor, want we zijn weer richting eiland gedreven. We gaan nu proberen wat wind te vinden en in ieder geval uit de buurt van land te blijven. Net in het maanlicht wederom een grote dolfijnenshow. Misschien wel veertig of meer grote dolfijnen rond het schip, wederom salto's makend, proestend, sprintjes trekkend. Ze duiken onder de boot door, je kunt ze aanraken, zo dichtbij. Af en toe voel je een bonk, dan heeft er een zijn kop gestoten. Het is heel spectaculair, maar af en toe gaat er ook wel eens de gedachte door je heen, dat zo,n grote groep wel heel veel verzamelde kracht is. Die moeten niet kwaad op je worden. Deze soort dolfijnen is supergroot, ik denk toch wel zo'n 2 tot 3 meter. We zitten hier helemaal alleen met ons scheepje op de oceaan in het donker. Maar de sensatie wint het toch altijd. Het zijn zulke bijzondere belevenissen. Verder alles okay bij ons.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten