donderdag 16 juli 2015

spreekwoord

Dinsdag, 14 juli 2015, aankomst Rodrigues.
Jullie kennen vast het spreekwoord: Roep geen hee, voordat je over de brug bent! Nou wij kennen het ook, maar dan uit de praktijk. We hadden wat beslommeringen en tegenslagen, vooral in het Indonesische stuk, maar daar over in de website meer, maar uiteindelijk hadden we qua zeilen een superovertocht, we hadden vanaf Sunda Strait, dus het begin van de Indian Ocean, tot aan Rodrigues gerekend op 25 - 30 dagen varen en uiteindelijk hebben we die afstand in 21 dagen afgelegd. We hebben flinke velden met echt hoge golven moeten trotseren, heel wat windstoten te verwerken gehad, maar het ging prima en de Happy Bird heeft wederom getoond een superzeilschip te zijn. Het ging echt hartstikke goed. De laatste dag en vooral nacht voor de landing kwamen we wederom in een veld met echt hoge golven terecht, zeker 5 meter hoog en miljoenen achter elkaar, de wind giert, maar wat het extra moeilijk maakte was dat we nu dwars op de golven moesten blijven varen, omdat we geen hoogte meer mogen verliezen. We hebben een aantal keren een flinke plens zout water over ons heen gekregen, maar het lukte allemaal wonderwel. En we gingen wel zo hard, de boot was niet in te tomen. Een zware nacht werd het en bij het eerste ochtendlicht zien we in een waas Rodrigues liggen in de wolken. Wauw, dat hebben we keurig gedaan, we zijn trots! Ik ga vast maar wat opruimen, want de healthofficer komt aan boord en nog wat andere officials. En hoe schoner de boot oogt, des te beter. Zo laat ze straks maar komen, we kleden ons fatsoenlijk aan en gaan vol goede moed het laatste traject in. Hee daar ligt nog 1 chocolaatje, die is mijn! Er zit een hard stuk in, kies gebroken! Nee he! En niet zo'n beetje stuk ook er is bijna niets meer van over. Dat is mooi shit! Okay vinden we wel een oplossing voor. Nu even ons hoofd erbij houden, want de golven worden steeds driester. Dan komt het punt dat je de Port Captain en de Coastguard moet oproepen om toestemming te vragen om de haven binnen te varen. Haven betekent in andere landen gewoon wat voor ons een baai is, waar je kunt ankeren. De een voor de ander wil van alles van ons weten en steeds moeten we weer wachten tot zij ons weer oproepen, want we mogen nog niet naar binnen. Iedere keer is er ook weer overleg tussen de Port Captain en de Coastguard. Als we dan eindelijk onze permissie krijgen, zijn de geleide lijn, die we moeten volgen naar de kust al voorbij. Die lijn wordt aangegeven door verschillende geleide bakens, die je exact in het verlengde van elkaar moet houden, dan ga je precies tussen de riffen door en kom je aan bij een smalle beboeide geul naar de kant. Nu moeten we tegen de wind en golven in bij het begin van de geleidelijn zien te komen. Zoals gezegd, de golven zijn 5 meter hoog met omkrullende kruinen en de wind giert als een gek. We zetten de motor bij, maar het blijft lastig en bijna ondoenlijk. En dan gaat het motoralarm af, oververhitting, geen koelwater! Wat we in Indonesia ook hadden, dus dan toch verder op alleen zeil. We doen er alles aan, maken extra slagen, varen zelfs af en toe met de fok bak, om maar tussen de boeienlijn terecht te komen, maar we krijgen het niet voor elkaar. Het scheelt maar 100 meter en we krijgen het niet voor elkaar en de riffen zijn hier akelig dichtbij. We hebben al contact gemaakt met de Port Captain en nu vragen we sleepboothulp aan, want anders kan het wel eens naar aflopen. Niemand antwoord: Ja we komen er aan, dus roepen we ook de Coastguard op, de tijd dringt. En ja daar komt een Rib van de Coastguard aangesjeesd, die gooit een sleeplijn over en begint meteen te slepen, Roderick staat nog voorop, ik aan het stuurwiel, maar de zeilen staan nog op uiteraard. Begint de sleepbootkapitein te roepen: Laat die zeilen zakken, laat die zeilen zakken! Ja dat snappen wij ook wel, maar onze zeilen moeten ingerold worden en hij kan dat niet zien. Dus ik ga aan de lieren, maar omdat het voorzeil onderhand tijdens het slepen bak staat, is dat met geen mogelijkheid in te draaien en dan is er toch een flink taalprobleem. Kortom de hele handel loopt vast, de schoten moeten gelost worden, arme Roderick krijgt die tegen zijn hoofd, alles flappert en slaat en de Captain maar roepen over de marifoon, dat die zeilen weg moeten. We doen er alles aan en besluiten dan gewoon de sleeplijn los te gooien en eerst de zeilen binnen te halen. Maar dat is niet makkelijk meer nu. Niets zit meer normaal op zijn plaats, tot overmaat van ramp wordt Roderick zijn bril van zijn hoofd geslagen ( Ja de tweede), dus die staat halfkippig op een springend voordek te zwoegen. Okay, we proberen het nog een keer, de zeilen zijn weg, opnieuw de sleeplijn bevestigd en daar gaan we. De RIB heeft er best wel moeite mee, want het spookt behoorlijk en de doorgang door het rif is in deze omstandigheden best wel nauw. Maar het gaat allemaal. Ineens zien we nu ook de grote sleepboot in volle vaart op ons afkomen, wat krijgen we nu! Gaan ze nu de sleep overgeven? Wat blijkt de Coastguard en de Port Captain zijn elkaar een beetje vliegen aan het afvangen, denken we. Roderick roept ze op, dat we liever de situatie willen houden, zoals het nu gaat. Na wat gemor, blijft het ook zo, de RIB sleept ons en de grote sleepboot gaat naast ons mee. Ineens denken we aan de lijn van de sleepgenerator. Shit, waarschijnlijk is een van de boten er overheen gevaren, de lijn zit muurvast, dat kan gevaarlijk worden, als de achterkant van ons schip tegen gehouden wordt door de lijn en de voorkant voortgesleept wordt. Het enige wat Roderick kan doen is de sluiting losmaken en daar gaat ons mooie systeem naar de bodem. Kassa! Dan komen we bij de ankerplaats, er is niet veel ruimte, er ligt een vrachtschip aan de kade en alle jachten moeten nu buiten ankeren. Roderick staat te beven van de stress, die kan wel huilen om wat er allemaal met ons mooie schip gebeurt. Dan komen er 2 cruisers in een dinghy aangesjeesd, 1 stapt direct aan boord, we denken dat jullie wat hulp kunnen gebruiken. Ze zien een vrouwtje achter het stuurwiel, Nou ga maar liever naar het voordek, we moeten ankeren en mijn man heeft zijn bril verloren. Zo gezegd, zo gedaan. We liggen, nu komt toch wel de stress eruit. Tjee, wat een gedoe. Maar daar komt de Australier Neil alweer aan met in zijn handen een theedoek, waarin een eigen gebakken brood zit, dan kunnen we tenminste ontbijten. Wat lief! Vervolgens hoort hij Rodericks verhaal aan, dat er iets niet goed is met de impellor en dat we geen reserve meer hebben. Hij gaat de boten langs om overal te vragen of iemand een passende impellor voor ons heeft. En ja, wat een geluk, het schip Mala stelt hem meteen beschikbaar. Wat doet dat je goed! Een uur later komt er weer een dinghy aangevaren. Wat is er aan de hand met jullie? Wat sneu voor jullie, jullie zijn al 30 dagen op zee? Hier heb je een warm stokbrood net van de bakker. Nog een ander biedt aan om even onder de boot te duiken om te kijken of de lijn niet om het roer of om de propellor gedraaid is. Echt hartverwarmend! Dan komt de healtofficer alweer aan boord met al zijn vragenlijsten en formulieren, vervolgens de Coastguard. We hebben geen tijd om adem te halen. Dan roept de immigratie ons op, dat we ons op de kant moeten melden. Meteen daarna meldt de douane zich. Maar onze dinghy ligt nog halfleeg op het voordek, dus Neil kun je ons aub naar de kant brengen en straks weer ophalen? De hele papierwinkel afgehandeld, dan het dorp in om een ATM machine te zoeken, want we moeten de rekening van de healtofficer betalen, 647 Mauritius Rupee. Hoeveel dat is? Weten wij ook niet, want we hebben geen internet. Kan het jullie nu wel vertellen, er gaan ongeveer 38 MUR in 1 Euro. Dan op zoek naar een telefoonwinkel voor een Rodrigues telefoonnummer en Internetacces. Allemaal geregeld. Wij blij.Op de terugweg komen we de vrouw van Neil tegen, die ons aanroept, dat we meteen met haar mee terug kunnen varen. Ze steekt ons nog gauw een pakje baconblokjes toe, zodat we die vanavond bij het brood kunnen eten, eieren hebben we nog. Ongelooflijk hoe we door iedereen vertroeteld worden. We zijn meteen niet zielig meer. Rodrigues heeft een heel eigen sfeer, de bevolking is Creools, erg vriendelijk, kleurrijk gekleed, dames met strakke broeken, diep uitgesneden fleurige bloesjes, flinke borsten en enorme billen, prachtige kindjes en iedereen kunstig gevlochten haar. Eenmaal weer aan boord zijn we uitgeteld. Er staat ons weer heel wat werk te wachten, morgen moet Roderick absoluut de motor weer aan de praat krijgen, want het vrachtschip vertrekt de volgende dag en dan moet iedereen uit de weg zijn.
Nu is het donderdag de 16e juli 2015. De motor loopt weer als een zonnetje, het vrachtschip is weg, wij mogen aan de kade liggen samen met de andere cruisers, de Port Captain komt even praten, die had ons iets over bier horen zeggen. Ja dat klopt, we vroegen of Neil ons een lift naar de kant kon geven en dan konden we even een biertje drinken... Nou de Port Captain vindt dat hier bij de supermarkt het bier te duur is, dus als we hem het geld geven, neemt hij goedkoper bier voor ons mee, als hij terugkomt van huis. Een uurtje later staat hij op de kade met een tray blikjes bier. De man van wie de impellor hebben gekregen, wil van geen betaling weten en doet zijn verhaal, dat toen hij eens in nood zat, hij ook zo maar geholpen werd. Dus in feite het Pay Forward systeem, of een beetje Wie goed doet, goed ontmoet. Ja wij zouden een ander ook helpen. Onze internetkaart werkte helaas niet, vandaar dat we jullie niet konden bereiken, 4 keer met de Helpoffice gebeld en zie ook dat werkt nu ook. Verder zit hier een prima supermarkt, we hebben onszelf op allerhande heerlijke dingen getracteerd, Brie, een stuk Emmenthaler, Pepersalami verse baguetter erbij. Mmmm. Er zit hier een piepkleine computershop, maat garage, waar we onze laptop gebracht hebben en toen we van de supermarkt terugliepen werden we al geroepen, dat hij klaar was en weer werkte. De geheugenkaart was gebroken, nieuwe erin en een half uur later hebben we voor 60 euro weer een werkende laptop. We waren vanochtend al om 5.00 uur in touw omdat we op tijd ankerop moesten om het vrachtschip de ruimte te geven, dus toen we eindelijk aan de kade lagen, moesten we direct allerhande zaken regelen, het ontbijt was er in de drukte bij ingeschoten, maar we hebben alweer een superklein restaurantje gevonden met zulk heerlijk eten. Echt Creools, rijst met een Porkcurry, verse boontjes en pepers, een linzensaus eroverheen, verse zuurkoop erbij, het was zo heerlijk en ook weer voor een habbekrats. We zien het verblijf hier wel zitten. Zo zien jullie, we maken af en toe nog eens wat mee. Liefs van ons en binnenkort komen de foto's en wat extra info ook op de website.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dinsdag 14 juli 2015

dag 29

Happy Bird has landed.
Dinsdag, 17 juli 2015, dag 29 naar Rodrigues. We hebben een heel wilde dag en vooral nacht achter de rug, de golven zijn weer dwars en erg hoog, nu moeten we overlangs omdat we de eindstreep willen halen, we krijgen heel wat zoute douches. Het gaat zo verschrikkelijk hard, met 10 knopen door het stikkedonker en dan die beukende golven erbij, reven, weer reven en nog eens reven. Zeilen maatje zakdoek en nog gaan we loeihard. In de ochtend zien we Rodrigues al onder de wolken liggen. Het heeft nog aardig wat voeten in de aarde om daar aan te komen, maar dat vertel ik een andere keer. We krijgen alle officials nog aan boord, moeten ook op de kant naar immigratie en customs, geld halen, telefoonkaart zien te kopen enz. Duurt even voordat ik de website bij kan werken, ik zet zo spoedig mogelijk wat meer nieuws op de happybirdopzee.blogspot.com We liggen hier voor anker tussen de riffen en het loeit van de wind. Maar wat een leuk eiland. Liefs en tot gauw. Roderick en Yvonne

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

maandag 13 juli 2015

dag 27 en 28 Rodrigues

Zondag, 12 juli 2015, dag 27 onderweg naar Rodrigues.
Vandaag is het gewoon een heerlijke zeildag, om 12.00 uur LT is onze positie 19 44.24S 068 20.75E en hebben we dit etmaal 131 Nm afgelegd. Het schiet lekker op zo. De wind is tussen de 16 en 24 knopen vanuit het Oosten, dat betekent dat we lekker voortgang kunnen houden zonder problemen, de golven zijn zo'n 3 meter. Ik ga eens even de groentebak inspecteren, het verse spul raakt nu op, nog een stuk kool voor een salade met perzik en walnoten, altijd lekker en nog bijna een kilo uien en wat aangetaste aardappelen. Ik weet eigenlijk niet of Rodrigues ook alle verswaar in beslag neemt bij het inklaren, maar het zekere voor het onzekere, ik ga een pan hachee maken, lekker met een blik Daging Lada Hitam, rundvlees in pepersaus, erdoor. En lekker dat het geworden is, mjammie.
Maandag, 13 juli 2015, dag 28 onderweg naar Rodrigues.
We zijn iets te ver naar het Zuiden verzeild geraakt, maar vanaf vandaag zou de wind iets meer vanuit het Zuiden komen, zodat we weer wat meer Noordelijk naar het Westen kunnen varen. Om 12.00 uur LT ( als de zon pal in het Noorden staat) hebben we al 10 Nm goedgemaakt, als we dit zo vol kunnen houden, de golven zijn altijd de grootste spelbreker, komen we morgen in de namiddag aan bij Rodrigues. We shall see!
Om 12.00 LT is onze postitie 19 47.28S 065 55.03E We hebben alweer een etmaal van 140 Nm achter de rug, nog hemelsbreed 141 Nm te gaan.
Het is te merken dat we in de buurt van de bewoonde wereld komen, vandaag voor het eerst weer eens 2 schepen gezien. Rodrigues here we come. We hebben geen idee wat we kunnen verwachten, we hebben in de boeken weinig informatie staan, in Anjum hebben we daarom een hoop informatie over de eilanden gedownload, maar dat staat nu juist op de computer, die nu niet wil opstarten. Verrassing dus. Liefs R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

zaterdag 11 juli 2015

dag 24 25 26

Eerst nog even donderdag,wat nou ellendig, super zal je bedoelen! Terwijl Roderick probeert een postduif de mailtjes door de strot te duwen, komt er een nieuwsgierige vinvis langszij. Een echte joekel op nog geen 10 meter afstand. Ook altijd weer een beetje eng, hij is net zo groot als ons schip, meter of 12. Maar hij heeft het erg naar zijn zin, zwemt een stukje terug en komt in de volgende golf weer meesurfen, maakt een rondje enz. Hij is erg geinteresseerd in onze aquagen, daar zwemt hij steeds op af, ook heeft hij er een keer in gebeten, want ineens stopte de draaiing van de spoel, de lijn stond strak en sprong daarna weer terug. Dat vind ik altijd wel eng. Daarna zwom hij steeds heen en weer dwars onder de lijn van de sleepgenerator door (ieks) dan weer terug naar de volgende golf en daar kwam hij weer!! En echt vlak bij. Soms op maar 4 meter afstand. Wauw. Foto's maken was een crime, want we zitten nog steeds in die torenhoge golven, dus je bent aangelijnd, het hele hekwerk hangt vol met van alles en nog wat en die walvis is razendsnel. Natuurlijk wil ik ook mijn camera uit de golven houden, dit is al Lumix nr 4, maar volgens mij heb ik 1 goed gelukte foto erbij. Het was echt super! Volgens de boeken een Bryde Vinvis, tikkeltje beige op de rug, wit van onderen, 11-14 meter lang, weegt 12-20 ton, is nieuwsgierig en nadert soms boten en springt rechtstandig uit het water. Hebben we ook gezien, maar liefst 3 sprongen, hlemaal uit het water. Zoooo gaaf!
Verder bleef de zee zo onstuimig, ik hield mijn hart vast voor de nacht, we hebben uit voorzorg een wachtsysteem van 2 uur ingesteld, want je bent met deze omstandigheden zo moe, en verder een bedje op de grond in de kajuit gemaakt, waar we om beurten met kleren aan op kunnen vallen. Uiteindelijk viel het wel mee, de golven waren maar 4 meter ipv 6 meter, je ziet een kinderhand is gauw gevuld.

Vrijdag, 10 juli 2015, dag 25 naar Rodrigues. Vandaag is het onze trouwdag, 46 jaar alweer, dat gaan we op gepaste wijze vieren met droge biskwietjes en apart slapen. Hier hoeven jullie niks achter te zoeken!!! We zijn nog steeds Happy! Vandaag doet de zee wederom zijn best alles over hoop te gooien, inclusief ons bootje. Maar de zon schijnt en we moeten gewoon verder en dat gaan we nog steeds met gezwinde spoed. Weer 143 Nm erbij. Onze positie om 12.00 LT 18 20.51S 072 31.57E Het begint op te schieten. Liefs van het bruidspaar.

Zaterdag, 11 juli 2015, dag 26, Helaas kregen we de mails niet verzonden, dus nu maar meteen een aanvulling. De nacht was goed te doen uiteindelijk, dus we kwamen ook nog een beetje aan onze rust toe. Nu is het hoogwater dus is de zee meteen weer onstuimig, voor het eerst echte regenbuien, helaas waait het daarin zo hard, dat we geen water kunnen opvangen. Dat zou wel prettig zijn, want de tanks zijn al meer dan 2 weken leeg. Nu is ineens de wind weggevallen, maar de onstuimige zeebeweging gebleven, dus de zeilen en de vallen klappen tegen de tuigage, we schommelen als een gek. Laat er maar gauw weer een windje komen. Het is nu 12.00 LT er is inderdaad weer wat wind gekomen, we varen langzaam door, niet helemaal de juiste kant op, maar een mens kan niet alles hebben. We komen met deze koers te zuidelijk aan, maar over 2 dagen gaat de wind wat meer vanuit het zuiden komen en kunnen we een stuk naar het noorden zien te komen. Moet lukken denken we. Ons etmaal geeft weer 132 mijltjes, nog 395 NM te gaan. Dat zullen er nog wel wat meer worden. Positie 18 58.28S 070 24.02E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

donderdag 9 juli 2015

donderdag, dag 24 Rodrigues

Donderdag, 09 juli 2015, dag 23 op weg naar Rodrigues.

Tjee, het gaat er een beetje inhakken al dat geweld van de golven, vannacht dachten we dat we het meeste gehad hadden en dat we het golvenveld uitgevaren waren, we gingen terug naar golven van 3 meter, de wind zakte naar 20 knopen, dat was alweer een stuk aangenamer. De maan komt iedere dag 1 uur later op, vannacht was dat al 7 uur na zonsondergang, dan vaar je al die tijd in het donker. Gelukkig was het een groot deel van de nacht helder en voeren we recht onder de Melkweg onder Myriaden van sterren. Prachtig. Roderick is ook weer een beetje blij, onze Masterplotter vertoonde toch steeds weer kuren, hij schakelde zichzelf steeds uit en startte dan weer op, maar alle instellingen waren dan weer verdwenen, vectoren, AIS, data, waypoints, kortom alles. Nu varen we momenteel op een lege oceaan zonder eilanden en ook zonder scheepvaart, de laatste 8 dagen, dus kan de plotter gewoon uit blijven staan, we zien namelijk alleen een wit scherm met midden op ons bootje. Straks bij aankomst wordt dat natuurlijk problematischer. Roderick heeft al van alles geprobeerd, gereset en weet ik veel wat nog, tot ik voorstelde om Ray Marine Support te mailen, alleen het adres wat wij hebben werkt niet meer. Hebben we het via Amerika geprobeerd met de vraag of zij de mail konden doorsturen, maar ook dat lukte niet. Wij hebben hier geen internet, dus je kunt niets nazoeken. Uiteindelijk hebben we Hanneke en Nils van de Pelagie gemaild, die zijn momenteel in Holland en gevraagd of zij de adressen kunnen doormailen. Kregen we een keurig mailtje van Ray Marine terug, dat hij dat ook niet zo kan oplossen, maar misschien konden we alsnog de fabrieksreset proberen, die houden ze volgens ons erg geheim, want die staat nergens aangegeven. Gedaan en Gelukt en Roderick dus weer blij, ik ook trouwens.
Qua golven valt het vanochtend echt tegen, we zaten in zulk een geweld, alle golven meer dan 4 meter en ook vele van 6 meter, nu hebben we daar vroeger al vaker mee gedeald maar dit keer zijn het heel steile holle golven, die op punt van breken staan. Echt eng. Als een golf je meeneemt en je op de top meesurft, moet je goed oppassen dat je niet sneller gaat dan de golf. Ervoor is een diep ravijn, daar is gewoon geen water, heel eng als je daar in kijkt. Dus snel de schoot los om de snelheid weer terug te brengen. Tot overmaat werd het hoogwater, dus nog meer kracht, en liep de wind op tot 28 knopen, nee, dit stukje konden we wel missen. Het is nu nog steeds chaos, maar de scherpe kantjes zijn eraf. We hebben een gigantische hoeveelheid mijlen afgelegd, namelijk 154 Nm, nog 663 Nm te gaan, maar misschien maken we nog een ommetje. We moeten aan de noordzijde van Rodrigues uitkomen.
Ik stop er mee, ik moet weer naar buiten. We doen om de beurt zo'n 2 uur in ons eentje, dan kan de ander wat rust nemen, het is erg zwaar en we weten niet hoelang dit nog gaat duren. Dit was buiten verwachting. Onze positie om 12.00 uur 17 19.02S 074 52.85E
We zijn alweer 15 graden meer westelijk, dus onze klok gaat weer een uurtje terug, Dennis dit is speciaal voor jou: UTC +5
We zullen doorgaan la la la la la....R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

woensdag 8 juli 2015

dag 22 en 23 Rodrigues.

dinsdag,07 juli 2015, dag 22 naar Rodrigues. Het wordt steeds moeilijker een radiozender te pakken te krijgen, de keus is Brunei of Afrika, beide niet zo in de buurt, R is 2 tot 3 uur bezig om de mails binnen te halen en weg te krijgen. Het gaat nog steeds prima, de oceaan is erg onstuimig, maar we kunnen nog altijd zeilen, dat is al heel bizonder. Positie om 12.00 uur LT 16 19.67S 079 56.79E 127 Nm opgeschoten.

Woensdag, 08 juli 2015, dag 23. De wind geeft nog een tikkie meer, nu voornamelijk tussen 25 en 30 knopen. De golven zijn daardoor ook nog weer toegenomen, meerendeels 4 meter hoog, met brekers er tussen, we worden flink gebeukt, Het is dood vermoeiend. Het schip houdt zich fantastisch, het krijgt een oplawaai, richt zich weer op, pakt de koers weer terug en danst over de golven. Ongekend grote hoeveelheden water komen er voorbij. Bergen rijzen hoog achter ons op en gaan dan gelukkig meestal onder ons door, verheffen het schip hoog en dan zie je die enorme muur van water verder stormen naar de horizon. Niet alleen de lengte is fascinerend, het rolt maar door, maar ook de breedte van zo'n golf is onvoorstelbaar, als of de hele Chinese Muur zich in een keer verplaatst. Als een golf ons te pakken neemt, maken we een helling van meer dan 40 graden, maar tot nu toe gaat het heel prima, alleen fysiek worden deze extremiteiten zwaar. Verder alles nog steeds okay, wat ouderdomsgebreken, je voelt je botten wel als je je continue schrap moet zetten en proberen jullie het zelf maar eens uit, een lekkere maaltijd koken onder 30 graden helling, springend en dansend en dan proberen om niet met je buik tegen het cardanisch slingerende gasstel aan te komen, nadat je de groenten eerst op handen en knieen onder de vloerschotten vandaan getoverd hebt. Maar nog steeds So far, So good. Sailmail is dus wat problematisch, dus soms kan er gewoon niets gepubliceerd worden, wij hebben geen Iridiumtelefoon. Wel hebben we iedere dag radiocontact met een andere cruiser, de Sea Bunny, die ligt momenteel op onderdelen te wachten in Kokos Keeling, en die volgen ons nauwgezet, omdat zij volgende week aan de beurt zijn voor het zelfde traject. Onze positie om 12.00 LT =UTC +6 16 53.60S 077 28.70E Heel veel mijltjes verslonden dit etmaal, maar liefst 149 Nm. Hebben we niet voor niets zo gehobbeld.Groetjes R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

maandag 6 juli 2015

zondag dag 20 naar Rodrigues

Zondag, 05 juli 2015, het golvenveld van 5 juli heeft ons bereikt, we zwieren en zwaaien dat het een lust is. Vannacht was dat wel moeilijk, de eerste uren geen maan, dus pikdonker en dan zie je de golven ook niet aankomen. De wind varieert van 14 tot meer dan 30 knopen. We houden de zeilen wat klein, want als de wind zo plotseling toeneemt,en we dan ook nog een oplawaai van een golf krijgen, dan gaan we zo hard, dat we kans maken uit het roer te lopen, we gaan slippen als het ware. Het is spannend op zulke uren,, maar het ging erg goed. Onze maximum snelheid was 11,6 knopen, normaal gemiddeld 5 en bij snelheid 7 knopen. Ons etmaal om 12.00 uur bedraagt dan ook maar liefst 142 Nm en dan ook nog de goede kant op!
We leven nu in de tijd UTC +6, iedere 15 graden west zetten we de klok 1 uur achteruit om in de juiste tijdzones te blijven. Verder sjezen we lekker door, nog zo'n 1200 en nog wat Nm. LIefs van ons voor jullie allemaal.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

maandag 06 juli dag 21 naar Rodrigues

Tja, we gaan nog steeds, vannacht nam de wind al wat af en de golven ook, dus dat was een meevaller. Roderick heeft ons rode ledlicht weer gemonteerd in de kuip, het duurt iedere dag 1 uur langer voordat de maan opkomt, vandaag worden dat al 4 uren, en dan is het zo pikdonker om je heen, nu met ons rode sfeerlicht, waardoor je ogen niet gehinderd worden, heeft het wel iets weg van Moulin Rouge, dus vannacht kwam ik tijdens mijn tweede wacht op met tromgeroffel, zwaaiende BH en hoog(?) opgeworpen benen. We zeilen nog steeds, de motor is nauwelijks aangeweest, in totaal 4 uur in het begin om stroom te draaien, maar nu de wind feller is, is dat ook niet meer nodig. De plotters staan uit, we zitten op een deel van de oceaan, waar letterlijk niets is, alleen maar water, dus om nu een scherm aan te houden met alleen maar ons bootje in het midden, is een beetje overbodig. We houden netjes een logboek bij, met koers, wind SOG en COG en uiteraard de positie en verder houden we voortdurend om de beurt wacht. 3 uur op, 3 uur af. We zitten altijd buiten, mocht de stuurautomaat problemen hebben met een plotselinge windshift of mocht de wind ineens met 15 knopen toenemen, dan is er altijd direct iemand in de buurt om in te grijpen. En natuurlijk houden we uitkijk naar andere schepen, hoewel we het laatste schip 5 dagen geleden gezien hebben. Verleidelijk om dat dan te laten schieten, maar we staaan echt iedere 20 minuten op van ons comfortabele hoekje in de kuip om rondom de horizon af te speuren, een deel van het zicht wordt namelijk weggenomen door de genua of door de anti regenflappen en verder door alles wat inmiddels aan het hekwerk hangt. Zo komen we onze tijd wel door. Gisteren kregen we de boodschap niet meer verzonden, vandaag nog maar eens proberen.
Groetjes van ons. R&Y Onze positie op 06 juli 12.00 LT 15 29.17S 082 18.75E, 138 Nm hebben we weer gemaakt, het gaat prima zo.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

zaterdag 4 juli 2015

zaterdag, dag 19 onderweg naar Rodrigues

Zaterdag, 04 juli 2015, dag 19
Eigenlijk niet zoveel te melden, we gaan gestaag door. De velden met hoge golven en harde wind wisselen af met wat normalere omstandigheden. Ik vind het wel lekker gaan. Roderick wat minder, die heeft weer een en ander te repareren. Iedere keer is er wel weer iets, een slangetje springt ergens af, een aansluiting is gecorrodeerd, maar het schip wordt ook zo intensief gebruikt. We leven op een beperkte ruimte en alles hotst en botst, daarbij geteld de hitte, de UV straling en het zoute water, dan is het niet zo vreemd. En we zijn de enigen niet, iedereen klaagt over het vele reparatiewerk. In iedere haven is iedereen weer druk aan het sleutelen. Maar je krijgt er wel een sik van. We hebben wederom 124 Nm aan ons totaaltje toegevoegd, we zitten al op 1880 Nm, waarvan 650 Nm in Indonesia. Onze positie is om 12.00 LT 14 52.67S 087 00.88E
Wederom gaat mijn belletje, dat de broodjes klaar zijn en uit de oven gehaald moeten worden en deze mail moet direct weg. We hebben maar 1 uur de kans om iets te verzenden. Liefs van ons.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

vrijdag 3 juli 2015

vrijdag, dag 18 Rodrigues

Hoi allemaal. Nou dat was goed raak gisteren, maar we kregen het pas echt benauwd toen we de weersberichten hier in de buurt opgevraagd hadden en die combineerden met wat Dennis ons te melden had. We zouden dagen achter elkaar deze zooi houden en dan zondag nog een schepje er bovenop. Dat wordt een uitputtingsslag. Maar zonder geluk vaart niemand wel, vannacht nam de wind wat af, de scherpe kantjes gingen van de golven, het bleef wel flink te keer gaan, maar het was goed te doen en we konden om beurten steeds een paar uurtjes slapen.Vandaag idem, het gaat wel prima zo. Alleen heb ik nu alvast een hele luie dag ingevoerd, je weet maar nooit wanneer ik daar weer een kans voor krijg.Dus lig ik op mijn luie rug op een kussen op de bodem van de kuip,zodat ik niet van de bank afgezwiept wordt en ook mijn veiligheidsvest niet aan hoef, eet een overheerlijke koolsalade en eigengemaakte yoghurt met honing en walnoten, lees een spannend boek. Een oceaanoversteek is zo gek nog niet. We zien wel weer wat de volgende dagen voor ons in petto hebben. Weer 125 NM afgelegd en de positie is om 12.00 LT 14 19.58S 088 48.59E
Het versturen van de mail gaat steeds moeizamer, dus nogmaals het kan ook wel een aantal dagen niet lukken. Liefs van ons. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

woensdag 1 juli 2015

donderdag dag 17 Rodrigues

Donderdag, 02 juli 2015, dag 17 onderweg naar Rodrigues

Hallo allemaal,gisteren ging het super met de gennaker, maar wenste ik wat meer wind. Be careful what you wish, zeggen ze hier. Nou die meer wind hebben we gekregen. sinds vannacht is het een heksenketel of eigenlijk meer een Rollercoasterbaan maar dan met eigen boot. Wind tussen de 20 en 25 knopen met idiote golven. De meeste zijn zo'n 3 meter hoog, maar vele ook meer dan 4 en 5 meter. Ze volgen vlak achter elkaar en momenteel vanuit 3 kanten. We worden van hot naar her gegooid. Je let op diegene, die hoog en dreigend om te krullen van opzij aan komt zetten en intussen wordt je te pakken genomen door die andee van de andere kant en doet de eerste daar nog een schepje bovenop.Goed voor de conditie moet je maar denken, we zijn er druk mee. Eten en drinken doen we minimaal, voordat je een toastboterham gepakt hebt, zijn er al tig spullen uit de kast gevallen, je moet je schrap zetten met handen en voeten, een glaasje water is zelfs al een probleem, op het moment dat je het glas naar je mond brengt ligt de helft al over je kleren. Maakt niet uit, die zijn toch al nat van overspattend zeewater. We gaan het wel weer redden en komen straks als slanke dennen aan de overkant aan. We hebben met piepkleine zeiltjes de sokken erin, Om 12.00 uur LT hebben we dit etmaal maar liefst 139 Nm op de teller. Onze positie is om deze tijd 14 08.41S 091 08.91E

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

woensdag, dag 16 Rodrigues

Woensdag, 01 juli 2015, dag 16 naar Rodrigues.

Nog steeds zeilend, de wind zou wat toe mogen nemen, maar alla. Vannacht was het volle maan en de zee helder verlicht, heerlijk zo. Op die lege oceaan komt er dan ook nog een groot schip van rechts, waarvoor ik zelfs moet uitwijken. Niet te geloven toch, kruisende koersen van 2 schepen op zo'n immense oppervlakte. Sinds vanochtend hebben we de gennaker gehesen, het grote lichtweerzeil. Altijd weer een heel gedoe, de eerste keer. Hij lag nog diep in z'n holletje, de schoten moeten allemaal opnieuw aangeslagen, de blokken opgezocht, de zware onhandige zak met 100 vierkante meter zeil naar buiten gesjouwd en dan naar de punt, zonder overboord te vallen. Maar hij staat er weer lekker bij en in plaats van 3 knopen gaan we nu 5,5 knopen per uur met deze lichte wind, dus dat is alleszins de moeite waard. Verder weinig nieuws te vertellen. We zullen doorgaan.... Liefs R&Y
Oeps de positie: 13 43.69S 093 25.90E Het afgelopen etmaal hebben we weer 105 Nm bij elkaar gesprokkeld.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com