30 april 2012, Dag 25 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Koninginnedag 2012, dag 25. Vannacht baalde ik wel even, nu zijn alle systemen, weer bruikbaar, maar waar is de wind gebleven? Bij het wisselen van de nachtwacht zag ik 2 lichtjes van schepen. Dat is lang geleden, al die tijd goed in de gaten gehouden, maar ze passeren op een paar mijl afstand. Ineens hoor ik door de luidspreker van de VHF iemand een ander yacht oproepen. Hee, dat is leuk, dus ik meld me, dat ik ook in de buurt ben. Even een nachtelijk praatje gehouden, een Belgisch schip, dus uiteindelijk konden we over naar Nederlands. Zij komen ook van Galapagos, gingen heerlijk, het was voor hun dag 13 en ze hadden de motor nog niet hoeven gebruiken, continue 15 knopen wind. Nou voor ons was het dag 25 en wij hebben nu maar 5 kn. wind en een half uur later minder dan 3, dus daar lagen we weer te dobberen en de zeilen heen en weer te raggen. Roderick wakker gemaakt, kom op, de boom moet uit de fok weggehaald, we starten de motor, want verderop is 15 knopen wind. He, hoe weet jij dat? Ik wijs naar de lichtjes van de schepen, Nou daar! En we konden ook zien dat zij snel voortgang maakten. Dus wij die kant op, na een uur op de motor nog niets, zij hebben de wind gewoon meegenomen. We zagen ze zo uit het gezicht verdwijnen. En daar kon ik nu wel van balen. De rest van de dag is het ook lauw loenen. We hebben onderhand al heel wat motoruren achter de kiezen ook, stom gedoe. In ieder geval zijn we weer 85 Nm. opgeschoten, nog 837 Nm te gaan. Onze positie om 0.00 utc 30 april: 09.25 S 125.18 W. Groetjes R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

29 april 2012, Dag 24 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Zondag, 29 april 2012, dag 24. Wij voelen ons "Helden", ik ga vertellen waarom. Gisteren heb ik jullie een fijne nachtrust gegund, door wat regeltjes achterwege te laten. Aan het eind van de middag namelijk, terwijl de wind het zo liet afweten en wij rustig door dobberden met onze passaatzeilvoering, brak ineens de sluiting van de genua val en lag in één woesjh het hele genuazeil in het water. Roderick lag net lekker voor in onze hut op bed en die zag zo het hele zeil verdwijnen, ik had wacht en keek net, het zeil klapperde vervelend door de weinige wind en zag hem direct in het water liggen. Dus sprintje naar het voordek en vast beginnen het zeil uit het water te sjorren, voordat het onder het schip zou raken. Uiteraard kwam Roderick ook direct aangesjeesd. Met vereende krachten het zeil weer aan boord gekregen, zonder beschadiging, alleen mijn nieuwe horloge heeft het niet overleefd,dat is echt jammer. Hoe kon dit nu zomaar gebeuren? We hebben allemaal eersteklas spullen voor het schip, prima lijnen, sluitingen enz. Windstilte en hoge golven zijn de pest voor een schip, daar krijg je meestal de meeste schade door, die continue ragbeweging, zeilen die vol of leeg slaan, vallen die overal tegenaan klappen. We hebben beide natuurlijk langdurig gehad en waarschijnlijk is de sluiting op een of andere manier klem gekomen en beetje bij beetje losgegaan of zo, alleen op het moment dat het gebeurde ben je er totaal niet op bedacht, het was zo'n sukkelige zeikwind. Maar nu kwam er een ander probleem om de hoek kijken, onze genua zit op het furlingstag, waaromheen we het zeil oprollen. Het punt waar de hijsval bevestigd is, is dus eigenlijk een grote wartel en die hing nog in het topje van het stag en wenste niet naar beneden te komen. Zonder dit onderdeel kunnen we daar geen zeil voeren. Van alles hebben we geprobeerd, maar zonder succes. Het stag staat namelijk schuin vanaf de voorpunt van het schip naar het topje van de grote mast. Roderick heeft werkelijk uren lang geprobeerd op zijn rug liggend op het voordek, om met 2 andere lijnen een lus om de bevestiging te krijgen, waardoor we deze naar beneden konden trekken. Lasso's gemaakt, metalen lussen naar boven gehesen, niets hielp. We kunnen doorvaren met onze kleine fok, maar die pakt bijna geen wind op een voor de windse koers, daarbij was er al geen wind, dus grootzeil vol op erbij, totdat dit ook als een gek klapte en vervolgens de hele nacht de motor aan. Door de golven schommelt het schip heen en weer en als er geen winddruk in de zeilen staat, gaat gewoon de zwaartekracht in werking, dus gaan we schuin naar links, klapt het zeil die kant op en vice versa. Goede raad is duur. We komen heus wel aan, maar dit gaat weer extra dagen kosten, de afstand is nog steeds niet met de diesel voorraad te overbruggen. Deze tocht is in totaal zo'n 5500 km, meer dan menigeen in 2 vaarseizoenen in Nederland aflegt, vandaar dat er ook meer slijtage kan optreden. Daarbij vertellen wij het ook gewoon en houdt een ander misschien gewoon zijn mond. Maar goed wat nu? Na lang overleg hebben we besloten, dat Roderick mij morgenochtend de mast in hijst. R. wilde daar helemaal niets van weten, maar hij moet op zijn knie passen en omgekeerd, voordat ik hem naar boven gelierd heb, dat is een immense krachtklus, dus dat kan hij beter doen. Nu zitten we natuurlijk midden op de oceaan, dus Nee, dit doen we niet voor ons plezier. Diezelfde golven die de boot beneden een zetje geven, zorgen er voor dat het topje van de mast meters heen en weer zwiept. Morgenochtend vroeg gaan we het proberen, dan is het water het rustigst. Vanochtend om 6 uur alle lijnen klaarmaken, R. vindt het helemaal niets, die is er beroerd van, dat ik de mast in ga, zelf heb ik eerlijk gezegd ook wel kriebels in mijn maag als ik naar de golven van die rustige zee kijk, die zijn toch nog anderhalve meter. Op zoek naar reserve sluitingen valt ook nog Roderick zijn schroeven en bouten sorteerkoffertje open en rollen er 3000 van die dingen over de vloer door het schip. Ik heb me dik aangekleed, zodat ik mijn armen en benen om de mast kan slaan. In het bootsmanstoeltje met een extra veiligheidslijn liert hij me naar boven. Inderdaad moet ik met al mijn kracht de mast omklemmen, maar je moet ook om de babystagen heen, over de zalingen, om de grote radar en dan ben je net halverwege. Gewoon volhouden en doorgaan. Als ik bijna in de top van de mast ben, 18 meter boven water, komt mijn trui tussen de hijskatrol, shit. R. tikkie terug! Met mijn benen zit ik om de mast geklemd, maar om mijn trui ertussen uit te trekken, moet ik mijn handen loslaten en Ja, dan komt die golf. Als een reuze slinger van de klok ga ik in het topje heen en weer. Ik kan me weer vastgrijpen, Tarzan is er niets bij vergeleken, Phoe! nu een extra lijn aan de wartel van de furling haken en dan kan ik weer naar beneden. Eenmaal beneden kunnen we beiden geen PaP meer zeggen. Adrenaline burn down. Maar we zijn er nog niet, eerst de wartel naar beneden halen, de aansluitingen vernieuwen, dan de genua weer in de furlinggleuf geleiden en omhoog hijsen. Yes alles doet het weer, de genua staat weer. Vervolgens de werkfok hijsen en nu zeilen we weer met onze mooie Passaatvoering, de motor kan uit en ondanks het kleine zuchtje wind, maken we toch voortgang. Uitgeteld liggen we het eerste uur ieder op een kuipbank. Vanmiddag hebben we gezellig alle schroefjes, moertjes en ringetjes zitten sorteren. En zoals gezegd we voelen ons als Superman en Superwoman. Liefs R&Y
Onze positie is om 16.00 LT,0.00 UTC 09.16 S 123.52 W Afgelegd 82 Nm. Nog te gaan 922 Nmijl.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

28 april 2012, Dag 23 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

28 april 2012, Dag 23, Hmm, we zijn niet zo tevreden, lekker rustig zeetje, maar waar is de wind? Volgens de gribfiles moeten we midden in het gebied van 10-15 knopen wind zitten, nou vergeet het maar. 4-7 kn., die dan ook nog variërend komen uit de richting tussen de 80 en 125 graden. Hier kan ons schip niet op zeilen, we maken heel weinig voortgang en moeten voortdurend de koers bijstellen. De golven zijn namelijk ook sterker dan de wind , dus met geen mogelijkheid kunnen we koers houden. We houden ons dus maar bezig met nuttige huishoudelijke zaken, alle fleece kleding weer eens buiten hangen om goed te luchten, alle schoenen een uurtje in de zon en extra invetten. Het wrange is, dat we vanochtend op ons radionetje hoorden, dat schepen, die 50 Nm. ten noorden en ten zuiden van ons zitten wel wind hebben. Maar ach zo'n extra dagje kan er ook nog wel bij. Morgen zien we wel weer. We hebben nu de motor bijgezet voor de nacht, ergens zullen we wel weer wind tegenkomen. Roderick slaapt en ik heb nu wacht. Het is bijna Koninginnedag in Nederland, wij wensen iedereen goede zaken! En niet alle verdiende kwartjes direct weer verbrassen bij een ander stalletje, want dan schiet het niet op. In ieder geval iedereen veel plezier gewenst. R&Y
Vandaag toch nog 83 nm afgelegd, onze positie om 16.00 LT+ 0.00 UTC 09.07 S 122.40 W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

27 april 2012, Dag 22 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Vrijdag, dag 22, Vandaag was een dag uit het boekje. Vannacht had Roderick tijdens zijn wacht het nog druk in verband met de telkens optredende "windshifts", een te grote verandering van de windinvalshoek, waardoor de stuurautomaat om zijn baas begint te roepen. Ik kreeg het al een stuk makkelijker, de wind hield zich gedeisd, heldere sterrenhemel, dus dan is het ook niet helemaal donker, prima te doen. Geen squalls en vanochtend een stralend heldere blauwe lucht, met honderd passaatwolkjes, matig windje, dat steeds zwakker wordt. De zee is weer gekalmeerd, nu zijn de golven weer normaal tegen de 2 meter. Dit is dus de dag om passaatzeilen te zetten. Wij hebben toen we ons schip kochten, direct een kotterstag laten maken, dat is een tweede voorstag, voor bijv. een kleinere werkfok of een stormfok. Maar met het stag alleen ben je er dan nog niet, er moet een speciale bevestiging komen, omdat het wegneembaar moet worden,er komt een speciale spanner bij en nog veel meer. Het heeft toen ons jaarbudget voor de boot opgeslokt en eigenlijk hebben we er nauwelijks gebruik van gemaakt, integendeel we hadden er in het begin een hoop problemen mee omdat als hij niet in werking was, af en toe los raakte van zijn bevestiging en dat gebeurt natuurlijk alleen maar midden in de nacht met storm op de Noordzee, dan schiet zoiets los en zwiept er een dik stalen stag van links naar rechts over het voordek. Eigenlijk hadden wij al spijt van onze aankoop. Maar nu is het moment gekomen: wij zitten in de Passaat en nu gaan we Passaatzeilen voeren ook. Dus bij het eerste zonnestraaltje direct aan de slag. Helaas klinkt het makkelijker, dan het in werkelijkheid ging, voordat alles eenmaal stond, waren we 2 uur verder. Want intussen hebben we een zwaarder anker met een langere schacht, waardoor je niet bij de aanhechting van het stag kunt komen en nog een paar van dit soort akkefietjes. Werkfok uitgegraven, deze gaaat met leuvers aan het stag, boom uitgezet en daar staat onze creatie: Mooi! En het werkt, want er is een heel lichte wind, maar omdat we nu een dubbel voorzeil hebben, maken we toch redelijk voortgang. Nu hebben we dus de genua vol staan aan SB, de werkfok uitgeboomd aan BB en een puntje grootzeil strak in het midden voor de stabiliteit. (wacht maar op de foto's) Wij blij, want we hebben nog een 1200 Nmijl te gaan op deze koers, we moeten voornamelijk naar het Westen en mogen niet meer veel lager naar het Zuiden gaan. Als het weer bestendig blijft, kunnen we dit heel wat dagen toepassen. We gaan zitten genieten van onze mooie zeilvoering en tegelijkertijd even overleggen, wat we in geval van een plotselinge squall met harde wind het beste kunnen doen. De genua kunnen we dan gewoon kleiner draaien en....Shit, wat zit die val raar! De val, waarmee het nieuwe zeil gehesen is, zit gedraaid om de furling. Kortom, het zeil moet weer naar beneden, de val vrijgemaakt, en dan starten we opnieuw. Maar het staat nu echt prima, we hebben er de hele dag al mee gezeild, heel relaxed. Zo hadden we het ons wel voorgesteld, maar dan ook nog graag wat dieren om ons heen. Van iedereen verhalen gehoord, die had zoveel walvissen gezien, de volgende springende merlijnen, weer een ander een manta rog, nou volgens ons is het hier onbewoond. Maar wat niet is kan nog komen. In ieder geval gaan we heel lekker, we laten deze zeilen ook in de nacht staan, hebben we net besloten. Hiva Oa, here we come! Dit etmaal op onze sloffen 101 Nmijl, onze positie om 17.00 LT = 0.00 UTC 09.01 S 121.06 W. nog 1087 Nm. We zijn de 120 graden W gepasseerd, dus bij ons wordt de klok weer een uur terug gezet. We zitten nu op UTC -8, 10 uur verschil (vroeger) met Nederland. Tot mails R&Y.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

26 april 2012, Dag 21 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Donderdag,dag 21. Eigenlijk een prima nacht en daaropvolgende dag gehad. We zitten in de Zuid Oostpassaat, de wind is niet zo hard, maar we gaan gestaag door. Door onze koers hebben we de golven dwars, dat maakt het erg onrustig,af en toe komt er een hele lading hoge golven achter elkaar aangesjeesd, het husselen en rollen gaat dus steeds door,maar verder prima te doen. Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw met heel veel wolken. We komen er wel. Dit etmaal weer 110 Nmijl gemaakt, nog 1188. Onze positie is: 08.41 S 119.25 W. Liefs R&Y het

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

25 april 2012, Dag 20 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Woensdag, dag 20. Vannacht weer flink doorgerost in het donker. Hotsie, knotsie, botsie, overdag viel het verder wel mee. Natuurlijk hebben we hoge golven en nog steeds iedere keer squalls, maar het is allemaal niet zo extreem op het moment. En als je de oceaan over gaat steken kun je natuurlijk één en ander verwachten. We hebben om beurten redelijk kunnen slapen en ook overdag nog een paar uurtjes gepakt. Dat maakt een groot verschil. Wat alleen wel tegenvalt, dat we doordat het zo onrustig is, nergens anders aan toe komen. We hadden een hoop plannen voor onderweg, maar we zijn alleen maar bezig met het zeilen en de doorsnee huishoudelijke zaken. Ik kook meestal toch een lekker potje, maar een energie en moeite dat dit kost. Na afloop ben ik echt bekaf. Bij de kokend hete pannen moet je goed je evenwicht houden, dat je er niet tegenaan valt, als je een scheutje van iets wil toevoegen en er komt net een golf onder het schip door, vliegt er direct een hele gulp in en over de pan. Alle ingrediënten gaan voortdurend aan de rol. Voor mijn gevoel doe ik niets anders dan schoonmaken en oprapen. De bak verse groenten is nu bijna leeg, dat moet ook, want in Hiva Oa mogen we daar niets van invoeren, dat wordt in beslag genomen, volgens voorschrift. Nou daar weten we zelf wel raad mee. En ik vind het ook leuk om met de beperkingen die we nu hebben, toch steeds wat verrassends te maken. Gewoon op mijn propaangasstelletje met 2 branders en een oventje zonder enige temperatuurregeling. Hij kan hoog of minder. En dit maakt ook deel uit van onze eigen gecreëerde geluksmomentjes. 's Ochtends bij het eerste zonnetje in de kuip ontbijten met een paar perfect gelukte mini broden. Daar kunnen we zo van genieten en daar kan ik toch wel zo trots op zijn. Ik heb bijna 2 jaar gezwoegd op het broodbakken en nu kan ik mijn eigen winkeltje beginnen. Walnoten rozijnenbrood, Kruidenbrood met zongedroogde tomaten, schitterend witbrood. Kop koffie erbij, glaasje vruchtensap. Ons eigen feestje. Helaas heeft de koffiethermoskan er vandaag een eind aan gemaakt, die sprong à la Herman Brood vanaf het dek de kajuit binnen, riep toen heel hard plof, dus die heeft een zeemansgraf gekregen. Hij was al hoogbejaard, maar we zullen hem missen. Maar het is alweer 17.00 LT. dus tijd voor onze positie: 08.26 S 117.34 W , 106 Nm dichter bij ons doel, nog 1298 te gaan. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

24 april 2012, Dag 19 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Dinsdag, dag 19, om te beginnen onze positie om 0.00 utc: 08.21 S 115.47 W , dit etmaal wederom 107 Nm. afgelegd.
We schieten duidelijk beter op, we zitten in de ZuidOost Passaat. De wind vlaagt alleen erg tussen 6 en 20 knopen. Squalls zijn er ook weer genoeg langs geweest, maar die golven maken ons tureluurs. Nog steeds 4 m of meer, maar niet als deining (swell), het lijkt wel of ze overal vandaan komen. We krijgen swieper na opduvel en raken af en toe in een surf, omdat we meegesleurd worden. Het is doodvermoeiend. We zitten echt de hele dag en nacht om beurtenn buiten om zonodig in te kunnen grijpen. De stuurautomaat doet het gelukkig prima, maar als de wind ineens erg draait of als de boeg door een golf omgeduwd wordt, geeft hij alarm af, omdat we dan ineens in een andere richting gaan varen. En bij die plotselinge windvlagen draaien we direct het zeil weer een stuk in en 5 minuten later weer uit. De zee kolkt, bruist, golft, sleurt, dat kost ook enorm veel snelheid. We varen met basic zeilen, durven er niets meer bij te zetten, gisteren met de gennaker raakten we ook in een surf, dat is net als bij een auto,die in de slip raakt. Het schip wordt onbestuurbaar, omdat we te hard varen. We gaan stug door, nog 1404 Nm te gaan. Ondanks alle geschut en gezwier toch een lekkere maaltijd in elkaar gedraaid, bami met gebakken groenten, pompoen, ui, witte kool, knoflook, gember, hamblokjes, vijfkruidenpoeder, ketjap en zwarte bonensaus. Heerlijk, ik wil me door die rotgolven toch niet laten kennen, alleen moest ik wel de bami uit de gootsteen scheppen, toen de boot ernstig begon te hellen bij het afgieten. Dit zijn zo'n beetje onze laatste verse groenten, maar we hebben nog legio lekkere spullen in blik. Verder is het nu ook nog een hele toer om ons eten in een kom aan dek te krijgen. Maar de aanhouder wint en kan dus lekker smikkelen. Liefs R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

23 april 2012, Dag 18 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa Correctie

De positie moet zijn: 08.04 S 114.00 W

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

23 april 2012, Dag 18 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Maandag, dag 18. Nou de nacht waar we zo tegenop zagen, viel hartstikke mee, tegen middernacht was de zee een stuk rustiger en de wind niet overdreven. We hebben gewoon onze wachten gedraaid, mooie sterrenhemel ook nog, geen regen, niet koud, dus helemaal niets te klagen. Daardoor hebben we om de beurt ook aardig kunnen slapen. Overdag ging het ook lekker, natuurlijk gennaker zetten, gennaker opbergen enz. maar dat blijft de rest van de trip zo. De golven zijn nog niet helemaal naar onze zin, af en toe springt er een in de kuip, vaker slaan ze over het voordek, als je net in bed ligt, schrik je je rot, ook als ze met een rotklap tegen de zijkant aanbeuken, sta je echt wel even te stuiteren. Maar we hebben vandaag als een heel relaxte dag ervaren. Terwijl ik dit schrijf, laat de natuur even het tegendeel zien en begint er even behoorlijk op te beuken, harde windvlagen, een aantal brekende rollers op een rij. Komt wel weer goed, denken we. Vandaag zijn we trouwens over de helft, dus nu mochten we weer eens een lekker drankje, in pricipe drinken we onderweg bijna niets alcoholisch. We hebben weer 125 Nm. afgelegd, maar dit keer was het een makkie dus. Nog 1511 te gaan. Onze positie 0.00 utc was:06.35 S 110.05 W. Vanochtend konden we een uitzending van Radio Nederland ontvangen via de SSB, we weten nu dat het overleg over de bezuinigingen gestaakt is en dat ons landje er niet best voor staat. Neelie was er ook niet over te spreken. Maar wij kunnen er weinig aan veranderen, ik hoop dat er nog wat van ons geld overblijft, dat kunnen we zelf nog goed gebruiken. Want denk niet dat als je de oceanen oversteekt, je geen geld gebruikt, integendeel. Voor een grote oversteek geef je het geld met bakken tegelijk uit en als je aangekomen bent weer. Tussendoor moet je heel wat betalen aan overheidskosten, permits, ankergeld enz. Eenmaal op de gewenste plaats aangekomen, wil je toch ook wat ondernemen, beetje rondkijken en ook eens een drankje halen. Wij zijn helemaal geen brassers, eerder tegen zuinig aan, maar het geld vliegt eruit. Ik weet niet hoe die echte low budget zeilers het volhouden. Een aantal blijven hangen op een eiland en denken door te gaan werken de kas te kunnen spekken, maar ze vergeten dat ze wel betaald worden naar de lokale normen. Dan kun je wel overleven en best nog op een leuke manier, maar je komt niet verder. We hebben al van veel mensen gehoord, dat ze hun schip in Australië of Amerika gaan verkopen om dan naar hun eigen land terug te kunnen gaan. Maar of je nu in deze tijd zo makkelijk je schip kan verkopen? In ieder geval willen wij nog een poosje door, het bevalt ons prima. Vandaag zijn we alweer bezig met het voorbereiden van de vervolg route. De eilandgroepen in de Pacific zijn dun gezaaid en erg ver uit elkaar. We moeten rekening houden met heersende winden en stromingen, orkanen, mogelijkheden om diesel te verkrijgen, heb je een visum nodig, is er kans op Malaria. Er moeten dus keuzes gemaakt worden, terwijl we proberen ons zo goed mogelijk in de materie te verdiepen. De Marquesas staan vast, dan in principe de Tuamotus,Tahiti, Moorea, Bora Bora.
We kunnen niet overal naar toe, in november moeten we in Opua, New Zealand, gearriveerd zijn ivm het orkaanseizoen en dat is nog een stukje varen. Dus gaan we nu uitzoeken hoeveel tijd we voor de diverse bestemmingen kunnen uittrekken en misschien is het dan gunstiger om minder eilanden te bezoeken, maar wel wat langer. Maar eigenlijk wil ik Niuatoputapu niet overslaan of Nuku Alofa. We gaan er nog maar eens een nachtje over slapen (hopen we). Liefs R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

22 april 2012, Dag 17 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Zaterdag, dag 17. Was het gisteren al zwaar, afgelopen nacht kwam daar nog een flinke schep bovenop, loodzwaar was het. Eindelijk kwamen de door Dennis, onze huismeteoroloog, aangekondigde 4 meter golven uit het NoordOosten. Jammer was dat wij al in een gebied zaten van 4 m hoge golven uit het ZuidOosten. Die twee gebieden kwamen elkaar nu tegen onder een hoek van 90 graden, resultaat steile hoge golven van meer dan 5 meter, waarvan sommigen gingen breken. Dit in een stikdonkere nacht, het is Nieuwe Maan, dus die zien we niet en er is ook geen enkele ster aan het firnament. Je zit dus buiten in de kuip, zodat je snel in kunt grijpen, natuurlijk met een reddingsvest aan en aangelijnd aan een veiligheidslijn aan het schip. Je kunt je eigen hand niet zien, de golven komen overal vandaan, je krijgt opdonder na opdonder, maar je ziet niets. Intussen is het gigantisch gaan waaien, we krijgen squall na squall over ons heen met hevige windstoten en plensbuien. De wind versnelt binnen 30 sec van 6 knopen naar 28 knopen. Snel de zeilen reven, schip op koers enz. daarna liggen we bijna stil,de wind is uitgeraasd en de diepe golfdalen zorgen voor de rest en komen daar komen dan de golven aanbulderen, snel de genua verder uit, maken dat we weg komen. En dat de hele nacht door, op een gegeven moment hadden we 4 squalls binnen 1 uur. En dan even ter informatie, wij hebben gewoon handbediende lieren, dus geen electrische of hydraulische. We draaien ons het rimram op zo'n nacht, terwijl de wind er alles aan doet om ons tegen te werken. We waren echt uitgeput, maar een spierballen, die ik krijg! Overdag is het tot ver in de namiddag zo doorgegaan, alleen nu zie je wat er gebeurt, maar als je die enorme golven ziet, wordt je niet echt blij. Spannende dagen. Om 17.00 LT begon het allemaal een beetje af te nemen, maar nu om 20.00 gieren we weer door het water. Van mij mag het wel wat minder. We hebben er hard voor geknokt deze 126 Nm het afgelopen etmaal, blijft nog 1636. In principe zijn we morgen halverwege. Ik stop ermee, want de computer danst bijna van de tafel. Groetjes R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

21 april 2012, Dag 16 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Zaterdag, dag 16, om te beginnen onze positie 06.35 S 110.05 W om 0.00 UTC, afgelegd dit etmaal 116 Nm. Nog 1762 te gaan We maken nu aardig wat mijlen per dag, maar dit etmaal was zwaar. Het begon gisteravond al, de golven werden steeds hoger, nu toch wel 4 meter, de wind gaat van 6 kn, dan liggen we bijna stil, tot 26 kn. binnen 30 sec. en dan moeten direct de zeilen gereefd. Ook hebben we veel last van dwarsgolven in de buien, die worden door de wind opgezweept komen haaks op de achterlopende golven, klimmen daar bovenop en botsen daar tegenaan. Gevolg: golven van 5 meter hoog, die bovenop gaan breken en ons dwars raken. Je kunt in het schip geen stap zetten met losse handen, we worden van links naar rechts gesmeten, alles wat je probeert te pakken, valt om, rolt weg. enz. Af en toe moeten we toch wat eten, de logboeken invullen enz. Gek word je er van. Verder krijgen we bui na bui op ons kop, ik denk dit etmaal wel 20 keer. De kleding is zeiknat, de kussens, de boeken. In de buien zit of geen wind of een enorme puist wind. Je kunt daar niet op anticiperen. Als je met te kleine zeilen vaart, maak je geen snelheid meer door het water, dan wordt je door de golven geramd als obstakel en is de boot onbestuurbaar geworden, als je met vol zeil vaart en de wind neemt zo plots toe, gaat het schip zodanig in de versnelling, loeft op en duikt dan richting golven, die van opzij aan komen zetten en wordt dan platgedrukt of gaat sneller dan goed is en loopt uit het roer, waardoor we wederom onbestuurbaar zijn. We zitten dus de hele nacht en dag echt op ons qui vive. Vanmiddag hebben we beide wat extra uurtjes slaap gepakt, op voorhand, maar daardoor heeft de ander het weer extra druk. Maar niet zeuren, we hebben dit onszelf op de hals gehaald. Maar eerlijk is eerlijk, we hadden voor deze oversteek meer zoiets verwacht als: Red Sails in the Sunset, of By the light of the Sivery Moon, dan Singing in the Rain. En dan is het meer Kreunen in de Regen. Verder natuurlijk ook nog leuke momenten. Even op een rustig momentje samen koffie drinken met een bak pepernoten erbij, die vond ik nog bij de voorraad, die had ik in Bonaire gekocht, dat was smikkelen. En vanochtend in een echt zware bui, zodanig dat ik Roderick uit bed gehaald heb om te assisteren, je staat daar druipend aan het roer, de zeilen zijn weer gereefd tot minimale grootte, de koers is weer een beetje onder controle en ineens zie je dan een stuk verderop een enorm hoge en lange golf. Dat is niet zo verwonderlijk, want die zie je regelmatig, kijk ik beter, zijn het zeker 100 dolfijnen. In 2 slagordes van 40 dolfijnen, die allemaal even hoog sprongen in een kaarsrechte lijn, 2 lijnen evenwijdig aan elkaar op 30 meter afstand en in het middengedeelte sprongen de dolfijnen rechtstandig de lucht in en met een salto weer terug. waarschijnlijk waren ze op jacht. Het was ongelooflijk, 3 minuten later is iedereen weer verdwenen, geen beest meer te zien. Spectaculair.
Tot zover, groetjes van twee natte kletsen. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

20 april 2012, Dag 15 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Vrijdag,dag 15 alweer. Een heel rustige nacht gehad, mooie sterrenhemel, lekker windje, gewoon rustig doorvaren. Nu overdag is de wind behoorlijk aangetrokken, pal zuid, de zee is erg onrustig, de golven zijn toch gauw 4 meter. We schieten lekker op, maar voelen ons wel hutsgeklutste eitjes. Ik hoop dat het vannacht iets afneemt, anders komt er van slapen niet veel terecht. Vandaag hebben we de klok weer een uur terug gezet, we zijn hier nu UTC -7 en 9 uur vroeger dan Nederland (mits de zomertijd al is ingegaan) Dus jullie zaterdagochtend is nog onze vrijdagavond. We hebben dit etmaal 119 Nmijl opzitten. Nog ongeveer 1878 Nm. Onze positie om 17.00 LT is 06.41 S 108.15 W . De stemming is nog steeds prima, we gaan stug door ( dat zal wel moeten). De zeilreparatie houdt het heel goed. Verder weinig nieuws onder de zon (die liet trouwens ook verstek gaan vandaag, evenals de beesten)Het is hier uiteraard alweer stikdonker en binnen is het 29 graden, dat zakt in de loop van de nacht tot 26 graden. Buiten zitten we nu met een lange broek en een dikke trui, in de nacht ben je natuurlijk moe en het waait hard en intussen zijn we "tropische watjes" geworden. Liefs R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

19 april 2012, Dag 14 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Donderdag, dag 14 alweer. Vannacht werd er volgens de gribfiles veel wind verwacht in ons gebied, uit voorzorg de zeilen wat kleiner gezet en afwachten maar. De hele nacht een heel zwak windje natuurlijk, de zeilen maar weer voluit, anders gaan we zelfs niet vooruit. Wel weer eens goed zicht op de sterrenhemel. Altijd gaaf. Overdag hebben we een zonnezeil gespannen boven de kuip, anders wordt je geroosterd, dat halen we iedere avond weg, dan kun je goed de sterren zien. De maan kwam pas om zes uur op vanochtend dus daar hebben we geen plezier van. Net toen ik Roderick afgelost had tijdens de 2e nachtwacht, zag ik een licht. Zou het een schip zijn? Af en toe is het ook een ster die net ondergaat en achter de horizon verdwijnt. Maar inderdaad een schip, koers recht op ons af natuurlijk. Ik heb het een tijdje aangekeken, maar hij voert zoveel verlichting, dat nergens boordlichten zijn te bekennen. AIS heeft hij niet, terwijl het toch een groot schip is, dan de radar maar eens bij, kijken of die ons wat wijzer kan maken. Er zijn echter zoveel golven, dat de radar aangeeft dat het target verschillende richtingen op vaart. Onderhand is hij al op minder dan 6 Nmijl genaderd, dus Roderick uit bed gehaald. Uiteindelijk kan hij er ook niet achter komen, dus proberen we hem op te roepen via de VHF, en nog eens, en nog eens. Geen reactie, wel blijft nu zijn koers bestendiger, dus kunnen we normaal passeren. Zal wel zo'n hele grote visfabriek geweest zijn, maar we zijn behoorlijk huiverig voor de immens lange netten of lijnen, die deze dan sleept. Vandaar dat wij zijn koers willen weten. Maar goed afgelopen, verder de nacht rustig doorgesukkeld. Het was trouwens gisteren en vandaag de dag van de vliegende vissen. Hele zilveren zwermen schieten uit het water omhoog en vliegen dan toch wel zo'n 30 meter of meer verder. Een sprookjesachtig gezicht. Helaas hebben een aantal zich verrekend, die vonden we vanochtend op het schip. Ook een pijlinktvis sprong vannacht aan boord, hij vond het niet leuk en moest erg huilen, nu zit onze mooie nieuwe witte fokkeschoot helemaal onder de inktvlekken. Ook vonden we nog een paar kleine inktvisjes boven op het dak van het schip. Waarschijnlijk al gistermiddag uit het water gesprongen toen de golven nog zo hoog waren. De rest van de dag hebben we ook maar een matig tot zwak windje gehad, 7 kn, maar we houden tenminste voortgang en de stroom werkt nu ook dubbel mee in de goede richting. Iedere ochtend houden we nog een radionetje, het is toch wel heel leuk, als je midden op de oceaan ineens hoort, Hey Roderick, how are you doing? De ontvangst wordt alleen nu steeds minder, omdat de schepen steeds verder uit elkaar waaieren. Sommige liggen een paar dagen voor, andere zetten koers naar Paaseiland. Wij gaan "gewoon" naar Hiva Oa. Dit etmaal 110 Nm. afgelegd, nog 1997 te gaan, de kop is er af. Pos. 18.00 LT 06.03 S 106.12 W . Tot morgen. R&Y.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

18 april 2012, Dag 13 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

dag 13 en we hebben er afgelopen nacht en vandaag flink de sokken in gezet. De zee is behoorlijk ruw, golven van zo,n 3 meter en hoger, maar het is eigenlijk heel goed te doen. Vannacht tenminste een poosje de sterrenhemel kunnen bestuderen,, dat is altijd leuk om te doen. Overdag is het overwegend zonnig, af en toe een miezerbui, behoorlijk veel wind en dus een heel onrustige zee. Er mag dus helemaal niets los liggen, dat valt gegarandeerd en ook wij volgen weer het oude principe: één hand voor het schip en één hand voor jezelf. Als je jezelf niet goed vasthoudt, ga je gegarandeerd op je snufferd. We slapen nu op de bank in de kajuit, midden in het schip lig je rustiger, plus dat je sneller bij de hand bent om even bij te springen. In de nacht zitten we uiteraard aangelijnd aan het schip, we zitten in principe altijd buiten als je wacht houdt en een misstap is zo gezet. Dus wij houden ons altijd aan de regel, als één van ons slaapt, draagt de ander zijn reddingsvest en gebruikt de veiligheidslijnen. Geeft ook een stukje gemoedsrust voor degene die in bed ligt. En op dit moment val je al bijna vanzelf om, daar hoef je helemaal geen moeite voor te doen. We varen nog steeds alleen, in geen dagen een schip gezien. Maar de oceaan is ook zo groot. Om precies te zijn is de Pacific Ocean (Grote of Stille Oceaan) 166 miljoen vierkante kilometer. Het is de grootste oceaan. Het water bevat 35 kg zout per 1000 Liter. Wij varen al dagen op een diepte van 3800 meter. Wij hebben momenteel onze plotterschermen uit staan, scheelt een grote hoeveelheid energie en er is niet veel op te zien. Één scheepje in het midden van een wit scherm, dat zijn wij, geen land, geen schepen, geen onderwaterbergen, geen AIS van andere schepen, gewoon niets. We zetten de plotter af en toe even aan om de gegevens in het logboek te noteren en dat is het. Nu we zon, wind en vaart hebben, kunnen de accu's lekker bijladen, dat is ook prettig. Onze positie om 18.00 uur is: 05.46 S 104.22 W en we hebben afgelopen etmaal 136 Nm afgelegd, daar is helemaal niets mis mee. Nog zo'n 2107 Nmijl te gaan. Groetjes R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

17 april 2012, Dag 12 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Dinsdag, dag 12 nog een keer, ik zie net dat we dag 9 overgeslagen hebben. We hebben de wind te pakken en ook de South Equatorial Current, die ook 1,5 knoop meehelpt. De hele dag ging het lekker door, wel alert zeilen, er zitten rare vlagen tussen en de golven zijn nu ook 2-3 meter. 's Middags gaan we om de beurt nog een uurtje of 2 maffen om de achterstand van de nacht weg te werken. Eind van de middag werd de zee steeds rommeliger, de swell ( oceaandeining ) kwam vanuit het Zuidoosten, de windgolven vanuit het Noorden. Die golven komen elkaar dan tegen en dat wordt een zooitje. Het gebied waar we nu varen, hadden we willen vermijden, omdat we weten dat het weer hier erg onbestendig kan zijn, maar gezien onze valse start, pakken we de wind, waar het maar kan, en nu zijn we toch hier aangeland. En tot zover ging het prima. Alleen toen Roderick lag te slapen, kwamen er ineens harde windvlagen en valse erg hoge golven, van denk ik 4 meter, die met een interval van 4 seconden achter elkaar aanstormden en het schip in hun zog meesleepten. Dus direct de schoten los, R. kwam natuurlijk ook meteen uit bed gesprongen, de zeilen gereefd, het schip weer op koers brengen en daar gaan we weer. Het bleef een beetje kat en muisspel de hele verdere tijd. Tja beste collega zeilers, ik hoor jullie al denken, waarom niet van te voren de zeilen gereefd? Natuurlijk weten wij dat ook wel, maar als je al de hele dag tussen de regenwolken zeilt, moet je keuzes maken. We zitten aan de rand van het passaatgebied en overal om ons heen hangen buien. Willen we ooit nog ergens aankomen, zullen we toch ook vaart moeten houden. Dus vandaar. En deze squall hadden we niet zien aankomen. De volgende trouwens ook niet. Ik voelde me al slecht, dat ik, terwijl ik aan het roer stond, niet zag aankomen, dat het zo zou gaan spoken. Nou 2 uur later overkwam Roderick hetzelfde. De wind kreeg ons goed te pakken en wederom een aantal hoge golven pal op de zijkant en dan is het schip bijna niet meer te houden. Dus weer alle zeilen snel weggedraaid, vervolgens direct alle kussens naar binnen gegooid, want hier zat wel regen in, dan blijft de één achter het roer en de ander gaat als de gesmeerde bliksem alle luiken en raampjes sluiten. Dit keer hield het langer aan. En in zo'n situatie is niet de wind het gevaarlijkst, maar de golven. Je kunt je gewoon niet voorstellen, dat in een paar seconden de zee een heksenketel wordt. Aangezien er hier op de hoek geen warme bakker is, stond ik op dat moment net weer brooddeeg te kneden, mijn handen vol smurrie, alles in de gootsteen gegooid, anders rolt de bak met meel door het hele schip en hup naar buiten. Alles is weer helemaal onder controle, de wind is weer in zijn normale doen, het brood was supergelukt. Wat het alleen gevaarlijk maakt is op een steigerend schip, hete broodjes uit een heen en weer slingerende oven te halen. Binnen 30 sec. stuiterden er 3 knapperend bruin gebakken broodjes door het kombuis, terwijl ik achter een hardgekookt ei aan zat. Maar we hebben heerlijk gegeten, Roderick zit buiten in het donker op wacht, terwijl ik het stukje schrijf en zo meteen draaien we de rollen weer om, dan ga ik naar buiten en hij gaat het stukje verzenden via de radio. Je ziet er wordt nog steeds met vereende krachten door ons gewerkt. Onze positie om 18.00 uur 05.07 S 102.07 W. Dit etmaal 111 Nmijl afgelegd.Tot morgen. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

16 april 2012, Dag 12 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Tja, hoe zal ik nu eens beginnen? Vannacht de hele nacht door kunnen zeilen, weliswaar pikdonker, dat maakt de wachten erg vervelend, maar verder prima. En nu overdag ook de hele dag lekker doorgezeild, zonnetje, af en toe een miezerbui, de golven komen dwars in, hoogte toch wel zo'n 2 meter, maar met een paar windonderbrekingen gewoon een prima zeildag gehad. Heel relaxed allemaal, maar ik ben nog nooit zo moe geweest, dat zal de reactie wel zijn. Maar vandaag dus niets spectaculairs te melden, geen rare zaken, geen schepen, geen beesten op 1 albatros na, gewoon een dag lekker varen. Dag 12 hebben we 109 Nmijl afgelegd, niet verkeerd dus, nog 2354 te gaan. Onze positie om 18.00 LT 04.43 S 100.25 W. Groetjes R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

15 april 2012, Dag 11 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Zondag, dag 11, We zeilen weer. We waren gisteren helemaal beduusd dat het schootoog zomaar uit het zeil scheurde. De dag ervoor hadden we het er nog over dat het grootzeil er zo mooi bij stond en nu dit. De schoothoek moet de sterkste krachten opvangen, daarom zijn er allerhande tussen lagen, stiksels en banden aangebracht. Voor mij was het onmogelijk dat Roderick dit kon repareren, je kunt namelijk nooit met een (hand)zeilnaald hierdoor heen. Geen grootzeil betekent een immens probleem. Terug naar Galapagos kan niet meer, ivm heersende winden en stroming, dus we gaan sowieso verder. Maar Roderick had echt een geniaal idee. Hij heeft van de gele veiligheidslijn, die we vroeger over het schip spanden als we op zee voeren, een paar sterke banden "gesneden". Nu nog het probleem van het erop naaien met de bevestiging van het schootoog ertussen. Dat ging dus inderdaad niet. Vervolgens heeft hij met zijn gassoldeerbout gaten gesmolten door de banden en de lagen zeil heen en de handel gehecht met zeildraad. Het ziet er niet alleen prima uit, we hebben er ook al de hele dag mee gezeild, dus we gaan er van uit dat we hier wel Nieuw Zeeland gaan halen. Het moeilijkste was nog vanochtend staand op het dak, terwijl het schip op de golven danst en er behoorlijk veel wind staat, de regen met bakken naar beneden komt, de handel te naaien zonder zelf van boord te vallen. R. was dan ook helemaal op, maar wereldwijd is nu wel bekend wie je als klusjesman in de arm kan nemen. Mooie aanvulling voor de pensioenpot. Vannacht stond de wind gelukkig gunstig, waardoor we alleen op de genua goed door konden zeilen, we moesten zelfs reven, omdat we uit het roer liepen door de snelheid. Het was een stomme pikdonkere nacht, geen hand voor ogen te zien. Geen maan geen sterren, maar we zijn flink opgeschoten. Het afgelegde traject van dag 10 100 Nmijl. dus nu nog 2463.
Onze positie om 18.00 uur: 04.11 S 098.40 W. Nu is de wind weer helemaal weg, maar we gaan een stuk op de motor verder, vlakbij ligt een gebied van windstilte en anders haalt dat ons in. Wij hopen vannacht de wind weer op te pikken. Ik stop, want het brooddeeg rijst de pan uit en moet dringend de oven in.
We gaan wederom fluitend verder. Trouwens iedereen bedankt voor de leuke en lieve e-mails, we zijn daar erg blij mee, maar niet in staat iedereen nu te antwoorden,ik gebruik de ruimte voor de webblog. Het is erg leuk als je midden op de oceaan zit, zoveel berichtjes, nieuwtjes en goede wensen te ontvangen. Groetjes Roderick en Yvonne

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

14 april 2012, Dag 10 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Zaterdag, 14 april, dag 10. Gisteren vrijdag de 13e, een heel lekker dagje tot aan het eind aan toe. Wij sluiten de etmalen altijd om 18.00 Lok tijd af, dat is 0.00 UTC, het begin van de nieuwe dag. In de scheepvaart rekent iedereen met UTC, de afgesproken tijd voor alle data van hoog en laag water, zonsopkomst, maanstanden etc. Vanuit deze standaardtijd kan iedereen uitrekenen op welke tijd dit lokaal is. Iedere 15 graden scheelt één uur kloktijd. In Galapagos dat rond de 90 graden ligt is het dus 6 uur vroeger dan in Greenwich. We hebben de afgelopen nacht voortdurend door kunnen zeilen in een lekker tempo en ook nog de goede kant op. Ook vandaag overdag hebben we continue door kunnen halen, het afgelopen etmaal hebben we 126 Nmijl afgelegd en alleen op zeil. Blijft nog te gaan 2563. Dit is altijd per benadering, misschien moeten we nog een stukje om. Onze positie om 18.00 LT 03.57 S 097.01 W
Dit wordt een beetje een saai stukje, dus hebben we weer iets bedacht voor jullie. We zeilen vanmiddag lustig er op los, in flink tempo, de golven staan dwars op het schip tussen de 1,5 en 2 meter, met regelmatig een flink hoge uitschieter ertussen. Maar het gaat fantastisch, we hebben beide een paar extra uurtjes slaap gepakt en kunnen er weer helemaal tegen. We gaan echt hard, maar we zeilen heel stabiel. Ineens een knal, het grootzeil begint als een gek te klapperen, we springen er op af, is in een klap het hele schootoog uit het grootzeil gescheurd. Dat zit super stevig met banden, extra stukken en stiksels in het grootzeil bevestigd, maar nu niet meer dus. Door de UV straling zijn de bevestigingsbanden helemaal vergaan. Gisteren keken we er nog naar, dat het er allemaal zo prima uitzag. Als een haas het zeil ingedraaid, gelukkig geen onderdelen of personen in het water gevallen en nu zeilen we door op alleen de genua. Maar natuurlijk is het weer een immens probleem, waar we wel weer een oplossing voor vinden. Een hoop werk aan de winkel. Roderick gaat nu van de veiligheidslijn van het schip nieuwe banden maken en die handmatig op het zeil naaien. Het zeil bestaat daar uit 10 lagen, dus hoe hij dat moet gaan naaien?
Staand op het dak van een dansend schip midden op de oceaan. Maar denk niet dat wij de enige zijn met dit soort akkefietjes. Wij lezen ook de andere weblogs, bij de Victory is tot tweemaal toe de gennakerval geknapt, het grote zeil in zee gevallen, de reserveval gebruikt, ook weer geknapt, Jan Bart midden op zee de mast in, nou dat is ook geen lol, verder was bij hen ook nog de 5 meter lange spinnakerboom doormidden. Mariposa was terug naar Panama, want de dieptemeter had het begeven, Victoria heeft 7 weken in Panama gelegen met een kapotte ankerlier, de volgende heeft problemen met alle electronische apparatuur, iedereen heeft wel wat. Iedereen zeilt nu ook ongelooflijke afstanden. We gaan allemaal dapper verder, via het radionetje 's ochtends horen we nog weleens wat, we zien vrijwel nooit een schip. Okay, soms balen, maar meestal vrolijk verder. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

13 april 2012, Dag 8, onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Gisteren, dag 7, was duidelijk een baaldag. Deze langdurige windstiltes zijn fysiek en psychisch slopend. Wat je niet zou verwachten is dat je in deze situatie veel minder rust krijgt dan normaal. We gaan nog steeds richting wind, af en toe vinden we een flinke zucht in een enorme plensbui, alles weer zeiknat, alle zeilen voor de honderdste keer gewisseld en weg is de wind weer. We zijn overdag verder blijven dobberen, dat klinkt wel steeds heel relaxed, maar het voelt als een baby in een schommelwieg met een heel naar buurjongetje, die kijkt hoe hard het kan, hoe hoog en of het ook niet de andere kant op kan (en ook probeert of het stuk kan), het geluid van de golven, die bot tegen het schip aanslaan is binnen keihard, de klapperende zeilen maken je gek. Alles slijt in recordtempo, de zeilen, de verstaging, de lijnen, de lieren en wijzelf. We hebben dus extra rust ingelast, boekje erbij, Roderick had een verrukkelijke soep gemaakt, een soort Serbische Bohnensuppe, maar dan anders. Het laatste uurtje voor zonsondergang is bij ons echt Happy Hour, we nemen een drankje of gaan vast eten, meteen na zonsondergang is het pikdonker en gaat het wachtsysteem in. Dan komen we elkaar iedere 3 uur alleen tegen bij de aflossing. Toen het donker werd zijn we verder gegaan op de motor. Het afgelegde etmaal van donderdag was trouwens 45 Nm. Nog 2772 Nm.
Vrijdag, dag 8, we varen op de motor door de nacht, midden op zee, geen land, geen licht, geen schepen. De maan komt pas om 23.00 uur op vandaag. Wel als er geen bewolking is miljoenen sterren. Omdat we vlak onder de evenaar zitten kunnen we heel veel sterren zien, zowel op het Noordelijk als op het Zuidelijk Halfrond. Je hebt echt het gevoel dat je ze kunt aanraken. De maan komt op in het Oosten, net als de zon, alleen krijg je geen vooraankondiging, zoals bij zonsopgang van eerst een roze hemel. De maan is er ineens en daar kan je af en toe best even van schrikken. Door de lichtbreking komt hij rood boven de horizon, alles er om heen is inktzwart, de maan is nu half en hier zien we alleen de onderste helft bij opkomst, net een bootje. Dan vraag je je wel eens af, waar ineens dat schip vandaan komt, heb je dan zo suf opgelet? In de loop van de nacht zie je diagonaal de bovenste helft, dan gaat hij over de kop en in het westen weer onder. Leuk om zo eens helemaal te volgen. We varen dus door de nacht en bij ieder zuchtje wind hoop je dat het door gaat zetten. Om 22.30 was het zover, alle zeilen gezet, verzet, versteld, omgewisseld, ingedraaid, weer uitgedraaid, maar om 23.30 zeilen we en kan de motor af. Omdat we maar zo weinig voorstuwing hebben, zijn de stroom en de golven grote spelbrekers als het op koershouden aankomt. Maar we gaan langzaam vooruit en de stroom helpt ons nu ook een handje mee. Je voelt je direct weer een ander mens. Plus dat het schip nu over de golven gaat, in plaats dat de golven er tegen aan bonken, en op een kant blijft liggen, waardoor je je normaal bewegen kunt. Je bent direct niet meer moe. Tussendoor moest de hele handel weer weg, want de zeilen begonnen zich weer om de verstaging te wikkelen, maar we kregen weer een herkansing. En nu zeilen we al de hele dag, af en toe heel erg langzaam, af en toe in lekker tempo. We kunnen er weer helemaal tegen. Een paar flinke buien op ons kop gekregen, alles nat, nat, nat, maar ook weer water verzameld in emmers, nu heeft Roderick een filter in een stuk slang gemonteerd, zodat het water gefilterd in de tank komt. We durven geen risico te nemen dat het water dat al in de tanks zit slecht kan worden. Het was vandaag nog even improviseren met een slang en een trechtertje en een kannetje, ik voelde me net op Zandvoort. Nu een Sechuan tagliatelleschotel gegeten, à la Roderique, tagliatelle met een blik gemengde groenten, champignons, veel knoflook, veel hete pepers, ketjap, oestersaus, Bajunsauce, boemboe satékruiden. Mjammie, pittig en heet, ik denk dat ik nu een vuurspuwende draak kan imiteren.
We hebben trouwens met Dennis een afspraak gemaakt, hij gaat voor ons via Internet het weer in de gaten houden, vooral de Tropical Storms, de golfhoogten en de wind, en zal ons zonodig waarschuwen via Sailmail. Hartstikke fijn natuurlijk. Hij weet tenslotte precies waar we zitten iedere dag. Hij vindt het ook erg leuk om te doen. Toppie! Onze positie vandaag om 18.00 LT 03.36 S 094.57 W, afgelegd 8e etmaal 83 Nm. 2689 te gaan.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

12 april 2012, Dag7, onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

We sukkelen door.
pos 16.00 uur 03.33 S 093.34 W
Dat was het voor vandaag.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

11 april 2012, Dag 6, onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Dag 6 alweer, woensdag, Niet zoveel te vertellen, af en toe een zuchtje wind, heel veel niet, heel veel stroom tegen, dus als we eens vooruit gaan, zet het water ons wel weer achteruit. Net lekker gegeten bij een wonderschone zonsondergang. Nu is het pikdonker, geen zuchtje wind, dus we dobberen wat rond, komt er net een groot vrachtschip onze kant op. Kijk en daar hebben we nu die motor voor. We hebben nog zat diesel maar die is gewoon voor noodgevallen en om aan te kunnen komen bij de atollen. Dat is op zeil niet te doen, de vraag is ook of er wel diesel is op Hiva Oa. Dus beter nu dobberen, dan aan de overkant niet bij een eiland kunnen komen. Ook zelf maar een vislijn uitgezet, het lekkere aas opgegeten, maar verder ho maar. Antwoord op de vraag van Dennis: wij gebruiken als weersvoorspelling de files van www.passagewheater.com , South Pacific, daar kun je niet alleen de wind mee opvragen, maar ook de golven en de regen. Voor ons heel goed te gebruiken. Galapagos ligt onder de bocht van Panama, Marquesas zijn de vlekjes in het midden. Maar dat kan alleen als we Internet hebben en dat hebben we nu niet. Nu maken we gebruik van gribfiles, die we ophalen via de SSB radio, maar dat is eigenlijk summiere informatie. Je kunt nog meer informatie ophalen, maar de SSB radio is een stroomvreter en we hebben maar een beperkte hoeveelheid gebruik wat betreft email, 's ochtends hebben we een radionetje met andere cruisers onderweg. We leven hier heel basic, zuinig met water, voedsel, electriciteit, maar dat is goed te doen. We eten en drinken wel heel lekker. Op dit moment is er nog vers, er hangt een kam bananen aan het hekwerk, pompoen en meloen onder de vloer, uien knoflook appels en verder allerhande blikwerk. Geen scheurbuik dus voor ons. Onze positie om 18.00 uur lokale tijd, 0.00 uur UTC is: 03.03 S 093.05 W. Dit etmaal 50 Nmijl afgelegd nog "maar" 2817 te gaan. Wordt vervolgd. Roderick en Yvonne

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

10 april 2012, Dag5, onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Dinsdag, dag 5. Tja soms zit het mee, soms zit het tegen... Gebrek aan wind is slopend, doodvermoeiend. Omdat het schip zo rolt, omdat je voortdurend met de zeilen bezig bent. Omdat je continue naar de gennaker zit te turen om te kijken of het wel goed gaat. Als de wind even de gennaker vol blaast, slaat hij met een klap vol, dan krijgt het schip een beetje vaart, gaan we harder dan de wind( niet zo moeilijk), stort in één keer het zeil weer in elkaar, kronkelt om de mast en de zaling. De gennaker is van heel licht materiaal gemaakt en we zijn als de dood, dat er een scheur in komt. Je moet dus continue op je qui-vive zijn. Maar buiten het gehannes met de gennaker gistermiddag, kregen we vannacht nog een lesje in volhouden en creativiteit. Ik lag te slapen, R. komt me roepen: Von hulp nodig,dan sprint je meteen in je nakie naar buiten. De gennaker moest direct weg, de volgende sqall neemt ons te pakken. Harde wind en regen. Met zijn twee de boel geklaard, gewoon volgens het boekje, zeiknat, gewone zeilen gezet nu is er tenslotte wind, alles klaar, wind weg. Totaal verdwenen! De zeilen raggen tegen de verstaging.....dat verhaal kennen jullie al, dus de hele handel weer opdoeken tot nader order. We zijn al goed bekaf, het is 2 uur 's nachts. Ook wel zin in wat lekkers te eten, dus ga ik pannenkoeken bakken. Dat gaat er wel in, dan ga ik nog mijn laatste uurtje slapen, voordat ik R ga aflossen. Als ik buiten kom zeilen we, weliswaar langzaam, maar we zeilen. Lekker. Het is intussen 5 uur, het begint al een beetje te dagen en de volle maan geeft ook behoorlijk wat licht. Roderick staat achteruit te kijken. Hij zegt er zit iets achter de boot aan. Beter kijken, het is een boeitje. Intussen sta ik zelf achter het roer, de wind blijft maar de snelheid neemt af. Om het verhaal kort te houden, we zitten vast in een professionele vislijn. Een dikke honderden meters lange lijn, waarop allemaal dunnere (1cm) lijnen zijn bevestigd van een 100 meter denk ik. Moet je je voorstellen een lege oceaan, de grootste ter wereld, 4 dagen geen schip gezien, we houden continue wacht, maar een donkerbruin plastic boeitje van 40 cm kan ons dan wel eens ontgaan tussen de golven. We zitten vast en komen niet los. En alvast een antwoord voor de vraag: Ja we hebben een mes rond de schroef gemonteerd om eventuele lijnen die om de schroef komen los te snijden. Maar we zijn er zeilend in vast geraakt, het zijn verschillende lijnen, dat kunnen we zien, ze zitten vast om de kiel, het roer en de schroef. We komen zo niet weg, de motor kan niet aan, dan trek je de nylonlijn strak om de schroefas en die smelt dan vast. Aangezien we hier niet de rest van ons leven willen blijven, moet er iets gebeuren. Roderick gaat via het zwemplateau, op de zwemtrap hangen,met een verschrikkelijk scherp mes in zijn handen en zowaar na een tijd zijn alle lijnen doorgesneden, we zijn vrij, de motor kunnen we nog steeds niet gebruiken, we zeilen heel langzaam weg. Yes gelukt. De rest kijken we wel bij daglicht. We blijven beide op, R. is helemaal opgefokt, die kan nu niet slapen. We zijn allang blij dat er net een zuchtje wind staat. Trouwens nog één keer het zeemanslesje: De aarde is rondom verdeeld in 360 graden, iedere graad bestaat uit 60 minuten, dat zie je dus ook altijd als ik de coördinaten doorgeef. 1 minuut is 1 nautische mijl oftewel zeemijl en 1851 meter lang, afstand wordt gemeten in mijlen, snelheid in knopen. Een knoop is de vaart die je maakt of de snelheid waarmee de wind blaast. Een knoop is ook 1851 meter. Als we dus met een snelheid van 4 knopen varen,leggen we dan 4 mijl af per uur. Deze dagen maken we soms 0,6 kn per uur, kan je nagaan wat een stom gedoe. Als het daglicht wordt zien we een zeilschip op de horizon. We roepen hem op om te waarschuwen voor de vislijnen, terwijl we met hem spreken, raken we weer vast in een vislijn en goed ook. Hier wordt je echt ziek van. Niet los te komen, uiteindelijk gaat R het water in met snorkel, zwemvliezen en extra scherp mes. De meeste roofvissen jagen 's nachts, laten we hopen, dat ze gezien hebben dat het licht geworden is. We hebben een lange lijn achter het schip uitgestroomd, die R kan grijpen, als namelijk het schip loskomt, gaat het meteen zeilen, want natuurlijk is er nu wind. Na een aantal duiken tussen de kwallen, in alleen een zwembroekje, heeft hij het voor elkaar. Haidewietska, we zeilen weer. Jullie zien, dat we nog steeds een groot oplossend vermogen hebben, maar wat zijn we moe. R. valt, als het adrenalinepeil wat gezakt is, bijna dood in bed. Ik houd de volgende wachten. En dan nu weer wat leuks, de hele dag een heerlijk windje, gewoon kunnen zeilen en ook nog de goede kant op. Daar knapt een mens van op. Een heerlijke South Pacific macaronischotel gegeten met blokjes pompoen, ui, Spaanse peper, draadjes vlees uit blik en alle sauzen die maar op moeten. Zitten smullen in de kuip en nu is het 18.00 uur en we zeilen nog steeds. Onze positie 02.16 S 092.42 W. Afgelegd 53 Nm, nog ongeveer 2867 te gaan.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

09 april 2012, Dag 4, onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Maandag, dag 4 van de oversteek. Nou daar is niet veel verandering. We schieten niet bepaald op. Vannacht weer 5 uur liggen drijven, vanochtend een klein beetje wind, in mijn eentje de gennaker weer gezet, en zowaar er zit weer beweging in. Zeker 1 Nmijl per uur, mits de wind aanblijft. We sukkelen door tot eind van de ochtend. Overal om ons heen ontwikkelen zich buien, maar misschien krijgen wij dan ook nog wat wind. Ik zit met de gennakerschoot in mijn handen. Hier heb je last van Squalls, plotseling optredende stortbuien met heel veel wind. Om 15.00 uur is het zover, ineens begint het toch te stortregenen en te waaien, veel te veel wind voor de gennaker, die moet direct weg. Terwijl we hem proberen te bergen haakt een lijn zich vast, alles klappert en ragt, de gennaker wordt door middel van een slurf gestreken, die laat je erover heen zakken, anders is het zeil onhanteerbaar. Maar nu zit er een lijn vast om de zaling en de hele slurf incl. zeil zwaait heen en weer over het voordek, Roderick is daar ook en kan het nauwelijks mannen, het hoost en het schip danst in de golven. Ik start de motor om in ieder geval de kop op de golven te houden. Maar beiden hebben we ons handen vol aan wat er allemaal moet gebeuren. Geen pretje dus. Naderhand allebei de pest in, dat het zo rottig ging. De gewone zeilen gezet, alles klaar, wind weg. De regen blijft vallen, dus maar een paar emmers gevuld. En daar dobberen we weer. Als troost kwamen er wel 10 kleine walvissen voorbij zwemmen, dat was natuurlijk weer super. Zeilen weer weg, opnieuw de gennaker gehesen en nu gingen we wel 3 kwartier met een vaart van 0,7 Nm. We hebben dit etmaal 25 Nmijl afgelegd. Nog 2920,50 Nmijl te gaan. Kan even duren op deze manier. Onze positie om 18.00 uur 01.55 S 091.55 W.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

08 april 2012, Dag 3, onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Zondag, 08 april 2012, dag 3 onderweg naar de Marquesas. Roderick is vandaag jarig. Lang zal hij leven! Hoera. Als kadootje een schitterende zonsopkomst, waar geen slingers tegenop kunnen. Jarig op de South Pacific, dat kunnen niet veel mensen hem nazeggen. Bezoek is altijd welkom!
Afgelopen nacht eindelijk om 2 uur de motor afgezet. We voelden af en toe een briesje en probeerden het dan zonder, maar het was niet eens genoeg om de zeilen te vullen, laat staan voor enige voortbeweging. We bevinden ons nu op een veilige afstand van alle eilanden, dus we wachten het verder maar af. Eens moet er toch wind komen. Nee dus! Maar al ziet de zee er als olie uit, de deining blijft, de getijde-beweging van eb en vloed gaat daar tegen in. Een schip wat geen voortbeweging maakt, wordt dan door iedere golf in beweging gebracht. Het rolt zo'n 20 keer per minuut van boord naar boord, het zeildoek klappert, daardoor gaat de verstaging meetrillen, alles kraakt, kreunt, bonkt. Als je in bed ligt rol je heen en weer, wat we met een stapel kussens oplossen, maar in je lijf rollen je ingewanden ook naar opzij. Als ik om 5 uur opsta om de wacht over te nemen, ben ik straalmisselijk en heb een knallende hoofdpijn. Dat gaat lekker. Ik lijk wel zeeziek. Maar dat kan natuurlijk heel goed optreden tijdens je slaap. Ik strompel naar buiten, Roderick is onderhand ook moe, maar die blijft op voor mij, maar dat wil ik niet, die heeft ook zijn rust nodig. Tegen de misselijkheid neem ik een gemberbonbon. Tip voor cruisers: Koop in de Chinese winkel een paar doosjes gemberbonbons, kosten -/+ 1 euro, een prima middel tegen misselijkheid en beginnende zeeziekte. Gewoon op sabbelen. Baat het niet, het schaadt zeker niet. Vervolgens een kop thee met een gezonde granola bar, een meergranen/ honingreep en dan ben ik weer een beetje mens. Dan verschijnt die schitterende zonsopgang en moet ik dringend foto's maken voor jullie, dus hup, verder niet zeuren, maar aan de slag. Roderick kan lekker naar bed en we dobberen weer (verder of terug?). Om 8.00 uur de gennaker gezet, er is maar een zuchtje wind, maar we zijn weer in beweging, weliswaar 1,7 Nm per uur, maar wel in de goede richting. Daarbij gaat het schip nu weer soepel door het water, het is heel relaxed. Net voordat we vaart gingen maken, wilde ik snel een zeebadje nemen, Roderick stond voorop en zag een heel veld kwallen langskomen, wat een geluk, dat hij daar net stond. De rest van de dag is heel soepel verlopen. Natuurlijk wordt de jarige verwend met lekkere hapjes, zoals een overheerlijke zalmmayonaise bij de lunch. In de loop van de middag komt er wat meer wind, we maken nu een heel acceptabele voortgang. Onze gennaker ligt tegenwoordig op het voordek, in een speciale tas, dan is hij makkelijker op te tuigen. Het is een enorm groot pakket. Door de regen is hij nat geworden en heeft het rode gedeelte afgegeven, dus nu zit ons mooie zeil vol vlekken. Maar eigenlijk is het wel stom gedoe, een zeil moet er toch tegen kunnen om nat te worden, zou je zo denken. Jammer dan, in ieder geval heeft hij ons de hele dag netjes voortgesleept. Om 18.00 uur is onze positie: 01.35 S 091.40 We hebben dit etmaal 45 Nmijl afgelegd, gedeeltelijk op de motor. Nog 2945,50 te gaan.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

07 april 2012, Dag2, onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Zaterdag, dag 2, 18.00 uur positie 01.13 S 091.03 W , afstand afgelegd dit etmaal 32,5 Nmijl. Dat schiet niet erg op. Nog 2990,5 zeemijlen te gaan.
Wederom een dag van veel gedobber. We komen maar niet weg tussen de eilanden vandaan. Vanochtend op de motor er tussenuit gevaren, toen kwam er weer een heel klein beetje wind, dus verder op zeil. De oceaandeining en de stroming werken ons behoorlijk tegen. Na een paar uur waren we weer een aantal mijlen terug naar het Noordwesten gezet, lagen we weer bij die eilanden. Vanmiddag kregen we er echt genoeg van. Het tuig staat te klapperen er is geen goed aan te doen. Gezorgd dat we een eindje uit de buurt van Isabela komen met de motor, toen toch besloten, dat we die motorenergie beter in de nacht kunnen gebruiken, als we niets kunnen zien en meer power voor onze apparatuur nodig hebben. Vervolgens de zeilen ingerold en ons allebei met een boekje op de kuipbank geïnstalleerd. Dat voelt beter. Nog een grote schildpad naast en onder de boot gehad. Dit keer hebben we hem in volle glorie op de foto. Eigenlijk waren het er twee. Omdat er geen wind is, is het water olieglad. Iedere verstoring kun je dus zien. We zagen een hoop gespartel, maar konden het niet goed herkennen. We zijn er heel rustig naar toe gevaren. Een schildpad aan het rugcrawlen! Buik boven, geen gezicht. En een gespetter met die grote flappen. Maar er bleek er nog één in de buurt te zijn. Dus we denken dat ze net een nummertje aan het maken waren. Verder ook nog een live aflevering van National Geographic. De gezamelijke jacht op vis door dolfijnen onder water en een hondertal vogels, voornamelijk grote genten, boven en in het water. Je kijkt je ogen uit. Het is nu 20.00 uur, de maan is net op, we varen op de motor, want we zijn weer richting eiland gedreven. We gaan nu proberen wat wind te vinden en in ieder geval uit de buurt van land te blijven. Net in het maanlicht wederom een grote dolfijnenshow. Misschien wel veertig of meer grote dolfijnen rond het schip, wederom salto's makend, proestend, sprintjes trekkend. Ze duiken onder de boot door, je kunt ze aanraken, zo dichtbij. Af en toe voel je een bonk, dan heeft er een zijn kop gestoten. Het is heel spectaculair, maar af en toe gaat er ook wel eens de gedachte door je heen, dat zo,n grote groep wel heel veel verzamelde kracht is. Die moeten niet kwaad op je worden. Deze soort dolfijnen is supergroot, ik denk toch wel zo'n 2 tot 3 meter. We zitten hier helemaal alleen met ons scheepje op de oceaan in het donker. Maar de sensatie wint het toch altijd. Het zijn zulke bijzondere belevenissen. Verder alles okay bij ons.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

06 april 2012, Dag 1, onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Vrijdag, 6 april 2012. Het is zover vandaag vertrekken wij van Puerto Ayora, Santa Cruz, Galapagos, positie 00.45 S 090.18 W , naar Frans Polynesie. Om precies te zijn Hiva Oa, pos. 09.48 S 139.02 W . Daar moeten we namelijk verplicht inklaren. Een tocht van 3048 Nmijl, in principe doen we daar 30 dagen en nachten non stop over. We hebben ons de laatste dagen uitgesloofd, diesel getankt, water getankt, opnieuw een baal vers fruit aangesleept, van iedereen afscheid genomen, bankzaken geregeld, zeilen verwisseld, alles zeevast gezet, rubberboot aan dek hijsen, schoonmaken, enzovoort. Nu zijn we moe en klaar voor vertrek. De weersverwachting is niet best, geen wind, beetje wind van alle kanten of harde tegenwind. Golven en stroming tegen. Maar we moeten hoe dan ook weg, morgen loopt onze permit af. We willen eerst naar het zuiden om het eiland te ronden, dan zuidwest richting Isla Isabela, zo dicht mogelijk onder de kust, maar wel in diep water. 80-280 meter. Eenmaal buiten de baai op zee, springt er een grote rog rechtstandig uit het water, vlak naast de boot, tot op ooghoogte. Die wilde vast nog even gedag zeggen. Net als de zeehond vanochtend langszij. Verder zien we ook weer grote zeeschildpadden. Het water is rustig, alleen de oceaandeining uit ZW van 2 meter hoog, die traag onder ons doorloopt. Er is vrijwel geen wind, wel veel tegenstroom. Voortgang van bijna niets, 1,5 Nm per uur, maar het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, het eiland prachtig groen, de zee als vanouds schitterend mooi en de koffie smaakt heerlijk. Wat wil een mens nog meer. De koelkast kan het moeilijk bolwerken met deze hitte, dus ik begin alvast de karbonades en gehaktballen te braden. We maken er een rustig dagje van, er zal ons nog wel het een en ander te wachten komen te staan. In ons kielzog zwermen zeker 15 kleine vogeltjes, maat zwaluw, bruin van boven, wit gatje, zwarte staart en onder de vleugels oranje. Ze vliegen tot vlak boven het water, tot ze zelfs met hun pootjes het water raken,misschien last van zweetpootjes? Ze zigzaggen maar heen en weer, ze zijn razendsnel, erg leuk om naar te kijken. Om 18.00 uur zijn we nog steeds oostelijk van Isla Isabela, we moeten oppassen, dat de stroom ons niet te dicht onder de kust van Isla Tortuga brengt. Overal zijn hier kleine rotseilandjes. We gaan onze etmaal positie iedere dag om 18.00 Lok tijd bepalen. Deze keer zijn we maar 25 Nmijl opgeschoten, pos: 00.54 S 090.37 W. We kruizen tegen de wind op, maar de stroom maakt het ons heel moeilijk. Om 20.00 uur krijgen we ons eigen feestje. Het is volle maan, maar de hemel is lichtbewolkt, waardoor er een diffuus licht op zee valt.
Een aantal grote dolfijnen komt om het schip heen zwemmen en blijven zeker 3 kwartier lol maken met ons. Ze briezen en blazen, duiken onder het schip door, komen in grote vaart weer aansjezen, maken een paar salto's. We zien alleen maar glimmende donkere schaduwen. Heel erg gaaf. De nacht is prachtig, de maan schijnt nu volop, we kunnen alles om ons heen zien. We kabbelen rustig voort, alleen niet de goede kant op. Roderick krijgt nog een bui regen met veel wind op zijn kop. Om 3 uur 's nachts neem ik het weer over. We zijn bijna nog steeds op dezelfde plaats, tussen de 2 eilandjes. Als de zon opkomt, ga ik overstag, ik verander de zeilen, ik ga weer overstag, maar het wil niet lukken. Geen wonder, 1,9 kn wind op de neus en 1 kn. stroming tegen. De motor gaat aan om in ieder geval tussen de eilanden vandaan te komen, op open zee zien we wel verder. We moeten heel zuinig zijn met onze motoruren, we hebben maar voor 6 etmalen diesel en een tocht voor de boeg van 30 etmalen. Vandaar dat we zo lang mogelijk proberen alles alleen op zeil te doen. Groetjes van ons. Roderick en Yvonne

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com