Zaterdag, 30 november 2013.
Lieve allemaal,
We zijn dus donderdag direct weer vertrokken uit Nongsa Point Marina, Indonesia. Eigenlijk kon het ons niets meer schelen. Toen we naar buiten voeren was het heiig van de hitte met overal onweerswolken om ons heen, maar geen enkele wilde ons dit keer hebben. We moesten direct de Singapore Strait dwars oversteken tussen al die gigantische zeeschepen door, dat geeft zoveel stress, dat je vanzelf wel wakker blijft. De hele tocht naar Malaysia blijf je langs de Shipping Lanes varen, honderden en honderden tankers en vrachtschepen, de een nog groter dan de ander. In dit gebied wilden we de motor hoe dan ook aan hebben om makkelijker te kunnen manoeuvreren. Wel de zeilen op om beter gezien te worden. Het resultaat van flink doorhalen, de motor aan, de zeilen op, wind gunstig en voornamelijk stroom mee en nog maar 1 keer duiken om een bos touwen/netten van de schroef los te snijden, is dan geworden dat we gisteravond (vrijdag) al, nog net voor donker de Admiral Marina in Malaysia binnen konden lopen. Dus dat was super. Ook zijn we nu wel super moe . Hier laten we ons schip achter voor de NL maanden. Het leuke is: Het is een ware cultuurschok! We zijn aangeland in de meest luxueuze marina, waar we ooit geweest zijn. Chique, schitterende gebouwen, prachtig zwembad omzoomd met palmbomen met lichtjes om de stammen, met omkleed kamers, overal bewaking, die met de hand op hun hart je begroeten en iedere keer weer het hek van de steiger voor je open houden, een sportschool, een soort kunsthal, een giga conferentiecentrum en een super restaurant. Met onze laatste krachten zijn we weer aan boord gegaan om ons te kleden voor het restaurant en daar hebben we ons schandelijk volgepropt bij het diner buffet. Zoveel heerlijkheden, zo prachtig opgediend en stuk voor stuk heerlijk. Er was zelfs uiensoep, dat hebben we de laatste 4 jaar niet meer gegeten, allerhande verse waar, uiteraard heel veel fruit, heel veel onbekend voedsel, wat we allemaal wilden proberen, dit is moslimgebied, dus hier weer rundvlees ( in gember, mjammie), kip en een fantastisch toetjes buffet.Tonnetje rond hebben we ons weer aan boord gesleept, waar we nog net ons bed konden halen. Nu moeten we hier een heleboel zaken in werking gaan zetten, aanmelden bij de officials, immigratie, telefoonnummer kopen, een geldmachien zoeken (hoeveel is een Ringit?), scheepswinkel zien te vinden, een canvasmaker, afspraken, afspraken, afspraken. Dus we gaan maar eens starten, anders worden we gek en vanavond tracteren we onszelf op het Barbecue Buffet. Tussen door nog pitstop in het zwembad. U hoort nog van ons. Liefs van ons vanuit Port Dickson, in de Admiral Marina in Malaysia. Roderick en Yvonne.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 29 november 2013
woensdag 27 november 2013
een paar uurtjes Batam Nongsa Point
Hoi allemaal, eventjes een vluggertje. We zijn vanochtend om half 6 aangekomen in Nongsa Marina, Batam, na een lekkere dag varen, die helaas vanochtend om 4 uur weer afgesloten werd met gigantisch noodweer. Het mocht deze trip niet zo simpel gaan. Nu is het half 10, Roderick is net langs de Customs en Quarantaine geweest en we moeten direct vertrekken, op straffe van een boete. Ons visa is al overschreden, daar moeten we al voor betalen, maakt niet uit wat je zegt, maar morgen verloopt onze CAIT, dit is de vaarvergunning voor Indonesia. We vinden het allemaal wel best, we gaan gewoon meteen door naar Malaysia, volgens mij 3 of 4 dagen varen. Er zijn nu mensen voor ons naar de stad om Immigration af te handelen. Het is hier trouwens een echte Marina, mooi verzorgd met alles erop en er aan op een leuke plaats, we hadden best wat daagjes willen blijven. Natuurlijk zijn we moe, we hebben de nacht met zijn twee doorwaakt, omdat we door de Singapore Strait moesten. Mudvol zeeschepen, op het eerste zicht telde ik er 57, toen werd het rotweer met bakken regen en wind, dus je kon bijna niets meer zien, dan doen we het samen zo veel mogelijk. We gaan zo douchen, tanken en gewoon weer verder, onderweg proberen we wel weer om beurten wat slaap in te halen. Hoewel??? Het gaat niet altijd volgens plan, dus we maken er wel weer wat leuks van. Het was een leuke onderbreking geweest hier in Nongsa Point, want als we in Malaysia aangekomen zijn, moeten we ook weer direct aan de bak, het hele schip moet overhoop gehaald en schoongemaakt omdat het zolang hier in de hitte blijft liggen, dan nog zien alles mee naar Nederland te krijgen. Ik wil niks meer bij betalen, want de extra kosten rijzen de pan uit zo langzamerhand, hoewel het normale leven in Indonesia super goedkoop was. Dat zal me een cultuurschok worden rond Kersttijd in Nederland. Roderick heeft hier wat flessen Cola en 2 broodjes kunnen scoren en viel al steil achterover van de prijzen hier. We gaan er lekker van door, het komt allemaal wel weer goed. Dikke zoute, natte, zweterige knuffel van twee mensen, die doen wat ze graag wilden doen, alleen soms zit het mee en soms zit het tegen. Net als in het echte leven. Kus van ons Roderick en Yvonne.
We hebben verder ook geen Internet access meer hier, al onze abonnementen zijn afgelopen, Sailmail gebruiken dus. Ylm
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
We hebben verder ook geen Internet access meer hier, al onze abonnementen zijn afgelopen, Sailmail gebruiken dus. Ylm
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 26 november 2013
morgen denken we
Hoi allemaal, we hopen morgen aan te komen in Nongsite Marina in Batam, Indonesia, daar moeten we dan direct uitklaren en tanken en in principe zijn we dan overmorgen al weer op pad naar Malaysia. Alles weer okay hier, alleen erg moe en gaar van al het gedoe. Weer een motorstop gehad vanwege de vuile diesel, dus Roderick mocht weer aan de bak, die is het ook wel zat nu. Niet zulke beste herinneringen aan de South China Sea. Als er nieuws is laten we jullie dat wel weer weten. Heel veel liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 25 november 2013
nog even doorhalen
Lieve allemaal, maandag 25 nov, geen visnetten, geen waterhozen, alleen maar regen, regen, regen.
Dinsdag, 26 november, beetje wind, we sukkelen door. Niet ongerust zijn, het gaat uiteindelijk vast wel lukken. Ik hou het kort om de accu's te sparen. En nee, we zijn nog geen grammetje afgevallen...
Onze positie op South China Sea: om 11.00 uur LT: 00.31.300 S 106.30.880 E. Dikke zoute kus van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Dinsdag, 26 november, beetje wind, we sukkelen door. Niet ongerust zijn, het gaat uiteindelijk vast wel lukken. Ik hou het kort om de accu's te sparen. En nee, we zijn nog geen grammetje afgevallen...
Onze positie op South China Sea: om 11.00 uur LT: 00.31.300 S 106.30.880 E. Dikke zoute kus van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 24 november 2013
Op herhaling
Zaterdag, 23 nov 2013, er gebeurt de hele dag niets, geen wind, geen weersverandering gewoon niets. De dieselsituatie dreigt zorgelijk te worden. 's Nachts bevinden we ons tussen een ongelooflijk druk veld met vissers, zoveel op een kluitje heb je nog nooit gezien en op alle boten hele ritsen stadionlampen. Geen idee welke kant ze opvaren, je wordt compleet verblind.
Zondag, 24 november 2013,Joepie er is een zuchtje wind, gauw de gennaker opzetten, zodra die staat is de wind op, maar we houden nog even vol, in 2 uur 1,5 Nm afgelegd, dus toch maar de motor weer aan. Tot zeker 20 keer toe hebben we de zeilen gezet, veranderd, weggehaald, het zeilen wil maar niet lukken..Tegen 12.00 uur weer wat wind, yes we gaan, langzaam maar gestaag, we zijn helemaal blij. Er komt iets meer wind, 4,5 kn. wij nog blijer. Ineens roept R. pak je fototoestel, in no time ontstaat er een grote waterhoos, vlakbij, zeilen weg en zo snel mogelijk er van door, de hoek om. De windhoos passeert ons op 50 Meter!!!! en sterft vlak daarna uit, de regenwolk er na neemt zijn kans waar en geeft ons de volle lading. We zitten zeiknat in de kuip, maar drogen net zo snel weer op, Maar ondanks dit geweld hebben we nog steeds geen wind. Hoe kan dat nou? Het is weer bladstil, ongelooflijk. In de middag kunnen we echt zeilen, we sukkelen met 2-3 knoopjes voort, maar ook nog de goede kant op Happy! eind van de dag wordt de wind wel heel zwak ongeveer 3 km per uur, daar kun je geen boot mee voortslepen. De stroming grijpt zijn kans en verzet ons steeds verder , tijd voor de motor. We varen door het pikdonker,op 6 Nm parallel aan de drukke shippinglane naar Singapore. Dan om 0.00 uur 's nachts gaan we nog eens op herhaling, we krijgen iets in de schroef en de hele aandrijving blokkeert. Shit, shit, shit.We blijven dobberen, zoveel mogelijk van de shippinglane vandaan, maar dat gaat al direct mis. De wind houdt het voor gezien en we zijn stuurloos. Momenteel gaan er 20 schepen van links naar rechts voor ons langs, iedereen blijft keurig op zijn route, ineens zien we een hele toren aan lichten recht op ons afkomen. Het duurt even voordat we uitgevogeld hebben wat er precies aan de hand is, maar er komt en sleepboot met een lange sleep recht op ons af. Er komt een zuchtje wind en met de zeilen bak, kunnen we net wegdraaien. Dit is echt stressvol. Maar nu, door de stroming drifen we 1,5 Nm richting schepen , we komen veel te dichtbij, en Ja hoor, daar konden we op wachten, juist nu gaan er een paar oceaanreuzen naast hun baan varen. Ze komen nu al binnen onze veiligheidsmarge van 2 Nm. Alle alarmsystemen gaan af. Nu slaat wat mij aangaat toch de paniek wel toe. Als we niet oppassen worden we zo overvaren. Roderick start de motor, jammer dan als het bij de schroef misgaat, maar we moeten iets, en op heel lage toeren kruipen we uit de gevarenzone. Niet leuk!!! Echt niet!!! We laten de motor heel zachtjes aan, anders zijn we zo weer terug bij af. Roderick gaat wat slapen en ik loods hem door de nacht met aan alle kanten onweer..
Maandag, 25 november 2013. Ver weg van alle schepen, dobberen we op zeil een stukje verder. Straks wil Roderick onder het schip gaan kijken wat er nu weer aan de hand is, maar nu regent het en de zee is erg onrustig. Er komt een schip ons tegemoet. Hij wil duidelijk over ons heen. Let hier dan helemaal niemand meer op. Wij kunnen maar heel langzaam uitwijken en zij doen er nog een schepje bovenop.
R roept hem op over de VHF, zegt dat hij recht voor hun boeg zit en of zij zo vriendelijk willen zijn om uit te wijken. Dat doen ze dan.
Toch maar direct onder het schip om te kijken. Ik leg het schip bijna stil, midden in zee, en daar gaat hij weer met zijn snorkel en flippers. Dit keer zit er een hele bos visnet en allerlei draden om gewikkeld.
En nu zijn we weer onderweg, nog 284 Nm te gaan. We mogen er wat ons betreft nu wel zijn. Onze positie op de Zuid Chnese Zee is om 9.00 vanochtend LT is 01.33.907 S 107.43.347 E. Kijken wat we nu weer tegenkomen. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Zondag, 24 november 2013,Joepie er is een zuchtje wind, gauw de gennaker opzetten, zodra die staat is de wind op, maar we houden nog even vol, in 2 uur 1,5 Nm afgelegd, dus toch maar de motor weer aan. Tot zeker 20 keer toe hebben we de zeilen gezet, veranderd, weggehaald, het zeilen wil maar niet lukken..Tegen 12.00 uur weer wat wind, yes we gaan, langzaam maar gestaag, we zijn helemaal blij. Er komt iets meer wind, 4,5 kn. wij nog blijer. Ineens roept R. pak je fototoestel, in no time ontstaat er een grote waterhoos, vlakbij, zeilen weg en zo snel mogelijk er van door, de hoek om. De windhoos passeert ons op 50 Meter!!!! en sterft vlak daarna uit, de regenwolk er na neemt zijn kans waar en geeft ons de volle lading. We zitten zeiknat in de kuip, maar drogen net zo snel weer op, Maar ondanks dit geweld hebben we nog steeds geen wind. Hoe kan dat nou? Het is weer bladstil, ongelooflijk. In de middag kunnen we echt zeilen, we sukkelen met 2-3 knoopjes voort, maar ook nog de goede kant op Happy! eind van de dag wordt de wind wel heel zwak ongeveer 3 km per uur, daar kun je geen boot mee voortslepen. De stroming grijpt zijn kans en verzet ons steeds verder , tijd voor de motor. We varen door het pikdonker,op 6 Nm parallel aan de drukke shippinglane naar Singapore. Dan om 0.00 uur 's nachts gaan we nog eens op herhaling, we krijgen iets in de schroef en de hele aandrijving blokkeert. Shit, shit, shit.We blijven dobberen, zoveel mogelijk van de shippinglane vandaan, maar dat gaat al direct mis. De wind houdt het voor gezien en we zijn stuurloos. Momenteel gaan er 20 schepen van links naar rechts voor ons langs, iedereen blijft keurig op zijn route, ineens zien we een hele toren aan lichten recht op ons afkomen. Het duurt even voordat we uitgevogeld hebben wat er precies aan de hand is, maar er komt en sleepboot met een lange sleep recht op ons af. Er komt een zuchtje wind en met de zeilen bak, kunnen we net wegdraaien. Dit is echt stressvol. Maar nu, door de stroming drifen we 1,5 Nm richting schepen , we komen veel te dichtbij, en Ja hoor, daar konden we op wachten, juist nu gaan er een paar oceaanreuzen naast hun baan varen. Ze komen nu al binnen onze veiligheidsmarge van 2 Nm. Alle alarmsystemen gaan af. Nu slaat wat mij aangaat toch de paniek wel toe. Als we niet oppassen worden we zo overvaren. Roderick start de motor, jammer dan als het bij de schroef misgaat, maar we moeten iets, en op heel lage toeren kruipen we uit de gevarenzone. Niet leuk!!! Echt niet!!! We laten de motor heel zachtjes aan, anders zijn we zo weer terug bij af. Roderick gaat wat slapen en ik loods hem door de nacht met aan alle kanten onweer..
Maandag, 25 november 2013. Ver weg van alle schepen, dobberen we op zeil een stukje verder. Straks wil Roderick onder het schip gaan kijken wat er nu weer aan de hand is, maar nu regent het en de zee is erg onrustig. Er komt een schip ons tegemoet. Hij wil duidelijk over ons heen. Let hier dan helemaal niemand meer op. Wij kunnen maar heel langzaam uitwijken en zij doen er nog een schepje bovenop.
R roept hem op over de VHF, zegt dat hij recht voor hun boeg zit en of zij zo vriendelijk willen zijn om uit te wijken. Dat doen ze dan.
Toch maar direct onder het schip om te kijken. Ik leg het schip bijna stil, midden in zee, en daar gaat hij weer met zijn snorkel en flippers. Dit keer zit er een hele bos visnet en allerlei draden om gewikkeld.
En nu zijn we weer onderweg, nog 284 Nm te gaan. We mogen er wat ons betreft nu wel zijn. Onze positie op de Zuid Chnese Zee is om 9.00 vanochtend LT is 01.33.907 S 107.43.347 E. Kijken wat we nu weer tegenkomen. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 22 november 2013
hindernisbaan naar Batam
Donderdag, 21 november 2013, vertrek Semarang naar Batam, dag 1.
Om 6.00 uur kunnen we het niet meer houden, we gaan weg, het is laag water en we moeten vertrekken uit ons minuscule plekje, strak langs de andere boten de bocht maken, want 3 meter verderop begint de verhoging van het droogdok. Via een spring houden we het schip in een hele korte bocht, tjee, dat hebben we weer eens keurig gedaan. Wij zijn onderweg (dachten we). Als we in de voorhaven aankomen, slaat ineens de motor uit. Hee hoe kan dat nou? Het is een brave motor, die eigenlijk nooit problemen geeft. Opnieuw starten, hij doet het weer. Pff gelukkig. Gashendel vooruit, motor uit. Shit. Nog eens, nog eens.... Toch wel wat paniek, want we drijven hier stuurloos en het is een loeidrukke haven. Zou de stuurkabel gebroken zijn? Nee ook niet. Dan zien we het er is een armdikke mooringlijn van een groot schip,
zeker 10 meter lang in onze schroef gekomen en die zit muurvast. Ja, we hebben een vlijmscherp mes op de schroef, maar hier is niets tegen bestand.
Er zit niets anders op, Roderick moet het water in. Het water is smerig en ondoorzichtig, daarbij drijven we midden in de haven en er komt een vrachtschip vanuit zee. Ik probeer de Portcaptain op te roepen, maar die geeft geen reactie op alle oproepen. Daar gaat ie, flippers aan, snorkel op, duikmes mee. Op de tast de kabel zien te ontwarren, die zit om de schroef en om het roer. Ik kijk toe en krijg
het flink benauwd, het vrachtschip komt onze richting op, maar gelukkig daar hebben ze een goede uitkijk, die gaat dus om ons heen. Roderick heeft toch wel wat tijd nodig, iedere keer weer onder het schip
uiken en weer een stukje los. Hij moet zelf goed oppassen voor het genoemde mes op de schroef. Hij kan bijna niets zien.Intussen drijven we naar de kant in de richting van een aantal roestige staketsels.
Rustig blijven! En ja hoor we zijn los, kom gauw aan boord. Motor starten, Yes!!!, we varen weer. Eind goed al goed, eerst maken dat we hier wegkomen.
Buiten op zee, laverend tussen de visnetten en zeker 200 visboten en bootjes, krijgen we een pietsie wind. Snel de gennaker gezet en van 8.00 uur tot 15.00 uur proberen we te zeilen met een slakkegangetjes
an 2,5/3 knopen. Dan valt de wind helemaal weg en liggen we gewoon stom te dobberen. We gaan de gennaker weer weg bergen, altijd nog een heel gedoe, we zijn er wel handig in, maar het is
gewoon heel veel werk. Dan besluit Roderick toch nog even onder het schip te duiken om te kijken of werkelijk alles van de schroef af is, voordat we verder gaan op de motor. Het water is hier schoon en
edelijk helder. Nou dat was niet voor niets, er zit nog een hele kluit meuk om de as gewikkeld, lappen plastic, touw, verpakking, een grote samengetrokken kluit. Dus daar gaat hij weer, diep adem
halen, onder het schip duiken, stuk lossnijden en weer proestend naar boven. Het zit hartstikke in elkaar gedraaid, hij is er zeker een uur mee bezig geweest. Intussen houd ik de wacht, oppassen, dat het
schip niet ineens door de wind meegenomen wordt, kijken of er geen haaien in zicht zijn, we zitten tenslotte midden op de oceaan en Roderick spartelt met zijn flippers en proest, dat lokt aan,
opletten voor kwallen, de kubuskwallen zijn heel gevaarlijk en hebben lange neteldraden en niet te vergeten de giftige zeeslangen. Om 17.00 uur is de klus geklaard, een half uurtje later tuffen we op de motor
door de nacht. Zo dat was een heftig begin.
Vrijdag, 22 november 2013, dag 2 van Semarang naar Batam.
Om 3.00 uur start mijn 2e nachtwacht. Het is pikdonker, de maan zit verstopt achter de wolken. 10 Nm achter ons begint een hevig onweer, we zien de bliksemschichten zo de zee in gaan. Wij komen goed
weg. Om half 5 wordt het weer licht en een half uur later laat de zon zich weer zien, de zee is spiegelglad, geen zuchtje wind. Er komt af en toe een dolfijn kijken, die kun je nu van verre zien
aankomen, aangezien er helemaal geen golven zijn. 's Ochtendsvroeg ben ik altijd in goede vorm, dus Roderick kan lekker nog wat blijven liggen, we proberen onze eigen energie goed op peil te houden. We
hebben vaak genoeg ineens alles nodig, wat we maar op kunnen brengen. Aandachtig kijk ik naar iedere afwijking in het water, er zijn tijdens laagtij zoveel visbootjes op het water en overal, werkelijk overal
liggen zomaar netten, met een stuk piepschuim eraan als teken of een stuk tak, maar de hele zee drijft hier vol troep, dus ben ik altijd om mijn qui vive. Ineens zie ik aan bakboord een zwarte rookwolk op het
water, Hee, wat is dat, een visboot in volle vaart? Ik heb zonet helemaal geen schip gezien. Ja, het ziet er toch naar uit, roetzwarte rook onze richting op. Het is een beetje heiig zo in de ochtend, ik kan het
schip niet goed zien. Verrekijker erbij. Dan zie ik wat er echt aan de hand is. Vlak naast ons, op ongeveer 4 Nm afstand ontstaat een waterhoos. De rook is water dat omhoog getrokken wordt, nu komt ook de
warte slurf uit de wolken. Roderick Wakker Worden!!! Zeilen naar binnen draaien en wegwezen hier.
En dan te bedenken dat er bij ons geen zuchtje wind staat. Ook hier zijn we weer goed mee weggekomen. We hebben wel het gevoel dat we intens leven, maar iets minder mag ook wel even. Om 12.00 uur
LT is onze positie 05.04 S 109.50 E. Totaal sinds vertrek Semarang 121 Nm. De rest van de dag tuffen we door en het is heet, heet, heet.
Zaterdag, 23 november 2013, dag 3 van Semarang naar Batam.
We kunnen niet continue op de motor door blijven gaan, dus iedere keer proberen we weer een stukje te zeilen, maar de wind is tussen 0,5 kn en 3 kn, dus met gennaker op dobberen we alleen met de stroom
mee. Dat gaat ook niet lukken, in 2 uur zijn we 1,5 Nm opgeschoten. Er moet nu toch wel snel een beetje wind komen, we varen nu al weer zolang op de motor. Ook dit traject kunnen we niet halen op
diesel alleen. Om 12.00 LT is onze positie 03.19 S 109.23 E. Eens komen we er wel, maar zeker niet op tijd. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Om 6.00 uur kunnen we het niet meer houden, we gaan weg, het is laag water en we moeten vertrekken uit ons minuscule plekje, strak langs de andere boten de bocht maken, want 3 meter verderop begint de verhoging van het droogdok. Via een spring houden we het schip in een hele korte bocht, tjee, dat hebben we weer eens keurig gedaan. Wij zijn onderweg (dachten we). Als we in de voorhaven aankomen, slaat ineens de motor uit. Hee hoe kan dat nou? Het is een brave motor, die eigenlijk nooit problemen geeft. Opnieuw starten, hij doet het weer. Pff gelukkig. Gashendel vooruit, motor uit. Shit. Nog eens, nog eens.... Toch wel wat paniek, want we drijven hier stuurloos en het is een loeidrukke haven. Zou de stuurkabel gebroken zijn? Nee ook niet. Dan zien we het er is een armdikke mooringlijn van een groot schip,
zeker 10 meter lang in onze schroef gekomen en die zit muurvast. Ja, we hebben een vlijmscherp mes op de schroef, maar hier is niets tegen bestand.
Er zit niets anders op, Roderick moet het water in. Het water is smerig en ondoorzichtig, daarbij drijven we midden in de haven en er komt een vrachtschip vanuit zee. Ik probeer de Portcaptain op te roepen, maar die geeft geen reactie op alle oproepen. Daar gaat ie, flippers aan, snorkel op, duikmes mee. Op de tast de kabel zien te ontwarren, die zit om de schroef en om het roer. Ik kijk toe en krijg
het flink benauwd, het vrachtschip komt onze richting op, maar gelukkig daar hebben ze een goede uitkijk, die gaat dus om ons heen. Roderick heeft toch wel wat tijd nodig, iedere keer weer onder het schip
uiken en weer een stukje los. Hij moet zelf goed oppassen voor het genoemde mes op de schroef. Hij kan bijna niets zien.Intussen drijven we naar de kant in de richting van een aantal roestige staketsels.
Rustig blijven! En ja hoor we zijn los, kom gauw aan boord. Motor starten, Yes!!!, we varen weer. Eind goed al goed, eerst maken dat we hier wegkomen.
Buiten op zee, laverend tussen de visnetten en zeker 200 visboten en bootjes, krijgen we een pietsie wind. Snel de gennaker gezet en van 8.00 uur tot 15.00 uur proberen we te zeilen met een slakkegangetjes
an 2,5/3 knopen. Dan valt de wind helemaal weg en liggen we gewoon stom te dobberen. We gaan de gennaker weer weg bergen, altijd nog een heel gedoe, we zijn er wel handig in, maar het is
gewoon heel veel werk. Dan besluit Roderick toch nog even onder het schip te duiken om te kijken of werkelijk alles van de schroef af is, voordat we verder gaan op de motor. Het water is hier schoon en
edelijk helder. Nou dat was niet voor niets, er zit nog een hele kluit meuk om de as gewikkeld, lappen plastic, touw, verpakking, een grote samengetrokken kluit. Dus daar gaat hij weer, diep adem
halen, onder het schip duiken, stuk lossnijden en weer proestend naar boven. Het zit hartstikke in elkaar gedraaid, hij is er zeker een uur mee bezig geweest. Intussen houd ik de wacht, oppassen, dat het
schip niet ineens door de wind meegenomen wordt, kijken of er geen haaien in zicht zijn, we zitten tenslotte midden op de oceaan en Roderick spartelt met zijn flippers en proest, dat lokt aan,
opletten voor kwallen, de kubuskwallen zijn heel gevaarlijk en hebben lange neteldraden en niet te vergeten de giftige zeeslangen. Om 17.00 uur is de klus geklaard, een half uurtje later tuffen we op de motor
door de nacht. Zo dat was een heftig begin.
Vrijdag, 22 november 2013, dag 2 van Semarang naar Batam.
Om 3.00 uur start mijn 2e nachtwacht. Het is pikdonker, de maan zit verstopt achter de wolken. 10 Nm achter ons begint een hevig onweer, we zien de bliksemschichten zo de zee in gaan. Wij komen goed
weg. Om half 5 wordt het weer licht en een half uur later laat de zon zich weer zien, de zee is spiegelglad, geen zuchtje wind. Er komt af en toe een dolfijn kijken, die kun je nu van verre zien
aankomen, aangezien er helemaal geen golven zijn. 's Ochtendsvroeg ben ik altijd in goede vorm, dus Roderick kan lekker nog wat blijven liggen, we proberen onze eigen energie goed op peil te houden. We
hebben vaak genoeg ineens alles nodig, wat we maar op kunnen brengen. Aandachtig kijk ik naar iedere afwijking in het water, er zijn tijdens laagtij zoveel visbootjes op het water en overal, werkelijk overal
liggen zomaar netten, met een stuk piepschuim eraan als teken of een stuk tak, maar de hele zee drijft hier vol troep, dus ben ik altijd om mijn qui vive. Ineens zie ik aan bakboord een zwarte rookwolk op het
water, Hee, wat is dat, een visboot in volle vaart? Ik heb zonet helemaal geen schip gezien. Ja, het ziet er toch naar uit, roetzwarte rook onze richting op. Het is een beetje heiig zo in de ochtend, ik kan het
schip niet goed zien. Verrekijker erbij. Dan zie ik wat er echt aan de hand is. Vlak naast ons, op ongeveer 4 Nm afstand ontstaat een waterhoos. De rook is water dat omhoog getrokken wordt, nu komt ook de
warte slurf uit de wolken. Roderick Wakker Worden!!! Zeilen naar binnen draaien en wegwezen hier.
En dan te bedenken dat er bij ons geen zuchtje wind staat. Ook hier zijn we weer goed mee weggekomen. We hebben wel het gevoel dat we intens leven, maar iets minder mag ook wel even. Om 12.00 uur
LT is onze positie 05.04 S 109.50 E. Totaal sinds vertrek Semarang 121 Nm. De rest van de dag tuffen we door en het is heet, heet, heet.
Zaterdag, 23 november 2013, dag 3 van Semarang naar Batam.
We kunnen niet continue op de motor door blijven gaan, dus iedere keer proberen we weer een stukje te zeilen, maar de wind is tussen 0,5 kn en 3 kn, dus met gennaker op dobberen we alleen met de stroom
mee. Dat gaat ook niet lukken, in 2 uur zijn we 1,5 Nm opgeschoten. Er moet nu toch wel snel een beetje wind komen, we varen nu al weer zolang op de motor. Ook dit traject kunnen we niet halen op
diesel alleen. Om 12.00 LT is onze positie 03.19 S 109.23 E. Eens komen we er wel, maar zeker niet op tijd. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 19 november 2013
Vervolg dag 6 Semarang Java
Roderick is al 2 uur weg. Wat heeft hij in die tijd uitgespookt? Hij zou gaan lopen naar de Portcaptain, maar iemand biedt hem transport aan op de scooter. Eigenlijk wel makkelijk, hij moet ook nog ergens een geldautomaat zien te vinden, anders kunnen we de diesel niet betalen. Alles gaat hier cash. Roderick heeft een prijs
afgesproken en stapt achterop de scooter. Die scheurt weg, houdt er geen rekening mee, dat Roderick zoveel groter is, die moet dus regelmatig snel bukken, als hij vlak onder de bomen doorrijdt. Hij ragt door gaten, door achteraf straatjes, door de halve stad en stopt dan bij de Pasar, de markt. Maar daar moet Roderick helemaal niet zijn, hij moet naar het havenkantoor. De man spreekt alleen maar Indonesisch, Roderick schrijft het woord in zijn telefoon, maar de man kan niet lezen. Een ander erbij geroepen, de motorrijder de pest in, Roderick weer met angst en beven achterop en uiteindelijk is hij gekomen waar hij moest zijn. Nu is hij weer terug aan boord met een gigantische pijn in zijn rug. Hij maakt een afspraak om diesel te tanken, we dachten, dat is simpel, we liggen afgemeerd aan een bunkerboot, maar zo werkt dat niet. Via een agent moet de diesel geleverd worden en dat kan vanmiddag om 17.00 uur. In die tussentijd kunnen we blijven liggen aan de bunkerboot. Roderick gaat weer op pad, nu om een ATM machine te vinden. Transport Sir? Nee, dank U, Jalan Jalan. Dat betekent ik ga wandelen en dan stopt meteen de onderhandeling. Het is een flinke tippel in de zon, maar voor geen goud gaat hij weer met de scooter. Weer terug aan boord komt de man van de motor, hij wil meer geld, want hij is naar de markt gereden. Ja Daaggg! Iedere keer loopt hij weer langs met duim en wijsvinger het gebaar van geld makend. Shit. Hij hoort bij de mensen van de boot, waar we aan vast liggen, dat moeten we niet hebben. Roderick biedt hem een biertje aan en daarmee is alles okay.
Intussen hebben we ook een plekje toegewezen gekregen, we moeten aanleggen aan een groot houten schip, dat is het enigst mogelijke plaatsje, Roderick moet daar maar even langs gaan om toestemming te vragen. Makkelijk gezegd, hoe doe je dat als bijna niemand hier Engels spreekt. Ook voor elkaar. Dan wordt het wachten tot het bootje met de diesel langskomt. Het is al 17.00 uur en we willen weg, we willen voor donker afmeren, het is hier al moeilijk genoeg. Roderick gaat klagen, waar ze blijven. Hij krijgt als antwoord: vijf uur is vijf uur! Ja maar dat is het nu. Nee, hier is het Javatijd, het is hier een uur vroeger. Dan komt de volgende situatie: Wij zijn hier de enige buitenlanders voor zover wij zien en we zijn een bezienswaardigheid. Indonesiers hebben absoluut geen last van valst schaamte, dus op de boot naast ons, op 1 meter afstand, gaan 6 mannen op een rij zitten kijken wat wij toch allemaal aan het doen zijn. We maken af en toe een grapje en een opmerking naar ze en zo komen we het volgende uur weer door. En klokslag 5 komt het bootje met de jerrycans met diesel. Spekvette, vuile jerrycans worden dan aan boord gesjouwd en via een slang overgeheveld in de tanks. De heren zijn wel uiterst beleefd en vragen overal toestemming voor. Dan kunnen we eindelijk weg, nagestaard en uitgewuifd door 6 mannen.
Een paar honderd meter verderop bij het Pilot Station is het plekje voor ons. Een minuscule plek, langszij een grote houten boot, waarop druk gezaagd en getimmerd wordt, een zandplaat, waar een schip bovenop ligt, waar ze druk aan het zagen en lassen zijn, voor ons een enorm groot houten schip, waarop ze de gangen aan het vervangen zijn. Het is heel lastig afmeren en waar moeten we ergens aan vastmaken. Ook hier zijn we de bezienswaardigheid van de eeuw, iedereen komt over de reling hangen en kijken, maar ook helpen. Nu liggen we met de achterkant strak tegen een grote drijvende bak, een lijn naar het dak van de grote "jonk" en ingekapseld tussen allerhande groots en roestigs. Zijn we zielig? Helemaal niet!
We maken meteen goed sier om iedereen wat te drinken aan te bieden, we nodigen ze uit aan boord, maar dat durven ze toch niet. Sommigen bieden we een biertje, de moslims krijgen ijskoud mineraalwater, waar ze net zo blij mee zijn. Met onze 20 woorden Indonesisch knopen we met allemaal een gesprekje aan en zo hebben we in een klap 30 vrienden erbij. Af en toe komt er een vragen naar wat voor motor we hebben of iets anders, dan mag hij even komen kijken. Ze vinden het allemaal machtig interessant. Als het donker is komt iedereen op de roestige ponton zitten, dan horen we roepen, Captain, Captain, ze hebben koffie (kopi) voor ons gemaakt.
Dan wordt er een matras uit het schip gehaald, daar mag Roderick dan op zitten, vervolgens en tweede matras voor mij. Zelf zitten ze her en der op een metalen onderdeel. We hebben een hartstikke leuke avond gehad.
Op dit moment worden de Blogspot en de website van de Happy Bird een beetje door elkaar gebruikt, het ligt er aan of we internetaccess hebben. Dus zelf af en toe even kijken hoe of wat. Groetjes van ons.R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
afgesproken en stapt achterop de scooter. Die scheurt weg, houdt er geen rekening mee, dat Roderick zoveel groter is, die moet dus regelmatig snel bukken, als hij vlak onder de bomen doorrijdt. Hij ragt door gaten, door achteraf straatjes, door de halve stad en stopt dan bij de Pasar, de markt. Maar daar moet Roderick helemaal niet zijn, hij moet naar het havenkantoor. De man spreekt alleen maar Indonesisch, Roderick schrijft het woord in zijn telefoon, maar de man kan niet lezen. Een ander erbij geroepen, de motorrijder de pest in, Roderick weer met angst en beven achterop en uiteindelijk is hij gekomen waar hij moest zijn. Nu is hij weer terug aan boord met een gigantische pijn in zijn rug. Hij maakt een afspraak om diesel te tanken, we dachten, dat is simpel, we liggen afgemeerd aan een bunkerboot, maar zo werkt dat niet. Via een agent moet de diesel geleverd worden en dat kan vanmiddag om 17.00 uur. In die tussentijd kunnen we blijven liggen aan de bunkerboot. Roderick gaat weer op pad, nu om een ATM machine te vinden. Transport Sir? Nee, dank U, Jalan Jalan. Dat betekent ik ga wandelen en dan stopt meteen de onderhandeling. Het is een flinke tippel in de zon, maar voor geen goud gaat hij weer met de scooter. Weer terug aan boord komt de man van de motor, hij wil meer geld, want hij is naar de markt gereden. Ja Daaggg! Iedere keer loopt hij weer langs met duim en wijsvinger het gebaar van geld makend. Shit. Hij hoort bij de mensen van de boot, waar we aan vast liggen, dat moeten we niet hebben. Roderick biedt hem een biertje aan en daarmee is alles okay.
Intussen hebben we ook een plekje toegewezen gekregen, we moeten aanleggen aan een groot houten schip, dat is het enigst mogelijke plaatsje, Roderick moet daar maar even langs gaan om toestemming te vragen. Makkelijk gezegd, hoe doe je dat als bijna niemand hier Engels spreekt. Ook voor elkaar. Dan wordt het wachten tot het bootje met de diesel langskomt. Het is al 17.00 uur en we willen weg, we willen voor donker afmeren, het is hier al moeilijk genoeg. Roderick gaat klagen, waar ze blijven. Hij krijgt als antwoord: vijf uur is vijf uur! Ja maar dat is het nu. Nee, hier is het Javatijd, het is hier een uur vroeger. Dan komt de volgende situatie: Wij zijn hier de enige buitenlanders voor zover wij zien en we zijn een bezienswaardigheid. Indonesiers hebben absoluut geen last van valst schaamte, dus op de boot naast ons, op 1 meter afstand, gaan 6 mannen op een rij zitten kijken wat wij toch allemaal aan het doen zijn. We maken af en toe een grapje en een opmerking naar ze en zo komen we het volgende uur weer door. En klokslag 5 komt het bootje met de jerrycans met diesel. Spekvette, vuile jerrycans worden dan aan boord gesjouwd en via een slang overgeheveld in de tanks. De heren zijn wel uiterst beleefd en vragen overal toestemming voor. Dan kunnen we eindelijk weg, nagestaard en uitgewuifd door 6 mannen.
Een paar honderd meter verderop bij het Pilot Station is het plekje voor ons. Een minuscule plek, langszij een grote houten boot, waarop druk gezaagd en getimmerd wordt, een zandplaat, waar een schip bovenop ligt, waar ze druk aan het zagen en lassen zijn, voor ons een enorm groot houten schip, waarop ze de gangen aan het vervangen zijn. Het is heel lastig afmeren en waar moeten we ergens aan vastmaken. Ook hier zijn we de bezienswaardigheid van de eeuw, iedereen komt over de reling hangen en kijken, maar ook helpen. Nu liggen we met de achterkant strak tegen een grote drijvende bak, een lijn naar het dak van de grote "jonk" en ingekapseld tussen allerhande groots en roestigs. Zijn we zielig? Helemaal niet!
We maken meteen goed sier om iedereen wat te drinken aan te bieden, we nodigen ze uit aan boord, maar dat durven ze toch niet. Sommigen bieden we een biertje, de moslims krijgen ijskoud mineraalwater, waar ze net zo blij mee zijn. Met onze 20 woorden Indonesisch knopen we met allemaal een gesprekje aan en zo hebben we in een klap 30 vrienden erbij. Af en toe komt er een vragen naar wat voor motor we hebben of iets anders, dan mag hij even komen kijken. Ze vinden het allemaal machtig interessant. Als het donker is komt iedereen op de roestige ponton zitten, dan horen we roepen, Captain, Captain, ze hebben koffie (kopi) voor ons gemaakt.
Dan wordt er een matras uit het schip gehaald, daar mag Roderick dan op zitten, vervolgens en tweede matras voor mij. Zelf zitten ze her en der op een metalen onderdeel. We hebben een hartstikke leuke avond gehad.
Op dit moment worden de Blogspot en de website van de Happy Bird een beetje door elkaar gebruikt, het ligt er aan of we internetaccess hebben. Dus zelf af en toe even kijken hoe of wat. Groetjes van ons.R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 17 november 2013
Dag 4 onderweg van Bali naar Batam Dag 5 naar Semarang Dag 6 Semarang
Zaterdag, 16 november 2013. Dag 4 onderweg van Bali naar Batam.
In de vroege ochtenduren, stikdonker, de maan is al onder en de zon nog niet op. Het enige wat je ziet zijn tientallen felverlichte visserboten. Geen idee wat hun voor of achterkant is, welke kant hun netten liggen en welke afstand ik moet bewaren. Ik probeer zo ver mogelijk uit de buurt te blijven, maar op een gegeven moment moet ik er toch tussen door. Overal unidentified lichtjes. Heb er pijn in mijn buik van. Zig zag er tussen door, gelukt! Zoals alle andere dagen is er nog steeds geen wind. Bij het eerste zuchtje springt Roderick uit bed en sleept de Gennaker naar boven. Zo die staat, dit is ons grote licht weer zeil, laat de wind maar komen. Nou hij hangt mooi in de mast, al zeg ik het zelf, vult zich zelf met een beetje wind en met een vaartje van 0,8 kn per uur dobberen we. We zijn al lang blij, Een half uurtje later ontwikkelt zich een bui, de wind gaat tegengesteld blazen, dus de gennaker moet in de slurf geborgen, naar de andere boeg gezet worden en daar staat hij weer vol verwachting klaar. Geen wind, wel regen. We gaan ons lekker op het achterdek staan poedelen, beetje discreet, want we zijn omringd door vissertjes. Nog steeds geen wind, wel hangt er nu een kleddernatte grote vaatdoek aan de mast. Door het gewicht van het water hangt hij strak naar beneden. We gaan maar eens aan de koffie. Om ons heen spingen de bonito's als pin ballen heen en weer in en boven water. Het zijn er duizenden, als ik nu mijn hengeltje uit zou gooien....Maar Roderick zegt het al: Deze vind je zeker weer te dartel en te vrolijk om te vangen. Ja precies! De vissers hebben niet zulke gewetensbezwaren.
We dobberen door, volgens het computerprogramma hebben we met deze snelheid een verwachte aankomsttijd over 48 dagen, 7 uren, 5 minuten en 6 seconden. Vooral dat laatste is belangrijk...We kunnen nog langzamer, op een gegeven moment hebben we een ETA tijd van 98 dagen. De gennaker is nu weer droog, wij zijn doornat van het zweet, het is zo heet. Het is binnen 37 graden en dat voelt koel aan vergeleken buiten. Het enige wat de gennaker nu nog doet, is zich vast draaien rond de radar en als afwisseling aan de punten van de zaling gaan hangen om te kijken of hij zo kan scheuren. Het is een fliederdun zeil. We halen de hele handel maar weer weg. We halen nog maar eens een weersvoorspelling op. Daar word je niet vrolijk van, vanaf morgen 17.00 uur maken we kans op 5 kn. wind, dat is nog steeds bijna niets, maar dan ook nog pal tegen. Met zo'n lichte wind kun je er niet tegen op kruisen. We komen nu toch wel in een vervelende situatie. De volgende dagen is er bijna geen wind en continue tegen, dat samen met de stroming maakt dat we voorlopig moeten motoren. We hebben al meer dan de helft van onze dieselvoorraad gebruikt, we hebben nog steeds 8 dagen te gaan. Door het gezeur met de visa, worden al onze plannen doorkruist. Extra lang in Bali blijven was zeker geen straf, in tegendeel, we hebben het super gehad, maar nu zitten we zo tegen de vervaldata aan te hikken. We hadden nog een leuk plannetje als we inderdaad op tijd aan zouden komen in Batam om dan met de ferry een dagje naar Singapore te gaan. Balen dat dit niet door kan gaan. We gaan weer het plan doorrekenen, maar het ziet er naar uit dat we in alle opzichten te laat gaan komen, dan kunnen we boetes per dag gaan betalen aan dezelfde overheid, die ons hier zo lang vastgehouden heeft. In ieder geval is het nu niet haalbaar om naar Batam te zeilen. We zitten momenteel ten Noorden van het eiland Pulau Bawean, pos 05.31 S 112.53 E, na uitgebreid overleg besluiten we om gedeeltelijk terug te varen in ZuidWestelijke richting naar het eiland Java, we gaan naar de havenstad Semarang, zodat we in ieder geval de dieseltanks weer kunnen vullen. Waarschijnlijk gaan we vanuit die plaats dan uitklaren uit Indonesia. Nog even bedenken.
We krijgen weer een schoonheid van een zonsondergang op een spiegelgladde zee met overal weer jumpende Bonito's.
Zondag, 17 november 2013, Dag 5 nu van Bali naar Semarang, Java.
We motoren en motoren en motoren. Nog even volhouden aan het eind van de dag komt er wat wind. In de nacht zijn er weer stikveel vissers, de grote schepen, die liggen werkelijk overal, overdag zijn het vooral de vissers in de spinnenbootjes. Er zijn felverlichte plekken op zee, heel veel, het blijken oliebronnen te zijn. Als of overal langs de horizon de zon opkomt.Nog steeds geen wind. En daar is tíe dan de wind! Al om 12.00 uur 's middags en wat voor een wind. Een enorme bui regen met windstoten recht op de neus. Het water van de zee is gek geworden. Korte steile golven, vlak achter elkaar, tussen de ene golftop en de volgende zit nog niet eens 4 seconden. Het gaat toch te keer! Alle zeilen moeten direct gereefd en we moeten 30 graden van koers veranderen, want dit is niet te houden. Dikke zware golven slaan over het kajuitdak heen, het hoogste gedeelte van ons schip.Waait het eens, is het weer niet goed. Het gaat verschrikkelijk te keer en er komt geen einde aan, we zitten in het centrum van een dikke bui, die bijna 10 Nm beslaat. We komen er niet onder weg. Na 5 uur hebben we het ergste gehad. Helaas door de luchthappers is er zeewater naar binnen gekomen, ook al stonden ze dicht, er is zoveel water over ons heen geslagen. Natuurlijk lekt dat via een omweggetje precies in de kledingkast met mooie stadskleren, die ik al klaargemaakt had voor naar Nederland, en in het randje van de boeken boven ons bed, vandaar sijpelt het naar de plek waar de spullen liggen, die kwetsbaar zijn en absoluut droog moeten blijven. Alles waarop ik van de week zo op heb lopen zwoegen in de hitten, moet nu weer schoongespoel, gedroogd, uitgezocht, BALEN. Tot 20.00 uur krijgen we eens een buitje, de wind heeft zich weer teruggetrokken, de golven zijn vervelend, maar te doen, maar dan begint het feest weer opnieuw. Noodweer, noodweer, noodweer. Er komt geen einde aan, het schip gaat te keer als in een mallemolen, valt van de golftoppen af, krijgt een slinger naar links of rechts, we moeten de motor volle kracht aanhouden, we worden met een noodvaart naar de kust gezet. Met gereefde zeilen en de motor vol aan gaan we 1,9 knoop over de grond. Er komt geen einde aan. Het hele regenveld gaat met ons mee. We komen niet weg,ik voel me echt ellendig. Dit is zo slopend. De hele nacht blijft het door spoken.
Maandag, 18 november 2013, Dag 6 aankomst in Semarang, Java.
Wat een rotzooi drijft er weer in zee, tjeeminee, vuilnis, plastic, boomstammen, complete bomen en overal liggen visboten midden in het vaargedeelte met tussen hun schip en een soort afgewaaide tak hun net gespannen. We turen en turen om geen ongelukken te krijgen. Door het rotweer van vannacht komen we niet omm 10.00 uur in de haven, maar om 13.00 uur. Het is een grote industriehaven, mudvol, de portcaptain reageert niet op onze oproep, geen idee waar naar toe te gaan. In de haveningang staat het vol met visstokken, het lijkt het IJsselmeer wel. We leggen aan bij een bunkerboot, daar mogen we even blijven liggen, totdat Roderick zich bij de instanties gemeld heeft. Je stikt van de diesellucht. Bij het van onze boot afklimmen op de bunkerboot, schiet Roderick door zijn knie en belandt hij bijna in het water. Maar bijna is niet helemaal, dus we blijven lachen. Hij is nu al bijna 2 uur weg en het is hier HEET! Wordt vervolgd.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
In de vroege ochtenduren, stikdonker, de maan is al onder en de zon nog niet op. Het enige wat je ziet zijn tientallen felverlichte visserboten. Geen idee wat hun voor of achterkant is, welke kant hun netten liggen en welke afstand ik moet bewaren. Ik probeer zo ver mogelijk uit de buurt te blijven, maar op een gegeven moment moet ik er toch tussen door. Overal unidentified lichtjes. Heb er pijn in mijn buik van. Zig zag er tussen door, gelukt! Zoals alle andere dagen is er nog steeds geen wind. Bij het eerste zuchtje springt Roderick uit bed en sleept de Gennaker naar boven. Zo die staat, dit is ons grote licht weer zeil, laat de wind maar komen. Nou hij hangt mooi in de mast, al zeg ik het zelf, vult zich zelf met een beetje wind en met een vaartje van 0,8 kn per uur dobberen we. We zijn al lang blij, Een half uurtje later ontwikkelt zich een bui, de wind gaat tegengesteld blazen, dus de gennaker moet in de slurf geborgen, naar de andere boeg gezet worden en daar staat hij weer vol verwachting klaar. Geen wind, wel regen. We gaan ons lekker op het achterdek staan poedelen, beetje discreet, want we zijn omringd door vissertjes. Nog steeds geen wind, wel hangt er nu een kleddernatte grote vaatdoek aan de mast. Door het gewicht van het water hangt hij strak naar beneden. We gaan maar eens aan de koffie. Om ons heen spingen de bonito's als pin ballen heen en weer in en boven water. Het zijn er duizenden, als ik nu mijn hengeltje uit zou gooien....Maar Roderick zegt het al: Deze vind je zeker weer te dartel en te vrolijk om te vangen. Ja precies! De vissers hebben niet zulke gewetensbezwaren.
We dobberen door, volgens het computerprogramma hebben we met deze snelheid een verwachte aankomsttijd over 48 dagen, 7 uren, 5 minuten en 6 seconden. Vooral dat laatste is belangrijk...We kunnen nog langzamer, op een gegeven moment hebben we een ETA tijd van 98 dagen. De gennaker is nu weer droog, wij zijn doornat van het zweet, het is zo heet. Het is binnen 37 graden en dat voelt koel aan vergeleken buiten. Het enige wat de gennaker nu nog doet, is zich vast draaien rond de radar en als afwisseling aan de punten van de zaling gaan hangen om te kijken of hij zo kan scheuren. Het is een fliederdun zeil. We halen de hele handel maar weer weg. We halen nog maar eens een weersvoorspelling op. Daar word je niet vrolijk van, vanaf morgen 17.00 uur maken we kans op 5 kn. wind, dat is nog steeds bijna niets, maar dan ook nog pal tegen. Met zo'n lichte wind kun je er niet tegen op kruisen. We komen nu toch wel in een vervelende situatie. De volgende dagen is er bijna geen wind en continue tegen, dat samen met de stroming maakt dat we voorlopig moeten motoren. We hebben al meer dan de helft van onze dieselvoorraad gebruikt, we hebben nog steeds 8 dagen te gaan. Door het gezeur met de visa, worden al onze plannen doorkruist. Extra lang in Bali blijven was zeker geen straf, in tegendeel, we hebben het super gehad, maar nu zitten we zo tegen de vervaldata aan te hikken. We hadden nog een leuk plannetje als we inderdaad op tijd aan zouden komen in Batam om dan met de ferry een dagje naar Singapore te gaan. Balen dat dit niet door kan gaan. We gaan weer het plan doorrekenen, maar het ziet er naar uit dat we in alle opzichten te laat gaan komen, dan kunnen we boetes per dag gaan betalen aan dezelfde overheid, die ons hier zo lang vastgehouden heeft. In ieder geval is het nu niet haalbaar om naar Batam te zeilen. We zitten momenteel ten Noorden van het eiland Pulau Bawean, pos 05.31 S 112.53 E, na uitgebreid overleg besluiten we om gedeeltelijk terug te varen in ZuidWestelijke richting naar het eiland Java, we gaan naar de havenstad Semarang, zodat we in ieder geval de dieseltanks weer kunnen vullen. Waarschijnlijk gaan we vanuit die plaats dan uitklaren uit Indonesia. Nog even bedenken.
We krijgen weer een schoonheid van een zonsondergang op een spiegelgladde zee met overal weer jumpende Bonito's.
Zondag, 17 november 2013, Dag 5 nu van Bali naar Semarang, Java.
We motoren en motoren en motoren. Nog even volhouden aan het eind van de dag komt er wat wind. In de nacht zijn er weer stikveel vissers, de grote schepen, die liggen werkelijk overal, overdag zijn het vooral de vissers in de spinnenbootjes. Er zijn felverlichte plekken op zee, heel veel, het blijken oliebronnen te zijn. Als of overal langs de horizon de zon opkomt.Nog steeds geen wind. En daar is tíe dan de wind! Al om 12.00 uur 's middags en wat voor een wind. Een enorme bui regen met windstoten recht op de neus. Het water van de zee is gek geworden. Korte steile golven, vlak achter elkaar, tussen de ene golftop en de volgende zit nog niet eens 4 seconden. Het gaat toch te keer! Alle zeilen moeten direct gereefd en we moeten 30 graden van koers veranderen, want dit is niet te houden. Dikke zware golven slaan over het kajuitdak heen, het hoogste gedeelte van ons schip.Waait het eens, is het weer niet goed. Het gaat verschrikkelijk te keer en er komt geen einde aan, we zitten in het centrum van een dikke bui, die bijna 10 Nm beslaat. We komen er niet onder weg. Na 5 uur hebben we het ergste gehad. Helaas door de luchthappers is er zeewater naar binnen gekomen, ook al stonden ze dicht, er is zoveel water over ons heen geslagen. Natuurlijk lekt dat via een omweggetje precies in de kledingkast met mooie stadskleren, die ik al klaargemaakt had voor naar Nederland, en in het randje van de boeken boven ons bed, vandaar sijpelt het naar de plek waar de spullen liggen, die kwetsbaar zijn en absoluut droog moeten blijven. Alles waarop ik van de week zo op heb lopen zwoegen in de hitten, moet nu weer schoongespoel, gedroogd, uitgezocht, BALEN. Tot 20.00 uur krijgen we eens een buitje, de wind heeft zich weer teruggetrokken, de golven zijn vervelend, maar te doen, maar dan begint het feest weer opnieuw. Noodweer, noodweer, noodweer. Er komt geen einde aan, het schip gaat te keer als in een mallemolen, valt van de golftoppen af, krijgt een slinger naar links of rechts, we moeten de motor volle kracht aanhouden, we worden met een noodvaart naar de kust gezet. Met gereefde zeilen en de motor vol aan gaan we 1,9 knoop over de grond. Er komt geen einde aan. Het hele regenveld gaat met ons mee. We komen niet weg,ik voel me echt ellendig. Dit is zo slopend. De hele nacht blijft het door spoken.
Maandag, 18 november 2013, Dag 6 aankomst in Semarang, Java.
Wat een rotzooi drijft er weer in zee, tjeeminee, vuilnis, plastic, boomstammen, complete bomen en overal liggen visboten midden in het vaargedeelte met tussen hun schip en een soort afgewaaide tak hun net gespannen. We turen en turen om geen ongelukken te krijgen. Door het rotweer van vannacht komen we niet omm 10.00 uur in de haven, maar om 13.00 uur. Het is een grote industriehaven, mudvol, de portcaptain reageert niet op onze oproep, geen idee waar naar toe te gaan. In de haveningang staat het vol met visstokken, het lijkt het IJsselmeer wel. We leggen aan bij een bunkerboot, daar mogen we even blijven liggen, totdat Roderick zich bij de instanties gemeld heeft. Je stikt van de diesellucht. Bij het van onze boot afklimmen op de bunkerboot, schiet Roderick door zijn knie en belandt hij bijna in het water. Maar bijna is niet helemaal, dus we blijven lachen. Hij is nu al bijna 2 uur weg en het is hier HEET! Wordt vervolgd.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 15 november 2013
Van Bali naar Batam dag 123
Woensdag, 13 november 2013 vertrek vanuit Serangan Bay, Bali, naar Batam. Een 1000 Nm te gaan ongeveer. Batam ligt vlak onder Singapore, daar moeten we uitklaren. We gaan dus in een ruk door in verband met de tijdsdruk. Om 12.00 uur vertrekken we, dit is een mooie tijd om door de pas door het rif te gaan. Vandaag gaat het zo simpel als maar kan. Eenmaal buiten rollen we de zeilen uit, de motor blijft ook aan staan, we hebben flink stroom tegen in de straat tussen Lombok en Bali, maar dit is geen verrassing. We gaan op een gegeven moment met 2,3 knopen over de grond, met deze snelheid duurt het zo'n 20 dagen voordat we aankomen. We houden het toerental van de motor op 1600 toeren, dit is voor ons het voordeligst in gebruik. Boven de eilanden regent het als een gek, op zee hebben we alleen maar sluierbewolking. Lekker zo'n eerste dagje. Koud zullen we het niet hebben, het hele traject is het zeewater boven de 30 graden. Het is tegen vollemaan, dus we houden 's nachts een lampje erbij, als het meezit.
Om 18.00 uur varen we in het stikdonker op de Bali sea. Gewoon onderdeel van de Indische Oceaan, maar dit is het deel ten noorden van Bali. Dichtbewolkt, dus niets te zien. Beetje eng, want er staan hier overal Fish Attracting Devices, FAD's, wat ze precies doen weten we niet, maar het zijn grote obstakels van dikke bamboepalen met waarschijnlijk netten eronder. We zien de vissers er altijd in de buurt op een bepaalde tijd. Die dingen zijn groot, hard en onverlicht, dus we zitten bij ieder glimpje maanlicht te speuren of er geen een in de buurt is. Ook weerlicht het continue, dus dan kunnen we ook rondkijken. Om 22.00 uur probeert Roderick te zeilen, alles opnieuw gezet en ingesteld, aquagenerator eruit, maar na een uurtje is de wind alweer op. Dus de motor blijft gewoon aan.
Donderdag, 14 november 2013, dag 2 van Bali naar Batam.
De hele nacht blijft het heftig weerlichten met af en toe een bliksemschicht, in het Noorden, in het Oosten, in het ZuidWesten, niet echt lekker. Het is nu de tijd voor onweersbuien en windstiltes, dus we kunnen er op rekenen deze. Bij het ochtendgloren varen we over een spiegelgladde zee, de motor blijft dus nog steeds aan, midden op zee passeren we Visding na Visding. Ook op grote diepte ver op zee. Dus we moeten er echt continue rekening mee houden. De windsnelheid is nu minder dan 1 knoop per uur, bijna nihil dus. En dan te weten dat in Azie de typhonen rondrazen. Tot twee maal toe zie ik een groep grote vissen op afstand passeren, waarschijnlijk Zwarte Zwaardwalvissen, een kleinere walvissoort. Het is erg warm binnen, de hele dag dan ook nog de motor aan, alle apparatuur aan. De AIS begint kuren te vertonen, hierop kun je schepen ( die 'sook AIS hebben) op het scherm zien met daarbij de informatie van snelheid en richting. Een van de waardevolle hulpmiddelen, vooral 's nachts. Ook wijzelf zenden een signaal uit. We worden door een hele rits schepen omringd, een groot aantal zonder enige identificatie, maar een aantal met AIS. Van 1 schip geeft ons systeem een volkomen foute positie, dat is link. In de loop van de dag gebeurt dat nog eens. De AIS zal toch niet stuk zijn? Roderick controleert alle aansluitingen, meet alles door, de computer zegt, dat alles werkt, misschien last van de warmte of varen hier schepen met een ndere AIS instelling.. Later doet hij het gelukkig weer prima. .Om 12.00 uur zit ons eerste etmaal er op, 98,8 Nmijl, 24 uur de motor aangehad. Onze positie: 07.31 S 115.11 E.
We pruttelen de hele dag door, 's middags vormt zich een joekel van een onweersbui op, onheilspellende bliksemflitsen, pikzwart, plensregen, we besluiten onze koers 90 graden te verleggen, we gaan dus gewoon de hoek om, blijven een poos zo doorvaren tot we op de radar zien, dat de bui grotendeels wegtrekt en ook oplost, dan gaan we weer terug op onze oude koers. Gelukt, met alleen wat spetjes komen we er doorheen. Later op de dag krijgen we weer zoveel buien om ons heen, nu hebben we meer problemen we zitten in een passage tussen 2 eilanden, er komt ook nog een tanker op een kruisende koers, daarbij is het onweersveld zo groot, dat je er niet om heen kunt. Dit keer kiezen we ervoor te blijven dobberen in het windstille gebied vlak er voor. Dat hebben we lang volgehouden, truc gelukt, bui grotendeels gemist, maar het schiet natuurlijk niet op. 's Avonds aangeland in de Java sea. Er lopen hier gasleidingen en er is een laadstation voor de gasschepen, gek gezicht een brandende gasvlam op zee.
Vrijdag, 15 november 2013, dag 3 van Bali naar Batam.
Mijn wacht begint weer om 4.00 uur, het is stikdonker, de maan is al onder, overal om ons heen vissersboten met felle verlichting, waar je ook maar kijkt. Van ieder schip moet je er achter zien te komen, welke kant hij opvaart. Moeilijk te zien met zo'n puist ligt erop. We willen ook niet te dicht naderen, want de lijnen en netten hebben een waanzinnige lengte. Ineens zet er een een zoeklicht op ons, je schrikt je rot. Verder staan er op de AIS ook een paar schepen, ik heb het er druk mee. Gelukkig wordt het over 2 uur licht. Bij het ochtendgloren schrik ik me wezenloos, er ligt een eiland vlakbij. Onverlicht, je kunt de heuvels duidelijk zien. Er staat niets op de kaart, ik kijk nog eens en nog eens met de kijker, het ligt er echt. Een uur later wordt het duidelijk, het is een sleep. De sleepboot is op grote afstand en het is een joekelgrote sleep met grote bergen zooi erop. Phoei, Dan wordt het tijd om flink uit te wijken, want ik kan toch moeilijk tussen de sleepboot en de sleep door. Dan ga ik de zeilen verzetten, want de wind komt ineens uit een andere hoek, dat betekent dat er een bui aankomt. En wat voor een, buiten gaat het licht weer uit, wat een wolkenmassa's. Dit keer probeer ik helemaal langs het randje te blijven, als ik de baan van de bui goed berekend heb, moet dat kunnen en dan gauw tussen 2 buien door weer proberen op onze koers te komen. Gelukt, ben wel trots op mezelf. We zeilen al een poosje, weliswaar met een gangetje van 2 kn .Een bejaarde met een looprek kan ons nog bijhouden, maar de motor is tenminste even uit. Nog even ter herinnering: we hebben maar voor 5 dagen diesel bij ons, Het totaal na 2 etmalen is 192 Nm, positie 06.22 S 114.01 E. 's Middags bouwen zich zulke enorme buien op om ons heen, dat er geen ontsnappen aan is, we moeten er gewoon dwars doorheen. Gelukkig is het allen maar regen, als we er net doorheen zijn, wordt het onweer. En zo blijven we tussen de buien en de windstilten doorlaveren. De motor staat alweer uren aan. Doordat er zo weinig wind is, varen we wel over een heel kalm zeetje met lage golven. De stemming aan boord is prima, we hebben net koffie gedronken met een lekker Verkade koekje. Die kun je in Indonesia kopen, speculaasjes, cafe noir, en laatst een soort Jodenkoeken. Lekker smikkelen, dat hebben we wel gemist een Hollands koekje. Ik stop, want ik moet naar bed, het is 1.00 uur 's nachts, eigenlijk zaterdagmorgen, en over 3 uur begint mijn volgende wacht.
Groetjes vanaf de Indische Oceaan, R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Om 18.00 uur varen we in het stikdonker op de Bali sea. Gewoon onderdeel van de Indische Oceaan, maar dit is het deel ten noorden van Bali. Dichtbewolkt, dus niets te zien. Beetje eng, want er staan hier overal Fish Attracting Devices, FAD's, wat ze precies doen weten we niet, maar het zijn grote obstakels van dikke bamboepalen met waarschijnlijk netten eronder. We zien de vissers er altijd in de buurt op een bepaalde tijd. Die dingen zijn groot, hard en onverlicht, dus we zitten bij ieder glimpje maanlicht te speuren of er geen een in de buurt is. Ook weerlicht het continue, dus dan kunnen we ook rondkijken. Om 22.00 uur probeert Roderick te zeilen, alles opnieuw gezet en ingesteld, aquagenerator eruit, maar na een uurtje is de wind alweer op. Dus de motor blijft gewoon aan.
Donderdag, 14 november 2013, dag 2 van Bali naar Batam.
De hele nacht blijft het heftig weerlichten met af en toe een bliksemschicht, in het Noorden, in het Oosten, in het ZuidWesten, niet echt lekker. Het is nu de tijd voor onweersbuien en windstiltes, dus we kunnen er op rekenen deze. Bij het ochtendgloren varen we over een spiegelgladde zee, de motor blijft dus nog steeds aan, midden op zee passeren we Visding na Visding. Ook op grote diepte ver op zee. Dus we moeten er echt continue rekening mee houden. De windsnelheid is nu minder dan 1 knoop per uur, bijna nihil dus. En dan te weten dat in Azie de typhonen rondrazen. Tot twee maal toe zie ik een groep grote vissen op afstand passeren, waarschijnlijk Zwarte Zwaardwalvissen, een kleinere walvissoort. Het is erg warm binnen, de hele dag dan ook nog de motor aan, alle apparatuur aan. De AIS begint kuren te vertonen, hierop kun je schepen ( die 'sook AIS hebben) op het scherm zien met daarbij de informatie van snelheid en richting. Een van de waardevolle hulpmiddelen, vooral 's nachts. Ook wijzelf zenden een signaal uit. We worden door een hele rits schepen omringd, een groot aantal zonder enige identificatie, maar een aantal met AIS. Van 1 schip geeft ons systeem een volkomen foute positie, dat is link. In de loop van de dag gebeurt dat nog eens. De AIS zal toch niet stuk zijn? Roderick controleert alle aansluitingen, meet alles door, de computer zegt, dat alles werkt, misschien last van de warmte of varen hier schepen met een ndere AIS instelling.. Later doet hij het gelukkig weer prima. .Om 12.00 uur zit ons eerste etmaal er op, 98,8 Nmijl, 24 uur de motor aangehad. Onze positie: 07.31 S 115.11 E.
We pruttelen de hele dag door, 's middags vormt zich een joekel van een onweersbui op, onheilspellende bliksemflitsen, pikzwart, plensregen, we besluiten onze koers 90 graden te verleggen, we gaan dus gewoon de hoek om, blijven een poos zo doorvaren tot we op de radar zien, dat de bui grotendeels wegtrekt en ook oplost, dan gaan we weer terug op onze oude koers. Gelukt, met alleen wat spetjes komen we er doorheen. Later op de dag krijgen we weer zoveel buien om ons heen, nu hebben we meer problemen we zitten in een passage tussen 2 eilanden, er komt ook nog een tanker op een kruisende koers, daarbij is het onweersveld zo groot, dat je er niet om heen kunt. Dit keer kiezen we ervoor te blijven dobberen in het windstille gebied vlak er voor. Dat hebben we lang volgehouden, truc gelukt, bui grotendeels gemist, maar het schiet natuurlijk niet op. 's Avonds aangeland in de Java sea. Er lopen hier gasleidingen en er is een laadstation voor de gasschepen, gek gezicht een brandende gasvlam op zee.
Vrijdag, 15 november 2013, dag 3 van Bali naar Batam.
Mijn wacht begint weer om 4.00 uur, het is stikdonker, de maan is al onder, overal om ons heen vissersboten met felle verlichting, waar je ook maar kijkt. Van ieder schip moet je er achter zien te komen, welke kant hij opvaart. Moeilijk te zien met zo'n puist ligt erop. We willen ook niet te dicht naderen, want de lijnen en netten hebben een waanzinnige lengte. Ineens zet er een een zoeklicht op ons, je schrikt je rot. Verder staan er op de AIS ook een paar schepen, ik heb het er druk mee. Gelukkig wordt het over 2 uur licht. Bij het ochtendgloren schrik ik me wezenloos, er ligt een eiland vlakbij. Onverlicht, je kunt de heuvels duidelijk zien. Er staat niets op de kaart, ik kijk nog eens en nog eens met de kijker, het ligt er echt. Een uur later wordt het duidelijk, het is een sleep. De sleepboot is op grote afstand en het is een joekelgrote sleep met grote bergen zooi erop. Phoei, Dan wordt het tijd om flink uit te wijken, want ik kan toch moeilijk tussen de sleepboot en de sleep door. Dan ga ik de zeilen verzetten, want de wind komt ineens uit een andere hoek, dat betekent dat er een bui aankomt. En wat voor een, buiten gaat het licht weer uit, wat een wolkenmassa's. Dit keer probeer ik helemaal langs het randje te blijven, als ik de baan van de bui goed berekend heb, moet dat kunnen en dan gauw tussen 2 buien door weer proberen op onze koers te komen. Gelukt, ben wel trots op mezelf. We zeilen al een poosje, weliswaar met een gangetje van 2 kn .Een bejaarde met een looprek kan ons nog bijhouden, maar de motor is tenminste even uit. Nog even ter herinnering: we hebben maar voor 5 dagen diesel bij ons, Het totaal na 2 etmalen is 192 Nm, positie 06.22 S 114.01 E. 's Middags bouwen zich zulke enorme buien op om ons heen, dat er geen ontsnappen aan is, we moeten er gewoon dwars doorheen. Gelukkig is het allen maar regen, als we er net doorheen zijn, wordt het onweer. En zo blijven we tussen de buien en de windstilten doorlaveren. De motor staat alweer uren aan. Doordat er zo weinig wind is, varen we wel over een heel kalm zeetje met lage golven. De stemming aan boord is prima, we hebben net koffie gedronken met een lekker Verkade koekje. Die kun je in Indonesia kopen, speculaasjes, cafe noir, en laatst een soort Jodenkoeken. Lekker smikkelen, dat hebben we wel gemist een Hollands koekje. Ik stop, want ik moet naar bed, het is 1.00 uur 's nachts, eigenlijk zaterdagmorgen, en over 3 uur begint mijn volgende wacht.
Groetjes vanaf de Indische Oceaan, R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 30 augustus 2013
Kupang Yes
Yes we zijn er, vanochtend om 8.00 uur ons anker laten zakken in de baai voor het centrum van Kupang. We vinden het nu al leuk. We komen hier wildvreemd en moe aan, het is bloedheet, we worden lachtend en blij door iedereen verwelkomt. Met een agent echt de hele dag op sjouw geweest om onze inklaring voor elkaar te maken. We hebben nu een baal papier met stempels van alles en iedereen. Deze laatste nacht hebben we nauwelijks geslapen, het ging overigens gesmeerd. We hebben nu 130 nieuwe vrienden, staan bij iedereen op de foto, morgen komen er weer allemaal schoolmeisjes naar het strand om met ons te praten, eigenlijk alleen maar te giechelen, want ze spreken 5 woorden engels, we hebben vandaag 2,5 miljoen stukgegooid, Roderick is alweer naar de ATM machine geweest voor nog eens 1,25 miljoen. Tja wie het breed heeft....Sinds 10 uur zijn we al op de wal, het is nu 19.05 uur Kupang tijd. Waarom we nu weer een uur vroeger hebben, weet ik ook niet. We komen net in het stikdonker aan boord terug, hebben in een restaurant nog een hapje gegeten, 7 dollar voor ons twee. We zijn helemaal uitgevloerd, dus volgende keer wat meer. Even bijkomen, zoveel indrukken. Maar nogmaals, hartstikke leuk.
Selamat Jalan. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Selamat Jalan. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 28 augustus 2013
laatste loodjes
Vandaag, donderdag, ons zusje Anita en zwager Rolf zijn vandaag 50 jaar getrouwd! Gaaf gedaan! Gefeliciteerd. Wij zijn nog een hele dag op zee, de wind is weg, we hebben de motor aan. We varen door tot aan het eiland Roti, vlak voor de doorgang naar Kupang, en wachten daar dan de dageraad af om verder te kunnen varen. Dat is in ieder geval het plan. Vrijdag eind van de morgen moeten we dan in Kupang aankomen. De tijd zal het leren. De zon staat te bakken, de zee is kalm. We zijn al zeilen aan het opbergen en dergelijke. De 30m lange lijn met propellor van de aquagenerator hebben we al binnen gehaald, die levert nu ook geen stroom, als we geen voortgang maken, Daarbij doet nu de motor zijn werk.
We hebben geen grote vissen zoals haaien, orca's of walvissen gezien, maar er is wel een rover in de buurt geweest, en heeft stevig in de metalen propellorstang gebeten, de tanden staan er in. Verder niet zoveel te melden, Nog 86 Nm te gaan naar Kupang. Groetjes en een fijn feest allemaal. Roderick en Yvonne. Positie om 11.00 uur LT 10.30 S 124.32 E .
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
We hebben geen grote vissen zoals haaien, orca's of walvissen gezien, maar er is wel een rover in de buurt geweest, en heeft stevig in de metalen propellorstang gebeten, de tanden staan er in. Verder niet zoveel te melden, Nog 86 Nm te gaan naar Kupang. Groetjes en een fijn feest allemaal. Roderick en Yvonne. Positie om 11.00 uur LT 10.30 S 124.32 E .
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 27 augustus 2013
Woensdag 28 augustus 2013
Selamat allemaal, we zijn al in de buurt van Timor. Niet dat je er iets van ziet, wij hebben nog steeds aan 4 kanten zee. Vannacht alleen een lading vissersboten op het water. De wind liet het tegen verwachting helemaal afweten, dus vannnacht hebben we de motor aangehad, anders was het niet te doen. We moeten nu ook al rekening houden met onze te verwachten aankomsttijd in Kupang. We willen niet in het donker door het laatste kanaal tussen de eilanden door, dus we moeten bij dageraad daar aan het begin aangekomen zijn. Verder moeten we ook in de gaten houden, dat we vrijdag vroeg in Kupang aankomen, omdat we voor het weekend ingeklaard moeten worden bij de immigratie en douane enz. Waarschijnlijk houden ze ook vroeg op met werken en als je dan in de namiddag komt, moet je overtime betalen. Dat is overal zo. Daarbij moeten we ook nog een paar miljoen Rupiahs zien te scoren bij de bank en we lazen vorige week juist een berichtje, dat de Indonesische banken overhoop liggen met de organisatie van Mastercard, waar wij zowel de creditcard als de pinpas van hebben, en nogal moeilijk kunnen doen. Dus nu zijn we langzaam aan het varen om niet al op donderdagnacht te arriveren, maar al te langzaam betekent pas vrijdag in de namiddag of nog later aankomen. We zijn het voortdurend aan het doorrekenen. Verder is het hier een malaria gebied. Alle muggengordijntjes zijn door de controle gegaan. We hebben nog contact met onze huisarts gehad over wel of niet profylaxe gebruiken. We hebben alle pillen aan boord, maar er zitten zoveel bijwerkingen aan en we zouden ze dan 2 a 3 maanden moeten slikken. De bijwerkingen, die heel vaak voorkomen 1:10, varieren van duizeligheid, misselijk, braken, tot en met hallucinaties en ik geloof leverfalen. Lijkt me allemaal niet zo prettig als we met zijn tweetjes halfbakken zijn, terwijl we met ons bootje op de oceaan varen. Dr Cohen heeft ook weer contact opgenomen met een collega arts en in overleg hebben we besloten om niet vooraf te slikken, wel allerhande anti muggen maatregelen te nemen en bij de minste verdenking van ziekzijn, direct een arts te raadplegen of een gigantische dosis Malarone te nemen. Punt is natuurlijk ook dat we 's avonds bijna altijd aan boord zijn, wat het risico danig vermindert. Dus weer genoeg om onze hersencellen aan de gang te houden. Verder alles okay, zelf heb ik op het moment best wel moeite met de hitte, maar eigenlijk gaat het ons heel goed.
Nog even de positie en de stand:afgelopen etmaal 127 Nm, totaal 2739 Nm op de teller. Onze positie om 16.00 uur LT 10.25.784 S 125.57.590 E . Tot morgen R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nog even de positie en de stand:afgelopen etmaal 127 Nm, totaal 2739 Nm op de teller. Onze positie om 16.00 uur LT 10.25.784 S 125.57.590 E . Tot morgen R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 26 augustus 2013
Hoi allemaal, inmiddels varen we op de Timorsea. Niet dat dit veel uitmaakt, de bodem is met net zoveel ondieptes, riffen, banken en onduidelijkheden als de Arafurasea. Er staan zoveel lijnen op de zeekaarten, dat je er nauwelijks nog wijs uit wordt. Op alle zeekaarten staan ook waarschuwingen, dat niet alles in kaart gebracht kan zijn, dat er hier en daar nog een onontdekt rif kan liggen en hele stukken zijn zoals dat heet: unsurveyed. Daar is gewoon niets over bekend. Hier en daar staat ook gewoon een rondje, met de opmerking: rif ontdekt in 1936, maar verder is alles onbekend, grootte, diepte enz. Maar het gaat nog steeds voorspoedig, we blijven zo veel mogelijk in de buurt van de aanbevolen route. Het is vandaag een beetje halfbakken weer, uiteraard wel lekker warm. Vannacht met een minimum aan wind maximaal doorgezeild. Er staat hier zoveel stroom, maar niet overal, ook niet overal de zelfde kant op, het is af en toe een verrassing, vannacht dus een heel aangename, de goede kant op. Het was echt zoiets van: Hoe zachtkens glijdt ons bootje. We hebben hierdoor weer 123 Nm op de teller, dat brengt de stand nu om 12.00 uur LT op de aanzienlijke som van 2492 Nm. Onze positie is nu 10.47.428 S 130.03.290 E.
Als je op de breedte graden, dus South een zwalkende lijn ontdekt, dat klopt, dat is niet van de drank, maar om grote gevaarlijke delen te omzeilen. Verder alles okay, liefs van R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Als je op de breedte graden, dus South een zwalkende lijn ontdekt, dat klopt, dat is niet van de drank, maar om grote gevaarlijke delen te omzeilen. Verder alles okay, liefs van R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 27 augustus 2013
Tja en zo rijgen de dagen zich aan een. We vervelen ons geen moment, het gaat wel lekker zo. Vannacht liet de wind het echt af weten, terwijl we een lang stuk ( 10uur achtereen) diagonaal op de hoge golven moesten varen. En ook hier weer golven die uit het niets komen, vanaf een heel andere kant. Werkelijk muren van water. Zonder wind en met veel stroming komen we niet daar waar we wezen moeten, dus heel luxueus de motor aangehouden. Dat kan makkelijk, want we hebben deze alleen maar af en toe aan gehad om stroom te draaien, tot nu toe hebben we alles op zeil gedaan. Dus vanochtend alletwee lekker gedouched met heet water, de boiler wordt door de motor verwarmd. Niet dat we ons anders niet wassen hoor, Nog een dode passagier van dek gehaald, een hele mooie witte stern-achtige vogel. Jammer, die zijn zo leuk, waarschijnlijk ergens tegen aan gevlogen. Iedere nacht hebben we wel een paar verstekelingen meeliften. Ons etmaal was 121 Nm en totaal hebben we nu om 16.00 uur 2630 Nm afgelegd. Volgens planning moeten we vrijdag aankomen, of dat gaat lukken valt nog te bezien. De windverwachting is prima, alleen slaat de wind dit stukje zee over, dus we dobberen wat. De tijd zal het leren. Onze positie is 10.28.076 S 127.47.222 E. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 25 augustus 2013
maandag 26 augustus 2013
Hoi allemaal, inmiddels varen we op de Timorsea. Niet dat dit veel uitmaakt, de bodem is met net zoveel ondieptes, riffen, banken en onduidelijkheden als de Arafurasea. Er staan zoveel lijnen op de zeekaarten, dat je er nauwelijks nog wijs uit wordt. Op alle zeekaarten staan ook waarschuwingen, dat niet alles in kaart gebracht kan zijn, dat er hier en daar nog een onontdekt rif kan liggen en hele stukken zijn zoals dat heet: unsurveyed. Daar is gewoon niets over bekend. Hier en daar staat ook gewoon een rondje, met de opmerking: rif ontdekt in 1936, maar verder is alles onbekend, grootte, diepte enz. Maar het gaat nog steeds voorspoedig, we blijven zo veel mogelijk in de buurt van de aanbevolen route. Het is vandaag een beetje halfbakken weer, uiteraard wel lekker warm. Vannacht met een minimum aan wind maximaal doorgezeild. Er staat hier zoveel stroom, maar niet overal, ook niet overal de zelfde kant op, het is af en toe een verrassing, vannacht dus een heel aangename, de goede kant op. Het was echt zoiets van: Hoe zachtkens glijdt ons bootje. We hebben hierdoor weer 123 Nm op de teller, dat brengt de stand nu om 12.00 uur LT op de aanzienlijke som van 2492 Nm. Onze positie is nu 10.47.428 S 130.03.290 E.
Als je op de breedte graden, dus South een zwalkende lijn ontdekt, dat klopt, dat is niet van de drank, maar om grote gevaarlijke delen te omzeilen. Verder alles okay, liefs van R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Als je op de breedte graden, dus South een zwalkende lijn ontdekt, dat klopt, dat is niet van de drank, maar om grote gevaarlijke delen te omzeilen. Verder alles okay, liefs van R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 25 augustus 2013 feestje
Hoi allemaal, het zijn weer heel lekkere dagjes geworden. Het hoge water houdt nog aan, maar de wind is zodanig afgenomen, dat het geen enkel probleem vormde. Vannacht zelfs miezerige golfjes. Daarentegen de meest wonderschone sterrenhemel (voor de insiders 4 sterren , 2 harten) die je je maar kan denken. Vandaag ook weer een kalm tropisch dagje, we boffen wel. Weer alle extra zeilen uitgezet gezet om er een beetje tempo in te houden en dat lukt. Dit etmaal weer 129 Nm en op onze sloffen (eigenlijk blote voeten) dit keer. Weer een gezellig gesprekje met de coastguard gehad, dit keer een rood wit vliegtuigje. Ze vliegen heel laag, je ziet ze bijna niet aankomen en ineens scheren ze vlak over je heen. Maar ook zij weten nu dat we uit Harderwijk komen. Wie volgt? Nu net ons eigen feestje gevierd met een hele troep dolfijnen rond de boot, ook jonkies erbij, Een heel ander soort weer, klein en slank, ze bleven al die tijd rond de boeg mee zwemmen, we hebben genoten. Al heel lang terug, dat we ze zo lang om ons heen hadden. Zo Gaaf! Onze positie zondag 17.00 uur LT is 10.46.749 S 131.35.841 E. Totaal al 2399 Nm afgelegd, nog ongeveer 5 dagen te gaan. Groetjes R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 23 augustus 2013
zaterdag 24 augustus 2013
Hoi allemaal, Tja, Torresstraat met Vollemaan was natuurlijk prima, maar dat betekent ook twee dagen na Vollemaan de Arafura sea bij springvloed. Zou geen probleem zijn met deze lichte wind, hooguit wat zwaarder. Maar daar kwam dan eindelijk de serieuze wind, 25 tot 28 knopen, de golven werden hoog en dynamisch, het getij is extra hoog, de stroming extra krachtig. Het blijft een schitterende zee om te zien, met zijn licht groenblauwe golven, hoog omkrullend, witte brekers, de zon er door heen schijnend, fascinerend om te zien, maar ik had er liever niet ingezeten nu. We hebben het flink zwaar gehad en dat begon al in de middag en dan het besef dat het ergste nog moet komen tijdens het donker. Wat een brekers, wat een kruiszeeen! We zijn het enige schip hier op de oceaan, niet leuk dus. Maar wederom is alles goed gegaan, het schip houdt zich fantastisch en wij waren moeig en nat, maar verder okay. We gingen met meer dan 8,5 knopen door het water op gereefde zeilen en daar kwam dan de stroming nog bovenop.Veel te hard voor midden in de nacht met zoveel steile golven overdwars . Vandaag nog steeds hoog water, maar de wind is afgenomen naar 18 knopen, dat scheelt zo enorm veell, stralende zon, wederom een prachtige zee. We leven hier gewoon van dag tot dag.We schieten hard op, het etmaal gisteren afgelegd maar liefst 146 NM.bijna 250 km.
Nu is het zaterdag, 14.00 uur, onze positie is nu na 2251 Nm 10.42.476 S 133.57.124 E . Inmiddels zijn we al weer 15 graden meer westelijk gekomen en hebben we weer de klok een uur teruggezet. Nu UTC+9, als jullie nog steeds zomertijd hebben, lopen wij nu nog 7 uur voor op jullie. Als ik het fout berekend heb, hoor ik dat graag. Wij gaan lekker door, erg zoute groeten van een paar zeebonken, die het nog steeds naar de zin hebben. Alle Zandvoorters veel succes met afbreken, vervoeren en sjouwen. Alle feestvierders op weg naar Anita en Rolf een heel goede reis en een heel fijn feest toegewenst. Heel jammer dat wij er niet bij kunnen zijn. Liefs van ons.R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nu is het zaterdag, 14.00 uur, onze positie is nu na 2251 Nm 10.42.476 S 133.57.124 E . Inmiddels zijn we al weer 15 graden meer westelijk gekomen en hebben we weer de klok een uur teruggezet. Nu UTC+9, als jullie nog steeds zomertijd hebben, lopen wij nu nog 7 uur voor op jullie. Als ik het fout berekend heb, hoor ik dat graag. Wij gaan lekker door, erg zoute groeten van een paar zeebonken, die het nog steeds naar de zin hebben. Alle Zandvoorters veel succes met afbreken, vervoeren en sjouwen. Alle feestvierders op weg naar Anita en Rolf een heel goede reis en een heel fijn feest toegewenst. Heel jammer dat wij er niet bij kunnen zijn. Liefs van ons.R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 22 augustus 2013
vrijdag, 23 augustus 2013 Arafura sea
Hallo allemaal, het lui relaxen is voorbij, de Arafura sea laat zijn tandjes zien, weliswaar melktandjes, maar toch! De golven bouwden zich op gisteravond, maar 1 tot 1,5 meter, maar ze kwamen overal vandaan, de wind liet het op dat moment afweten en dan wordt je continue gehutseklutst. Begin van de avond is het nog stikdonker, de maan komt over een uurtje, het schip zwiept alle kanten op, doordat je het niet ziet aankomen, kan je lijf er ook niet op anticiperen. Je wordt er doodmoe van en ik op het laatst zelfs misselijk. Nu in de ochtend is de wind ook van de partij, de golven zijn nu 2,5 m en het is wel een hoop gedoe, maar doordat we goed door kunnen zeilen is het stukken beter te doen. Vannacht ineens weer opgeroepen over de marifoon een politie boot vaart 2 Nm evenwijdig met ons mee.: Schip in positie....., wat is uw naam? uw radio roepnaam? de laatst aangelopen haven, de volgende haven, en ja daar is t'ie weer: wat is uw haven van registratie? Harderwijk Sir! I don't copy that, can you repeat your port of registry? Don't copy, can you spell it Sir? En dat 'sochtends om 5 uur, maar Roderick was zo slim om alle namen nu in het spellingsalfabet op te schrijven, dus we kunnen het zo oplezen. Als je dan Harderwijk gespeld hebt, blijft het even stil, want zij hebben totaal geen benul, wat ze eigenlijk opgeschreven hebben en kunnen het zeker niet mondeling herhalen. Dit keer konden ze er geen genoeg van krijgen, dus ook Van der Meulen moet voluit. Dat klinkt dan zo: Victor,alpha, november, delta, echo,romeo,mike,echo, uniform, lima, echo,november. en Harderwijk vinden wij de leukste: Hotel, Alpha, Romeo, Delta, Echo, Romeo, Whisky,India, Juliet, Kilo. Die IJ -klank daar kunnen ze helemaal niets mee. Maar zo heb je weer een uur lol in de nacht. Nou zijn ze weer op de hoogte, kijken wie de volgende is. Ik ga maar weer eens een lading +50 zonnebrand smeren, want zelfs onder ons zonnescherm worden we een beetje kreefterig. Vandaag hebben we de Kapitein Rob banner weer opgehangen, kunnen ze die mooi vanuit het vliegtuigje bewonderen.
Het is nu 10 uur in de ochtend, ons etmaal is nog niet afgerond, om 12 uur, maar dat wordt weer zo'n 120 Nm. We houden lekker de vaart erin. Onze positie om 10.40 LT 10.48.995 S 136.42.209 E.
We zenden nu ons berichtje, de computer moet weggeborgen, anders springt hij van de tafel. Groetjes van R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Het is nu 10 uur in de ochtend, ons etmaal is nog niet afgerond, om 12 uur, maar dat wordt weer zo'n 120 Nm. We houden lekker de vaart erin. Onze positie om 10.40 LT 10.48.995 S 136.42.209 E.
We zenden nu ons berichtje, de computer moet weggeborgen, anders springt hij van de tafel. Groetjes van R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 21 augustus 2013
donderdag 22 augustus 2013
Vannacht was een droomnacht, echt een "Magical Moment" op de Arafura sea. Volle maan, de hele zee inclusief schip helder verlicht, kabbelende golfjes, zo weinig wind, dat de windmolen niet eens ging draaien. We hadden de gennaker nog op staan en door het kleine zuchtje wind tesamen met de stroom gingen we geruisloos voorwaarts door de nacht. Wauw, zo bijzonder! Alleen wat is het dan moeilijk wacht te houden, door het zachte wiegen, probleemloos varen en geen schip of land in de verre omtrek, heb je de grootste moeite om niet in slaap te vallen. Dus vannacht om 3 uur stond ik romantisch aan de afwas om wakker te blijven. De Arafura zee vormt het begin van de Indian Ocean, de passaatwinden die aan de andere kant van de Torres Strait uitwaaieren en de opgezweepte golven, die zich op de ondieptes te pletter lopen, daar heb je hier geen last van. Hier beginnen ze pas op te bouwen, dus kleine golven, daarbij hebben we ook nog licht weer en stroom mee, van ons mag het zo blijven. Alleen kost het ons een dagje extra varen waarschijnlijk. De zee is prachtig van kleur, mooi helder en erg ondiep. Het eerste gedeelte ter grootte van de halve Noordzee is 20 m diep, natuurlijk niet bij de riffen, die liggen vaak net 40 cm onder water. Als je langs vaart kun je ze heel goed ruiken. Het plat waar we nu varen is over het geheel 50 m diep. We varen almaar recht door richting westen, dus eerst de zon achterna, de zonsondergang tegemoet, daarna komt de maan achter ons op in het Oosten en uiteraard trekt die ook naar het westen, dus varen we met een beetje mazzel ( onbewolkt) de hele nacht in een zacht lichtje. Heel comfortabel. Ik moet eerlijk zeggen, dat we dit zo uitgerekend hadden, maar het is heerlijk dat het nu ook allemaal lukt. De luxe verlichting wordt wel steeds minder, omdat de maan iedere dag een uur later opkomt. Als we in de buurt van Timor komen, hebben we weer een compleet donkere nacht. We hadden gisteren weer een mooi etmaal van 106 Nm, een deel daarvan is te danken aan stroom mee. Nu om 14.00 uur LT is onze positie 10.54.268 S 138.21.300 E Het is warm, 30 graden in de schaduw, we zitten tenslotte 10 graden onder de evenaar. We gaan lekker door. Hopenlijk houdt het lichte weer nog even aan. Liefs R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Woensdag 21 augustus Arafura zee
De dag was super, de nacht was super, de Arafura zee heeft een prachtig opaal blauwe kleur, het weer was schitterend, het schip doet het fantastisch en wij ook! We voelen ons echt bevoorrechte mensen.
Vandaag weer zo'n lekkere dag, kalme zee, helder weer, 30 graden en meer. Zelfs ons grote lichtweerzeil, de gennaker, opgezet, om wat voortgang te houden, zo'n zwak windje. Maar best even lekker, de vermoeidheid van de laatste weken komt er nu uit. Vandaag voor het eerst sinds maanden weer dolfijnen rond de boot. Vanmiddag bij 32 graden verse kroepoek staan bakken in een pannetje olie. Eerst lekker genieten bij een Happy Hour drankje met een bak kroepoek. Denk nou niet dat we al zuipend de wereld rond gaan, we hebben voor deze 30 dagen en nachten in totaal 14 blikjes bier en 1,5 liter wijn te nuttigen. En dat is wel voor ons twee. We houden vandaag echt een verwendagje. De rest van de kroepoek wordt straks bij de verse bami met kippenreut en ketjapsaus geserveerd. Het is toch verbazend wat een lekker eten je in elkaar kunt draaien met een serie blikjes en pakjes, we hebben wel een hele lading smaakmakers aan boord. Dus dat was genieten. Verder kwam ons entertainment team weer overvliegen. De Australische Coastguard vliegt laag over, maakt een rondje om het schip en even later wordt je opgeroepen. Waar kom je vandaan, waar ga je naar toe en waar staat het schip geregistreerd. De laatste is het leukste, het antwoord is Harderwijk. Dat kunnen ze natuurlijk niet verstaan, dus eerst herhalen, dan nog een keer, dan zeggen ze heel beleefd dat ze het niet goed kunnen horen, omdat er zoveel wind in de microgoon staat, daarna doen we het nog een keer via het marine spellingsalfabet. Vandaag waren ze er weer, rondje om de mast, we hebben nu een gekleurd zeil opstaan en een zonnescherm over de kuip. Dus daar zijn ze weer met hun vragen. En ja hoor: Your port of registration Sir? Dit keer waren ze slim, Harderwijk, Oh ja, dat zie ik hier op mijn lijst. Lachen toch. Morgen komen ze weer, denk ik.
In totaal hebben we nu 1880 Nmijl afgelegd, 3500 km. nog 9 dagen te gaan. Onze positie is om 14.00 uur LT 10.47.311 S 140.08.072 E. Groetjes en liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Vandaag weer zo'n lekkere dag, kalme zee, helder weer, 30 graden en meer. Zelfs ons grote lichtweerzeil, de gennaker, opgezet, om wat voortgang te houden, zo'n zwak windje. Maar best even lekker, de vermoeidheid van de laatste weken komt er nu uit. Vandaag voor het eerst sinds maanden weer dolfijnen rond de boot. Vanmiddag bij 32 graden verse kroepoek staan bakken in een pannetje olie. Eerst lekker genieten bij een Happy Hour drankje met een bak kroepoek. Denk nou niet dat we al zuipend de wereld rond gaan, we hebben voor deze 30 dagen en nachten in totaal 14 blikjes bier en 1,5 liter wijn te nuttigen. En dat is wel voor ons twee. We houden vandaag echt een verwendagje. De rest van de kroepoek wordt straks bij de verse bami met kippenreut en ketjapsaus geserveerd. Het is toch verbazend wat een lekker eten je in elkaar kunt draaien met een serie blikjes en pakjes, we hebben wel een hele lading smaakmakers aan boord. Dus dat was genieten. Verder kwam ons entertainment team weer overvliegen. De Australische Coastguard vliegt laag over, maakt een rondje om het schip en even later wordt je opgeroepen. Waar kom je vandaan, waar ga je naar toe en waar staat het schip geregistreerd. De laatste is het leukste, het antwoord is Harderwijk. Dat kunnen ze natuurlijk niet verstaan, dus eerst herhalen, dan nog een keer, dan zeggen ze heel beleefd dat ze het niet goed kunnen horen, omdat er zoveel wind in de microgoon staat, daarna doen we het nog een keer via het marine spellingsalfabet. Vandaag waren ze er weer, rondje om de mast, we hebben nu een gekleurd zeil opstaan en een zonnescherm over de kuip. Dus daar zijn ze weer met hun vragen. En ja hoor: Your port of registration Sir? Dit keer waren ze slim, Harderwijk, Oh ja, dat zie ik hier op mijn lijst. Lachen toch. Morgen komen ze weer, denk ik.
In totaal hebben we nu 1880 Nmijl afgelegd, 3500 km. nog 9 dagen te gaan. Onze positie is om 14.00 uur LT 10.47.311 S 140.08.072 E. Groetjes en liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 19 augustus 2013
Dag Pacific Hallo Indian Ocean
dinsdag, 20 augustus 2013. Yes het is gelukt en hoe! De passage door Torres Strait, die we erg spannend vonden en ongelooflijk goed voorbereid hebben, was een EITJE!
We hebben de Pacific Ocean achter ons gelaten en zijn gestart met een nieuwe oceaan: Indian Ocean. Gisternacht hadden we het nog behoorlijk zwaar, in het donker door het Great North East Channel, je moet vlak langs de riffen. De maan zat gedeeltelijk achter de wolken, maar we hadden nog voldoende strooilicht, wel was het heel vochtig en dampig. Spannend ook, als er ergens een licht blijkt te staan, dat wij nergens kunnen vinden. Zijn wij dan verkeerd gevaren of staat dat licht gewoon niet op de kaart? Riffen, riffen, riffen, eilanden, eilandjes, koraalplaten net boven of onder water, rotsen, sommige boven, sommige onder water. Maar het ging prima! We hadden juist deze dagen gepland omdat het dan wassende maan is, zodat we nog wat verlichting in de nacht zouden hebben. Ongelooflijk veel stroming, dat kun je je niet voorstellen en het lijkt wel of het bij ieder eilandje of rif anders is, meer dan 30 graden verschil tussen waarheen je stuurt en waar je terecht komt.. We hebben secuur de snelheid in de gaten gehouden, de passage door het kanaal is ongeveer 22 uur, maar we willen bij daglicht aan het volgende deel beginnen, namelijk het smalste deel van de Torres Strait. En het klopte allemaal! We zijn zo trots op onszelf. We kwamen om 5 uur in de buurt van de entrance van het Prince of Wales Channel, toen ging de maan onder, nog anderhalf uur te gaan voor de zon opkomt, maar op dit punt konden we de lichten al onderscheiden, waar we tussen door moesten. Dan begint de dageraad, dus kun je in ieder geval de zee rondom je zien. Op het moment van binnenvaren was het net laagwater geweest, dus heel weinig stroom dit uur. Het ging super, de zon komt op, opaal groen water, schitterende kustlijn, kabbelende golfjes, daar zeil je dan heel stil in, de stroom neemt steeds meer toe, op een gegeven moment gingen we 2,1 knopen door het water, maar in werkelijkheid 8,8 knopen over de grond. Het kanaal zit vol obstructies, je moet dus heel goed op koers blijven. De grote zeeschepen maken hier ook gebruik van en passeren en uitwijken geeft nogal wat problemen. Dus toen de Australische Oorlogsbodem 266, Sirius, het zeiljacht Happy Bird meldde dat hij ons wil inhalen en of we alstublieft wat opzij willen gaan, doen we dat uiteraard met plezier. Er kwam op dat moment ook nog zo'n groot autoschip van af de andere kant. Dus helemaal naar de kant gevaren, het schip bijna stilgelegd, zodat ze beide makkelijk door konden. Geen Sandwich Happy Bird vandaag. Nu gaan we weer verder, we passeren Wednesday Island ( het eiland Woensdag) eens kijken wat de Indian Ocean ons te bieden heeft. Nog ongeveer 10 dagen te gaan naar het eiland Timor, we hebben er zin in!.Onze positie om 10.30 uur LT 10.33.189 S 142.06.377 E.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
We hebben de Pacific Ocean achter ons gelaten en zijn gestart met een nieuwe oceaan: Indian Ocean. Gisternacht hadden we het nog behoorlijk zwaar, in het donker door het Great North East Channel, je moet vlak langs de riffen. De maan zat gedeeltelijk achter de wolken, maar we hadden nog voldoende strooilicht, wel was het heel vochtig en dampig. Spannend ook, als er ergens een licht blijkt te staan, dat wij nergens kunnen vinden. Zijn wij dan verkeerd gevaren of staat dat licht gewoon niet op de kaart? Riffen, riffen, riffen, eilanden, eilandjes, koraalplaten net boven of onder water, rotsen, sommige boven, sommige onder water. Maar het ging prima! We hadden juist deze dagen gepland omdat het dan wassende maan is, zodat we nog wat verlichting in de nacht zouden hebben. Ongelooflijk veel stroming, dat kun je je niet voorstellen en het lijkt wel of het bij ieder eilandje of rif anders is, meer dan 30 graden verschil tussen waarheen je stuurt en waar je terecht komt.. We hebben secuur de snelheid in de gaten gehouden, de passage door het kanaal is ongeveer 22 uur, maar we willen bij daglicht aan het volgende deel beginnen, namelijk het smalste deel van de Torres Strait. En het klopte allemaal! We zijn zo trots op onszelf. We kwamen om 5 uur in de buurt van de entrance van het Prince of Wales Channel, toen ging de maan onder, nog anderhalf uur te gaan voor de zon opkomt, maar op dit punt konden we de lichten al onderscheiden, waar we tussen door moesten. Dan begint de dageraad, dus kun je in ieder geval de zee rondom je zien. Op het moment van binnenvaren was het net laagwater geweest, dus heel weinig stroom dit uur. Het ging super, de zon komt op, opaal groen water, schitterende kustlijn, kabbelende golfjes, daar zeil je dan heel stil in, de stroom neemt steeds meer toe, op een gegeven moment gingen we 2,1 knopen door het water, maar in werkelijkheid 8,8 knopen over de grond. Het kanaal zit vol obstructies, je moet dus heel goed op koers blijven. De grote zeeschepen maken hier ook gebruik van en passeren en uitwijken geeft nogal wat problemen. Dus toen de Australische Oorlogsbodem 266, Sirius, het zeiljacht Happy Bird meldde dat hij ons wil inhalen en of we alstublieft wat opzij willen gaan, doen we dat uiteraard met plezier. Er kwam op dat moment ook nog zo'n groot autoschip van af de andere kant. Dus helemaal naar de kant gevaren, het schip bijna stilgelegd, zodat ze beide makkelijk door konden. Geen Sandwich Happy Bird vandaag. Nu gaan we weer verder, we passeren Wednesday Island ( het eiland Woensdag) eens kijken wat de Indian Ocean ons te bieden heeft. Nog ongeveer 10 dagen te gaan naar het eiland Timor, we hebben er zin in!.Onze positie om 10.30 uur LT 10.33.189 S 142.06.377 E.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 18 augustus 2013
maandag 18 augustus 2013
We kregen het schip maar niet afgeremd gisteren, bijliggen was ook geen optie, midden tussen de riffen, brekers en kruiszeeen. Dus hebben we in plaats van de hoeken, waar mogelijk af te snijden nu het omgekeerde gedaan. Overal mogelijkheden gezocht om er nog een stukje aan te breien. Door zoveel extra mijlen er aan te rijgen, kwamen we precies op het goede moment door de Bligh Entrance bij Bramble Cay aan, op het moment dat het daglicht begon te gloren. Vandaag wordt het dan echt menens. We zijn er best wel zenuwachtig over. Om 6.00 gaan we het Great North East Channel in, dat diagonaal van Papua Nieuw Guinea naar de Noord West punt van Australie loopt. De start is knap moeilijk, de wind is weer aangewakkerd en het loopt tegen hoog water. De golven zijn dus alweer extra hoog en komen dwars op het schip, er staat een berg stroming, waar je U tegen zegt. De doorgang tussen de riffen aan de ene kant en de onder water rotsen en net boven water eilandjes is niet zo breed en luistert dus heel nauwkeurig. Het verschil tussen de kompaskoers en de werkelijk afgelegde koers is meer dan 25 graden. Dus we moeten het schip recht op een eilandje afsturen om uiteindelijk het op het juiste punt te passeren. Golven dwars op het schip is dus eng, veel gebeuk en uiteraard een waterballet. De stroming maakt me gek, het is hard werken geblazen. Roderick moet ook even naar bed, die is ook bekaf.Maar na een paar uur, keert het tij, neemt de wind en de stroming wat af, wordt ook de passage breder, het zonnetje brandt, de zee is prachtig blauw, we blijven weer lekker op koers. Hoe moeilijk kan het wezen. We gaan al pannenkoeken bakkend op weg naar het moeilijkste stuk, de doorgang door Torresstreet. Nu ga ik als de wiedeweerga wat te eten in elkaar draaien voor straks, het is nu nog laag water en de komende 6 uur kunnen we onze lol weer op. We moeten ook de hele nacht doorvaren, dat is in dit gebied extra spannend, de route staat in de computer, de waypoints en alle bijzonderheden hebben we ook uitgeprint, er ligt een lichtenlijst klaar met daarop ieder verlicht baken, met karakter, verschijningsvorm, duur van het licht, soort licht en het allerbelangrijkste of we dit licht aan stuurboord of aan bakboord moeten houden. Vannacht dus onze eigen puzzelrit. Morgen bij daglicht hopen we dan aan het begin van het Prince of Wales kanaal gearriveerd te zijn, de eigenlijke Torres Strait Passage, die we absoluut bij daglicht willen doen. Tot volgende keer. Roderick en Yvonne.
Oh, onze positie nog: Het laatste etmaal ondanks al het afremmen toch nog 114 Nm afgelegd. Nu om 15.00 uur LT zijn we op 09.42.580 S 143.15.386 E..
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Oh, onze positie nog: Het laatste etmaal ondanks al het afremmen toch nog 114 Nm afgelegd. Nu om 15.00 uur LT zijn we op 09.42.580 S 143.15.386 E..
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 18 augustus 2013
En weer een dagje verder met wederom 130 Nm op de teller. De wind bleef fel, de zon bleef fel, de golven bleven rottig. Maar tot nu toe alles okay. Vanaf 18.00 gisteravond zijn we aan het proberen af te remmen, we moeten namelijk rond zonsopgang bij Bramble Cay starten, dat is belangrijk, maar omdat we voortdurend flink snel gaan, komen we daar nu al iets over middernacht aan. Dus de zeilen kleiner gedraaid, maar er kwam nog meer wind, dus de snelheid bleef, en nog kleiner en nog kleiner. In de loop van vandaag zag het er naar uit, dat we nu redelijk goed uit zouden komen, maar wederom zijn we nu weer aan het spurten. We zijn om 13.30 via de Pandora Passage door het buitenrif gegaan en nu varen we op het Great Barrier Reef. De golven waren wat afgenomen, de snelheid was er een beetje uit, dus tijd voor een gezamenlijk bakje koffie buiten. Ik breng de kopjes naar binnen en ineens dondert er een complete golf de kuip binnen. Uit het niets. We hoorden hem niet breken, we hoorden hem niet aankomen, wat meestal met flink wat geraas plaaats vindt. Een laag water van zeker 40 cm in de kuip, die ook zo weer eruit gelopen is, want we hebben een grote open afvoerruimte achter. Maar de matrassen zijn doorweekt, de kussens drijven en wij zijn perplex. Goed alles hangt te drogen en uit te druipen. Roderick gaat even een uurtje slapen, we proberen zo veel mogelijk rust te krijgen. Door de continue heftige bewegingen van het schip zijn we toch wel erg vermoeid. We zijn dus net de passage door, dan gaat de oceaanbodem in korte tijd van 2000 meter diep naar 100 m diep. De golven die aankomen razen vanuit de oceaan, kunnen hun energie niet kwijt en klimmen steeds hoger. Op een gegeven moment kwam er een hele lading, heel steile en hoge golven vlak achter elkaar aanracen. Op zo'n korte afstand van elkaar, dat ik met de voorkant van het schip nog in de ene golf zat, terwijl aan de achterkant de volgende torenhoog boven me uitkomt, omkrullend, groen doorschijnend, heel eng! Maar helemaal niets gebeurd, achter elkaar door.Wel een doodschrik gekregen: onze dieptemeter houdt bij een diepte van meer dan 150 meter op met meten, maar aangezien we nu over die grens heen zijn, werkt hij weer prima. Midden tussen die omkrullende golven kijk ik, staat hij op 3,50 meter. En niet clippend, van het is te diep, nee gewoon werkend. Dan kun je maar zo op rif aan het lopen zijn. Mijn hart heeft echt wel een paar slagen overgeslagen. Niets aan de hand verder, misschien zat er net een grote vis onder. Zo houden we de spanning er in en ons zelf bij de les.
Nu varen we op het plat, de wind neemt weer toe en onderhand gaan we met 2 zakdoekzeiltjes toch weer 6 knopen. We willen niet zo hard!!! We komen te vroeg!!! We hebben nog 14 uur de tijd om wat snelheid in te leveren. Zal wel goedkomen. Om 18.00 uur LT is onze positie 09.29.127 S 144.32.188 E. Kijken wat de nacht ons weer brengt. Tot mails, Roderick en Yvonne, varen tussen Australie en Papua Nieuw Guinea.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nu varen we op het plat, de wind neemt weer toe en onderhand gaan we met 2 zakdoekzeiltjes toch weer 6 knopen. We willen niet zo hard!!! We komen te vroeg!!! We hebben nog 14 uur de tijd om wat snelheid in te leveren. Zal wel goedkomen. Om 18.00 uur LT is onze positie 09.29.127 S 144.32.188 E. Kijken wat de nacht ons weer brengt. Tot mails, Roderick en Yvonne, varen tussen Australie en Papua Nieuw Guinea.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 16 augustus 2013
zaterdag 17 augustus 2013
Dag 13 op zee. Het viel alleszins mee vannacht, alleen de golven waren echt niet mals. Echt hoge bergen met krullende toppen, die iedere 6 seconden achter het schip oprijzen. Je houdt je hart vast, dat hij net breekt als wij eronder zitten, maar op het laatste moment wordt het schip opgetild en gaat hij er netjes onder door. Af en toe wel een breker als wij er nog bovenop zitten, dan surf je als een gek de golf af. Lijkt leuk, maar het schip is dan onbestuurbaar. Maar het ging dus uiteindelijk allemaal erg goed. Alleen kreeg ik bij mijn 2e nachtwacht een golf in de kuip en was ik tot aan mijn nek drijfnat. Slapen is wat moeilijker nu, omdat het schip van hot naar her wordt gegooid, maar kniesoor, die daar op let. We hebben weer een flinke ruk gemaakt, 131.7 Nmijl. Inmiddels is het nu 1600 uur, de zee is nog steeds een heksenketel met erg hoge golven, miljoenen zover je maar kunt zien. De meesten komen van achter af, dus daar loopt het wel goed mee af, tot nu toe, maar we hebben ook last van kruiszeeen, dan komt er een hoge steile golf met een breedte van enkele honderden meters met een rotvaart van opzij aanzetten, loodrecht op de andere golven, die dan ook allemaal verward raken en breken. Dat zijn enge momenten. Verder heel helder weer, lekker zonnetje en de zee is spectaculair om te zien. We gaan nog steeds de goede kant op, in principe komen we maandagnacht/vroeg in de ochtend bij Bramble Cay aan, dan gaan we aan het lastigste deel beginnen. Onze positie om 16.00 uur LT is:10.43.230 S 146.04.542 E. Groetjes van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 15 augustus 2013
vrijdag 16 aug 2013
De 12e dag alweer. De dag begon bijna perfect, meer wind, stralend blauwe lucht, strak schijnende zon, we gaan flink hard, alleen de golven zijn erg hoog en de zee is erg onstuimig.Dit etmaal is er weer 115,7 Nm bijgekomen, dat brengt de stand om 12 00 uur LT op 1281 Nm. Intussen is het hier nu 16.00 uur er zijn alweer wat mijltjes bijgekomen, onze positie is nu 11.55.088 S 147.59.200 E. Op de kaart zitten we al onder de oostpunt van Nieuw Guinea. We gaan ons maar op een wild nachtje voorbereiden, de weersvoorspelling was prima voor vandaag, maar de golven en de zee zeggen iets anders. De golven zijn nu al bijna 4 meter hoog, steil met brekers ertussen,daarbij zakt de barometer ook steeds verder. We gaan nu nog maar even wat energie oversparen voor onszelf, we hebben al gegeten, het schip is geinspecteerd, wat voorgeslapen en verder wachten we maar af. Tot mails Roderick en Yvonne
Barbara en Henk, dank jullie wel voor jullie lieve mailtje. Erg leuk. Dit zijn precies de eilanden die wij ook gaan bezoeken, maar dan van oost naar west. Waren jullie daar met een rondreis of zo? Groetjes Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Barbara en Henk, dank jullie wel voor jullie lieve mailtje. Erg leuk. Dit zijn precies de eilanden die wij ook gaan bezoeken, maar dan van oost naar west. Waren jullie daar met een rondreis of zo? Groetjes Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 14 augustus 2013
donderdag 15 aug 2013
Hallo allemaal, alweer de 11e dag op de oceaan. Het gaat tot nu toe voorspoedig. Klein beetje meer wind zou prettig zijn, maar dan wordt het altijd meteen weer overdreven. Nu gaat het van Hoe zachtkens glijdt ons bootje, al onder de sterrenpracht. Buiten dat we iedere 3 uur afwisselend wacht hebben, komen we goed aan onze rust toe. Nu net om 11 uur LT onze klok een uur teruggezet, we zijn intussen al 15 graden (=15 x 60 Nm) naar het westen gevaren en dan kom je in een andere tijdzone. Nu dus 10 uur verschil met Nederland.Vannacht weer bezoek van een Atlantic Boobie, grote vogel, geen drijfsijs maar eerder een schijtlijster!, die kwam mee liften op ons hekwerk. Alleen na een uur kwam een vriendje erachter en die begonnen met zijn twee in de nacht een potje te bekvechten en vervolgens elkaar van het zonnepaneel af te werken. Eentje is er dus afgekieperd en door de windgenerator geraakt, in het donker kon R niet zien, waar of hij gebleven is, uit boosheid heeft hij toen de ander ook verjaagd. Hij lag met een toeter op de kuipbank en iedere keer als er een vogel wilde landen, begon hij hard te toeteren. Toen hij even naar binnen was, zat er natuurlijk meteen weer eentje. Maar die zag er zo moe uit, die hebben we maar laten zitten. Ze moesten alleen niet altijd de hele boel onderschijten.We hadden vandaag een stralend zonnetje, lekker brood gebakken, ons net geinstalleerd in de kuip om te lunchen met zo'n warm brood, komt er ineens een bui regen aan denderen. Dat was eigenlijk niet toegestaan, want het zou nog 3 dagen helemaal droog blijven. Buiten als een haas alles weer naar binnen gegooid, want behalve dikke vette regen, komt uit een bui de wind uit een andere richting. Al onze zeilen staan met bomen en bulletalies vast, in verband met de voordewindse koers, het enige wat we dan kunnen doen is omdraaien en met de wind meevaren. Maar het zout is lekker van het schip gespoeld, dat hing in grote korrels aan de reling en overal aan dek. Dus verder geen klachten, we liggen nu weer op koers. Het 10e etmaal heeft ons weer 107 NM opgeleverd, onze positie is don, 14.00 uur LT 13.04.610 S 149.47.912 E. De totaal stand is al 1160 NM. Nog even ter informatie we gaan richting Papua Nieuw Guinea, Vlak onder de kust gaan we door de Pandora Passage, en komen dan via de Bligh Entrance (Captain Bligh van Muiterij op de Bounty) onder Bramble Cay langs in het Great North East Channel, dat volgen we richting ZW dwars door de eilanden en riffen naar de boven punt van Australie, Cape York Peninsula. Dit kanaal is een dag en nacht varen en als dat dan allemaal volgens planning gaat, komen we bij het aanbreken van de dag bij de ingang van het nauwste stuk van Torres Strait en dat doen we dan bij daglicht: het Prince of Wales Channel, waar de stroom tot 9 knopen kan oplopen.( een knoop = een zeemijl=NM=1,852 km). Nog wat voor de boeg dus.
Wereldreizen zit de familie in het bloed: Mirella zit met Bart en vriendje Xippe in ons huisje in Anjum. Tot zover maar weer. Liefs R&Y.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Wereldreizen zit de familie in het bloed: Mirella zit met Bart en vriendje Xippe in ons huisje in Anjum. Tot zover maar weer. Liefs R&Y.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 13 augustus 2013
woensdag 12 augustus
Ja natuurlijk nog steeds onderweg. Een rustig nachtje achter de rug, prachtige sterrenhemel, niet koud, rustig zeetje. Maar nu gaan we alweer klagen, want rustig zeetje, betekent ook niet veel wind en zo langzamerhand gaan we te langzaam. We moeten extra stroom draaien, want de windgenerator en de sleepgenerator leveren zo bijna niets en de zon zit af en toe achter de wolken. We houden het daarom bij korte berichtjes, de SSB radio lust namelijk heel veel Amperes. Alles nog steeds prima, wij okay, schip okay. Onze positie op woe 12 aug om 9.00 uur lokale tijd 14.06.686 S 151.44.510 E. Liefs van ons R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 12 augustus 2013
13 augustus 2013
hoi allemaal, alweer zo'n lekker dagje. Rustige nacht gehad, maar wel TWEE schepen gezien (na 6 dagen). We zitten hier op de scheepvaartroute. Enorme vrachtschepen, komend, vanaf Australie, de een onderweg naar Japan, dat geeft je echt een verweg gevoel.. Vandaag is het echt een superdeluxe dagje tot nu toe. Helderblauwe lucht, witte wolkjes, lekker zonnetje, matig windje, van achter komend, matige golven. Mooier kunnen we het niet hebben. We varen met een "melkmeisje", het grootzeil naar stuurboord en de fok uitgeboomd naar de andere kant. Dit is een koers waarop het schip wel erg gaat rollen, doordat het continue zijn balans moet vinden. We hebben daar wat op gevonden door het grootzeil iets verder naar achter te laten wijzen en dat werkt prima. Het is nu 12.00 LT dinsdag, onze positie is
14.55.360 S, 152.59.550 E . We hebben een etmaal achter de rug van 120,6 Nm dat brengt het totaal op 950,6 Nm. We sturen snel dit berichtje de ether in, dan gaan we door met waar we mee bezig waren vanochtend: Languit liggen soezen en lezen, ieder opeen kuipbank, onder een zonnedekje, schijfjes appel en wortel knagend. We houden nog wacht ook. Laten er pardoes weer twee schepen verschijnen, we krijgen het nog druk. Van ons mag het zo nog wel een poosje doorgaan. Tot de volgende update, ik moet nu weer naar buiten. Groetjes.R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
14.55.360 S, 152.59.550 E . We hebben een etmaal achter de rug van 120,6 Nm dat brengt het totaal op 950,6 Nm. We sturen snel dit berichtje de ether in, dan gaan we door met waar we mee bezig waren vanochtend: Languit liggen soezen en lezen, ieder opeen kuipbank, onder een zonnedekje, schijfjes appel en wortel knagend. We houden nog wacht ook. Laten er pardoes weer twee schepen verschijnen, we krijgen het nog druk. Van ons mag het zo nog wel een poosje doorgaan. Tot de volgende update, ik moet nu weer naar buiten. Groetjes.R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 11 augustus 2013
maandag 12 augustus
hoi allemaal, even een kort berichtje, we zitten een beetje krap in de energie (accustroom) vandaag. De eerste week is prima verlopen, wat ons aangaat mag het zo doorgaan. We voelen ons lekker. We hebben weer 124 Nm opzitten. Dus het gaat voorspoedig. Onze positie is nu 15.37.996 S 155.01.773 E maandag, om 11 uur lokale tijd. Volgende keer meer. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zaterdag 10 augustus 2013
zondag 11 augustus 2013
Hallo iedereen, Long time no see, greetings from the Coralsea. Niet te geloven toch, dat we daar alweer helemaal zijn aangeland met ons bootje. De een maakt zich druk of het wel verantwoord is om een dagje naar Elburg te varen en wij gaan "even" naar Indonesia in een ruk. Nou niet te veel praatjes krijgen meteen, we zijn er nog lang niet. Maar deze dagen gaat het voorspoedig. Gisteren een prima dagje, beetje van alles wat, en natuurlijk moet je 's nachts steeds je bed uit, rol je van hot naar her, maar er staat toch ook veel "Quality time" tegenover.We hebben het prima naar onze zin. Vervelen is er niet bij, er moet weer eens een toiletje gerepareerd, water gemaakt, plannen uitgewerkt en eten koken is een stevige taak, terwijl je aan alle kanten je balans probeert te houden, niet tegen de kokende pan wil vallen, de aardappelen over de aanrecht achter na zit, het juiste blik uit de voorraad onder de vloer vandaan wil hebben. Dan hebben we nog niet gesproken over het opeten. Meestal serveer ik een pans maaltijden, die we eten uit een kom. Dat gaat nog het best. Tweemaal per dag proberen we in ieder geval gelijktijdig te eten. Want we slapen apart, omdat we om beurten wacht houden. Een voorbeeldje gisteren: de avondboterham. Ik heb nog wacht, het is buiten al wat frisser en er zijn flinke golven, we gaan tamelijk hard, dus buiswater, slingerbewegingen en rammende golven. Tot zover niets nieuws. Maken we het plaatje compleet: ik loop in lange broek, dikke trui, reddingsvest om, want ik moet steeds naar buiten, omdat de wind geen maat en geen richting weet te houden, De wind varieert tussen 4 knopen (bijna niets) en 24 knopen en komt vanuit het zuiden of het oosten of een beetje noordoost of toch maar zuidoost ( dit in de afgelopen 20 minuten). Het schip reageert erop en laat een alarm afgaan: Let op, we gaan ineens een heel andere kant op. Dus daar moet je op reageren. Meeste tijd zit je dus buiten in de kuip, vlak bij de instrumenten, maar nu willen we samen eten. Antislip matten op tafel, alles goed klemvast voorbereid, Roderick uit bed, komt in zijn nakie erbij zitten, binnen is het lekker warm. Okay we zijn er klaar voor. Dus ik zet 2 kommen soep op tafel, die R. dan bewaakt en vasthoudt, dan komt het pak geroosterd brood, bordjes, messen, stuk brie. Dan ga ik aan tafel en is het mijn beurt er voor te waken, dat we de hete soep niet over onze schoot krijgen. R. maakt het pak toast open, eerste toastje prima, neerleggen op een antislipbak, loslaten, 2e proberen te pakken, de 1e springt in zijn schoot, allemaal kruimels op zijn blote lijf. Overnieuw. een toastje beleggen met een stukje brie, die pak ik aan, terwijl ik nog steeds de soepkommen tegenhoud, terwijl R zijn hand uitsteekt om het volgende toastje te pakken, is deze hem te vlug af, ook deze belandt in zijn schoot. Uiteindelijk hebben we ieder onze eigen kom soep en een toast in de hand, voor de eerste hap, krijgen we een dreun van een dikke golf, waardoor het schip op zijn zij rolt en vervolgens gaat het alarm af, dus R. 2 kommen soep bewaken, de toast in bedwang houden en ik naar buiten. En zo nog een paar keer, andere dagen hetzelfde alleen meet andere ingredienten, het is pure slapstick en zo gaan we er ook mee om, we lachen er maar om. Vermoeiend is het wel. Maar we tekenen ervoor, als de hele trip zo door gaat. Ons 6e etmaal hebben we er weer 134 Nm vanaf geknabbeld. 704 totaal nu. Onze positie om 12.00 uur LT 16.33.500 S 156.46.371 E. Verder houden we ons bezig met plannen maken, Indonesia op eigen kracht, vereist een goede voorbereiding, intussen zijn we ook aan het overleggen, wat er mee naar Anjum moet en hoe we dat daar allemaal gaan aanpakken, en heerst er eigenlijk malaria in Malaysia?. Op de oostelijke eilanden van Indonesia wel. Nu moeten we een keuze maken om heel lang profylaxe te gaan slikken, waar ongelooflijk veel bijwerkingen aan vast zitten. of goede maatregelen nemen, lange kleding, klamboes, muggenhorren, Coils branden, repellant gebruiken en als het misgaat een lading pillen in een keer ter behandeling. Hier hebben we nu voor gekozen. Die ernstige bijwerkingen van de pillen treden namelijk al bij 1 op de 10 personen op en zijn niet mis. Verder verheugen we ons op de cultuur en het lekkere eten, maar we vinden het toch ook echt wel heel spannend. We houden jullie op de hoogte. Voorlopig eerst nog een paar weken zee. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 9 augustus 2013
vrijdag 09 aug 2013
Gistermiddag werd besteed aan gijpen, gijpen en nog eens gijpen. Dwz de hele zeilvoering naar de andere kant brengen, een hoop werk, maar het mocht niet baten. Om 1830 uur kwam dan eindelijk de wind, maar wat voor een, het is uiteraard net pikdonker, het begint te gieren, eerst uit Oost, dan uit Noord, dan uit Zuid en op het laatst uit zuidwest. Kortom we zitten midden in het centrum van een Low, een lagedrukgebied. Het heeft de hele nacht gespookt, de wind ging als een razende tekeer, de golven dus ook. We hotsen, botsen, vallen en bengen. Om beurten proberen we wat rust te krijgen op de bank, maar van slapen komt niets, alleen even onze vermoeide spieren strekken. Wat is zo'n nacht dan lang. Om 6.00 uur vanochtend is de zonsopgang zich dan aan het voorbereiden en kun je tenminste weer iets onderscheiden. Om kwart voor zeven komt de zon dan zelf en ziet de wereld er weer een stuk leuker uit.Het ergste is voorbij, de wind verliest zijn scherpe uitschieters. We houden de rest van de dag een flinke wind, maar kunnen redelijk de richting opsturen, die we op willen. Ons etmaal deze keer 122,5 Nmijl. Het totaal is nu 454 Nmijl. Onze positie om 13.00 LT vrijdag: 18.22.760 S, 160.27.001 E. We eten tegenwoordig 's middags warm, daarna gaan we om beurten naar bed om alvast wat voor te slapen. Wat wel heel leuk is, vannacht een stralende sterrenhemel en we merken dat we dichter naar de evenaar toe komen, De sterren op het zuidelijk halfrond zijn niet zo duidelijk verdeeld in sterrenbeelden. Nu konden we voor het eerst Orion, Castor en Pollux, de Stier weer zien. (dankzij het boekje van Mona), leuk hoor. Als je dan toch s nachts buitenzit is dit een prima tijdverdrijf. Dat was het weer voor vandaag. Groetjes van ons, Roderick en Yvonne.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zaterdag 10 augustus 2013
Hallo allemaal, alweer 5 dagen en nachten op zee, tot nu toe gaat het eigenlijk prima. Het weer is niet altijd, wat wij graag wensen, maar dat kun je ook niet verwachten. Gisteren is de wind weer zodanig afgenomen, dat we maar heel langzaam voortgang maakten. Maar roch weer een etmaal van 116 Nmijl, het totaal is nu 570 Nm. We hebben het wel gezellig zo met z'n twee, alleen op de wereld. Al dagen geen schip gezien, geen radiocontact met andere zeilers. We weten niet waar iedereen zit. Maar we amuseren ons wel. Vandaag hebben we tot nu toe een redelijk comfortabel zeildagje, de wind komt alleen steeds uit een andere hoek, waardoor ongeveer 30 keer per uur het alarm afgaat, als waarschuwing, dat we teveel in de verkeerde richting varen. Dan moet je het weer bevestigen en dan gaan we weer door. Maar het is onvoorstelbaar, dat de wind iedere keer binnen een paar seconden wel 60 graden uit wijkt. We houden een lekker rustig dagje, wie weet wat ons vannacht weer te wachten staat. Het is onvoorstelbaar, we zien geen enkele vis in zee, ze zullen er vast wel zijn, maar ze spelen duidelijk verstoppertje. Nu is het hier 3000 meter diep, dus zo moeilijk is dat niet. Gisteren wel een walvis in de lucht gezien, dat vond ik wel heel gaaf. Het sterrenbeeld Walvis, loeigroot en duidelijk aan de hemel. Meestal kun je alleen maar een deel zien. Voor de zekerheid het nog opgezocht in het sterrenboekje, maar dat is georienteerd op Europa en het Noordelijk Halfrond. Ik zie hier een heel ander deel van de sterrenhemel. Maar daar heb ik wat op gevonden, bij jullie is het nu eind van de zomer, bij ons eind van de winter, dus heb ik deze keer de sterrenhemel van december bestudeerd en daar stond hij in. Ik vond dat best wel slim van mezelf. We gaan weer lekker door. Onze positie om 15.15 LT 17.24.685 S 158.30.330 E. Liefs van R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 8 augustus 2013
vrijdag 09 aug 2013
Gistermiddag werd besteed aan gijpen, gijpen en nog eens gijpen. Dwz de hele zeilvoering naar de andere kant brengen, een hoop werk, maar het mocht niet baten. Om 1830 uur kwam dan eindelijk de wind, maar wat voor een, het is uiteraard net pikdonker, het begint te gieren, eerst uit Oost, dan uit Noord, dan uit Zuid en op het laatst uit zuidwest. Kortom we zitten midden in het centrum van een Low, een lagedrukgebied. Het heeft de hele nacht gespookt, de wind ging als een razende tekeer, de golven dus ook. We hotsen, botsen, vallen en bengen. Om beurten proberen we wat rust te krijgen op de bank, maar van slapen komt niets, alleen even onze vermoeide spieren strekken. Wat is zo'n nacht dan lang. Om 6.00 uur vanochtend is de zonsopgang zich dan aan het voorbereiden en kun je tenminste weer iets onderscheiden. Om kwart voor zeven komt de zon dan zelf en ziet de wereld er weer een stuk leuker uit.Het ergste is voorbij, de wind verliest zijn scherpe uitschieters. We houden de rest van de dag een flinke wind, maar kunnen redelijk de richting opsturen, die we op willen. Ons etmaal deze keer 122,5 Nmijl. Het totaal is nu 454 Nmijl. Onze positie om 13.00 LT vrijdag: 18.22.760 S, 160.27.001 E. We eten tegenwoordig 's middags warm, daarna gaan we om beurten naar bed om alvast wat voor te slapen. Wat wel heel leuk is, vannacht een stralende sterrenhemel en we merken dat we dichter naar de evenaar toe komen, De sterren op het zuidelijk halfrond zijn niet zo duidelijk verdeeld in sterrenbeelden. Nu konden we voor het eerst Orion, Castor en Pollux, de Stier weer zien. (dankzij het boekje van Mona), leuk hoor. Als je dan toch s nachts buitenzit is dit een prima tijdverdrijf. Dat was het weer voor vandaag. Groetjes van ons, Roderick en Yvonne.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 7 augustus 2013
donderdag 08 augustus 2013
We gaan vrolijk door. De dag van gisteren kon niet voortdurend feest blijven, in de nacht hadden we last van veel draaiwinden en rotgolven, maar de snelheid bleef er lekker in, alleen kun je niet altijd de koers blijven volgen, die je zelf graag zou willen. Vanochtend (don) het passaattuig, 2 fokken op het voorstag, ieder aan een kant, weer terug gebracht tot 1 zeil, dan zijn we beter manoeuvreerbaar. Helaas om te beginnen niet zo'n stralende dag, dichtbewolkt en tussen door nog een gigantische hoosbui. We hebben een flinke afstand afgelegd in het etmaal tussen woe 12 uur en don 12 uur. 132,5 Nmijl, ong 250 km.
Nu vanmiddag is het weer zonnig, maar de winden draaien alle kanten op. Op dit traject zou de wind uit het ZuidOosten komen, lekker windje mee, maar dat doet hij mooi niet. Voornamelijk uit NW recht op onze neus met af en toe een uurtje Oost ertussendoor. We moeten dus opkruisen om er tegen in te komen, maar als we de slag terugmaken, is de wind net zo gedraaid, dat we bijna op het zelfde punt aanbeland zijn, na 12 Nm varen geen meter opgeschoten. Maar de aanhouder wint. Eens zal de ZO wind wel weer terugkomen. De eilanden van Beleb gaan we toch niet bezoeken, daar zouden we vandaag aangekomen zijn, maar we komen net lekker in ons ritme, 3 uur slapen, 3 uur wacht, dat we besloten hebben gewoon door te varen. Onze positie is om 1600 L.T 19.43.719 S 161.36.790 E. Tot Mails, R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nu vanmiddag is het weer zonnig, maar de winden draaien alle kanten op. Op dit traject zou de wind uit het ZuidOosten komen, lekker windje mee, maar dat doet hij mooi niet. Voornamelijk uit NW recht op onze neus met af en toe een uurtje Oost ertussendoor. We moeten dus opkruisen om er tegen in te komen, maar als we de slag terugmaken, is de wind net zo gedraaid, dat we bijna op het zelfde punt aanbeland zijn, na 12 Nm varen geen meter opgeschoten. Maar de aanhouder wint. Eens zal de ZO wind wel weer terugkomen. De eilanden van Beleb gaan we toch niet bezoeken, daar zouden we vandaag aangekomen zijn, maar we komen net lekker in ons ritme, 3 uur slapen, 3 uur wacht, dat we besloten hebben gewoon door te varen. Onze positie is om 1600 L.T 19.43.719 S 161.36.790 E. Tot Mails, R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 6 augustus 2013
Woensdag 7 aug 2013
Dinsdag 2e dag hadden we stom weer, dichtbewolkt, miezerig. Alles grijs. De wind werd steeds minder, na een aantal uren de motor aan gehad te hebben, want zonder zon, zonder wind en zonder vaart komen we in gebrek aan electriciteit voor de apparatuur. Maar we kunnen niet eideloos doordieselen, want zoals al vaker verteld, hebben we voor ongeveer 6 dagen diesel en de tocht duurt tegen de 30 dagen. Dus alle zeilen klein en strak gezet en dobberen maar in wederom een stikdonkere nacht. Evengoed hebben we de 2e dag alsnog 86.5 Nm afgelegd. Woensdagochtend Oh wonder: een echte zonsopgang! Een blauwe lucht! en dan ook nog eens een passerend vrachtschip! Het kon niet op! En nu is het 14.00 LT en we hebben een super-de-luxe verwendag. Lekker warm, kalm zeetje, stabiele wind, heldere lucht. We hebben de Passaatzeilen gezet en het schip vaart zichzelf. Sinds vanochtend niets meer hoeven veranderen. We liggen boekjes lezend op de kuipbanken. Hoe wreed kan een overtocht zijn! Onze positie is om 14.00 uur: LT: 20.38 S, 163.21 E. Tijd om aan onze rijst met kipfilet erwtjes en pindasaus te beginnen op ons buitenterras. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 5 augustus 2013
1e dag op weg naar Indonesia
Hallo allemaal, we hebben bijna de eerste dag er op zitten, het is nu dinsdag, 06 aug.2013, 11.00 LT, Onze positie is 21.28.780 S 164.46.750 E. We zijn blij dat we onderweg zijn, zo'n laatste dag is altijd hectisch. Roderick was uren weg langs alle officials om ons uit te klaren, dan de marina afrekenen, een laatste gasfles omwisselen, ook al is hij nog niet helemaal leeg, de laatste verse baguettes en dan kunnen we. Eerste stop, het dieselstation, waar beide tanks en alle jerrycans afgevuld moeten worden, dan ben je zo weer een uur verder. En dan echt op pad, de wind is niet zo hard en recht achter, dat levert niet veel snelheid op, maar wel veel geschommel, het is flink koud en dichtbewolkt met af en toe een bui. Al direct grijpen we in op het vaarplan, de uitgang door het buitenrif, die gepland stond, halen we op deze manier nooit voor donker, dus rechtsomkeerd om een eerdere pas te nemen. De zeegang valt mee buiten. Onze eerste doorwaakte nacht zit er weer op, geen maan geen sterren, pikdonker. Dikke truien, lange broeken, zeilpakkenwerk. Maar prima doorstaan, nu is de kop eraf, de eerste 110 Nm zijn afgelegd en nog zijn we halverwege het eiland New Caledonia, dat heel langgerekt en smal is. Op naar de volgende 2900 Nm. Groetjes R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 30 juli 2013
dinsdag, 30 juli 2013, Baie de Prony
Hoi allemaal, inderdaad had ik geen zin een stukje te schrijven, we waren van plan deze week een beetje te pierewaaien, maar het werd veel waaien en nog meer pieren. We hebben noodweer gehad op ons idyllische ankerplekje, waar we helemaal alleen lagen. Tropische stortbuien, zo hard, dat horen en zien je verging. Dat was niet het ergste, maar door al dat water, ontstonden er allemaal watervallen op de bergen en kwam er een gigantische modderstroom naar beneden, waardoor het water totaal ondoorzichtig bruin werd. Dat is niet prettig als je midden tussen de riffen ligt. Rukwinden kwamen als gekken van de berg afrazen, we lagen te gieren achter ons anker. Maar uiteindelijk is het toch allemaal weer goedgekomen. We zijn nog een dag blijven liggen, totdat het water weer wat tot rust was gekomen en vanochtend zijn we vertrokken. We zijn naar het gebied gevaren, waar we kans hadden om walvissen te treffen, maar helaas geen een gezien. Er moeten er in dit gebied nu tussen de 200 en 600 zijn. We hadden wel een heerlijke zeiltocht, het zonnetje liet zich weer zien, de golven hadden een grote interval, waardoor je heerlijk soepel door het water gaat. Boven land hingen weer dikke regenwolken, dus wij hadden het reuze naar onze zin. Op een gegeven moment viel de wind bijna helemaal weg en hebben we rechtsomkeert gemaakt op weg naar de baai van Prony, waar intussen ook het zonnetje doorgekomen is. Nu liggen we wederom op een heel idyllisch plekje, een mooie baai, doodstil water, zingende vogels en nu het donker is kwakende kikkers en krekels. Onze positie is 22.23.933 S , 166.54.845 E. Ankergebied G, voor de ingewijden. Morgen blijven we hier ook nog en dan zien we wel weer. Liefs van ons. R&Y.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 28 juli 2013
Port Koube, maandag 29 juli 2013
Maandag 29 juli 2013 wil Yvonne geen blog maken want er is niets te beleven volgens haar.
Tja ze heeft natuurlijk gelijk, zoal altijd, maar ik wil even melden dat we genoeg regen hebben gekregen om ons rubberbootje 2 X vol te laten lopen.
Tijd om de voorraden op te ruimen enz.
We liggen nog steeds op dezelfde plaats dus eigenlijk valt er niets te vertellen.
Groetjes Roderick.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Tja ze heeft natuurlijk gelijk, zoal altijd, maar ik wil even melden dat we genoeg regen hebben gekregen om ons rubberbootje 2 X vol te laten lopen.
Tijd om de voorraden op te ruimen enz.
We liggen nog steeds op dezelfde plaats dus eigenlijk valt er niets te vertellen.
Groetjes Roderick.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zaterdag 27 juli 2013
Port Koube, zaterdag 27 juli 2013
Vrijdag 26 juli 2013 zijn we weer vertrokken uit Marina Port Moselle, Noumea. We hebben nog een ruime week voordat we op weg gaan naar Indonesia. We gaan nog een paar dagen voor anker in een of andere baai. We willen eigenlijk naar Baie de Prony, wat verder naar het zuiden om misschien wat walvissen te zien. Maar het gedeelte waar ze waarschijnlijk verblijven is verboden voor alle scheepvaart, maar je mag wel a raison van 95 euro een tochtje meemaken met een touristenboot. We gaan in ieder geval die kant op. Er wordt regenachtig weer verwacht, maar daar kunnen we ook binnenzitten. Nog een laatste ritje supermarkt voor vers brood en vlees voor de komende dagen en meteen ook maar 9 kilo meel voor onderweg. Zo langzamerhand hebben we alles in huis. Betalen, losgooien en wegwezen. Eenmaal uit de beschutting van de baai, waait het behoorlijk. Er is hier eigenlijk altijd harde wind, aangezien die van ver over zee komt, is de wind behoorlijk koud. We zitten met truien aan in de kuip. Op het vasteland regent veel vaker dan op zee, de wolken blijven op de bergen hangen. De wind komt zoals bijna altijd hier uit het Zuid Oosten, dat is de richting die wij op moeten. De hele weg moeten we opboksen tegen de golven en de stroom. Ik heb het echt heel koud. We moeten opkruisen tegen de wind en heel wat slagen maken om alle riffen en eilandjes te ontwijken. Op een gegeven moment vinden we het wel mooi geweeest en besluiten bij Baie Ouie, waar we al eens eerder een stop gemaakt hebben, te overnachten. We moeten namelijk nog meer dan 9 Nm. tegen de onderhand hogere golven en harde wind in en dat halen we niet voor donker. Eenmaal voor anker in de diepe baai, lig je rustig en dan voel je je toch heel voldaan over de tocht. We zijn flink uitgewaaid, rozig en moe van het continue je balans zien te vinden tijdens het aan de wind zeilen tegen de beukende golven, om 18.00 uur vallen onze oogjes toe. R. stapt direct in bed, meestal moeten we 's nachts er ook nog een keer uit om te checken, niet veel later kruip ik er lekker bij.
Zaterdag, 27 julie 2013, we hadden niet zo'n haast, het is buiten grijs en grauw, het regent en we moeten toch nog wachten, omdat het getij nu niet gunstig is om het smalle Canal Woodin door te varen. We hebben anders te veel last van de stroom en de golven. Zo'n kanaal is net een trechter, waar met veel druk het oceaanwater doorheen geperst wordt. Om 10 uur is er bijna geen wind en besluiten we onze kans te nemen. Lekker gaat het, weliswaar alleen op de motor, maar dat is hier wel even prettig. Aan het eind van het kanaal ligt Baie de Prony, een heel diepe baai in het vasteland, waar het goed ankeren is, maar zoals al gezegd, de regenwolken blijven ook allemaal boven het vasteland hangen, aan de overkant ligt Ile Ouen, wat lagere bergen en zo te zien zonder regen. Nou gaan we toch daar naar toe. De aanloop naar deze ankerbaai is spannend. Er liggen losse riffen om het eiland heen en aan het eiland zelf vast ver in zee stekende riffen. Maar de zon staat goed en we kunnen het vrij goed zien. De doorgangen zijn heel smal met veel stroming. En nu liggen we alleen op de wereld in een mooie ankerbaai tussen de bergen, Port Koube, pos 22.26.859 S, 166.48.864 E. Strandje met palmbomen tegenover ons, het water verder omzoomd door mangrovebomen, klein riviertje mondt in het water uit. We zijn net klaar om buiten te gaan zitten, ziet Roderick iets in het water tamelijk vlakbij. Verrekijker erbij: Ja, heel duidelijk een haaienvin, die zoals in de film heen en weer kruist, net boven water. Het is een blacktip reef haai, we kijken nog even goed en zien er dan nog een. Ze blijven continue op een bepaalde plaats heen en weer gaan. Daar zal dan wel wat te halen zijn. Als het water wat gaat zakken, roeien we (lees Roderick) met de dinghy naar de kant. De bergen hebben hier een oranje laag, een soort klei, wat door de regen hier in het water afgezet wordt. Als we met de dinghy bij het strandje aangeland zijn en ik uitstap, zak ik tot aan mijn kuiten in de modder, mijn schoenen zitten zo vast gezogen, dat ik er uit moet stappen en ze met de hand los moet trekken. We wandelen een stukje langs de waterlijn, het stikt van de krabben, overal holen, er moeten ook grote kokoskrabben zitten, want we zien overal geslooptje kokosnoten liggen, Ook veel kapotte heel grote schelpen en doornenkroon slakkenhuizen. Het voelt echt als Robinson Crusoe. Als we weer terug met de dinghy willen, moeten we eerst weer door de modder waden, we hebben zulke smerige benen, oranje als indianen. Je kunt je voeten niet spoelen, want als je weer een voet verzet, zit je weer onder. De schoenen in een plastic tas gepropt en dan proberen de dinghy al op dit ondiepe gedeelte weg te peddelen. Eenmaal terug aan boord is Roderick een uur bezig om de rubberboot zijn eigen grijze kleur te geven en met een tandenborstel onze schoenen weer bruikbaar te maken. Als je die vieze zooi laat zitten, trekt die oranje kleur overal in. Als ik druk bezig ben om telkens emmertjes schoon water uit de zee te putsen en weer weggooien, komt er een grote vis langs om te kijken wat er aan de hand is. Dat hebben we al een paar keer meegemaakt. Het is een knots van een zeebaars. Nog even een lekker drankje in de kuip en dan zit de dag er weer op. 18.00 uur is het pikdonker, dus meestal liggen we al om 20.00 uur in bed, maar dat hebben we ook wel nodig, want meestal starten we de dag ook al om 6.00 's ochtends. Zien wat de dag van morgen ons weer brengt. Groetjes R&Y.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Zaterdag, 27 julie 2013, we hadden niet zo'n haast, het is buiten grijs en grauw, het regent en we moeten toch nog wachten, omdat het getij nu niet gunstig is om het smalle Canal Woodin door te varen. We hebben anders te veel last van de stroom en de golven. Zo'n kanaal is net een trechter, waar met veel druk het oceaanwater doorheen geperst wordt. Om 10 uur is er bijna geen wind en besluiten we onze kans te nemen. Lekker gaat het, weliswaar alleen op de motor, maar dat is hier wel even prettig. Aan het eind van het kanaal ligt Baie de Prony, een heel diepe baai in het vasteland, waar het goed ankeren is, maar zoals al gezegd, de regenwolken blijven ook allemaal boven het vasteland hangen, aan de overkant ligt Ile Ouen, wat lagere bergen en zo te zien zonder regen. Nou gaan we toch daar naar toe. De aanloop naar deze ankerbaai is spannend. Er liggen losse riffen om het eiland heen en aan het eiland zelf vast ver in zee stekende riffen. Maar de zon staat goed en we kunnen het vrij goed zien. De doorgangen zijn heel smal met veel stroming. En nu liggen we alleen op de wereld in een mooie ankerbaai tussen de bergen, Port Koube, pos 22.26.859 S, 166.48.864 E. Strandje met palmbomen tegenover ons, het water verder omzoomd door mangrovebomen, klein riviertje mondt in het water uit. We zijn net klaar om buiten te gaan zitten, ziet Roderick iets in het water tamelijk vlakbij. Verrekijker erbij: Ja, heel duidelijk een haaienvin, die zoals in de film heen en weer kruist, net boven water. Het is een blacktip reef haai, we kijken nog even goed en zien er dan nog een. Ze blijven continue op een bepaalde plaats heen en weer gaan. Daar zal dan wel wat te halen zijn. Als het water wat gaat zakken, roeien we (lees Roderick) met de dinghy naar de kant. De bergen hebben hier een oranje laag, een soort klei, wat door de regen hier in het water afgezet wordt. Als we met de dinghy bij het strandje aangeland zijn en ik uitstap, zak ik tot aan mijn kuiten in de modder, mijn schoenen zitten zo vast gezogen, dat ik er uit moet stappen en ze met de hand los moet trekken. We wandelen een stukje langs de waterlijn, het stikt van de krabben, overal holen, er moeten ook grote kokoskrabben zitten, want we zien overal geslooptje kokosnoten liggen, Ook veel kapotte heel grote schelpen en doornenkroon slakkenhuizen. Het voelt echt als Robinson Crusoe. Als we weer terug met de dinghy willen, moeten we eerst weer door de modder waden, we hebben zulke smerige benen, oranje als indianen. Je kunt je voeten niet spoelen, want als je weer een voet verzet, zit je weer onder. De schoenen in een plastic tas gepropt en dan proberen de dinghy al op dit ondiepe gedeelte weg te peddelen. Eenmaal terug aan boord is Roderick een uur bezig om de rubberboot zijn eigen grijze kleur te geven en met een tandenborstel onze schoenen weer bruikbaar te maken. Als je die vieze zooi laat zitten, trekt die oranje kleur overal in. Als ik druk bezig ben om telkens emmertjes schoon water uit de zee te putsen en weer weggooien, komt er een grote vis langs om te kijken wat er aan de hand is. Dat hebben we al een paar keer meegemaakt. Het is een knots van een zeebaars. Nog even een lekker drankje in de kuip en dan zit de dag er weer op. 18.00 uur is het pikdonker, dus meestal liggen we al om 20.00 uur in bed, maar dat hebben we ook wel nodig, want meestal starten we de dag ook al om 6.00 's ochtends. Zien wat de dag van morgen ons weer brengt. Groetjes R&Y.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 19 juli 2013
Ilot Maitre
Vrijdag, 19 juli 2013, Ilot Maitre.
Hoi allemaal, zoals gezegd zijn we er weer even vandoor. We waren van plan op zoek naar walvissen te gaan, maar het weer is niet best, dus verandering van plan.De Humpbacks komen hier naar toe om te paren en te baren. We hebben dinsdag nog een aantal administratieve zaken geregeld en gave Zuidzeestof gekocht om de kussens voor onze eethoek in Anjum te bekleden. Woensdag zijn we ondanks de regen toch uit de marina vertrokken. Iedereen verklaarde ons voor gek, maar wij vonden het wel een goed idee. Als we in de marina liggen zijn we altijd zo hard bezig met allerhande zaken. We zijn dan altijd bekaf. Nu gaan we gewoon ergens voor anker en als het nog steeds regent gaan we gewoon eens rustig een boekje lezen. Dat lijkt ons wel, dus zo gezegd zo gedaan. We zijn maar 5 nm verderop gevaren naar Ilot Maitre en daar aan een mooring afgemeerd.22.20 S, 166.24 E, vlakbij de stad Noumea.We liggen net, komt er een grote schildpad gedag zeggen. Wat een welkom! En inderdaad het giet en je waait uit je hemd, we hebben ons verder lekker in de kajuit geinstalleerd en vermaken ons wel. De temperatuur is best lekker, maar de harde wind over het water maakt het toch wel koud. Geeft niks, op dit moment heb ik niet zoveel wensen. Het Ilot Maitre is een heel klein eiland met een luxe resort erop, gesitueerd op een heel uitgestrekt rif. Het rif is ongeveer 20 keer groter, dan het eiland dat je ziet,
Je moet goed via het midden aanvaren, want bij hoogwater en met deze golven kun je het rif niet onderscheiden. In de loop van de middag klaart het wat op en wordt direct het water doorzichtiger. Er zwemmen zoveel vissen om de boot. Niet alleen hele scholen lichtgevende blauwe kleintjes, maar ook hele grote jongens. Gelukkig heb ik nog een oud stokbrood. Wat een joekels. 's Nachts gaat het ankeralarm af, omdat we volledig om de mooring heen gedraaid zijn, maar gelukkig niets aan de hand, alleen een aantal keer je bed uit, maar dat weten we al niet beter. Donderdagochtend komt de zon door en is de wind wat gaan bedaren, het is om 10 uur laag water, dus de mooiste tijd om te snorkelen. Ik moet mezelf even overwinnen, met zoveel grote jongens om ons heen. Wel lekker mijn lange wetsuit aan, dat voelt wat veiliger en is ook wat warmer, het water is behoorlijk aan de koude kant. Eenmaal onder water ben ik al direct weer in verrukking, wat een zooitje vissen, wat een grote, ik ben omgeven door wel een stuk of 60 vissen van tussen de 60 cm en 1 meter. We hebben ook weer een paar Remora's onder de boot. Maar met dit formaat om me heen, ga ik toch niet voeren. Flink afgekoeld klim ik weer aan boord, Roderick was ook even meezwemmen, maar die houdt het meestal wel wat eerder voor gezien. Hopen dat de zee wat kalmer wordt dan kan ik misschien morgen aan de rand van het rif snorkelen, daar is het meeste koraal en zijn de gekleurde koraalvisjes. De wind houdt aan, maar we kunnen wel lekker in de kuip zitten, zonnetje erbij, niks mis mee, af en toe even in de diepte loeren. Wat gaat daar nou? Er komt een grote schim voorbij, Nee, geen walvis, maar toch iets heel groots. Lijkt wel een haai, nee toch niet, het is ook geen dolfijn, want hij zwemt als een vis, het is knoertgroot, maakt een paar rondjes om de boot en blijft vervolgens een poosje onder de rubberboot hangen. Zijn staart lijkt op die van een tonijn, zijn kop op een grote Mahi Mahi, maar die zijn niet zo groot. Geen idee.
Even later komt er weer een schildpad langs, deze is zo vriendelijk om even voor de foto te poseren voor hij onderduikt, we kunnen hem naar de bodem zien zwemmen, het is hier 5 meter diep.
Tja dan wordt het toch tijd voor mij om actie te ondernemen, onderwatercamera mee, snorkel op en zo in mijn zwempak de plons in. Brr, koud. En hoe was het eigenlijk met die grote vis, die ben ik in mijn enthousiasme alweer vergeten, maar die is gelukkig even een baaitje om. De schildpad loopt op de bodem te grazen. Ik blijf erboven zwemmen, eens moet hij weer adem halen, maar we weten uit ervaring dat dat wel even kan duren. Ik zwem een stukje weg, om hem de ruimte te geven, maar hij blijft lekker doorknabbelen. Ik wordt kouder en kouder, kom nou jongen! Na ongeveer een half uur, zwemt hij inderdaad naar boven, gauw wat foto's gemaakt en dan hijs ik mezelf aan boord. Ik ben werkelijk verkleumd. Je moet er wat voor over hebben. De rest van de dag geen teen meer in het water gehad.
Nu is het vrijdag, de wind die zou afnemen tot ongeveer 9 knopen, heeft het niet helemaal begrepen, het waait nu nog steeds 18-25 knopen. De wind giert door het want. Toch bij laagwater even wezen snorkelen, Roderick heeft me met de dinghy naar de rand van het rif gebracht. Wauw dat is weer genieten, prachtig koraal in allerhande vormen, heel groot bekerkoraal, allerhande struikachtig koraal en in schitterend kleuren, blauw, paars, geel, roze. Schitterend. Ik heb maar een klein stuk afgewerkt, er was zoveel te zien. Ik ben weer doorgegaan tot ik echt te koud werd, ook met mijn pak aan. Het voelt een beetje als Zandvoort vroeger, bibberend boven komen en dan met een dikke trui en een kop warm drinken in de zon weer bij warmen. Roderick is de hele middag bezig geweest om het leren foedraal om het grote stuurwiel opnieuw te naaien. Door de UVstraling vallen alle stiksels uit elkaar. Ach heeft hij ook wat te doen. Nu zitten we weer kneuterig binnen, om 18.00 wordt het donker en te koud voor buiten. De wind doet er nog een schepje boven op en het tij draait net om, we liggen dwars op de golven heen en weer te rollen. Maar we amuseren ons wel. We moeten toch nog op onze visa wachten en het is hier hartstikke mooi, de ongemakken nemen we op de koop toe. Morgen weer een duikje wagen. Groetjes van ons. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Hoi allemaal, zoals gezegd zijn we er weer even vandoor. We waren van plan op zoek naar walvissen te gaan, maar het weer is niet best, dus verandering van plan.De Humpbacks komen hier naar toe om te paren en te baren. We hebben dinsdag nog een aantal administratieve zaken geregeld en gave Zuidzeestof gekocht om de kussens voor onze eethoek in Anjum te bekleden. Woensdag zijn we ondanks de regen toch uit de marina vertrokken. Iedereen verklaarde ons voor gek, maar wij vonden het wel een goed idee. Als we in de marina liggen zijn we altijd zo hard bezig met allerhande zaken. We zijn dan altijd bekaf. Nu gaan we gewoon ergens voor anker en als het nog steeds regent gaan we gewoon eens rustig een boekje lezen. Dat lijkt ons wel, dus zo gezegd zo gedaan. We zijn maar 5 nm verderop gevaren naar Ilot Maitre en daar aan een mooring afgemeerd.22.20 S, 166.24 E, vlakbij de stad Noumea.We liggen net, komt er een grote schildpad gedag zeggen. Wat een welkom! En inderdaad het giet en je waait uit je hemd, we hebben ons verder lekker in de kajuit geinstalleerd en vermaken ons wel. De temperatuur is best lekker, maar de harde wind over het water maakt het toch wel koud. Geeft niks, op dit moment heb ik niet zoveel wensen. Het Ilot Maitre is een heel klein eiland met een luxe resort erop, gesitueerd op een heel uitgestrekt rif. Het rif is ongeveer 20 keer groter, dan het eiland dat je ziet,
Je moet goed via het midden aanvaren, want bij hoogwater en met deze golven kun je het rif niet onderscheiden. In de loop van de middag klaart het wat op en wordt direct het water doorzichtiger. Er zwemmen zoveel vissen om de boot. Niet alleen hele scholen lichtgevende blauwe kleintjes, maar ook hele grote jongens. Gelukkig heb ik nog een oud stokbrood. Wat een joekels. 's Nachts gaat het ankeralarm af, omdat we volledig om de mooring heen gedraaid zijn, maar gelukkig niets aan de hand, alleen een aantal keer je bed uit, maar dat weten we al niet beter. Donderdagochtend komt de zon door en is de wind wat gaan bedaren, het is om 10 uur laag water, dus de mooiste tijd om te snorkelen. Ik moet mezelf even overwinnen, met zoveel grote jongens om ons heen. Wel lekker mijn lange wetsuit aan, dat voelt wat veiliger en is ook wat warmer, het water is behoorlijk aan de koude kant. Eenmaal onder water ben ik al direct weer in verrukking, wat een zooitje vissen, wat een grote, ik ben omgeven door wel een stuk of 60 vissen van tussen de 60 cm en 1 meter. We hebben ook weer een paar Remora's onder de boot. Maar met dit formaat om me heen, ga ik toch niet voeren. Flink afgekoeld klim ik weer aan boord, Roderick was ook even meezwemmen, maar die houdt het meestal wel wat eerder voor gezien. Hopen dat de zee wat kalmer wordt dan kan ik misschien morgen aan de rand van het rif snorkelen, daar is het meeste koraal en zijn de gekleurde koraalvisjes. De wind houdt aan, maar we kunnen wel lekker in de kuip zitten, zonnetje erbij, niks mis mee, af en toe even in de diepte loeren. Wat gaat daar nou? Er komt een grote schim voorbij, Nee, geen walvis, maar toch iets heel groots. Lijkt wel een haai, nee toch niet, het is ook geen dolfijn, want hij zwemt als een vis, het is knoertgroot, maakt een paar rondjes om de boot en blijft vervolgens een poosje onder de rubberboot hangen. Zijn staart lijkt op die van een tonijn, zijn kop op een grote Mahi Mahi, maar die zijn niet zo groot. Geen idee.
Even later komt er weer een schildpad langs, deze is zo vriendelijk om even voor de foto te poseren voor hij onderduikt, we kunnen hem naar de bodem zien zwemmen, het is hier 5 meter diep.
Tja dan wordt het toch tijd voor mij om actie te ondernemen, onderwatercamera mee, snorkel op en zo in mijn zwempak de plons in. Brr, koud. En hoe was het eigenlijk met die grote vis, die ben ik in mijn enthousiasme alweer vergeten, maar die is gelukkig even een baaitje om. De schildpad loopt op de bodem te grazen. Ik blijf erboven zwemmen, eens moet hij weer adem halen, maar we weten uit ervaring dat dat wel even kan duren. Ik zwem een stukje weg, om hem de ruimte te geven, maar hij blijft lekker doorknabbelen. Ik wordt kouder en kouder, kom nou jongen! Na ongeveer een half uur, zwemt hij inderdaad naar boven, gauw wat foto's gemaakt en dan hijs ik mezelf aan boord. Ik ben werkelijk verkleumd. Je moet er wat voor over hebben. De rest van de dag geen teen meer in het water gehad.
Nu is het vrijdag, de wind die zou afnemen tot ongeveer 9 knopen, heeft het niet helemaal begrepen, het waait nu nog steeds 18-25 knopen. De wind giert door het want. Toch bij laagwater even wezen snorkelen, Roderick heeft me met de dinghy naar de rand van het rif gebracht. Wauw dat is weer genieten, prachtig koraal in allerhande vormen, heel groot bekerkoraal, allerhande struikachtig koraal en in schitterend kleuren, blauw, paars, geel, roze. Schitterend. Ik heb maar een klein stuk afgewerkt, er was zoveel te zien. Ik ben weer doorgegaan tot ik echt te koud werd, ook met mijn pak aan. Het voelt een beetje als Zandvoort vroeger, bibberend boven komen en dan met een dikke trui en een kop warm drinken in de zon weer bij warmen. Roderick is de hele middag bezig geweest om het leren foedraal om het grote stuurwiel opnieuw te naaien. Door de UVstraling vallen alle stiksels uit elkaar. Ach heeft hij ook wat te doen. Nu zitten we weer kneuterig binnen, om 18.00 wordt het donker en te koud voor buiten. De wind doet er nog een schepje boven op en het tij draait net om, we liggen dwars op de golven heen en weer te rollen. Maar we amuseren ons wel. We moeten toch nog op onze visa wachten en het is hier hartstikke mooi, de ongemakken nemen we op de koop toe. Morgen weer een duikje wagen. Groetjes van ons. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Abonneren op:
Posts (Atom)