We kregen het schip maar niet afgeremd gisteren, bijliggen was ook geen optie, midden tussen de riffen, brekers en kruiszeeen. Dus hebben we in plaats van de hoeken, waar mogelijk af te snijden nu het omgekeerde gedaan. Overal mogelijkheden gezocht om er nog een stukje aan te breien. Door zoveel extra mijlen er aan te rijgen, kwamen we precies op het goede moment door de Bligh Entrance bij Bramble Cay aan, op het moment dat het daglicht begon te gloren. Vandaag wordt het dan echt menens. We zijn er best wel zenuwachtig over. Om 6.00 gaan we het Great North East Channel in, dat diagonaal van Papua Nieuw Guinea naar de Noord West punt van Australie loopt. De start is knap moeilijk, de wind is weer aangewakkerd en het loopt tegen hoog water. De golven zijn dus alweer extra hoog en komen dwars op het schip, er staat een berg stroming, waar je U tegen zegt. De doorgang tussen de riffen aan de ene kant en de onder water rotsen en net boven water eilandjes is niet zo breed en luistert dus heel nauwkeurig. Het verschil tussen de kompaskoers en de werkelijk afgelegde koers is meer dan 25 graden. Dus we moeten het schip recht op een eilandje afsturen om uiteindelijk het op het juiste punt te passeren. Golven dwars op het schip is dus eng, veel gebeuk en uiteraard een waterballet. De stroming maakt me gek, het is hard werken geblazen. Roderick moet ook even naar bed, die is ook bekaf.Maar na een paar uur, keert het tij, neemt de wind en de stroming wat af, wordt ook de passage breder, het zonnetje brandt, de zee is prachtig blauw, we blijven weer lekker op koers. Hoe moeilijk kan het wezen. We gaan al pannenkoeken bakkend op weg naar het moeilijkste stuk, de doorgang door Torresstreet. Nu ga ik als de wiedeweerga wat te eten in elkaar draaien voor straks, het is nu nog laag water en de komende 6 uur kunnen we onze lol weer op. We moeten ook de hele nacht doorvaren, dat is in dit gebied extra spannend, de route staat in de computer, de waypoints en alle bijzonderheden hebben we ook uitgeprint, er ligt een lichtenlijst klaar met daarop ieder verlicht baken, met karakter, verschijningsvorm, duur van het licht, soort licht en het allerbelangrijkste of we dit licht aan stuurboord of aan bakboord moeten houden. Vannacht dus onze eigen puzzelrit. Morgen bij daglicht hopen we dan aan het begin van het Prince of Wales kanaal gearriveerd te zijn, de eigenlijke Torres Strait Passage, die we absoluut bij daglicht willen doen. Tot volgende keer. Roderick en Yvonne.
Oh, onze positie nog: Het laatste etmaal ondanks al het afremmen toch nog 114 Nm afgelegd. Nu om 15.00 uur LT zijn we op 09.42.580 S 143.15.386 E..
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten