Happy Bird in Friesland

Tja, deze webblog komt tijdelijk op non actief, onze website www.happybird.info houden we nog aan. Niet alleen ter herinnering, maar ook wordt deze nog bij tijd en wijle bijgewerkt met nieuws en foto's over ons nieuw te beginnen landleven in Friesland. Zelf ben ik altijd benieuwd hoe het leven verder gaat, na zoveel avonturen op zee. We gaan ons leven nieuw vorm geven, dat kost zeker even tijd, nu zijn we bezig wat orde in de chaos te scheppen. Vooralsnog de groeten van Roderick en Yvonne.

Verzonden met Windows Mail

aankomst

Yes we zijn er echt. Zondag 14 juni 2016 om 14.00 uur zijn we de

jachthaven Lauwersmeer, Oostmahorn, Anjum binnengevaren.

Na een wereldomzwerving van 6,5 jaar.

We kregen een heerlijke ontvangst van familie en vrienden, die met spandoeken en toeters ons op stonden te wachten. Fijn iedereen weer even te kunnen omhelzen.

We zijn trots en blij en heel erg moe. Het duurt even voordat we de website bijgewerkt hebben, er komt zoveel op ons af en er moet zoveel weer opgestart worden.

​

oeps telefoonnummer vergeten

Momenteel hebben we het volgende Nederlandse telefoonnummer: 0649123072

Verzonden met Windows Mail

Aankomst 12 juni in Anjum

Aankomst in Anjum op 12 juni 14.00 uur, Ja dat gaat lukken.

Tot het einde aan toe hebben we Noordenwind tegen en koude op zee gehad, daarom zijn we binnendoor over het Noordzeekanaal gevaren, dwars door Amsterdam, daarna over het Markermeer en IJsselmeer naar Kornwerderzand. Ook deze trip is guur koud. Bij Kornwerderzand hebben we de nacht voor anker gelegen om op het juiste tij te wachten, we moeten over de Boontjes, een geul in de Waddenzee naar Harlingen, en daar hebben we meer water voor nodig, dan er staat. Dus 2 uur voor Hoogwater kunnen we daar over heen. Er wordt 6 Bf. uit het Noorden verwacht, dat geeft een zware wind tegen stroom situatie, waar we tegenop zien. Onze neef Dennis wil een stukje van ons zeeleven meebeleven en vergezelt ons tot Harlingen. 's Nachts giert de wind door het want, dat voorspelt niet veel goeds. Maar dit keer hebben we geluk, als we opstaan schijnt er een heerlijk zonnetje en de wind is wat afgezwakt. We hebben een heerlijk tochtje over de Waddenzee en gaan bij Harlingen naar binnen. Daar zetten we Dennis van boord en wij gaan via het Van Harinxmakanaal via Franeker en dwars door Leeuwarden, een geweldig leuke route, door het Friese landschap. We tuffen rustig door, het gaat maar net, af en toe schrapen we langs de bodem, we kunnen niet langs de kant varen, want daar lopen we echt vast. We moeten in totaal 22 bruggen en sluizen door, dus moeten we onderweg ergens overnachten, want er is geen opening na 19.00 uur. Onderweg staan de koeien ons aan te kijken, overal watervogels, schapen, paarden, bloeiende lissen, boterbloemen, dotterbloemen, nieuw uitgelopen lichtgroene rietkragen, authentieke Hollandse platbodem schepen, het is echt Nederland op zijn mooist. Dit voelt echt als thuiskomen. Nog een laatste stuk over een stuk van de Elfstedenroute, langs Barthlehiem enz.en dan dwars door Dokkum. Dat gaan we allemaal op tijd redden.

Deze route is echt een aanrader. Kortom we zijn al op Friese bodem/ vaarwater en deze keer gaan we onze aankomst zondag om 14.00 uur in Anjum, Jachthaven Lauwersmeer, Oostmahorn redden. Poeh, we hebben het de laatste maanden niet kado gekregen, dus dubbelblij als we veilig aankomen zondag. Roderick en Yvonne

05 juni 2016, aankomst IJmuiden

We varen in het pikkedonker door langs de Nederlandse kust, rond 02.00 uur moeten we de Maasvlakte oversteken, dat is altijd al moeilijk, het is hier zo loeidruk met grote zeeschepen, wij moeten verplicht naar een bepaald punt, waar een oversteekplaats is. De golven, de wind blijven tegen staan, westenwinden hebben ze hier nog nooit van gehoord. Op de AIS staan zeker 60 schepen in onze nabijheid aangegeven. Een groot aantal ligt voor anker, er komen schepen van zee binnenvaren, er is uitgaande scheepvaart, tussendoor razen de pilotboten, er is een overmaat aan licht op de Maasvlakte , overal staan boeien te knipperen, stuk voor stuk moet je iedere AIS bliep bekijken, wat deze in houdt. Ligt het schip voor anker, gaat het misschien zo vertrekken, waar gaat het van zee komende schip naar toe? De Maas op of naar de ankerplaats aan deze kant? Nee dit schip slaat ineens af naar het Noorden, ja dat kan ook nog. We gebruiken echt al onze hersencellen en dan komt het moment van daadwerkelijk oversteken. Eerst nog even een rondje draaien vlak voor de oversteek baan, want er komt een joekel van een schip uit, als die midden voor de boeg is, gaan we al beginnen met oversteken om dan achter hem langs te gaan. Wij gaan niet erg hard met alle tegenwerkende invloeden en daar komt alweer een tweede zeeschip uit de havenmonding aanzetten. Slik! Ze varen zo hard en in het donker is het zo lastig in te schatten. Maar zoals jullie kunnen constateren uit dit stukje, is het allemaal goed gegaan. Weer even adempauze, verder langs de Nederlandse kust. Roderick vaart verder, ik ga weer even een uurtje liggen. Het is nog steeds koud en we lossen elkaar iedere anderhalf uur af. Dan gezellig langs de kust, daar heb ik me op verheugd, de zon komt op (Yes, alweer), maar het is van korte duur, binnen no time zitten we weer in de mist en van de kust is niets te zien. We houden wind uit het Noorden, de wind wordt steeds harder en hakken tegen de golven in. Langzaam maar gestaag vorderen we. Vanaf de Maasvlakte tot IJmuiden zouden we in 4,5 uur moeten kunnen doen, dan zouden we 's ochtends om 07.00 uur al aankomen, dat zou lekker zijn, kunnen we eerst nog even wat bij slapen. Als we langs de tenthuisjes van Helios, bij Bloemendaal varen, is er door de mist helemaal niets te zien. We zetten de Nederlandse radio aan, daar horen we de filemeldingen naar Zandvoort, vanwege de familie race dagen en het prachtige zomerweer. Wij dragen nog steeds onze Michelin outfit, bontmuts op tegen de snijdende wind, dikke shawl om. Maar af en toe hebben we nu ook weer zon en in de loop van de dag, kan er al 1 trui tussenuit. De Noordenwind is nu toegenomen tot 23 knopen, de golven zijn nu 2 meter hoog, de stroming maximaal tegen en we vorderen met 0,8 knoop per uur terwijl de afstand tot de pieren nog 9 Nmijl bedraagt. 1 knoop is een snelheidsmaat, dan leg je 1 Nmijl (een afstandsmaat) af per uur. Op deze manier hebben we nog bijna 10 uur te gaan, slik. We kunnen er niets aan veranderen, er komen van de tegenovergestelde kant hordes zeilboten langs sjezen, die van hun heerlijke zomerdag gaan genieten. Ze komen er nog wel achter als ze terug moeten. Uiteindelijk komen we om 13.00 uur voor de pieren, de zee is wild en woest, spannend om naar binnen te varen. Roderick moet uit alle macht sturen om niet tegen de Zuidpier aangezet te worden. En dan zijn we ineens in rustig water, we leggen langszij aan in de beschutting van de hoge kademuur aan de Noordzijde van de Seaport Marina. Wauw het is hier warm, gauw 3 lagen uit. We bellen via onze laatste Azoren tikken en Franse tikken op de telefoon de familie, dat we veiling binnen zijn. Dan gaan we ons melden bij het havenkantoor, dat is een hele tippel, we liggen op de verste plaats in deze marina, onze benen zijn van rubber. Meteen daarna een lekkere hete douche en dan de zon op je hoofd. Dat voelt al een stuk beter. Twee uur later staan broer en schoonzus Fred en Henny aan boord en arriveren Mirella en Bart, onze kleinzoon. He wat een heerlijk weerzien. Tijd om te knuffelen. Bart is inmiddels een kilometer gegroeid en zegt met zware stem, Hallo Oma. Ik smelt helemaal als ik dat hoor.  Fred kondigt aan dat Henny en hij ons mee uit eten nemen, dat resulteert in een overdadig diner in het heerlijke Chinese restaurant naast de haven. We hebben gesmuld, eindelijk weer eens echt Cantonees en Szechuan, heerlijk. We hebben ons tonnetje rond gegeten en ons daarma aan boord gehesen, waar we direct ons bedje ingedoken zijn. En wat hebben we geslapen, we liggen zo beschut er is nauwelijks enige beweging in het schip en het was doodstil. Wat een luxe. Morgen blijven we hier nog een dagje en dan gaan we verder op weg naar Anjum.

Volgens de berekeningen hebben we 4 uren nodig om

Verzonden met Windows Mail

04 juni 2016 dag 22 AA

04 juni 2016 dag 22 oversteek Azoren Anjum, de Noordzee.
Gisteren bleef het maar zo ijs en ijskoud, dit is gewoon niet leuk meer. Tot overmaat van ramp stoot ik bij het naar buitengaan zo ongelooflijk hard mijn hoofd tegen het luik, juist de plek waar ik op Fatu Hiva zo op gevallen ben. Ik ging bijna van mijn stokje, toen eerst maar eens een potje zitten janken. Verdorie wat een stomme rot tocht. We wisselen per anderhalf uur af, zo koud zijn we, de kachel staat binnen te branden, gauw even bijwarmen onder de slaapzak. Vanaf 21.00 uur gaat het tij heel langzaam meelopen of eigenlijk minder tegenlopen. We hebben de oranje stormfok gehesen, die gebruiken we als keerfok nu we tussen de banken voortdurend laveren. Weliswaar draait de motor volledig mee, maar de zeilen vangen ook nog wat wind en laten ons wat stabieler op het water liggen. We moeten in de geulen tussen de zandbanken blijven, dus we hebben maar een kleine ruimte om steeds overstag te gaan. Het systeem met de stormfok voldoet prima, hij is sterk en vlak, daardoor kunnen we met behulp van de motor een veel hogere aandewindse koers aanhouden. Om 0.00 uur kentert de stroming serieus, dat gaat dan echt binnen een kwartier, nu sprinten we met 7,2 knopen door de pikdonkere nacht. De hele kust is fel verlicht, overal vuurtorens er zijn continue zo een dertig, veertig schepen om ons heen. Overal varen ze naar toe en komen ze vandaan, vissersschepen, vrachtschepen, ferries, ik kon op een gegeven moment de wijzers van de klok er mee vullen. De ferries vliegen met meer dan 20 knopen over het water, de vissers varen iedere richting op, waar maar vis kan zitten, ze hebben toch altijd voorrang. Het houdt ons lekker bezig. En dan ineens zijn we het Nauw van Calais door ergens in de vroege ochtenduren. Dat is een probleem minder. Zaterdag, nieuwe ronde, nieuwe winnaars, weer een grauwe grijze ijskoude dag. Hoe is het mogelijk, wat hebben jullie met de zon gedaan? We hebben inmiddels weer de stroom tegen en gaan met een vaartje van 3 knopen langs de kust van Frankrijk, bij de zandbanken van Van Dijck komen ons 2 schepen tegemoet in de geul, ze zijn alleen op AIS te zien, in het echt zien we ze pas op een afstand van 300 meter en alles is weer zeiknat. Als je je hoofd buiten de buiskap steekt om eens goed rond te kijken tijdens de wacht, voel je de druppels op je gezicht. De mist wordt ook weer dichter, maar daarentegen vorderen we lekker, de golven nemen wat af en er is redelijk wat wind, waardoor de zeilen ook nog steeds een of twee knopen extra snelheid geven. Daarbij zijn dan tegelijkertijd de bruuske bewegingen van het schip afgenomen, we zijn zo doodvermoeid daarvan. We hebben al weken geen normale nachtrust gehad en ook in Dieppe was het iedere nacht bal. Nu genieten we van het glijden door het water. Om 14.00 uur zijn we bij de bank de Wandelaar aangekomen, waar we de Shipping Lane moeten oversteken, die naar Antwerpen, Nieuwpoort en Vlissingen gaat, het is loeidruk en er liggen ook tientallen zeereuzen voor anker. Op de AIS kun je zien hoeveel schepen er zijn, in het echt zie je er twee of drie tegelijk door de mist. De AIS heeft het er zo druk mee, dat hij af en toe alarm afgeeft, waarschijnlijk is dan zijn geheugen vol of zo, we starten de plotter opnieuw en dan werkt alles gelukkig weer. Moet er niet aan denken om met die mist bij zo'n oversteek geen AIS scherm te hebben, daarin worden alle schepen, die AIS voeren aangegeven, precies met snelheid, koers en bestemming. Nu goed uitrekenen, wanneer we er tussendoor kunnen oversteken. We gaan ineens veel harder en komen dan op een ander moment de schepen tegen. We gaan eerst maar een stuk naast de shipping lane meevaren om 3 grote vrachtschepen te laten passeren, dan gaan we direct bakboord uit de shipping lane in naar de overkant, altijd weer spannend, daarbij ben je verplicht om in een hoek van 90 graden over te steken, dan ben je het best zichtbaar, maar wij gaan dan net recht tegen de wind in. En toen werd het weer leuk, ineens kunnen we gewoon weer zeilen, lekker windje, wat stroming. Omdat we in de richting van hoogwater meevaren, hebben we heel lang profijt van de stroming en varen we met 5,8 knopen heel relaxed de juiste richting op, wat een luxe, we komen helemaal bij, lekker. Bij de Thornton bank zien we een heel windmolenpark uit de mist opdoemen. En dan tot ons grote geluk gaat zowaar de zon schijnen, Yeah! Wat een genot en vanaf 17,25 uur bevinden we ons weer op Nederlands grondgebied en wel op 51 35.01N 003 05.10E Vannacht varen we door en moeten we nog de drukke shipping lane bij de Maasvlakte over en als het goed is liggen we zondag in IJmuiden, wie had gedacht, dat dit er ook nog van zou komen. Happy Bird is coming in. R&Y.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

03 juni vertrek Dieppe

03 juni 2016, oversteek Azoren Anjum, dag 20, vertrek Dieppe, Frankrijk
Het is nu vrijdag en ineens is er een gaatje om te vertrekken, gisteravond alles al voorbereid, Roderick heeft nog 100 keer de weerprogramma's bestudeerd, het is niet ideaal, maar meer smaken hebben we niet, we gaan ervoor. Snel vanochtend nog een paar broden en vers fruit ingeslagen, verder hebben we niets nodig. Om 11.00 uur gooien we los, hoewel dat starten we, zoals gezegd liggen we met zoveel extra lijnen vast en die hebben zich door het continue gehots zo vastgetrokken. En zo maar losmaken kan ook niet, want er staat nog steeds een flinke swell in de haven, die zodra we een beetje slek geven het schip tegen het buurschip wil duwen. Met veel moeite komen we zonder schade weg, dat is de eerste stap. Nu naar buiten door de branding, de golven staan recht de havenmond in, Roderick moet als een gek sturen om tussen de pieren te blijven. De stroom verzet ons 45 graden naar het westen. Nou we hotsen weer op zee, de golven zijn niet meer zo extreem, maar er staat nog altijd 15 knopen wind en golven en stroom recht tegen. En het is koud, koud! De motor laten we continue bij staan, morgen komt er weer meer dan 20 knopen wind uit het NW, voor die tijd willen we het Nauw van Calais door zijn. Het zijn slopende weken de laatste tijd, we zijn vermoeider, dan dat we de hele Indische Oceaan overgestoken zijn en daar hadden we onderweg ook storm en 6 meter hoge golven. Het is waterkoud, misschien 9 graden, grauw en grijs, we hebben nu al 3 weken geen zon gezien. We hebben regenbuien rondom en het vocht druipt van het schip. Het is inmiddels ook een heel dure trip aan het worden, we hebben meer diesel gebruikt als het afgelopen jaar, we blijven tanken (iedere keer weer 200-250 euro) en helaas krijgen wij het ook niet voor niets, dan komen de dure havenkosten er nog bij, Dieppe is 35 euro per dag, maar Falmouth 35 Engelse Ponden, dat is 50 euro per nacht, doordat we zo lagen te bokken en te raggen zijn er maar liefst 3 stootwillen geklapt, dat is voor het eerst dat we dit meegemaakt hebben. Onze beide grote ronde stootwillen (90 en 60 euro) en gisteravond eentje, die nog bijna nieuw was (45 euro), zo komt Jan Splinter niet door de winter.
Het is inmiddels 17.30 uur, we gaan met een vaartje van 3,5 kn redelijk op goede koers, motor vol aan, zeilen op, ineens zien we een scheur in het achterlijk van het grootzeil. Kan er ook nog wel bij. We laten het zo lang mogelijk bij staan. We hadden als uitwijkmogelijkheid op de havens van Duinkerken en Calais gerekend, maar die zijn beide voor passanten gesloten deze maand. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Misschien dat we morgenmiddag een stop in Nieuwpoort maken. Onze positie nu (17.30 uur, zelfde tijd als bij jullie) is 50 16,13N 001 12.70E. R&Y coming closer….

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Dieppe 1 juni 2016

Nog steeds in Dieppe, Frankrijk

 

Vandaag wordt het weer iets rustiger, dat is alleen stilte voor de storm, want morgen is het weer code Oranje. De regen valt met bakken uit de lucht, dus alles wat nat was, wordt alleen maar natter, we hebben geen plek om iets te drogen. De vochtige matrassen staan binnen waar de kachel brandt, de slaapzak hangt over de deur te drogen en de rest laten we gewoon buiten liggen. We gaan even een ommetje maken, als we na een uurtje terugkomen is het water in de haven redelijk rustig. Weet je wat, laten we direct gaan tanken, er is een selfservice dieselpomp in de haven, die ligt op een heel gevaarlijke plek, een heel kleine drijvende (en dus net zo hotsende ) pontoon, net naast het gebied met de sterkste stroming, met overal scherpe stalen uitsteeksels. We hebben echt diesel nodig voor het laatste traject, want voorlopig blijft de wind uit het Noorden komen. Laten we het dan nu maar meteen doen. Eerst alle lijnen loshalen en dat zijn er nog al wat en dan zien de draai te maken om langszij de dieselponton te komen zonder met de boeg de kademuur te rammen of met de achterkant tegen de stalen staketsels te komen, die zo de Happy Bird zouden openrijten. De stroming verzet ons steeds, maar uiteindelijk komen we afgemeerd langszij. Visa kaart erin, die wordt geweigerd! Nee toch, Roderick blijft er bijna in. Kom op, gewoon weer proberen en weer en weer, yes hij doet het. Dan de aanwijzingen in het Frans volgen, geen diesel. Overnieuw alle stappen volgen en ja, hij doet het. Roderick balanceert op het voordek bij de jerrycans is sta aan het uiteinde van de slang te trekken, zodat we het net halen met de lengte, komt er buiten een schip op grote snelheid langs en dat veroorzaakt toch een golfslag, de dieselponton maakt bijna slagzij, ik omarm de pomp stevig, anders lig ik er zelf vanaf. Vervolgens komt een snelle Rib binnen varen met 4 mannen er in, die met Roderick in discussie gaan. Douane, we krijgen een inspectie aan boord, kan er ook nog wel bij. Mogen we eerst zo naar de pontoon terug, want zo verandert de stroming. Dat is geen punt. Bovenop de kademuur, 5 meter boven ons, loopt de havenmeester, we vragen of we ergens anders kunnen liggen. Gelukkig heeft hij een plekje voor ons wat meer in de haven. Dus daar gaan we heen, een medewerker staat ons op te wachten om hulp te bieden, die we hier ook echt nodig hebben. We moeten achteruit afmeren naast een ander schip. Gelukkig lukt dat allemaal prima, hier liggen we beter aan deze steiger. Daar zijn de douanemannen al. Welkom aan boord. De kapitein van de ploeg is een heel aardige en beleefde man. Hij moet alle papieren checken en buiten zit de ploeg te wachten voor de inspectie. Nou kom op maar, begin maar. Wilt u er bij zijn? Nee dat willen we niet, de beide achterhutten staan mudvol en dan staan de matrassen ervoor te drogen etc, laat ze zelf maar alles eruit halen, als ze dat willen. We hebben niets aan te geven, maar ongemerkt toch te veel drank aan boord, maar op dit moment staat alles overal, in verband met de zware zeegang. Roderick en de kapitein raken in een leuk gesprek, uiteraard val ik daar ook bij in, we hebben het vooral over de Franse eilanden aan de andere kant van de wereld, hij vindt het prachtig. Intussen zijn de andere mannen met spiegeltjes en lampjes in de weer. We houden het gesprek leuk gaande en dan is de tijd voorbij, ze hebben twee en half uur voor de inspectie en dan moeten ze terug met de boot naar Boulogne. Prima, we bieden ze ook niets te drinken aan, want dan moet ik vakken en kasten openmaken en we willen ze niet op ideetjes brengen. Ze trekken een vloerschot open en zien daar allemaal zeekaarten liggen. Wauw wat veel! En verder gaat het gesprek weer. We moeten de laatste 6 havens opgeven, dat is natuurlijk wel interessant voor ze, Azoren, Cabo Verde, Namibia, St Helena, Zuid Afrika, Reunion en 84 andere (ei)landen. Zo schrijft hij dat dan ook op zijn inspectie formulier. Dan biedt Roderick hem nog onze crewlist aan met alle gegevens, nou dat heeft hij nog nooit meegemaakt bij een yacht, alleen bij grote vrachtschepen. Dus eigenlijk hadden we het heel gezellig, de mannen buiten schijnen in de holle mast, in de ankerbak, in de bakskisten enz, kortom we zijn goedgekeurd. Sinds de terroristische acties is er een hoop veranderd hier, de Franse controles stelden nooit iets voor, je hoeft je officieel niet eens te melden, omdat wij Europeanen zijn en dit onder Schengen valt. Okay tot zover maar weer. We kunnen nog steeds niet weg. R&Y

31 mei 2016 Dieppe

Nog steeds in Dieppe, het is een gekkenhuis hier, het verschil tussen hoog en laagwater is meer dan 5,50 meter, dat op zich veroorzaakt al heel veel stroming en turbulentie, maar nu met die harde noordoostenwind en hoge golven uit die richting golft het hier in de haven alsof je op zee ligt. De visitors pontoons liggen zoals overal het verst naar buiten, dus direct na de ingang en de stroming is enorm. We liggen te bokken en te springen, je kunt niet opstaan in het schip zonder je direct met beide handen vast te grijpen. We bonken tegen de steigers aan ondanks het groot aantal lijnen waar we mee vast zitten. Als een golf je opneemt komen de lijnen strak te staan en met een harde klap val je dan weer op de plek terug, vervolgens slaan dan de meertouwen met een ram tegen de zijkant van het schip. Het klinkt doodeng en dat is het ook wel een beetje. Roderick is al tig keer zijn bed uitgegaan. Onze beide grote stootwillen, de ronde, zijn al geknapt. Maar we zullen hoe dan ook moeten blijven, want op zee is het nu ook onmogelijk. Die laatste loodjes, worden nu laatste loden. We hebben hier nu af en toe werkend internet en ineens krijgen we een aantal emails binnen van 2 weken geleden, dus ben ik druk geweest met iedereen te beantwoorden. Natuurlijk moest er ook een email uit naar iedereen, dat onze aankomst vertraagd is. Verder is het hier grauw, grijs, winderig en het regent. Tijdens laagtij durfden we het schip even alleen te laten en zijn we even de stad ingelopen. We passeerden een bushalte met een wachtende bus en Roderick zag dat die naar Belvedere ging, dat is het grote winkelcentrum buiten de stad. Mijn Fransoos weet dat wel! Snel ingestapt, zien we ook nog een stukje van de omgeving. De shoppingmall was niet zo bijzonder, maar de supermarkt verkoopt allerhande verse heerlijkheden, daar hebben we dus ruim van ingeslagen. We hebben nu het gevoel van dat hebben we wel verdiend! 's Avonds was het weer bal, getver.

Nog een heel leuk nieuwtje, Mirella belde ons en liet haar telefoon even ronddraaien, zit ze in ons huis! Ze heeft het hele huis voor ons schoongemaakt, het beddengoed gewassen enz. Zoooo lief! Kunnen we er zo in. Nu nog zien daar veilig aan te komen. R&Y

aankomst Happy Bird verlaat

Aankomst van de Happy Bird in Nederland is verplaatst naar 12 juni 2016, rond 14.00 uur in de Jachthaven Lauwersmeer, Oostmahorn 31, 9133 DT Anjum.

Tel 0511 4081 00

Lieve allemaal, helaas zijn we door de weersomstandigheden verhinderd om door te varen met ons zeilschip de Happy Bird. Al weken achter elkaar worden wij te pakken genomen door iedere storm die er maar langs kon komen, maar nu is het echt onmogelijk geworden om door te varen. Twee nachten geleden hebben wij geprobeerd het Engels Kanaal te verlaten op weg naar het noorden, we hebben hard geknokt, maar het werd zo gevaarlijk, dat we besloten om 60 km terug te varen naar Dieppe in Frankrijk om daar te schuilen voor de storm. We hadden gehoopt na 2 dagen verder te kunnen varen, maar helaas nu komt de storm hierheen die in Duitsland en Nederland voor zoveel overlast gezorgd heeft, hier in Frankrijk is nu ook code oranje afgegeven. Om deze reden is het nu voor ons veel te gevaarlijk om te vertrekken en daarom kunnen wij niet op 5 juni in Nederland zijn, dus moeten wij ons aankomstfeestje verzetten naar zondag 12 juni 2016 zodat wij er zelf ook bij kunnen zijn. Graag tot ziens.

Op onze weblog www.happybirdopzee.blogspot.com kun je zien of het deze keer gaat lukken.

Roderick en Yvonne van der Meulen.

Even aandacht voor het volgende:

Hier in Frankrijk is het internet abominabel, dus als we niet reageren, hebben we misschien uw mail niet ontvangen. We hebben een Frans telefoonnummer gekocht, hopelijk blijft dat wel in werking. 0033 62196 4846.

Mocht dit niet werken kunt u ons oude Portugese nummer proberen 00351 964 831 516

Dieppe

30 mei 2016, dag 17 oversteek Azoren Anjum

Nu daar liggen we dan in Dieppe. We moeten nu eerst het weer grondig bestuderen om te kijken of we door kunnen, de tijd tot de 5^e juni wordt een beetje krap, maar het kan nog steeds. Vanochtend ging Roderick al om 08.00 uur op pad om een telefoonwinkel te zoeken, die waren nog niet open natuurlijk. We willen gewoon een Frans nummer kopen, zodat we in ieder geval zelf kunnen bellen en internetten. Vanmiddag weer teruggelopen naar de stad, met veel moeite een Simkaart, een telefoonkaart en een datakaart gekocht. Het een voor het ander werkt niet, je bent er uren zoet mee. Nu kunnen we maar 2 dagen van ons datategoed gebruik maken, maar de telefoon zou het moeten doen tot in Europa. Het is inmiddels 15.30 uur en het Internet werkt nog niet, dus is Roderick weer terug naar de winkel in de stad. Je krijgt er een sik van. Als het weer zich zo ontwikkeld als gedacht, dan vertrekken we morgenavond weer. Maar even afwachten dus. Wij zijn te bereiken op telefoonnummer 0033 62196 4846. Sailmail werkt nog steeds niet.

Verzonden met Windows Mail

Dag 16 oversteek AA, storm storm storm

29 mei 2016, zondag, dag 16 oversteek Azoren Anjum.

Later in de middag van de 28^e wat een wind, wat een gebonk, wat een golven het is een geknok van jewelste om er tegen in te komen, maar er kon nog meer bij. De voorspelde wind van 19 knopen liep in de nacht op naar 38-43 knopen vanuit het Noordoosten, de golven werden daardoor nog meer opgezweept. We moeten toch echt noordoost varen om het Kanaal uit te komen. De hele nacht halen we door met motor vol bij Volvo Penta 55, een stuk zeil op en zo zwoegen we met 1,5 kn per uur door, wachtend op het moment dat de stroming omdraait, dat is rond 4.00 uur in de ochtend. Het is zooo koud, we krijgen zoveel golven over ons heen, we wisselen per anderhalf uur, het is anders niet vol te houden. Het schip gaat zo te keer. De stroming en de golven slepen je overal naar toe waar je niet wil zijn. Als ik 40 graden stuur op het kompas, zetten de golven en de stroming ons naar een koers van 110 graden, recht richting rotsen en zandbanken barstensvol met wrakken, als ik 20 graden corrigeer schiet het schip direct naar 340 graden, recht de Shippinglane in, waar op dit moment tientallen zeereuzen in kolonnen op volle snelheid voorbij komen. We willen proberen Boulogne te halen, want er komt ook nog een flinke storm over de Noordzee, het kan niet op momenteel. Stormkracht voor de lage kust van Belgie tussen de zandbanken wil je echt niet meemaken, dus we willen in Boulogne een stop maken, totdat de rotzooi voorbij is. Het is ons niet gelukt, het geweld werd zo gigantisch, de golven van de Noordzee worden met kracht het Kanaal ingeperst, recht tegen ons in. Om 10.00 uur 's ochtends geven we het op, we raken uitgeput, we hebben al een aantal hachelijke situaties gehad, dit is gekkenwerk, we draaien om en gaan met de wind mee naar Dieppe, 30 Nm terug in Frankrijk. Daar liggen we om 18.00 uur afgemeerd. Ons Sailmail programma werkt om een of andere reden niet meer, dus geen email, gelukkig heeft de marina free Wifi, maar dat werkt ook niet. Dus gaan we met de laptop in de rugzak naar een restaurant, zodat we de weerprogramma's kunnen ophalen en deze email verzenden. De marina is midden in de stad Dieppe er zijn talloze restaurants hier langs het water, maar het enige wat we kunnen eten is mosselen, scheermesjes, allerhande schelpdieren met allerhande sausjes, maar we hebben iets stevigers nodig. We gaan bij de laatste naar binnen, groot bord op de deur free Wifi. Roderick informeert nog bij de manager, Ja, geen probleem. Okay dan gaan we eerst in het drankgedeelte een biertje drinken en later aan de andere kant wat eten, dan hebben we genoeg tijd om onze Internetzaken te regelen. Breng ons maar een groot bier voor Roderick en voor mij een medium. Dan komt er toch een glas bier! 1 liter, dat hadden we natuurlijk niet verwacht. Nou voorlopig zitten we hier dus nog. Het smaakt heerlijk, Leffe Blond, maar helaas het Internet werkt niet. Kortom 23,50 euro later voor 2 bier, zijn we onverrichterzake aan boord gegaan. Dat ging niet zo makkelijk, we waren beide behoorlijk aangeschoten en dan op die wiebelende steigers. Maar we hebben al voor grotere problemen gestaan de laatste dagen, dus dank zij onze zeebenen hebben we het er goed afgebracht. Morgen gaan we proberen alle problemen verder op te lossen, nu is het tijd voor bed. R&Y

 

 

Verzonden met Windows Mail

dag 15 oversteek AA Koud koud koud

28 mei 2016, zaterdag, dag 15 oversteek Azoren Anjum
Nou dat zonnetje liet het gauw weer afweten gisteren, alleen bij opkomst om 04.00 uur piepte de zon onder het wolkendek door, dat is het laatste wat we er van gezien hebben. Het wordt kouder en grijzer, dichtbewolkt, de adem komt in wolkjes uit je mond, zo koud. Maar er kan nog meer bij, het wordt dichte mist, letterlijk potdicht. We gaan weer hartstikke langzaam vanwege de tegenstroom, de wereld is beperkt tot 50 meter rondom, we zitten met oren op steeltjes in de kuip. In een cirkel van 12 Nmijl om ons heen zien we op de AIS alleen al 19 grote zeeschepen, die alle kanten opvaren, dan zijn er ook nog schepen zonder electronische waarschuwing. Eindelijk midden in de nacht krijgen we de stroom vol mee, ineens vliegen we 8 knopen over het water, dat is heel eng, want het zicht is nog steeds nihil door de mist en het is ook nog pikdonker. Eindelijk om 04.00 uur trekt de mist wat op, er pinkelen wat sterren en een voor een komen de lichten van de zeeschepen in zicht. Dat maakt het weer een stuk aangenamer qua varen, verder is het nog steeds barstenskoud en nat. Vanochtend kwam er weer een stralend zonnetje van achter de horizon vandaan, maar wederom is het een uur later weer verdwenen boven het wolkendek. Om 06.00 uur ter hoogte van het eiland Wight besluiten we om naar de Franse kant van het Kanaal over te steken. Daar varen we nu en we hebben wederom pokkeweer en achterlijke golven, niet zoals twee dagen geleden, maar toch wel erg onaangenaam. We beginnen zo langzamerhand te twijfelen aan ons gezonde verstand om uit de Tropen weg te gaan naar Nederland. We dachten ha leuk, begin van de zomer, mooi langs de Engelse kust en de White Cliffs natuurlijk, die vanaf het water zo schitterend mooi te zien zijn, maar na Falmouth hebben we geen flintertje land meer kunnen onderscheiden. Echt jammer. Het is nu 11.15 uur, onze positie is ongeveer in het midden van het Kanaal ter hoogte van Brighton, 1454 Nm op de teller, 50 09.12N 000 27,71W Groetjes van twee koude kletsen.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 13 oversteek AA

26 mei 2016, donderdag, dag 13 oversteek Azoren naar Anjum
Nieuwe dag, nieuwe ronde, nieuwe winnaars. Tja moe zijn we nog wel, we hebben besloten nog een nacht te blijven om bij te komen, hoewel? De pakken moeten gedroogd, er moet een was gedraaid worden, al onze thermokleren en dikke sokken zijn drijfnat en zout, maar dan moeten we eerst de stad in op zoek naar een ATM machine, want we hebben geen Engels geld, daarvoor moeten we eerst naar het douchegebouw om te genieten van een hete douche, dan moeten we ook nog de versvoorraad aanvullen, dus op zoek naar een supermarkt, verder moeten we ook nog een keer alle weerprogramma's ophalen, daarvoor gaan we straks koffie drinken in het visrestaurant. En dat hebben we dus allemaal gedaan, in de supermarkt hebben ze allerhande heerlijkheden, verse aardbeien, verse knoertgrote bramen, prachtig vlees en groenten, vers afgebakken brood, aparte blikjes vlees, lekkere drankjes. Wel allemaal tegen behoorlijke prijzen, in Ponden uiteraard. Nou ik ga me echt te buiten, alleen hebben we nu zo een lading zware boodschappen, dat we besluiten nog maar een tweede keer hierheen te gaan om de rest te halen. Roderick brengt de boodschappen aan boord, ik ga de was uit de machine halen en in de droger stoppen en dan wandelen we weer door de stad naar de supermarkt. Eerst halen we nog een kop koffie om te kunnen internetten in het restaurant. Het weer bekeken, shit helemaal geen wind of oostenwind, recht tegen dus. We zitten hier eigenlijk in de zone van de westenwinden. Jullie zien al het is niet goed of het deugt niet. Of er is teveel wind of te weinig of uit de verkeerde richting. We maken onze ronde af, hebben zodoende toch nog iets van de stad gezien, hebben nog 20 Pond overgehouden voor twee Hamburgers bij het stalletje van de Food Dude, die mochten we niet missen volgens de havenmeester. Lekker buiten op een bankje daar opgepeuzeld. Gezegd tegen de eigenaresse, dat er zo positief over hun zaakje gesproken werd, zij helemaal blij natuurlijk. In het volgende gesprek komt onze wereldomzeiling ter sprake en zij vindt het helemaal geweldig en vraagt honderduit. Tegen iedere volgende klant wijst ze ons aan: Wat denk je, deze mensen enz… Toch wel heel leuk. Gezien het gebrek aan wind, moeten we het hele stuk in het Kanaal op de motor doen, weet je wat, dan kunnen we net zo goed vanmiddag nog vertrekken, dat scheelt een dure dag havengeld en anders gaan we toch morgenochtend heel vroeg al weg. Dat doen we dus, ik ruim de boodschappen in en Roderick gaat vast de lijnen losmaken, de electrakabel binnenhalen enz. Een uurtje later zijn we op weg, de zon scheen de hele dag lekker, maar zodra we de rivier af zijn en weer in het Kanaal varen, wordt het grijzer en grijzer. We zitten languit op de banken, kopje koffie erbij, ach zo kan het ook. Dat mocht niet zo zijn. Roderick is net naar bed, begint het te regenen, te regenen, te regenen. Getver. Het uitzicht is minimaal, alles buiten is drijvend nat, het geraas van de regendruppels, de nog steeds hoge golven, de ramen van de buiskap zijn ondoorzichtig door het vocht, dus moet je iedere keer je hoofd buiten de kap steken om te zien of er nog schepen op een gevaarlijke koers liggen. Op de AIS zie je uiteraard alleen de schepen die ook AIS voeren. De grote vissersboten zijn ook verplicht deze aan te hebben, maar als ze ineens vis ontdekken, willen zij dat de collega vissers dat niet zien. Ook wanneer zij de grens van de visserijzone overgaan, wat dus verboden is, zetten zij de AIS gewoon uit. Zo heb ik nog gekeken, niks te zien, zo duikt er ineens met een noodvaart een schip vlak voor me op. Waar komt die nou vandaan? Ik wijk direct 30 graden uit naar stuurboord, hoe kan ik deze nou gemist hebben. Nou niet zo moeilijk, het is een grijs marineschip zonder kenmerken of zo, geen AIS voerend, die met een noodvaart achter het regengordijn vandaan is gekomen. Ik steek mijn hoofd buiten boord om te laten zien dat het schip gewoon onder controle staat ( en dat we niet liggen te slapen, wat ook veel gebeurt), 4 heren kijken vanachter glas toe, laten me passeren en stuiven weer volg gas weg. Vervolgens probeert de halve vissersvloot om ons in hun netten te krijgen, vissers hebben altijd voorrang en hoeven zich niet aan hun koers te houden, dus ineens draaien ze om, in dit geval zat de vis in onze buurt en kwamen ze van alle kanten aanvaren. Ik heb niets anders gedaan dan uitwijken, hoofd buitenboord om te controleren, plotter bestuderen, koers veranderen en weer veranderen en weer veranderen. Intussen sta ik al uren in de regen en ben ondanks onze mooie pakken nat tot op mijn rug. Dit was niet echt de bedoeling van een rustig tripje. Roderick had meer mazzel, weinig schepen, bijna geen regen en afnemende golven. Als ik afgelost wordt ga ik eerst een heerlijk baguetje met aardbeien eten, bramen toe. Voor mij sprookjes eten. Dan kan ik het voorgewarmde bed induiken. Als ik weer aan de beurt ben, schijnt de zon, er is een enkele vissersboot in de verte, zeeschepen? Niet te zien, golven verdwenen. Zijn we wel in het Kanaal? Wat een verschil. De motor blijft rustig doorsnorren, bij gebrek aan wind, zo te zien blijft het zo tot aan Dover. Het is nu donderdag 27 mei 2016 10.00 uur en onze positie is 50 06.38N 003 19.97W Alweer 70 NM erbij. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 12 en 13 oversteek AA

24 mei 2016, vervolg dinsdag de 11e dag van de oversteek Azoren Anjum
13.00 uur, we zeilen! Alleen niet echt de goede kant op. We moeten slagen maken en dat lukt niet best, door de stroming komen we niet daar uit, waar we gepland hebben. De motor moet er dus weer bij aan om ons de goede kant op te krijgen. Wat een hoge golven! Roderick krijgt tot drie keer toe de volle laag over zich heen, de golven breken op de boeg, gaan over het dak van het hele schip heen en vallen dan in de kuip. We kwamen aan bij Engeland in het midden van de Zuidkust, nu zijn we inmiddels de westkust al aan het passeren, komen ook in problemen met de Shipping Lane, de voorrangsweg voor grote schepen, waar wij niet mogen komen. De enige manier om weg te komen is om weer Zuid te gaan varen, dat doen we dus een uur lang, dan de zeilen omzetten en proberen om wat meer Oost te komen. We varen 8 Nm naar beneden om 2 Nm naar het Oosten op te schuiven. Dan weer terug omhoog, de stroom laat alle winst bijna weer verloren gaan. Inmiddels zijn we 20 Nm verder van ons doel afgeraakt, dan bij aankomst hier. Om 18.00 uur nemen de golven iets af en kentert de stroom, met de motor vol bij gaan we eerst 2,5 kn SOG, en de goede kant op, hopen dat het zo blijft. Onder de lij van de Engelse kust met vol zeil en motor komen we zelfs wat meer oostwaarts. We willen zo snel mogelijk Lizzards Point ronden om in Falmouth river de haven in te gaan. Voor het tweede Low willen we graag binnen zijn en daar kunnen we ook tanken, want als we al die tijd motorboot spelen gaan de tanks wel leeg. Temidden van de hoge golven op het springende schip heeft Roderick al de tank met de extra jerrycans moeten afvullen. En dan kentert de stroom weer en gaan we nog maar 0,8 Nm SOG. Dit is niet te doen. Even later gaan we zelfs achteruit. De enige andere mogelijkheid is uitwijken naar de Scilly eilanden, 12 nm met de wind mee, daar willen we al jaren naar toe, we hebben spiksplinter nieuwe Imray kaarten van het gebied ( uit de tijd dat we nog genoeg geld te besteden hadden, de bodem van de scheepskas is aardig in zicht inmiddels), maar we durven het niet aan. Het zijn lage eilanden, je moet daar ankeren of aan een mooring, grote stukken vallen droog, er zijn zandbanken en je ligt totaal onbeschut tegen de inmiddels al 35-40 kn wind uit het Oosten met de bijbehorende 4 meter hoge golven. Als het Low straks gepasseerd is, krijg je daar het restant van de hoge golven uit het lagedrukgebied vanuit het westen, de wind draait dan wel, maar de golven ijlen na. Geen optie voor ons. Dan Penzance misschien, maar ook dat is niet haalbaar, want in de Pilot staat een expliciete waarschuwing dat het heel gevaarlijk is om met deze wind aan te lopen. Bijliggen dan? Dat is met de zeilen contra blijven dobberen en je door de stroom mee laten voeren. Geen denken aan, er varen op dit moment 14 grote zeeschepen aan alle kanten om ons heen, we liggen tussen de uitgang van het Kanaal en het begin van de Shipping Lande langs de westkust, de stroming is sterk, de wind en golven ook, vlak onder de kust is er een groot gebied met "eddies and overfalls", dat zijn draaikolken en plaatsen met enorme brekers, dus het enige wat we kunnen doen is met kleine zeilen Zuid en daarna weer Noord varen. Het is midden in de nacht, we zijn steenkoud, zeiknat, doodmoe, hebben overal spierpijn en zijn het zat. We hebben geen mazzel met de laatste loodjes, iedere keer gaat de lange passage okay en op de laatste dagen moeten we het continue bezuren. Jammer. We gaan nu toch maar om de beurt wat liggen, want dit houden we anders niet vol, even een uurtje warm worden en je spieren ontspannen.
25 mei 2016, woensdag, aanloop Falmouth.
Tot 04.00 uur 's nachts blijft het zo, dan proberen we weer een stuk Noordwaarts te komen, wnat vanaf 05.00 uur gaat de stroming weer een paar uur meelopen, dan moeten we Lizzard Point ronden, anders liggen we hier nog een dag in de woestenij. Heel langzaam lukt het ons Oostwaarts te varen, recht tegen de zware 4 meter hoge golven in, we krijgen een klappen, doodeng, we hoeven maar 1 baai verder, daar ligt Falmouth. Gelukt Poeh!!! Om 11.00 uur varen we de River Fall op en komen terecht in een andere wereld. In de beschutting van de baai varen een 50 tal zeilboten, een heerlijk dagje zeilen in het nieuwe seizoen. De omgeving is schitterend, groene heuvels, dicht begroeid, prachtige landhuizen, aan twee kanten een verdedigingsfort, een aparte vuurtoren, net zoiets als het Paard van Marken, en dan een echt Engelse stad, die de baai omzoomd. Wauw. We meren af aan de fuelpontoon om direct te tanken, het is inmiddels 12.00 uur, onze teller staat op 1266 Nm en onze positie is dan 50 09.21N 005 00.77W. We hebben maar liefst 97 uren de motor moeten laten bijstaan. Na het tanken gaan we naar onze plaats aan de steiger, meren af, gooien alles een beetje uit zicht en sluiten af. Wij gaan lekker fish and chips eten. Roderick heeft al direct geinformeerd bij de havenmeester, waar we dat het beste kunnen doen. We liggen midden tussen glimmend gepoetste schepen, ook veel Nederlanders, tja, het maakt toch wel verschil als je de hele winter op de kant hebt gestaan of zoals wij het hele jaar op zee zijn geweest. Het restaurant is vlakbij, alleen moeten we de steilstaande gangway op, daarna heuvelop om op de hoofdstraat te komen, och onze arme vermoeide spieren. Het visrestaurant is super, smaakvol en gezellig ingericht met een schitterend uitzicht over de baai. De fish and chips zijn bekroond met vele prijzen en dat is absoluut terecht. Heerlijk, heerlijk, heerlijk. We hebben de laptop in de rugzak meegenomen en zenden van daaruit een email weg, dat we aangekomen zijn, we hebben geen Engels geld, geen telefoon en de Free Wifi in de haven doet het niet. Daarna wandelen we door de hoofdstraat terug, het is een heel charmante stad, typisch Engels, erg leuk. We zouden er best meer van willen zien, maar we slepen ons terug aan boord. We willen eigenlijk gewoon even rustig zitten, maar dat redden we niet, om 17.00 uur liggen we in bed. En dit keer gezamenlijk, niet dat we daar veel van gemerkt hebben. Hoewel, midden in de nacht wordt ik wakker van een verschrikkelijke spierkramp in mijn benen. Ik lig echt te gillen en bij iedere millimeter beweging slaat het er weer in. De mensen op de schepen om ons heen zullen wel gedacht hebben.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

24 mei 2016
Pffff, wat een nacht, wat een noodweer, maar we zijn vanochtend om 12.00 uur afgemeerd in Fslmouth, bekaf en doodmoe. Het is een schitterende omgeving, niet dat we een stap meer zetten dan nodig, maar het restaurant met de bekroonde Fish and Chips was gauw gevonden. Heerlijk eten, Roderick een local beer en ik local cider en verrukkelijke fish and chips. Nu slepen we ons naar de boot en gaan lekker slapen. Volgende keer meer. R&Y

dag 11 oversteek AA

24 mei 2016, dinsdag, dag 11 oversteek Azoren Anjum
Gisteravond vanaf 18.00 uur glad glooiend water en nauwelijks wind. We zijn inmiddels dan 20 Nm ten noorden van de Shamrock Bank. Vanaf middernacht 0.00 uur krijgen we last van de sterke tegenlopende ebstroom vanuit het Kanaal. De wind draait meer en meer tegen. We zijn goed weggekomen uit het eerste Low, maar het Tweede Low hijgt in onze nek. Daardoor draait de wind steeds meer van zuidoost naar noordoost, wordt ook steeds harder en de golven krijgen we nu recht op de boeg. We krijgen het niet cadeau, we moeten weer knokken deze laatste dag. Om 11.00 uur vandaag gaan we nog maar met 2,8 knopen over de grond met de zeilen op en de motor stevig draaiend, terwijl we met 6.4 kn door het water gaan. Het schiet niet echt op zo. Zodra we om de shipping lane heen zijn kunnen we de koers verleggen naar 53 graden. Hakkend en springend over en tegen de golven gaan we nu 3,9 kn. Om 12.00 uur hebben we de Engelse kust in zicht, maar het zal nog heel wat uren duren voordat we daar kunnen aanlopen, in ieder geval moeten we nu weer een extra nacht door en dan hopen we morgenochtend binnen te lopen in Falmouth. We gaan het nu wel voelen, al dat doorknokken. Het zou best op het laatst eens een keertje makkelijk kunnen gaan. Dat had ons best goed uitgekomen. We gaan dapper door. Hopelijk morgen het bericht van aankomst in Falmouth. Lieve groeten Roderick en Yvonne
Helemaal onze positie vergeten: 49 38.81N 006 09.07W Totaal 1179 Nm al afgelegd

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 10 oversteek AA

23 mei 2016, maandag, dag 10 oversteek Azoren Anjum
Langzamerhand stabiliseren de omstandigheden weer tot normale waarden. Redelijke wind, golven 2,5 meter en in de nacht gewoon koud, niet meer zo extreem. Om 0.00 uur moest de motor erbij omdat de wind zodanig is afgenomen, dat we te weinig snelheid houden. We proberen voor het low arriveert in het Kanaal te zijn. Vandaag hebben we stralende zon, het is 14 graden buiten, de wind over water blijft uiteraard ijskoud, maar de wereld ziet er zoveel mooier uit. We merken aan de vogels dat we dichter bij land komen, grote aantallen Jan van Genten komen langs vliegen en dobberen schitterend wit op het water. We zijn nog 155 Nm verwijderd van Lizzard Point aan de Engelse zuidkust. Dat bereiken we morgennacht ongeveer. Nu motorzeilen we door over een rustige zee, we hebben nog genoeg diesel om deze afstand helemaal op de motor te doen. Wie zuinig is, die heeft wat! In het Kanaal zijn er diverse plaatsen waar we zo kunnen tanken. Als het weer het toelaat passeren we Falmouth toch, omdat we daar rond middernacht aankomen, dan is de keus afremmen en buiten blijven wachten of doorvaren tot daglicht en de volgende haven pakken. We gaan het stap voor stap bekijken, als het low er aan komt , krijgen we een harde Oostelijke wind tegen in het Kanaal, dan kunnen we beter een stop maken. We zullen wel zien. Op de teller staan nu 1070 Nm. Onze positie om 12.00 uur 48 47.90N 008 33.15W Eigenlijk gaat het allemaal wel prima deze oversteek op een aantal uren na. We zijn nog steeds positief, wel wat vermoeid en koud. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 9 oversteek AA

22 mei 2016, zondag, dag 9 oversteek Azoren Anjum
Hoezo het gaat lekker. Gistermidag is Roderick bezig aan de radio om de weerberichten en email op te halen en mijn stukje te verzenden, mijn beurt om op te letten dus. Even kom ik binnen om een kopje soep te halen, uit de enorme pan, die continue in gebruik is, begint het schip te springen en slingeren, dus ik sprint weer naar buiten, golven als een gek, een dikke bui komt er aan, gauw de genua reven, we gaan 9,5 kn over de grond, dat is veel te hard. Die plens regen krijg ik dus op mijn kop, ik sta daar herrie te maken met de lieren en de lijnen, het giert van de wind, de golven beuken ons en Roderick zit met zijn computertje. Later komt hij eens buiten kijken, Hee hebben we een golf over gehad? Nee lieverd een stortbui en noodweer, ik ben zeiknat. Oh! En dat is het waar het bij deze lange zware tochten toch om draait. Vertrouwen hebben in elkaar, in het schip en in je eigen vaardigheden. Het zal wel goed gaan, anders roept ze me wel. En heel geconcentreerd is hij met zijn eigen ding bezig. Vannacht hebben we het zo verschrikkelijk koud gehad, niet te geloven. De buitenthermometer heeft het begeven, maar ik schat dat het niet meer dan 4 graden Celsius was. Binnen in de kajuit waar 1 van ons op de grond ligt te slapen met alle luiken dicht en beschut tegen de wind was het 11 graden. Buiten in de gierende wind, spatwater van de hoge golven, snelheid van de boot bibberen geblazen. Nog een trui onder mijn pak gepropt, de rits kan nog net dicht, we lopen erbij als Michelinmannetjes. En dan moet je ineens nodig plassen….. Mijn volgende wacht begint op 04.00 uur, ik kijk er echt naar uit om die ijskast in te gaan. Wekker is al afgegaan, kijk ik naar buiten: Daglicht! Echt helemaal licht en blauw al. Wauw wat een verrassing. Aankleden en naar buiten, aan de westkant staat de volle maan nog te pronken, aan de oostkant moet de zon nog komen. Een uurtje later worden de wolken aan de westkant roze gekleurd, aangelicht door een zon, die wij nog niet kunnen zien. Sprookjesachtig mooi. Het is dus niet alleen maar kommer en kwel, het is ook genieten van veel dingen en het is nog niet op, om 7 uur komt er een grote groep (30-50) dolfijnen langs. Ja, ik ben wel graag op de oceaan! De golven blijven hoog, de wind draait naar NW, alleen de golven weten dat nog niet, nu komen ze dus voor ons van opzij en hoog dat ze zijn! Ik ben heel geconcentreerd een foto aan het maken van de roze wolk, houd nauwlettend iedere golf van achter in de gaten, komt er ineens een golf van echt wel 6 meter van opzij aanrazen, nou dan draait bij mij mijn maag ook 3 keer om. Je kunt helemaal niets doen, alleen je schrap zetten, ik zit al vast met 2 veiligheidslijnen. Dit zijn de jongens die het schip zomaar kunnen laten omrollen, eng hoor. Maar duidelijk goed afgelopen, anders kregen jullie dit stukje niet. En dan kom ik weer terug op het eerdere, gewoon vertrouwen houden in het schip. De Happy Bird houdt zich zo goed en heeft zo een geweldige balans! Er wordt mee gezwiept en gedaan en iedere keer komt ze weer keurig overeind en op koers. En bang zijn voor iedere golf helpt niks, natuurlijk kan er van alles aan engs gebeuren, dan zitten we wel midden op de oceaan, dat beseffen we zelf ook wel. Als je in de auto stapt weet je ook wat de risico's zijn en denk je niet bij iedere hoek: Oh als mijn remmen het maar doen of Oh als mijn stuur maar werkt. Dus wij willen liever het mooie ervaren van die bruisende golven, de dynamiek van de oceaan en Ja, soms is het eng of wel een beetje veel. Het lagedrukgebied (low) is nu bijna gepasseerd, de barometer loopt weer op, de golven en de wind gaan nu wat afnemen, dan moeten we snel doorhalen, want een tweede low, nog dieper en zwaarder dan deze, die we net gehad hebben zit ons op de hielen. Zoals het nu er naar uit ziet, verwachten we Falmouth te bereiken voor die tijd, daar duiken we dan de haven in en wachten op een nieuw weerslot. (weather window). Onze positie om 19.30 uur op zondag is 48 18.19N 010 28.38W we hebben inmiddels 984 Nm afgelegd, het laatste etmaal was 131,5 Nm. Hartstikke goed met al die golven en op een gedeeltelijk ingedraaide genua en een piepklein puntje grootzeil. We pakken nu de Engelse kaarten erbij. Liefs van Roderick en Yvonne.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 8 oversteek AA

21 mei 2016, zaterdag, dag 8 oversteek Azoren naar Anjum
Zo ging het gisteren nog goed, een uurtje later om 15.00 uur kregen we het toch voor onze kiezen! Dikke gierende wind, 35-40 knopen dat is 8 a 9 bft, die zweepte meteen de golven nog een meter of anderhalf op tot 4,5 m, plensregen, bijna niks te zien, de golven hebben nu ook brekende kammen. In een bui verandert de windrichting ook, dit keer gingen we maar liefst 80 graden om en sjeesden met een vaart van 8,5 kn over de grond richting midden Bay of Biskay. Geen idee hoe lang dit geweld zou gaan duren, dus moesten we de koers zien te wijzigen. Makkerlijker gezegd dan gedaan in deze omstandigheden, de genua moet helemaal weggedraaid worden, door gehaald en weer uitgezet zonder dat we dwars op de golven komen. Het schip stampt, springt en rolt en wordt telkens door een golf hoog opgenomen en weggesjeesd of door een dwars golf een oplawaai verkocht. Maar we zijn niet in Spanje aangeland maar nog steeds onderweg naar het hoge noorden. De hele verdere dag hebben we last gehouden van de hoge golven, die zijn er nu nog steeds, evenals de buien en de windstoten. Nu is het eventjes helderblauw en zon voor het eerst sinds dagen, nog steeds ijskoud, helaas wordt de hemel binnen 15 minuten weer verduisterd door de volgende bui etc. Het houdt ons lekker bezig. We zagen het al aankomen niet alleen op de weerberichten, maar de barometer is sinds donderdagavond gezakt van 1020 naar 1004 hPc, dus dat zegt al genoeg en het eind is nog niet in zicht. ( en Dennis, nee we nemen hoge golven niet met gemak, ook die van 3 meter kunnen heel rottig doen, over de rest zullen we het dan maar niet eens hebben, die nemen ons met gemak). We zeilen nu heel aktief, in plaats van lui hangend met een kop koffie, dus dat is eigenlijk ook niet verkeerd. We draaien nog steeds 3 uur op 3 uur af de hele nacht en een stuk van de dag door, maar door de lange aankleedtijd blijft er maar 2 uur slaap per keer over. Je hoeft al bijna geen wekker meer te zetten, na twee uur word je vanzelf wakker en dan mag je fijn het ijskoude natte donker in. Daarom lijkt In ons huis wonen ons ook wel fijn, wat zullen we lui en vadsig worden. Om 12.00 uur hebben we er dit etmaal een volgende 126 Nm bijeen gezeild, onze positie is 47 18.36N 014 21.75W, al 815 Nm achter de rug. Tot volgende keer, zelfde tijd, zelfde golflengte. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 7 oversteek AA

20 mei 2016, vrijdag, dag 7 oversteek Azoren Anjum
Gisteren overdag zijn we maar langzaam 3,5 knopen verder gesukkeld, , maar vannacht ging het hartstikke lekker, mooi windje, mooie maan, merendeels droog en we hielden goed de vaart erin daarom eindigden we dit etmaal toch nog met 106 NM. Nu waait het 33 knopen, de golven zijn 3,50 meter en meer, met veel brekers ertussen en vlak achter elkaar. Zoals altijd is een van ons buiten om de boel in de gaten te houden, we corrigeren de koers tot de kleinste finesses, we mogen niet dwars op de golven komen nu. De golven komen vanuit zuidwest, maar af en toe komt er een lading hoge jongens uit zuid en die kruipen dan boven op elkaar of komen met elkaar in botsing. Het is buiten 15 graden zegt onze thermometer in zijn beschutte zakje, maar de gevoelstemperatuur ligt tussen 7 en 10 graden. We dragen thermo-ondergoed, een pyamabroek erover, hemden, thermohemden met mouwen, een sweater en daaroverheen onze dikke Noorse pakken, met een sausje van een wollen muts, een fleece shawl, handschoenen en geitenwollen sokken en nog zitten we te rillen na twee uur buiten te hebben gezeten. Dus die gevoelstemperatuur zal nog wel lager liggen. We wisselen iedere 2,5 uur af. Goede training voor Holland alvast. Tot nu toe gaat het allemaal goed, dit weer blijft aan, wordt alleen nog wat zwaarder en de golven nog een meter hoger. We kunnen niet alles lekker hebben als je een hele oceaan oversteekt. We varen nog steeds NNO met een curve tot aan ongeveer de 48e breedtegraad, daar begint de zone van de westenwinden en daar draaien we dan West. In principe mikken we op Falmouth en daar duiken we dan het Kanaal in. Dat kan allemaal nog wat veranderen, Roderick haalt iedere dag het weer op en rekent stap voor stap uit, waar we zijn en waar we dan moeten gaan. Jullie zullen het wel merken. Groetjes Roderick en Yvonne, vanaf een bumpy ocean.
Onze positie is 46 01.06N 016 43.544W op de teller 689 Nm.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

19 mei 2016 dag 6 AA

19 mei 2016, dag 6 oversteek Azoren naar Anjum
Het is gedaan met het luie leventje, we zijn nu in het slechtere weer gekomen. Vannacht viel het nog mee, voor het eerst een heldere hemel met een bijna volle maan. Dat ervaar je nu als luxe na al dat grijs. Maar nu is het grijzer dan grijs, we hebben golven van 3 meter hoog met een interval van 6 sec. en ergens tussen 19 en 25 knopen wind. We proberen zoveel mogelijk in de richting van de golven mee te varen, dat lukt niet helemaal omdat de wind recht achter staat. Soms worden we dan ook behoorlijk gebeukt door een paar golven van opzij. Het regent en ondanks onze dikke lagen kleding hebben we het ijskoud buiten. Gelukkig zijn we nu met onze dure, vele hoofdbrekens en ergernis kostende kachel. De voorgaande dagen zijn we zoveel mogelijk noordelijk gevaren met een kleine curve naar het oosten. Er wordt nog zwaarder weer verwacht met nog hogere golven, dan is het essentieel dat we naar het Oosten kunnen wegvaren. Daar proberen we nu dus zover mogelijk weg te blijven, we mogen niet in de Golf van Biskaye terechtkomen, daar is het met deze wind nu heel gevaarlijk, vandaar onze noordelijke koers. Bij Biskaye begint het Continentaal Plat, de overgang van de diepte van de oceaan naar het snel oplopende plat samen met deze windrichting maakt dat daar erg gevaarlijke zeeen ontstaan. Dus daar willen we met een grote boog omheen. Verder zijn we nu weer dubbelblij met de propellor voor de aquagen, niet alleen levert deze energie, maar met deze koers voor de golven uit, houdt de lange lijn met daaraan de draaiende propellor, ons mooi met de kont op de golven. Door de brede kont (van het schip welteverstaan, niet onze scharrekontjes) en het relatief lichte schip, worden we door de golven heen en weer gezwiept, door de weerstand van de lijn van de aquagenerator worden we mooi recht op koers gehouden. En zo slaan we ons er doorheen. Onze positie is om 12.00 uur 44 57.99N 018 46.116W, inmiddels 584 Nm afgelegd. Tot volgende keer, R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 5 oversteek AA

18 mei 2016, woensdag, dag 5 oversteek Azoren Anjum
Het gaat nog steeds prima, op zeil de goede kant op. Helaas dichtbewolkt en geen zonnetje te zien, alleen maar grijs, grijs, grijs en miezerig. Vannacht was het wel heel erg koud. Snap nu Ivars commentaar op een mooie foto met zon en palmboom, die we op Facebook gezet hadden, waarop hij schreef: waarom komen jullie eigenlijk terug? Nou eerlijk gezegd niet voor dit grijs. Maar het varen gaat tot nu toe heel comfortabel, doordat de wind redelijk constant is, hebben we niet zo heel veel te doen. We nemen lekker onze rust, we komen over 2 dagen in behoorlijk zwaar weer, dan moeten we er weer tegen aan. Een derde van de afstand Azoren naar Falmouth aan het begin van het Kanaal hebben we al achter de rug. Van ons mag het zo doorgaan. Liefs R&Y
Onze positie om 12.00 uur is 43 32.77N 020 29.16W met alweer 470 Nm totaal op de teller. Dat was het voor vandaag, wij gaan lekker uitbuiken. We eten heel vroeg warm omdat het rond die tijd laag water is en dat is prettig met koken. We hebben net een bamischotel achter onze kiezen met varkensvlees uit blik uit Penang, en een enorme lading vers gewokte groente en specerijen overal vandaan. Wauw, zo lekker.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

oceaandagboek dag 4 AA

17 mei 2016, dinsdag, dag 4 van Azoren naar Anjum
Gisteren de hele dag verder door kunnen zeilen met de gennaker, voor het donker werd, hebben we hem weggehaald. In de nacht zakte de wind in en zijn we langzaam doorgezeild. De nacht was koud en nat. Het miezerde tijdens mijn tweede nachtwacht, nou dan hoeven jullie niet jaloers op ons te zijn. Geen uitzicht, geen maan of sterren, alleen maar donker. Nadeel nu we op de hogere noordelijke breedten komen, het wordt steeds kouder, voordeel is dat de dagen lengen en derhalve de nachten korter worden. In de tropen is het 12 licht en 12 uur donker, daar heb ik nooit aan kunnen wennen, op dit moment is het licht tot 20.30 uur en om 5.30 uur begint de ochtend al te gloren. We varen nu dwars op hoge sterke golven, maar doordat de wind vrij constant is, houden we snelheid en gaat het heel goed. We rijzen en dalen alleen iedere paar seconden 2,5 meter en af. De aquagen en de windgenerator zorgen ervoor dat we energie neutraal blijven af en toe met hulp van de zonnepanelen, maar veel zon hebben we niet. Kortom we gaan voorspoedig. Al 364 Nm op de teller en om 12.00 uur is onze positie 42 04.28N 021 37.85W We are sailing, we are sailing, on the ocean…..enz Rod Stewart. Liefs R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 3 Azoren Anjum

16 Mei 2016, maandag, dag 3 oversteek Azoren naar Anjum
De rest van de zondag hebben we tig keer geprobeerd om alleen op zeil door te gaan, maar dat ging niet lukken. De wind was zo zwak en de golven en de stroming zaten tegen, we kregen het schip niet op snelheid. Ja ik weet, we zijn specialist in dobberen, maar op deze manier kwamen we dan tegen Kerst aan. Dus hebben we gewoon verder de motor aangehouden, af en toe een zeil erbij, dan er weer af, maar verder prima. Nee geen geheimen dit keer. Motor prima, zee prima, beetje koud, dat wel, we zitten met dikke jassen, mutsen en shawls om. Vanmiddag, maandag, hadden we een volgend etmaal van 120 Nm en dat dan ook nog in de goede richting, dat gaat lekker. Vanochtend kregen we dan eindelijk een beetje gunstiger wind, dus om 06.00 uur waren we al hard aan het werk om de gennaker op te zetten. Toch altijd weer een hele klus, wij hebben hem niet op een furling staan, dus gewoon grote zeilzak naar voren sjouwen, alle lijnen weer opnieuw bevestigen, andere zeilen inrollen, de hele zooi 16 meter omhoog hijsen, en daar staat ie dan, 96 vierkante meter zeil. En tot nu toe staat hij nog steeds, af en toe een beetje spannend als de wind gaat toenemen, dit is zo een joekel van een zeil, dat je het schip heel goed onder controle moet houden. Mijn tweede nachtwacht startte om 03.30 uur en Roderick kwam mij om 06.00 uur aflossen, maar zeilen zetten doen we uiteraard samen, dan trimmen, de juiste koers zien te vinden ten opzichte van de golven, daarna even bijkomen en genieten, dat het nu zo lekker gaat. Dan ben je zo 8 uur verder en is het etenstijd. Er wordt hier gekookt bij laagwater, als we het minst last van de golven hebben en zo zaten we om half 11 aan de zuurkoolstamppot met verse chorizoworst. Ging er best in! Nu is het inmiddels 15.00 uur we hebben al 269 Nm op de teller, onze positie is dan nu 40 49.37N 022 43.88W tot de volgende keer, hopelijk dan weer zulk gunstig nieuws. En oh ja, de aquagenerator is ook weer in gebruik met de pas aangeschafte propellor. Tijdens het zeilen sleept er een 30 m lange lijn achter het schip met daaraan een stalen propellor, die is op zijn beurt verbonden aan een dynamo/generator en die levert per knoop snelheid door het water 1 amp. Net de aanvulling die we misten steeds. Groetjes R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

vertrek Azoren

14 mei 2016, zaterdag vertrek Sao Miguel Azoren naar Anjum, Nederland.
Vrijdag alles verder klaargemaakt en voorbereid, uitgeklaard bij de Port Captain, immigratie en douane, nog een paar stukken heerlijke Sao Miguel kaas gehaald, die was toevallig overal uitverkocht, dus ik heb er heel wat voor gelopen, een paar keer naar de wasruimtes gelopen om de laatste tas met wasgoed weg te werken, maar de machines zijn voortdurend in gebruik. Nou laat dan maar, terug naar Isabel, de assistent port captain, om mijn muntjes weer in te wisselen voor geld. En dan zijn we intussen zo moe, dat we toch niet vrijdagavond willen vertrekken, maar lekker nog een nachtje rustig samen in ons bed kunnen slapen en dan vertrekken we zaterdagochtend heel vroeg. Laatste mails verstuurd en klaar zijn we.
Zaterdag loopt om 05.00 uur de wekker af, het is nog aardedonker, koffie maken en ontbijten, dan kunnen de electrakabel eraf, de extra lijnen los en een uur later varen we weg. Vol goede moed, we hebben er zin in, we hebben het zo goed voorbereid. Kom maar op met die oceaan. Motor loopt als een zonnetje, sproeit koelwater als een fontein, we varen de haven uit en het eerste stuk blijven we op de motor varen, we moeten vlak langs de rotskust en een grote geankerde tanker. We zetten de AIS aan, die begint direct weer alarm te gillen. Ja we weten dat die tanker vlak bij ligt! Vervolgens begint de AIS te roepen, dat hij geen stroom genoeg krijgt. Daar kan hij zo in overdrijven, we zijn net van de walstroom af, dus wat nou 12 volt alarm? Toch nog even controleren hoe de stroom staat. He, we zijn al 4% gezakt, dat kan helemaal niet. Nog even beter kijken, Roderick kom eens we hebben een probleem, de motor geeft geen stroom aan de accu's. Ach nee he,hoe kan dat nou? Motorruim open, kijken, kijken kijken. Jee, nu moet hij vlak bij een draaiende motor op een bewegend schip de draden doormeten. Hij weet geen oplossing. We zijn beide diep teleurgesteld, het zal toch niet waar zijn. We hebben net gisteravond, na lang rekenen en herrekenen de aankondiging van aankomst rondgestuurd. Nog eens kijken, wacht ik geloof dat ik het heb, hier is een heel klein kabeltje met een gebroken connector. Maar hij kan toch niet vinden waar het bevestigd moet worden. Er hangen ook wat andere voorbewerkte kabeltjes daar los. Het betreft de alternator, de dynamo van de motor, die ons hele electrische circuit voedt, als je daar een fout maakt, kan dat desastreuse gevolgen hebben. Boeken erbij, niks te vinden. Nu nog maar een optie, we moeten terug. We zijn beide bedroefd, het is nu weekend, daarna moet dan nog de monteur komen, als er iets met de alternator niet goed is, kost dat ook weer dagen, intussen is ons weerslot voorbij. We hebben 11/12 dagen om naar het Kanaal te komen en 4/5 om naar Anjum te varen. Dan blijven er nog een paar reservedagen over voor gebruik. Maar als we nu niet kunnen vertrekken, is het volgende gunstige weerslot pas weer over een week, dan halen we het dus nooit. Roderick belt Emanuel de monteur, doet zijn verhaal, dat we vandaag vertrokken zijn naar Nederland enz. maar Emanuel heeft vandaag geen tijd, die is bezig op een ander schip. Dan is het echt afgelopen. We varen terug en Roderick belt nogmaals of hij echt geen gaatje heeft, zijn vrouw is in tranen, enz enz. Dat gelooft hij niet, maar Roderick vertelt, dat het echt geen geintje is en of hij dan toch misschien… Okay, hij komt in ieder geval even kijken als hij klaar is. We liggen toevallig aan dezelfde steiger waar hij aan het werk is en al wie er komt geen Emanuel. Nu hebben we het echt opgegeven. Maar als Roderick bij het andere schip gaat kijken, is hij druk bezig met het lijmen van een rubberboot, tja, dat kun je ook niet onderbreken. Het is inmiddels half 12 en daar komt ie. Roderick vertelt het probleem, hij kijkt moeilijk, als het een probleem met de alternator is, het is nu weekend, de firma's zijn gesloten en maandag is weer eens een feestdag, dus wordt er ook niet gewerkt. Maar hij zal in ieder geval even kijken, hm moeilijk te zeggen, Roderick laat zien wat hij zelf geconstateerd heeft met de gebroken connector. Hij kijkt eens goed, ziet mijn bedrukte gezicht en zegt, You go home! Hee hoor ik dat nu goed, hij spreekt Engels op zijn Portugees. Ze gaan samen aan de slag, hij moet een connector hebben, nou die heeft Roderick wel natuurlijk, een krimptang, ook aanwezig, en binnen het half uur is de zaak gefikst. Hij zegt het nog een keer: You go home! Today? Vraag ik. Yes today! Helemaal blij natuurlijk Waarschijnlijk is de draad stuk getrokken toen we steeds bezig waren met de slangen van het koelsysteem erop en eraf halen om ze te testen. Wat zijn we je schuldig Emanuel? Hij pakt zijn portefeuille, kijkt nog eens, trekt er een visitekaartje uit en zegt: Stuur me maar een email als je thuis bent. Wauw dat is leuk. En om 12.00 gooien we wederom los. Nieuwe ronde nieuwe winnaars. Heerlijk weer, alleen vrijwel geen wind, dus de hele dag moet de motor aan. En dat is dit keer wel zo'n plezierig geluid. Kalme zee, schitterend eiland om langs te varen. We speuren naar walvissen, maar we kunnen niet alles hebben, wel komen we regelmatig knoertgrote leatherback schildpadden tegen van zeker wel een meter lang. Kortom een heel fijne vaardag en we zijn wederom vol goede moed. We zijn lekker opgeschoten om 12.00 uur zondagmiddag hebben we de eerste 136 Nm op de teller staan, daarvan hebben we er 16 gebruikt om weer terug te varen. Onze positie is dan 39 06.88N 024 11.69W. Wordt vervolgd. Anjum here we come!

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Het is bijna zover, aankomst Anjum na wereldreis

 

 

 

Wij vertrekken zaterdag, 14 mei 2016 vanuit de Azoren naar Nederland en alles zo gaat als gepland, komen we dan hopelijk behouden aan in Anjum op 5 juni. We hebben nog 1700 Nm te gaan, 3200 km, dus er kunnen zich nog onvoorziene omstandigheden voordoen. Houd aub de website in de gaten voor het laatste nieuws. 

2010  Wereldreis Roderick & Yvonne   2016

Zoveel gezien, zoveel beleefd, nu is het tijd om naar huis te gaan.

Na een wereldreis van 6 jaar met ons zeiljacht Happy Bird zijn wij onderweg naar Nederland. Wij hopen in Anjum aan te komen in  jachthaven Lauwersmeer, Oostmahorn 31, 9133 DT Anjum op   

zondag 05 juni 2016 rond 14.00 uur.

 

We vertrekken nu van de Azoren, nog heel wat mijlen te gaan, kijk op www.happybirdopzee.blogspot.com of deze aankomsttijd inderdaad gaat lukken.

Roderick en Yvonne van der Meulen- Bruseker

Website

Hoi allemaal, we hebben momenteel wat pech bij het op orde brengen van de website. Eerst een gecrashte computer, dan de telefoon stuk, die we nodig hebben als router. De website met veel moeite overgeheveld naar de kleine computer, die werkt! Hoera. Intussen hebben we de grote processie bijgewoond, onze dochter Mirella kwam op bezoek, we hebben een Whalewatchtour gedaan en een grote vinvis gezien, drie dagen lang alle mooie plekjes op het eiland verkend. Roderick zijn hand gaat nog steeds goed, er is een monteur langsgeweest voor de waterpomp van de koeling, die heeft hij meegenomen, was allemaal niet zo'n probleem, alleen komt hij steeds niet terug. Iedere keer krijgen we een SMS je dat hij het toch niet redt. We krijgen er een sik van. Vrijdag vonden we ineens de waterpomp voor de deur, hij belt nog wanneer,,,, Nu zal hij dinsdag komen. We zullen zien. Maandag is Mirel weer vertrokken, we hebben het erg leuk gehad. Maandagmiddag direct begonnen aan de website, hoop werk te doen, we hebben zo verschrikkelijk veel mooie foto's. Nou toen startte de crisis, alle verticale foto's komen horizontaal in de site. Hoe kan dat nou? Het is niet voor het eerst dat ik er mee werk. Per ongeluk een vinkje verkeerd? De hele verdere dag zijn Roderick en ik ermee bezig geweest. Stress. Binnenkort vertrekken we en dan moet alles klaar en nog veel meer. Gek worden we ervan. Nu zijn we tot de conclusie gekomen, dat we waarschijnlijk een update gekregen hebben, er zijn wel meer dingen veranderd, we krijgen het niet voor elkaar, het heeft ons zoveel stress en energie gekost. We halen nu gewoon de verticale foto's eruit. en gaan door. Het is hier koud, het Azoren hoog is een beetje ver te zoeken. Het eiland Sao Miguel vinden wij heerlijk, zeker om nog eens terug te gaan, vraag maar aan Mirel. Gezien het weer denken we om zaterdag te vertrekken en dan in principe in een ruk door naar Nederland. Houd deze site even in de gaten voor het laatste nieuws voor vertrek. Groetjes Yvonne en Roderick. 

Verzonden met Windows Mail

05 mei 2016, Ponta Delgada

Donderdag, 05 mei 2016, Ponta Delgada.

Inmiddels hebben we twee dagen doorgebracht bij de jaarlijkse processie van O Senhor Santo Cristo dos Miracles. Een groot religieus gebeuren, het heilige beeld van Christus wordt door de straten gedragen, over een bloementapijt vol mozaiken over de hele route, bijna 10 km. De hele stad doet mee, daarover zeer binnenkort meer op de website. Ik ben bezig die bij te werken, maar het zat niet helemaal mee, de grote computer is gecrashed, Roderick zijn telefoontoestel heeft het begeven enz. Roderick zijn arm gaat stukken beter, hij ontziet hem nog wel en doet voorzichtig aan, maar hij heeft geen pijn meer en is met de medicijnen gestopt. Mirella is dinsdag hier aangekomen, ook in goede staat, we zijn met haar 's avonds op stap geweest naar het schitterend geillumineerde plein, ook daar binnenkort foto's van op de site. Over een uurtje gaan we Whalewatchen, er zitten hier genoeg walvissen, dus we hopen er een paar te zien. Vanaf morgen wordt het heel zwaar weer op zee, dus het is onze enige mogelijkheid. Jullie horen nog van ons. Liefs Roderick Yvonne en Mirella.

Verzonden met Windows Mail

dag 17 naar de Azoren, laatste loodjes

Dag 17 oversteek Cabo Verde naar de Azoren, donderdag 28 april 2016.

Woensdagavond om 21.00 uur moeten we nog 67 Nm, dus de aankomst op donderdag moet lukken. We zeukeb kejjer diir net 3,5-4,5 knopen bij een wind tussen 9 en 11 knopen, heel relaxed dus. We kunnen de lichten van het eiland Santa Maria al zien, het eiland is 28 Nm van ons verwijderd. Het is buiten erg donker, de maan komt pas om half een vannacht op. De wind draait steeds verder naar het Noorden, we proberen zo hoog mogelijk aan de wind te varen, later staat de wind recht op onze neus en moeten we verschillende slagen maken. Omdat de wind zwak is en de golven sterk kunnen we niet met de boeg door de wind komen en maken we telkens een ererondje om op die manier door de wind te gaan. Doordat we de koers met 100 graden veranderen moeten we steeds goed opletten en opnieuw orienteren, want in de buurt van de eilanden zijn er wel verschillende schepen. Om 6.00 uur 's ochtends gaan we nog met 1,6 kn. Dat schiet niet op. We dobberen een poosje en vanaf 8.00 begint er weer een zacht windje te blazen en gaan we weer. We zeilen heel actief, ieder zuchtje wind pakken we en we sturen heel sterk op. Het gaat goed tot 15.00 uur, dan zijn we al vlak bij de marina, in feite voeren we er recht op af, dan is het gedaan met de pret. De wind valt weg en de stroming neemt ons mee naar de oostkant van het eiland. Tja en dan komt nu die aap uit de mouw, eigenlijk twee apen. In mijn verslagen geef ik weer hoe wij de tocht ervaren, ik hoef niks aan te dikken of te overdrijven, we vinden het zo allemaal wel avontuur genoeg, dus ik ben er eigenlijk erg eerlijk in, maar soms laat ik wel even wat weg. Er is nieuws wat het thuisfront erg kan verontrusten, terwijl wij er zelf goed mee om kunnen gaan en dit was zo een situatie. We hadden ons op de Cabo Verde erg uitgesloofd, er moest veel met het schip gebeuren, we waren dan ook goed moe, vooral ook omdat we een zware tocht achter de rug hadden. Nu was er een heerlijk rustig weatherwindow en daar hadden we zin in. Het vertrek ging al niet helemaal soepel, dat hebben jullie kunnen lezen, maar rustig weer, zon en zee, daar kunnen we wel wat mee. De Happy Bird was weer in prima staat, we waren er helemaal klaar voor. Alleen kreeg Roderick de tweede dag op zee heel erg last van zijn arm. Waarschijnlijk een zenuwontsteking in zijn polsgewricht. Nou een paar dagen rust, dan gaat het wel weer, dacht hij. Niet dus, hij kreeg een hele opgezwollen hand hangend aan een lamme arm, heel veel pijn en niets meer kunnen doen. Doodzielig en heel ellendig als je net weer aan een oversteek begonnen bent. We hebben er voor gekozen om door te varen, met een hele hoge dosis Ibuprofen samen met maagtabletten hebben we geprobeerd om de ontsteking af te remmen. Dat is uiteindelijk ook gelukt, zal ik alvast melden. Op een schommelend schip moet je je altijd met een hand vast blijven houden, bij de trap op met twee, hij was dus letterlijk gehandicapt, want hoe kun je iets pakken als je je vast moet houden en de andere hand niet kunt gebruiken. Dat was dus geen pleziertje. Hij kon zich niet meer aankleden, niet meer wat te eten pakken, ik maakte alles van te voren in hapklare brokken, maar hij kon de kom niet vasthouden met zijn lamme vlerk, dus uiteindelijk diende ik het eten op in een popcornemmertje, dat hij tussen zijn elleboog en zijn lichaam kon klemmen. Dat soort dingen. Gelukkig kan ik zelf het schip goed de baas, dus probeerde ik de zeilen goed te zetten voor hem zodat hij in ieder geval een paar uur wacht kon houden om mij af te lossen. Gelukkig kon hij wel de radio bedienen, weer ophalen mails verzenden, want dat kost veel tijd, dat zou ik er niet meer bij kunnen hebben. En toen kreeg de motor een probleem met het koelwatersysteem. Roderick heeft liggend op de grond geprobeerd het op te lossen, ik de klemmen los draaien, alles aanreiken, hij klooien en dan kreeg hij de slangen weer niet los, totdat sterke Bertha met de spierballen er weer bij kwam. Kortom geen succes, hij had daardoor zoveel pijn en dan weer vanaf de vloer uit de kreukels komen op een slingerend schip, terwijl je jezelf niet kunt opduwen. Dus hebben we de motor gelaten voor wat hij was, zeilend komen we er ook wel. En zoals jullie gemerkt hebben, dat is ook zo gegaan. De pijn werd zo hevig, dat hij ook de nachtwacht niet meer kon waarnemen, dus heb ik een bedje buiten gemaakt, de wekkers gezet en iedere twintig minuten rondgekeken. En eigenlijk ging het allemaal best, we waren alleen allebei hondsmoe natuurlijk. Na een paar dagen rust, begon de zwelling heel langzamerhand af te nemen, maar hij mocht absoluut niks doen en de medicijnen hebben we heel hoog gehouden. Overdag lagen we lui op de kuipbanken met een stapel kussens, het was lekker zeilen en later kon hij ook steeds meer meedraaien met de wachten. En dit was dus de reden dat wij gewoon lagen te dobberen en wegdreven met de stromng. Jammer, we hadden diesel genoeg, we hadden binnen een paar uur binnen geweest. Maar goed, dat was dus niet zo, dus donderdag drijven we langzaam weg, de zon ging onder, stikdonker tot 02.00 uur, als er eindelijk een streepje maan opkomt. We drijven het hele eiland langs, helverlicht, je kunt de straten zien, zo dichtbij zijn we. De nacht was heel koud, natuurlijk balen wij ook op zo'n moment, we moeten wacht houden voor de scheepvaart, we hebben nu al twee nachten niet normaal geslapen, niet leuk dus. Maar om 04.00 uur vrijdagochtend komt de wind weer aangeblazen en zeilen we weer, dan is meteen een groot deel van het leed geleden. We maken een groot aantal slagen en zowaar zijn we tegen 08.00 uur weer vlak voor de haven, op 6 nm afstand, 10.6 km. En toen kregen we een harde draaiende wind, recht uit het noorden, precies waar de haven ligt, dus maken we een grote slag, maar de wind draaide ook weer, dus dat schoot niet op. Je kunt ook overdrijven, we hebben de haven opgeroepen en gevraagd om ons naar binnen te slepen. Voor de havendinghy bij ons was, kregen we nog een grote boost van de wind, waardoor we in sneltreinvaart richting haven gingen, begeleid door een dertigtal dolfijnen, een grote rode zeeschildpad en een haai. Daar kwamen de heren al aangevaren, maar wij gingen nog zo lekker, dat we zo ver mogelijk doorgezeild hebben, het laatste stukje hebben ze ons tussen de pieren de haven in gesleept. Om half 12 vrijdag lagen we afgemeerd. De trip is uiteindelijk 1525 nm geworden en op 3 nm na helemaal op zeil volbracht in 17 dagen. Onze positie is 37 44.28N 025 39.93W op het eiland Sao Miguel. Ponta Delgada ziet er heel aantrekkelijk uit. Evaluatie: het was jammer dat Roderick zo een pijn had, dat is afschuwelijk om te zien ook, daar hebben we beide onder geleden, maar verder hebben we ons weer prima geweerd en was het eigenlijk qua zeilen ook een prima overtocht. En we zijn wederom trots op onszelf.

 

 

 

Verzonden met Windows Mail

Sao Miguel

We zijn er, nog heel wat te vertellen maar niet nu. Veel liefs Roderick en Yvonne

Sent from Windows Mail

dag 16 CV naar Azoren

Dag 16 oversteek Cabo Verde naar de Azoren, woensdag 27 april 2016.
Vannacht hebben we lekker door gehaald, wind vanuit WZW tussen 12 en 16 knopen, dat gaat natuurlijk prima. Tijdens mijn nachtwacht kreeg ik zelfs een tijd 24 kn wind en gingen we met bijna 7 knopen door de donkere nacht dwars op de golven, dus dat werd reven, daarna nogmaals reven om met een vaart van 6 kn door te kunnen varen. Het werd actief zeilen om zo hoog mogelijk aan de wind te blijven, de golven gooien continue de koers in de war. Je blijft goed wakker op die manier. Hoe noordelijker we komen, hoe kouder het wordt. Vannacht was het 18 graden, maar met een continue wind over het water, voelt het echt koud. Maar dit is een lachertje voor jullie natuurlijk met een Koningsdag met hagel. De hele verdere dag konden we ook goed opschieten, om 21.00 u ur is onze positie 36 36.87N 025 35.78W met op de teller 1399 Nm. Morgen aankomst??? Groetjes R&Y.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 15 CV naar Azoren

Dag 15 oversteek Cabo Verde naar de Azoren, dinsdag, 26 april 2016.
Niet zoveel te vertellen, vannacht gingen we door het grote golvenveld vanuit het westen met de meeste golven tussen de 2,5 en 3 meter. Er stond een constante wind van rond de 12 knopen en tussen de golven zat een interval van 11 sec. daardoor was het heel goed te doen. Een beetje boel wakkelig maar verder niet. De wind is nog wat toegenomen en we gaan de hele dag al met een snelheid van tussen de 4,5 en 5,5 knopen zonder iets aan de zeilen te moeten veranderen. Af en toe stellen we de stuurautomaat een graadje bij, dat is het wel zo'n beetje. De zon staat te stralen, maar even zo goed hebben we lange broeken en fleecejacks aan. Is onze positie Nog een paar dagen dan zijn we er als het goed is. Om 12.00 uur was onze positie 34 04.35N 026 22.82W met op de teller onderhand 1240 Nm. Het gaat lekker zo, groetjes van Roderick en Yvonne.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dag 14 oversteek CV naar Azoren

Dag 14 Cabo Verde naar de Azoren, maandag 25 april 2016.
Vannacht zou een groot golvenveld ons kruisen, eerst wilden we het proberen te vermijden, maar dan moesten we weer zo een eind omvaren, bij nadere bestudering, bleek het langzaam uit te sterven, dus we gaan er doorheen, dan krijgen we meteen profijt van de 12 kn wind die het met zich meebrengt. Dus onze koers blijft pal noord. De truc lukte maar gedeeltelijk, om 0.00 uur zou het onze positie benaderen. De golven kwamen al om 22.00 uur en ja, ze waren wat hoger en dwars op, maar geen enkel probleem, wat wel een probleem gaf, was dat de wind op juist dat moment er helemaal mee ophield, dus geen wind meer in de zeilen. Bij iedere golf op en iedere golf af klappen dan de zeilen tegen de verstaging, dat dreunt door het hele schip. Alles direct heel klein en strak ingerold en dan maar afwachten. Na een uur kwam er weer wat wind, weliswaar blies deze ons recht naar het Oosten, maar alles beter dan dat gedreun. Zo hebben we de nacht aangemodderd. Vanochtend een stralend zonnige dag, zwakke wind, die allengs in de middag toenam, dus nu gaan we weer met redelijke snelheid richting Noord. Momenteel worden we aardig door elkaar gehusseld door de opkomend hoogwatergolven die recht van opzij met energie ons proberen om te gooien. Dat gaat ze niet lukken! Vanochtend koffie in de kuip met…. Wel 100 dolfijnen om ons heen! Zo gaaf! Daar doe je het toch voor, zooo speciaal! We gaan weer lekker verder. Onze positie om 12.00 uur 32 30.03N 026 37.62W, 1144 Nm bij elkaar gesprokkeld. Nog ongeveer 317 Nm te gaan naar Ponta Delgada. Liefs van ons. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com