vertrek Azoren

14 mei 2016, zaterdag vertrek Sao Miguel Azoren naar Anjum, Nederland.
Vrijdag alles verder klaargemaakt en voorbereid, uitgeklaard bij de Port Captain, immigratie en douane, nog een paar stukken heerlijke Sao Miguel kaas gehaald, die was toevallig overal uitverkocht, dus ik heb er heel wat voor gelopen, een paar keer naar de wasruimtes gelopen om de laatste tas met wasgoed weg te werken, maar de machines zijn voortdurend in gebruik. Nou laat dan maar, terug naar Isabel, de assistent port captain, om mijn muntjes weer in te wisselen voor geld. En dan zijn we intussen zo moe, dat we toch niet vrijdagavond willen vertrekken, maar lekker nog een nachtje rustig samen in ons bed kunnen slapen en dan vertrekken we zaterdagochtend heel vroeg. Laatste mails verstuurd en klaar zijn we.
Zaterdag loopt om 05.00 uur de wekker af, het is nog aardedonker, koffie maken en ontbijten, dan kunnen de electrakabel eraf, de extra lijnen los en een uur later varen we weg. Vol goede moed, we hebben er zin in, we hebben het zo goed voorbereid. Kom maar op met die oceaan. Motor loopt als een zonnetje, sproeit koelwater als een fontein, we varen de haven uit en het eerste stuk blijven we op de motor varen, we moeten vlak langs de rotskust en een grote geankerde tanker. We zetten de AIS aan, die begint direct weer alarm te gillen. Ja we weten dat die tanker vlak bij ligt! Vervolgens begint de AIS te roepen, dat hij geen stroom genoeg krijgt. Daar kan hij zo in overdrijven, we zijn net van de walstroom af, dus wat nou 12 volt alarm? Toch nog even controleren hoe de stroom staat. He, we zijn al 4% gezakt, dat kan helemaal niet. Nog even beter kijken, Roderick kom eens we hebben een probleem, de motor geeft geen stroom aan de accu's. Ach nee he,hoe kan dat nou? Motorruim open, kijken, kijken kijken. Jee, nu moet hij vlak bij een draaiende motor op een bewegend schip de draden doormeten. Hij weet geen oplossing. We zijn beide diep teleurgesteld, het zal toch niet waar zijn. We hebben net gisteravond, na lang rekenen en herrekenen de aankondiging van aankomst rondgestuurd. Nog eens kijken, wacht ik geloof dat ik het heb, hier is een heel klein kabeltje met een gebroken connector. Maar hij kan toch niet vinden waar het bevestigd moet worden. Er hangen ook wat andere voorbewerkte kabeltjes daar los. Het betreft de alternator, de dynamo van de motor, die ons hele electrische circuit voedt, als je daar een fout maakt, kan dat desastreuse gevolgen hebben. Boeken erbij, niks te vinden. Nu nog maar een optie, we moeten terug. We zijn beide bedroefd, het is nu weekend, daarna moet dan nog de monteur komen, als er iets met de alternator niet goed is, kost dat ook weer dagen, intussen is ons weerslot voorbij. We hebben 11/12 dagen om naar het Kanaal te komen en 4/5 om naar Anjum te varen. Dan blijven er nog een paar reservedagen over voor gebruik. Maar als we nu niet kunnen vertrekken, is het volgende gunstige weerslot pas weer over een week, dan halen we het dus nooit. Roderick belt Emanuel de monteur, doet zijn verhaal, dat we vandaag vertrokken zijn naar Nederland enz. maar Emanuel heeft vandaag geen tijd, die is bezig op een ander schip. Dan is het echt afgelopen. We varen terug en Roderick belt nogmaals of hij echt geen gaatje heeft, zijn vrouw is in tranen, enz enz. Dat gelooft hij niet, maar Roderick vertelt, dat het echt geen geintje is en of hij dan toch misschien… Okay, hij komt in ieder geval even kijken als hij klaar is. We liggen toevallig aan dezelfde steiger waar hij aan het werk is en al wie er komt geen Emanuel. Nu hebben we het echt opgegeven. Maar als Roderick bij het andere schip gaat kijken, is hij druk bezig met het lijmen van een rubberboot, tja, dat kun je ook niet onderbreken. Het is inmiddels half 12 en daar komt ie. Roderick vertelt het probleem, hij kijkt moeilijk, als het een probleem met de alternator is, het is nu weekend, de firma's zijn gesloten en maandag is weer eens een feestdag, dus wordt er ook niet gewerkt. Maar hij zal in ieder geval even kijken, hm moeilijk te zeggen, Roderick laat zien wat hij zelf geconstateerd heeft met de gebroken connector. Hij kijkt eens goed, ziet mijn bedrukte gezicht en zegt, You go home! Hee hoor ik dat nu goed, hij spreekt Engels op zijn Portugees. Ze gaan samen aan de slag, hij moet een connector hebben, nou die heeft Roderick wel natuurlijk, een krimptang, ook aanwezig, en binnen het half uur is de zaak gefikst. Hij zegt het nog een keer: You go home! Today? Vraag ik. Yes today! Helemaal blij natuurlijk Waarschijnlijk is de draad stuk getrokken toen we steeds bezig waren met de slangen van het koelsysteem erop en eraf halen om ze te testen. Wat zijn we je schuldig Emanuel? Hij pakt zijn portefeuille, kijkt nog eens, trekt er een visitekaartje uit en zegt: Stuur me maar een email als je thuis bent. Wauw dat is leuk. En om 12.00 gooien we wederom los. Nieuwe ronde nieuwe winnaars. Heerlijk weer, alleen vrijwel geen wind, dus de hele dag moet de motor aan. En dat is dit keer wel zo'n plezierig geluid. Kalme zee, schitterend eiland om langs te varen. We speuren naar walvissen, maar we kunnen niet alles hebben, wel komen we regelmatig knoertgrote leatherback schildpadden tegen van zeker wel een meter lang. Kortom een heel fijne vaardag en we zijn wederom vol goede moed. We zijn lekker opgeschoten om 12.00 uur zondagmiddag hebben we de eerste 136 Nm op de teller staan, daarvan hebben we er 16 gebruikt om weer terug te varen. Onze positie is dan 39 06.88N 024 11.69W. Wordt vervolgd. Anjum here we come!

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com