Hoi allemaal, even een update. We zitten dus weer op zee, de laatste dagen waren wat hectisch, dus even geen uitgebreide verslagen.
Vrijdag, 25 december 2015, op Kerstochtend zijn we vertrokken richting Mosselbaai. Een goed weatherwindow kwam eraan, we zijn voordat het echt goed werd al vertrokken, want ieder uurtje is een uurtje. Het is een rotkust om te bezeilen. Hele lange afstanden zonder schuilmogelijkheid en harde wind, vaak uit onverwachte hoek, daardoor heel hoge steile golven. Spannend dus. Het begin viel niet mee, veel wind tegen, met de motor tegen wind en zware swell opboksen. Het is zwaarbewolkt, de wereld is grijs. We varen vanuit Durban richting oost, zuidoost om de Algulhasstroom te vinden, maar we krijgen hem maar niet te pakken. Er is zoveel stroom, tegenstroom, harde wind en golven van alle kanten. We voelen ons stom, maar zien 3 andere boten op het AIS scherm ook heen en weer zigzaggen over het scherm. De hele dag gaat zo verder al motorzeilend. We waren blij met de volle maan vannnacht, maar te vroeg gejuichd, het is zwaarbewolkt en stikdonker, de golven zijn rottig, veel spraywater in de kuip en over ons heen. Om 22.00 uur raken we in de Algulhasstroom, we gaan direct met 8.7 knopen verder. De nacht is erg oncomfortabel, het schip bokt, schommelt en springt. Vanaf zaterdag 7.00 uur zwakken de golven wat af, de wind zet verder door en we kunnen zeilen. We hebben nu de stroom beter te pakken en die levert ons 3 knopen per uur gratis en voor niks. Totaal afgelegd na 24 uur 173,3 Nm, 320km. Pos 32.24S 029.29E
Zaterdagavond hebben we het weer aardig moeilijk in de nacht, alleen hebben we nu de hele nacht de maan die ons bijlicht. Korte steile golven komen van achter ons, 3 meter hoog met een interval van maar 4 seconden, het gaat maar door en dan de swell vanuit het zuidwesten, kruisgolven van opzij. Puinhoop dus. Aardig wat water in de kuip. Dat gaat zo door tot in de vroege zondagmorgen. Dan verandert de wereld weer voor ons. Bij zonsopgang nemen de golven af, we hebben een heerlijke zee, zon, helder, lekker windje, we zeilen midden in de Algulhasstroom en maken meer dan 10 knopen snelheid op ons gemakje, tegen normaal een gemiddelde van 5-6 knopen. Dat schiet lekker op. Pos zondag 11.00 uur lokaal 34.20S 026.03E, Een etmaal van maar liefst 209 Nm, record!
We zien maar weinig zeeleven. De beloofde Bultruggen hebben we nog steeds niet gezien, terwijl we al weken lang op hun routes varen. Wel veel vogels, we zien onze eerste Albatrossen. De zee wordt steeds rustiger, naarmate de wind afneemt, in de middag wordt het een spiegel, we varen al lange tijd verder op de motor. Ineens zien we iets drijven, een tak, een boomstronk? Nee ik zie een grote vin? Een dode haai? We varen er voorzichtig naar toe, wat is het toch? Als we dichterbij komen, wuift iets ineens met zijn vin. Een grote zeeleeuw. Wat leuk, hij geeft nog even een staaltje op zijn kop staan, spreid sluit spreid met zijn achtervinnen, wat een lol. Nooit hier verwacht, midden op de oceaan voor ons gevoel, er is geen land te zien. We blijven doorgaan op de motor, we hebben de hoofdstroming verlaten en krijgen last van tegenstroom, dat schiet een stuk minder op. Maandag, 11.00 uur lt pos 34.04S 023.37E , 128 Nm op de teller. We kunnen Mosselbaai niet morgenavond voor donker halen, dus besluiten we een stop te maken in Pletttenbergbaai, daar gaan we dan een paar uur voor anker. Van het ene moment op het andere komt er een forse zuidwestenwind opzetten, met een swell van 4m tegen ons, golven slaan continue over de boot, we moeten verchten voor iedere meter. We varen gelukkig al in de buurt van de baai en proberen daar zo diep mogelijk in weg te duiken, zodat we tegen de wind en de swell kunnen opboksen. Er liggen hier wrakken, rotsen onder water en er staat een idiote stroming. We proberen in het gedeelte van 30-40 m diep te blijven, maar af en toe geeft de dieptemeter ineens 0,80 m en 0.40 meter onder de kiel aan. Heel even maar, je schrikt je rot. Gaan we nu over een rots? Een wrak? We varen met een grote bocht richting kaap, daar willen we proberen beschutting te krijgen tegen al dit geweld. Naar mater we verder naar de kaap komen, komt het strand aan de andere kant wel heel dichtbij. Maar nu komen we toch meer in de luwte. Het meurt hier enorm, zit hier een visfabriek of zo? We concentreren ons tot het uiterste bij het ankeren. Op het moment dat de motor uitgaat, neemt de wind en de stroming ons te pakken, dus heel licht gas bij geven. Roderick staat te balanceren op het puntje van de boeg. Het gaat allemaal prima, het anker grijpt zich vast, we liggen als een huis. We horen overal geiten blaten en het lijkt wel of er een partyschip vlakbij ligt. Als we eens goed om ons heen kijken, blijken de rotsen tot ver in de hoogte vol te liggen met zeeleeuwen, het zijn er duizenden. Vandaar die herrie en die smell. Wat fantastisch leuk, ik heb me er de hele dag aan kunnen vergapen. Overal zijn ze er. Roderick gaat wat onderhoud aan de motor doen, die heeft zich zo braaf gehouden al die tijd en ik zit heerlijk te genieten. Er komen ook nog zwermen grote mooie meeuwen rondcirkelen en als toetje komen er een stuk of 30 dolfijnen de baai inzwemmen, in linie en in een noodvaart naar het strand. Die jagen alle vis naar de ondiepte om daar eens lekker te lunchen. Onze positie in Plettenbergbaai 34.05S 023.23E, in totaal 530,8 Nm afgelegd tot hier.
We bestuderen de weerkaarten opnieuw en opnieuw, je moet hier zo goed rekenen. We blijven tot morgenochtend hier liggen, dan vertrekken we om 4.30 uur en hopen dan voor donker Mosselbaai te kunnen halen. Tot zo ver. veel liefs Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 28 december 2015
maandag 26 oktober 2015
we zijn er
Hoi allemaal, zaterdagavond om 18.00 zijn we afgemeerd in Tuzi Gaza Marina in Kwazulu Natal, Zuid Afrika. De laatste loodjes vielen niet mee, Roderick was heel langzaam herstellend van de griep en ik kreeg vervolgens ook de volle laag. Maar we zijn er, helaas konden we vanuit de marina geen radiocontact meer maken, dus direct zondag een nieuwe Simkaart gekocht voor de telefoon, maar helaas werkte die niet. Roderick is er twee dagen mee bezig geweest, van en naar de shop en weer terug.
Nu werkt de simkaart, maar wil de telefoon niet meer opladen, dus nog even wat problemen te slechten. Momenteel ben ik nog erg gammel, ik hoest me suf, dat geeft te denken, dus even rustig aan. Binnenkort wordt de website bijgewerkt en de laatste oceaandagen ook meteen beetgepakt. Onze positie is 28 47.659S 032 04.761E
Eerste kennismaking met het Afrikaanse land: De mensen zijn overwegend erg vriendelijk, de Blanken zijn echt heel wit en ook veelal heel vet en vadsig, nog nooit zoveel echt dikke mensen gezien, Het eten is heerlijk! De Rand is maar 0,06 cent, dus is hier alles tamelijk goedkoop. Vers fruit, prachtige groenten, aapjes, krokodillen en nijlpaarden om de hoek. We gaan het allemaal meemaken, maar eerst even bijtanken.
Rodericks nieuwe nummer is 062 38 96 847 , daar moet het landnummer van Zuid Afrika nog voor, moeten we nog even opzoeken. Hier wil ik het even bij laten, ik moet nodig even rusten. Groetjes en tot gauw op de officiele Happy Bird website. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nu werkt de simkaart, maar wil de telefoon niet meer opladen, dus nog even wat problemen te slechten. Momenteel ben ik nog erg gammel, ik hoest me suf, dat geeft te denken, dus even rustig aan. Binnenkort wordt de website bijgewerkt en de laatste oceaandagen ook meteen beetgepakt. Onze positie is 28 47.659S 032 04.761E
Eerste kennismaking met het Afrikaanse land: De mensen zijn overwegend erg vriendelijk, de Blanken zijn echt heel wit en ook veelal heel vet en vadsig, nog nooit zoveel echt dikke mensen gezien, Het eten is heerlijk! De Rand is maar 0,06 cent, dus is hier alles tamelijk goedkoop. Vers fruit, prachtige groenten, aapjes, krokodillen en nijlpaarden om de hoek. We gaan het allemaal meemaken, maar eerst even bijtanken.
Rodericks nieuwe nummer is 062 38 96 847 , daar moet het landnummer van Zuid Afrika nog voor, moeten we nog even opzoeken. Hier wil ik het even bij laten, ik moet nodig even rusten. Groetjes en tot gauw op de officiele Happy Bird website. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 23 oktober 2015
positie
Hallo allemaal, even een kortertje. Roderick knapt op van de griep en ik knap nu af, keelpijn hoesten. Niks aan te doen.
Volgende keer beter. Onze positie om 18.00 uur boordtijd op vrijdag: 28 30.993S 035 07.455E. Waarschijnlijk komen we zondag aan in Richards Bay.
groetjes R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Volgende keer beter. Onze positie om 18.00 uur boordtijd op vrijdag: 28 30.993S 035 07.455E. Waarschijnlijk komen we zondag aan in Richards Bay.
groetjes R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 21 oktober 2015
woensdag dag 9
woensdag 21 okt 2015 Weer zo'n lekker dagje op een zilveren zee, golfjes van 1,5 meter, lekker briesje en als toetje 2,5 knopen stroom mee al sinds gistermiddag, met weinig wind ga je dan toch nog lekker.. Helaas is Roderick nog hondsberoerd, 's nachts draait hij zijn wachtjes, overdag doe ik het alleen. Hij slaapt veel, ligt in de kajuit, ongeveer 29 graden, gebed in de kussens en dan ook nog een dikke slaapzak erover. Zielig. Vannacht een wonderschone maanverlichte nacht met miljoenen sterren. Het is wassende maan, dus iedere nacht schijnt zij een uurtje langer, dat maakt het zoveel aangenamer. Ons etmaal op woe 12.00 boordtijd 144 Nm, dat schiet weer lekker op. Onze positie 28 43.854S 040 20.479E Tja en die walvissen......er moeten er honderden onderweg zijn, volgens mij liggen ze allemaal verscholen bij Anita'sappartementje in Hermanus. Zo ik stop er mee, we hebben net een lekker bakje bami achter de kiezen en nu begint het Madagaskar radionetje. Tot de volgende keer.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 20 oktober 2015
dinsdag, dag 8
Dinsdag 20 oktober 2015. De hele verdere maandag liep lekker, de nacht was somber, maar de golven weer op normaal niveau, lekker windje, heel comfortabel. Roderick is nog steeds grieperig, dat is wel jammer. Onze positie op dinsdag 12.00 boordtijd 28 14.730S 042 59.010E Dit 7e etmaal zijn er weer 127 mijltjes bijgekomen. Gelukkig kunnen we weer email versturen, we zijn nu dichter bij Maputo en kunnen af en toe contact maken via de SSB. Heerlijk ook jullie mailtjes weer te ontvangen. We maakten ons aanvankelijk zorgen over de radio, maar na een paar dagen kregen we wel contact met het Madagaskar net, dat is een groep die via de noordkant van Madagascar via het Mozambiquekanaal naar Richards Bay varen. Daar hebben we eenmaal daags contact mee en geven we de positie door enz. Van hen hoorden we dezelfde klachten, dat ze geen contact konden maken met het walstation in Afrika. Dat is heel rottig, want dan kun je ook geen gribfiles voor het weer ophalen of de samenvattingen van Dennis ophalen. Maar met wat pijn en moeite gaat het nu meestal wel lukken.Vanochtend zo sneu: Roderick lag net uitgeteld op zijn bedje, na 2 radionetjes en nog zo wat, dus heb ik Hot Coldrex voor hem gemaakt, Codeinetabletje erover heen, ga maar lekker slapen, voorlopig kun je blijven liggen. Nou dat is natuurlijk de goden verzoeken. Zit ik in de kuip om me heen te gluren en denk wat krijgt die genua toch een valse plooi! Kijk nog eens beter, er klopt toch iets niet. De sluiting losgebroken. Roderick kom! Die moet dan naar voren met zijn moeie lijf op een hobbelend schip, want de golven zijn wel afgenomen, maar toch nog wel 2 meter, dus je krijgt ook regelmatig nog een zwieper. Dan mag hij op het puntje balanceren met zijn hoofd omlaag om een nieuwe sluiting te bevestigen. Ik pas extra goed op en sta op scherp, stel dat hij overboord gaat, dat is onze grootste angst, je vind iemand niet meer terug tussen de golven. Voor de zekerheid zet ik alvast de plotter aan, zodat ik exact weet waar ik ben en start de motor, zodat ik in nood direct terug kan op de motor, Verrek komt er nu geen koelwater uit de motor? Nee toch? Motor uit! Toch eerst het zeil weer goed bevestigen, dat lukt snel gelukkig. Dan de waterpomp demonteren, impeller eruit, niks aan de hand, komt er water binnen, ook goed, alles weer gevet en teruggezet en dan doet alles het gewoon. Waarschijnlijk hebben we te lang op een oor gelegen en was het water vlak daarna wel gekomen, maar in je eentje op een bootje midden op de oceaan durf je de gok niet te nemen, dat de boel oververhit raakt, straks bij Richards Bay hebben we de motor weer hard nodig. 3 kwartier later is alles weer okay, het water met dieseltroep weer uit de bilge gehaald met een sponsje en gaan we weer lustig verder. Eigenlijk hebben we het wel erg naar onze zin, die lange tochten kunnen we best wel heel goed aan. De zee is prachtig, de temperatuur is heerlijk, geen walvis te zien, mannetje slaapt weer lekker. Het komt allemaal wel goed. Sinds vanochtend hebben we ook nog een radionetje met de Minnie B en Vulcan Spirit, die 2 dagen na ons vertrokken zijn. Alles zal reg kom. We varen vandaag een prima koers recht op ons doel af. Zuid Afrika, we komen er aan. Dagse!
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 19 oktober 2015
dag 5 en 6
zaterdag, 17 oktober 2015, deel dag 5. Het gaat heerlijk, prachtig mooie oceaan, lekker windje, helder en zonnig. We nemen het er echt van, want morgen gaan we het een stuk zwaarder krijgen, zo te zien. Echt een luxe dagje.
zondag, dag 6, vannacht eerst weer in de clinch gelegen met een grote vissersboot, komt recht op ons af, ik wijk uit, hij ook, nog een stukje verder, hij ook. Altijd problemen met een visser. Weer om te beginnen zo'n heerlijke dag, is dit nou oceaanzeilen? Daar komen we later nog wel achter. Onze positie om 12.00 boordtijd: 26 22.327S 047 24.625E 103 Nm verder gekomen. We naderen nu het tijdstip, dat we in een dik vet golvengebied aankomen. 3,5 tot 4 meter hoog en uitgestrekt van waar we nu zijn tot aan Richards Bay. Maar de wind zit voor ons in de goede hoek, we hebben stroom mee, de golven zijn wel hoog, maar nog goed te nemen, het zonnetje schijnt, we hebben alle kussens in de kuip en we gaan als een speer, zo wil het wel lukken.... De wind neemt toe, de bewoliking neemt toe, een warmtefront trekt over, goed de barometer in de gaten houden. hee, die staat nog steeds op 1013 Hp.die is dus overleden. Lastig. Het wordt donker, de wind neemt hand over hand toe, de golven worden hoger en hoger en komen van alle kanten, we worden gebeukt en geschud, het wordt een gekkenhuis. Zeilen kleiner, maar we vliegen door de nacht met meer dan 8 knopen. Vervelend genoeg is Roderick een beetje grieperig, die heeft overdag nog wat extra geslapen en ik had gehoopt vanavond het leeuwendeel voor mijn rekening te nemen, maar dit is niet te doen. We hebben inmiddels 30 knopen wind, kruiszeeen, bergen van golven met brekers. Ik zit buiten, dubbel aangelijnd, R, probeert even te rusten op ons lekkere grondbedje. Je zit voortdurend naar de golven te turen in het donker, ineens zie ik er een hoog boven me oprijzen, direct achter de boot. Ja die is raak, ik krijg hem vol over me heen, hij zwiept alles wat in de kuip ligt met zich mee en springt dan ook nog over ons stormschot naar binnen. Roderick krijgt de laag, maar het bedje blijft droog, op tafel met opstaande rand is een volledig zwembad en verder is het grootste deel in de keuken terecht gekomen. Nog Mazzel, maar wat een natte zooi weer. Snel redderen wat er maar te redderen valt op een bokkend schip. Balen. Dan wordt het hoogwater, het golvencircus weet niet meer van ophouden, het begint te weerlichten, gadverdamme! We zijn bekaf, dit is niet leuk. Waarom doen we dit eigenlijk?
Maandag, eindelijk daglicht, nog steeds puingolven, we moeten proberen over de andere boeg te gaan varen, dat is geen sinecure met deze golven, je stuurt 10 graden in en de golf maakt er direct 50 graden van. We gaan nog steeds erg hard. Om 12.00 Boordtijd hebben we dit etmaal 147 Nm afgelegd.Positie 2737.893S 045 13.854E. Later in de middag nemen de golven wat af, zonnetje schijnt, een berg kleren is weer gedroogd, we hebben wat geslapen, alles dus weer okay. We schieten lekker op.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag, dag 6, vannacht eerst weer in de clinch gelegen met een grote vissersboot, komt recht op ons af, ik wijk uit, hij ook, nog een stukje verder, hij ook. Altijd problemen met een visser. Weer om te beginnen zo'n heerlijke dag, is dit nou oceaanzeilen? Daar komen we later nog wel achter. Onze positie om 12.00 boordtijd: 26 22.327S 047 24.625E 103 Nm verder gekomen. We naderen nu het tijdstip, dat we in een dik vet golvengebied aankomen. 3,5 tot 4 meter hoog en uitgestrekt van waar we nu zijn tot aan Richards Bay. Maar de wind zit voor ons in de goede hoek, we hebben stroom mee, de golven zijn wel hoog, maar nog goed te nemen, het zonnetje schijnt, we hebben alle kussens in de kuip en we gaan als een speer, zo wil het wel lukken.... De wind neemt toe, de bewoliking neemt toe, een warmtefront trekt over, goed de barometer in de gaten houden. hee, die staat nog steeds op 1013 Hp.die is dus overleden. Lastig. Het wordt donker, de wind neemt hand over hand toe, de golven worden hoger en hoger en komen van alle kanten, we worden gebeukt en geschud, het wordt een gekkenhuis. Zeilen kleiner, maar we vliegen door de nacht met meer dan 8 knopen. Vervelend genoeg is Roderick een beetje grieperig, die heeft overdag nog wat extra geslapen en ik had gehoopt vanavond het leeuwendeel voor mijn rekening te nemen, maar dit is niet te doen. We hebben inmiddels 30 knopen wind, kruiszeeen, bergen van golven met brekers. Ik zit buiten, dubbel aangelijnd, R, probeert even te rusten op ons lekkere grondbedje. Je zit voortdurend naar de golven te turen in het donker, ineens zie ik er een hoog boven me oprijzen, direct achter de boot. Ja die is raak, ik krijg hem vol over me heen, hij zwiept alles wat in de kuip ligt met zich mee en springt dan ook nog over ons stormschot naar binnen. Roderick krijgt de laag, maar het bedje blijft droog, op tafel met opstaande rand is een volledig zwembad en verder is het grootste deel in de keuken terecht gekomen. Nog Mazzel, maar wat een natte zooi weer. Snel redderen wat er maar te redderen valt op een bokkend schip. Balen. Dan wordt het hoogwater, het golvencircus weet niet meer van ophouden, het begint te weerlichten, gadverdamme! We zijn bekaf, dit is niet leuk. Waarom doen we dit eigenlijk?
Maandag, eindelijk daglicht, nog steeds puingolven, we moeten proberen over de andere boeg te gaan varen, dat is geen sinecure met deze golven, je stuurt 10 graden in en de golf maakt er direct 50 graden van. We gaan nog steeds erg hard. Om 12.00 Boordtijd hebben we dit etmaal 147 Nm afgelegd.Positie 2737.893S 045 13.854E. Later in de middag nemen de golven wat af, zonnetje schijnt, een berg kleren is weer gedroogd, we hebben wat geslapen, alles dus weer okay. We schieten lekker op.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 18 oktober 2015
dag 4
Vrijdag 16 oktober 2015, we gaan nog steeds prima, alleen is de zee een stuk ruwer geworden, echt handen en voeten vast om niet te vallen.
Nog steeds geen walvissen, alleen 2 keer een spuit in de verte. We willen ze graag zien, maar liefst overdag en niet s nachts. Het is natuurlijk heel gaaf, maar ook een beetje eng. Wij zijn maar zo een klein scheepje en de nachten zijn pikdonker, walvissen slapen aan de oppervlakte, je moet er niet aan denken dat je er tegen een op vaart. We hebben sowieso onze zeilen klein staan voor de nacht, dat houdt het schip wat rustiger en de snelheid beperkt. We houden om de beurt de wacht, altijd buiten, maar nu wederom via het 2 uurs systeem, dat bevalt ons prima. Net als je er zat van wordt of slaperig, zit het er alweer op, we hebben een heerlijk bedje gemaakt met een matras op de grond in de kajuit, daar heb je de minst grote beweging. Een kleine matras rechtop ernaast waar je tegen aan kunt liggen en een grote berg kussens. We houden onze joggingbroek en T shirt aan, en gaan zo direct opvolgend liggen. Lekker even het reddingvest uit, het dikke fleece jack, even de spieren ontspannen, onder het zeilen moet je continue tegenwicht geven om balans te houden. Ook even je ogen dicht, niet alleen om te slapen, maar gewoon even ontspannen, je zit toch in het donker in de wind de hele tijd te turen. Bevalt ons uitstekend zo. Vannacht nog een bijzonder verschijnsel waar kunnen nemen, 3 planeten op rij, Jupiter, Venus en Mars. ( dankzij Mona's sterrenboekje). Net voor de ochtendschemering kun je die zien. Gisteren ze al opgezocht en gevonden, Vandaag waren ze helemaal super te zien, ga ik mijn fototoestel van binnen halen, via het omklikken van 3 safetylijnen, het schip bokt als een gek en overboord vallen willen we niet, dan over het stormschot in de kajuitopening klimmen, voorzichtig de trap af, niet op Roderick stappen, fototoestel gepakt, retour naar boven, doorschuiven over de bank, safetylijnentruc, fototoestel instellen: wolk er voor, nog maar 2 planeten over. Wachten fotocamera in de tas bergen tegen opspattend zout water, nog meer wachten, Ja, toestel tevoorschijn, wolk voor nr 3. Shit, even wachten tot de wolk voorbij is en daar komt het daglicht, geen planeet meer te zien. Maar ik was erbij, oktober 2015, Yes!
Positie zaterdag, 12.00 boordtijd, 08.00 UTC 25 53.619S 049 14.221E. Alles okay, alleen nog steeds geen radiocontact. Jammer.Weer 117 Nm dat brengt het totaal op 487 Nm.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nog steeds geen walvissen, alleen 2 keer een spuit in de verte. We willen ze graag zien, maar liefst overdag en niet s nachts. Het is natuurlijk heel gaaf, maar ook een beetje eng. Wij zijn maar zo een klein scheepje en de nachten zijn pikdonker, walvissen slapen aan de oppervlakte, je moet er niet aan denken dat je er tegen een op vaart. We hebben sowieso onze zeilen klein staan voor de nacht, dat houdt het schip wat rustiger en de snelheid beperkt. We houden om de beurt de wacht, altijd buiten, maar nu wederom via het 2 uurs systeem, dat bevalt ons prima. Net als je er zat van wordt of slaperig, zit het er alweer op, we hebben een heerlijk bedje gemaakt met een matras op de grond in de kajuit, daar heb je de minst grote beweging. Een kleine matras rechtop ernaast waar je tegen aan kunt liggen en een grote berg kussens. We houden onze joggingbroek en T shirt aan, en gaan zo direct opvolgend liggen. Lekker even het reddingvest uit, het dikke fleece jack, even de spieren ontspannen, onder het zeilen moet je continue tegenwicht geven om balans te houden. Ook even je ogen dicht, niet alleen om te slapen, maar gewoon even ontspannen, je zit toch in het donker in de wind de hele tijd te turen. Bevalt ons uitstekend zo. Vannacht nog een bijzonder verschijnsel waar kunnen nemen, 3 planeten op rij, Jupiter, Venus en Mars. ( dankzij Mona's sterrenboekje). Net voor de ochtendschemering kun je die zien. Gisteren ze al opgezocht en gevonden, Vandaag waren ze helemaal super te zien, ga ik mijn fototoestel van binnen halen, via het omklikken van 3 safetylijnen, het schip bokt als een gek en overboord vallen willen we niet, dan over het stormschot in de kajuitopening klimmen, voorzichtig de trap af, niet op Roderick stappen, fototoestel gepakt, retour naar boven, doorschuiven over de bank, safetylijnentruc, fototoestel instellen: wolk er voor, nog maar 2 planeten over. Wachten fotocamera in de tas bergen tegen opspattend zout water, nog meer wachten, Ja, toestel tevoorschijn, wolk voor nr 3. Shit, even wachten tot de wolk voorbij is en daar komt het daglicht, geen planeet meer te zien. Maar ik was erbij, oktober 2015, Yes!
Positie zaterdag, 12.00 boordtijd, 08.00 UTC 25 53.619S 049 14.221E. Alles okay, alleen nog steeds geen radiocontact. Jammer.Weer 117 Nm dat brengt het totaal op 487 Nm.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
SA dag 1 dinsdag en dag 2 en 3
dinsdag 13 oktober 2015, helemaal klaar voor vertrek. De douana is 3 man sterk langsgeweest, bleven op de steiger staan, keken onze papieren in, stempeltje op ons en klaar. We mogen vertrekken. Het is helder en zonnig, maar er staat een enorme swell naar binnen in de marina. Deze nieuwe marina is prima aangelegd met rondlopende pieren en een nauwe ingang, maar gisteren en vandaag staat er zo'n enorme stroming naar binnen. De boten liggen als een gek te zigzaggen in hun boxen, een beetje dolgeworden kermisattractie. Onze achtermooringline is zelfs gebroken. Nu moeten we er veilig uit zien te varen, zonder tegen de andere boten gedrukt te worden. We moeten drie keer tereugsteken om de bocht te kunnen nemen. Pfff, dat was even zweten, nu nog door de gierende stroom het slurfje door, vlak langs de ondieptes, het bevaarbare gedeelte is misschien 5 meter breed en je moet bijna driekwartcirkel varen. Gelukt! nu naar de oude haven verderop, het stroomprobleem geldt hier natuurlijk ook, alleen is er ook nog een gierende wind bijgekomen. We moeten een klein stukje zee oversteken, daar is een zeilschool bezig, allemaal kleine bootjes, die ze geen van alle onder controle hebben met deze wind, Ze gieren alle kanten op en de een na de ander slaat om. Dat gaat lekker. Niemand geraakt, we meren netjes af bij het tankstation, so far so good.
Om taxfree te mogen tanken hebben ze ons clearancepapier nodig, Roderick overreikt het aan de man, die 3 meter hoger op de wal staat. Maar die wil ook de complete scheepspapieren daarbij, dus die ga ik pakken en reiken we ook over. Shit als hij nu maar niet onze clearance laat waaien, die heb je echt nodig,dat is de officiele douane verklaring daarop staat waar je vandaan komt, wanneer je vertrekt en waar de eerste haven van aankomst is. We tanken de dieseltanks vol en alle jerrycans aan dek, meer kunnen we niet kwijt. Het lijkt heel veel, maar we hebben dus voor 6,5 dag diesel bij ons, de rest moet van de wind komen. Is die er niet, dan sukkelen we dus zover mogelijk door met een slakkegang, diesel is voor nood en om van de eilanden weg te komen en vervolgens aan de andere kant vanuit zee veilig tussen de riffen en eilanden door de haven te bereiken. Afijn we zijn volgetankt, Roderick vraagt zijn papieren terug, zit de clearance er niet bij. De tankbediende spreekt geen woord engels, maar weet ons duidelijk te maken, dat hij het niet meer heeft, dus dat hij het teruggegeven heeft aan ons, het moet aan boord zijn. Hoezo teruggegeven? Aan wie dan wel? Nee wij hebben het niet, nou dat is jammer dan, hij ook niet. Roderick raakt over de rooie, want dit zou ons echt in de problemen brengen en of we even af kunnen rekenen, want er ligt een andere boot te wachten. Nou daar hebben we mooi lak aan, mijn talenwonder zegt op zijn Frans: No Papier, No Payer. Zondere papier betaal ik niet, vrij vertaald. De jongeman zoekt nog eens voor de show, het kantoortje is 3 bij 3, nee ik heb het niet. Intussen lopen wij buiten te kijken tussen de gasflessen en in het water, misschien is het toch weggewaaid. Maar nee, blijft hij volhouden, hij heeft het teruggegeven. Uiteindelijk begrijpt de jongeman dat het ernst is, Roderick is echt geenszins van plan om te betalen en wordt de collega opgebeld. Spreekt ook niet een woord Engels. Zoeken, vertellen, handen en voeten, stukje Frans, ja vervelend voor ons maar jammer dan, Intussen blijft de andere boot heen en weer varen, die wil ook graag tanken. Het heeft bij elkaar meer dan een uur geduurd en ineens tilt hij zijn kasschriftje op en wat ligt daaronder? Gelukkig de clearance. Afrekenen en weg. De adrenaline giert door ons lijf. Als je dit papier kwijt raakt, moet je eerst weer inklaren bij het havenkantoor, een afspraak maken voor j de douane, wij krijgen een berg problemen en dan wederom uitklaren.
We kijken door de uitgang op zee, dat ziet er heftig uit waar we doorheen moeten, dus maken we eerst 3 extra rondjes in de haven om de lijnen en fenders te bergen, reddingsvesten om, veiligheidslijnen overal bevestigen, laatste check, ja, we kunnen. We varen nog even toeterend een ere rondje langs onze Poolse vrienden, zij staan sinds een paar dagen op de kant met hun schip en nou hebben ze vannacht hun vouwfietsen gestolen. En zij deden echt alles per fiets. Zo sneu. Bartek komt naar de kade, gaat stram in de houding staan en geeft ons een eresaluut met de hand aan de pet. We gaan ervoor.
Het is niet prettig om de zee op te varen, het gaat enorm te keer, maar als je eenmaal uit de branding bent, lukt het wel. We hebben grootste deel kunnen zeilen met sterk gereefde zeilen, de golven komen dwars in. In de middag was de wind helemaal weg, dus toen werd het tijd voor een stukje motor en vanaf een uur of 16.00 uur hebben we kunnen zeilen. De nacht ging prima, daar hadden we tegenop gezien, omdat het nieuwe maan is, dus geen extra lampje, het was pikdonker, gelukkig trok later de bewoliking wat weg, waardoor we in ieder geval wat sterren konden zien. We hebben ongeveer 1400 Nm te gaan en de kop is eraf. Onze positie op woensdag 12,00 uur = 08.00 utc 22 17.946S 053 56.989E we hebben 122 Nm afgelegd.
Donderdag, 12.00 boordtijd is onze positie: 23 44.706S 052 34.936E de vaarcondities waren vrijwel hetzelfde, nu 125 Nm afgelegd, dat maakt een totaal van 247 Nm. De oceaan is tamelijk rustig, lekker windje, zittend in de kuip, in de zon is het loeiheet, in de schaduw moet je echt een lange broek en een trui aan, zitten speuren naar "Baleines" zoals de Fransen hier zeggen. Overal folders hoe ze te benaderen, goed uitkijk houden, niet dichtbij, niet van opzij, maar tot nu toe zijn de enige baleinen die we gezien hebben in mijn BH.
Helaas kunnen we geen contact maken via de radio met een walstation in Afrika. Roderick heeft het al 20 maal geprobeerd, we hopen dat jullie niet al te ongerust zijn.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Om taxfree te mogen tanken hebben ze ons clearancepapier nodig, Roderick overreikt het aan de man, die 3 meter hoger op de wal staat. Maar die wil ook de complete scheepspapieren daarbij, dus die ga ik pakken en reiken we ook over. Shit als hij nu maar niet onze clearance laat waaien, die heb je echt nodig,dat is de officiele douane verklaring daarop staat waar je vandaan komt, wanneer je vertrekt en waar de eerste haven van aankomst is. We tanken de dieseltanks vol en alle jerrycans aan dek, meer kunnen we niet kwijt. Het lijkt heel veel, maar we hebben dus voor 6,5 dag diesel bij ons, de rest moet van de wind komen. Is die er niet, dan sukkelen we dus zover mogelijk door met een slakkegang, diesel is voor nood en om van de eilanden weg te komen en vervolgens aan de andere kant vanuit zee veilig tussen de riffen en eilanden door de haven te bereiken. Afijn we zijn volgetankt, Roderick vraagt zijn papieren terug, zit de clearance er niet bij. De tankbediende spreekt geen woord engels, maar weet ons duidelijk te maken, dat hij het niet meer heeft, dus dat hij het teruggegeven heeft aan ons, het moet aan boord zijn. Hoezo teruggegeven? Aan wie dan wel? Nee wij hebben het niet, nou dat is jammer dan, hij ook niet. Roderick raakt over de rooie, want dit zou ons echt in de problemen brengen en of we even af kunnen rekenen, want er ligt een andere boot te wachten. Nou daar hebben we mooi lak aan, mijn talenwonder zegt op zijn Frans: No Papier, No Payer. Zondere papier betaal ik niet, vrij vertaald. De jongeman zoekt nog eens voor de show, het kantoortje is 3 bij 3, nee ik heb het niet. Intussen lopen wij buiten te kijken tussen de gasflessen en in het water, misschien is het toch weggewaaid. Maar nee, blijft hij volhouden, hij heeft het teruggegeven. Uiteindelijk begrijpt de jongeman dat het ernst is, Roderick is echt geenszins van plan om te betalen en wordt de collega opgebeld. Spreekt ook niet een woord Engels. Zoeken, vertellen, handen en voeten, stukje Frans, ja vervelend voor ons maar jammer dan, Intussen blijft de andere boot heen en weer varen, die wil ook graag tanken. Het heeft bij elkaar meer dan een uur geduurd en ineens tilt hij zijn kasschriftje op en wat ligt daaronder? Gelukkig de clearance. Afrekenen en weg. De adrenaline giert door ons lijf. Als je dit papier kwijt raakt, moet je eerst weer inklaren bij het havenkantoor, een afspraak maken voor j de douane, wij krijgen een berg problemen en dan wederom uitklaren.
We kijken door de uitgang op zee, dat ziet er heftig uit waar we doorheen moeten, dus maken we eerst 3 extra rondjes in de haven om de lijnen en fenders te bergen, reddingsvesten om, veiligheidslijnen overal bevestigen, laatste check, ja, we kunnen. We varen nog even toeterend een ere rondje langs onze Poolse vrienden, zij staan sinds een paar dagen op de kant met hun schip en nou hebben ze vannacht hun vouwfietsen gestolen. En zij deden echt alles per fiets. Zo sneu. Bartek komt naar de kade, gaat stram in de houding staan en geeft ons een eresaluut met de hand aan de pet. We gaan ervoor.
Het is niet prettig om de zee op te varen, het gaat enorm te keer, maar als je eenmaal uit de branding bent, lukt het wel. We hebben grootste deel kunnen zeilen met sterk gereefde zeilen, de golven komen dwars in. In de middag was de wind helemaal weg, dus toen werd het tijd voor een stukje motor en vanaf een uur of 16.00 uur hebben we kunnen zeilen. De nacht ging prima, daar hadden we tegenop gezien, omdat het nieuwe maan is, dus geen extra lampje, het was pikdonker, gelukkig trok later de bewoliking wat weg, waardoor we in ieder geval wat sterren konden zien. We hebben ongeveer 1400 Nm te gaan en de kop is eraf. Onze positie op woensdag 12,00 uur = 08.00 utc 22 17.946S 053 56.989E we hebben 122 Nm afgelegd.
Donderdag, 12.00 boordtijd is onze positie: 23 44.706S 052 34.936E de vaarcondities waren vrijwel hetzelfde, nu 125 Nm afgelegd, dat maakt een totaal van 247 Nm. De oceaan is tamelijk rustig, lekker windje, zittend in de kuip, in de zon is het loeiheet, in de schaduw moet je echt een lange broek en een trui aan, zitten speuren naar "Baleines" zoals de Fransen hier zeggen. Overal folders hoe ze te benaderen, goed uitkijk houden, niet dichtbij, niet van opzij, maar tot nu toe zijn de enige baleinen die we gezien hebben in mijn BH.
Helaas kunnen we geen contact maken via de radio met een walstation in Afrika. Roderick heeft het al 20 maal geprobeerd, we hopen dat jullie niet al te ongerust zijn.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 13 augustus 2015
Mauritius
Hoi allemaal, zonet veilig aangekomen in Mauritius, na 3 dagen en nachten varen. Lijkt nu een peuleschil, maar is de zelfde afstand zo'n beetje als naar Stavanger, Noorwegen. Het ziet er mooi uit, verder weten we nog niets. De boot is aan een hoge kade afgemeerd en Roderick is de komende uurtjes zoet met douane en port captain, daarna moet de immigratie aan boord komen en eerder mogen we het schip niet verlaten. Daarna gaan we als een haas op zoek naar een bedrijf om Internet te kopen, want dat houdt vandaag op. Er bestaat dus een kans dat we even een paar dagen uit de lucht zijn. De tocht is prima verlopen, alleen slaap je de eerste 2 dagen niet genoeg, dan moet je nog in het wachtritme komen en de laatste nacht, vlakbij een eiland en riffen is altijd spannend. Maar het ging heel goed, alleen straks even bijkomen. De toeristen lopen hier te hoop om foto's te maken van ons schip. Leuk is dat, wij zien alleen maar de vlekjes en de plekjes en zij zien alleen maar een heel mooi schip en dat is het ook nog steeds. Hier laat ik het even bij, de immigratie officier staat op de kade te zwaaien. Tot mails Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 16 juli 2015
spreekwoord
Dinsdag, 14 juli 2015, aankomst Rodrigues.
Jullie kennen vast het spreekwoord: Roep geen hee, voordat je over de brug bent! Nou wij kennen het ook, maar dan uit de praktijk. We hadden wat beslommeringen en tegenslagen, vooral in het Indonesische stuk, maar daar over in de website meer, maar uiteindelijk hadden we qua zeilen een superovertocht, we hadden vanaf Sunda Strait, dus het begin van de Indian Ocean, tot aan Rodrigues gerekend op 25 - 30 dagen varen en uiteindelijk hebben we die afstand in 21 dagen afgelegd. We hebben flinke velden met echt hoge golven moeten trotseren, heel wat windstoten te verwerken gehad, maar het ging prima en de Happy Bird heeft wederom getoond een superzeilschip te zijn. Het ging echt hartstikke goed. De laatste dag en vooral nacht voor de landing kwamen we wederom in een veld met echt hoge golven terecht, zeker 5 meter hoog en miljoenen achter elkaar, de wind giert, maar wat het extra moeilijk maakte was dat we nu dwars op de golven moesten blijven varen, omdat we geen hoogte meer mogen verliezen. We hebben een aantal keren een flinke plens zout water over ons heen gekregen, maar het lukte allemaal wonderwel. En we gingen wel zo hard, de boot was niet in te tomen. Een zware nacht werd het en bij het eerste ochtendlicht zien we in een waas Rodrigues liggen in de wolken. Wauw, dat hebben we keurig gedaan, we zijn trots! Ik ga vast maar wat opruimen, want de healthofficer komt aan boord en nog wat andere officials. En hoe schoner de boot oogt, des te beter. Zo laat ze straks maar komen, we kleden ons fatsoenlijk aan en gaan vol goede moed het laatste traject in. Hee daar ligt nog 1 chocolaatje, die is mijn! Er zit een hard stuk in, kies gebroken! Nee he! En niet zo'n beetje stuk ook er is bijna niets meer van over. Dat is mooi shit! Okay vinden we wel een oplossing voor. Nu even ons hoofd erbij houden, want de golven worden steeds driester. Dan komt het punt dat je de Port Captain en de Coastguard moet oproepen om toestemming te vragen om de haven binnen te varen. Haven betekent in andere landen gewoon wat voor ons een baai is, waar je kunt ankeren. De een voor de ander wil van alles van ons weten en steeds moeten we weer wachten tot zij ons weer oproepen, want we mogen nog niet naar binnen. Iedere keer is er ook weer overleg tussen de Port Captain en de Coastguard. Als we dan eindelijk onze permissie krijgen, zijn de geleide lijn, die we moeten volgen naar de kust al voorbij. Die lijn wordt aangegeven door verschillende geleide bakens, die je exact in het verlengde van elkaar moet houden, dan ga je precies tussen de riffen door en kom je aan bij een smalle beboeide geul naar de kant. Nu moeten we tegen de wind en golven in bij het begin van de geleidelijn zien te komen. Zoals gezegd, de golven zijn 5 meter hoog met omkrullende kruinen en de wind giert als een gek. We zetten de motor bij, maar het blijft lastig en bijna ondoenlijk. En dan gaat het motoralarm af, oververhitting, geen koelwater! Wat we in Indonesia ook hadden, dus dan toch verder op alleen zeil. We doen er alles aan, maken extra slagen, varen zelfs af en toe met de fok bak, om maar tussen de boeienlijn terecht te komen, maar we krijgen het niet voor elkaar. Het scheelt maar 100 meter en we krijgen het niet voor elkaar en de riffen zijn hier akelig dichtbij. We hebben al contact gemaakt met de Port Captain en nu vragen we sleepboothulp aan, want anders kan het wel eens naar aflopen. Niemand antwoord: Ja we komen er aan, dus roepen we ook de Coastguard op, de tijd dringt. En ja daar komt een Rib van de Coastguard aangesjeesd, die gooit een sleeplijn over en begint meteen te slepen, Roderick staat nog voorop, ik aan het stuurwiel, maar de zeilen staan nog op uiteraard. Begint de sleepbootkapitein te roepen: Laat die zeilen zakken, laat die zeilen zakken! Ja dat snappen wij ook wel, maar onze zeilen moeten ingerold worden en hij kan dat niet zien. Dus ik ga aan de lieren, maar omdat het voorzeil onderhand tijdens het slepen bak staat, is dat met geen mogelijkheid in te draaien en dan is er toch een flink taalprobleem. Kortom de hele handel loopt vast, de schoten moeten gelost worden, arme Roderick krijgt die tegen zijn hoofd, alles flappert en slaat en de Captain maar roepen over de marifoon, dat die zeilen weg moeten. We doen er alles aan en besluiten dan gewoon de sleeplijn los te gooien en eerst de zeilen binnen te halen. Maar dat is niet makkelijk meer nu. Niets zit meer normaal op zijn plaats, tot overmaat van ramp wordt Roderick zijn bril van zijn hoofd geslagen ( Ja de tweede), dus die staat halfkippig op een springend voordek te zwoegen. Okay, we proberen het nog een keer, de zeilen zijn weg, opnieuw de sleeplijn bevestigd en daar gaan we. De RIB heeft er best wel moeite mee, want het spookt behoorlijk en de doorgang door het rif is in deze omstandigheden best wel nauw. Maar het gaat allemaal. Ineens zien we nu ook de grote sleepboot in volle vaart op ons afkomen, wat krijgen we nu! Gaan ze nu de sleep overgeven? Wat blijkt de Coastguard en de Port Captain zijn elkaar een beetje vliegen aan het afvangen, denken we. Roderick roept ze op, dat we liever de situatie willen houden, zoals het nu gaat. Na wat gemor, blijft het ook zo, de RIB sleept ons en de grote sleepboot gaat naast ons mee. Ineens denken we aan de lijn van de sleepgenerator. Shit, waarschijnlijk is een van de boten er overheen gevaren, de lijn zit muurvast, dat kan gevaarlijk worden, als de achterkant van ons schip tegen gehouden wordt door de lijn en de voorkant voortgesleept wordt. Het enige wat Roderick kan doen is de sluiting losmaken en daar gaat ons mooie systeem naar de bodem. Kassa! Dan komen we bij de ankerplaats, er is niet veel ruimte, er ligt een vrachtschip aan de kade en alle jachten moeten nu buiten ankeren. Roderick staat te beven van de stress, die kan wel huilen om wat er allemaal met ons mooie schip gebeurt. Dan komen er 2 cruisers in een dinghy aangesjeesd, 1 stapt direct aan boord, we denken dat jullie wat hulp kunnen gebruiken. Ze zien een vrouwtje achter het stuurwiel, Nou ga maar liever naar het voordek, we moeten ankeren en mijn man heeft zijn bril verloren. Zo gezegd, zo gedaan. We liggen, nu komt toch wel de stress eruit. Tjee, wat een gedoe. Maar daar komt de Australier Neil alweer aan met in zijn handen een theedoek, waarin een eigen gebakken brood zit, dan kunnen we tenminste ontbijten. Wat lief! Vervolgens hoort hij Rodericks verhaal aan, dat er iets niet goed is met de impellor en dat we geen reserve meer hebben. Hij gaat de boten langs om overal te vragen of iemand een passende impellor voor ons heeft. En ja, wat een geluk, het schip Mala stelt hem meteen beschikbaar. Wat doet dat je goed! Een uur later komt er weer een dinghy aangevaren. Wat is er aan de hand met jullie? Wat sneu voor jullie, jullie zijn al 30 dagen op zee? Hier heb je een warm stokbrood net van de bakker. Nog een ander biedt aan om even onder de boot te duiken om te kijken of de lijn niet om het roer of om de propellor gedraaid is. Echt hartverwarmend! Dan komt de healtofficer alweer aan boord met al zijn vragenlijsten en formulieren, vervolgens de Coastguard. We hebben geen tijd om adem te halen. Dan roept de immigratie ons op, dat we ons op de kant moeten melden. Meteen daarna meldt de douane zich. Maar onze dinghy ligt nog halfleeg op het voordek, dus Neil kun je ons aub naar de kant brengen en straks weer ophalen? De hele papierwinkel afgehandeld, dan het dorp in om een ATM machine te zoeken, want we moeten de rekening van de healtofficer betalen, 647 Mauritius Rupee. Hoeveel dat is? Weten wij ook niet, want we hebben geen internet. Kan het jullie nu wel vertellen, er gaan ongeveer 38 MUR in 1 Euro. Dan op zoek naar een telefoonwinkel voor een Rodrigues telefoonnummer en Internetacces. Allemaal geregeld. Wij blij.Op de terugweg komen we de vrouw van Neil tegen, die ons aanroept, dat we meteen met haar mee terug kunnen varen. Ze steekt ons nog gauw een pakje baconblokjes toe, zodat we die vanavond bij het brood kunnen eten, eieren hebben we nog. Ongelooflijk hoe we door iedereen vertroeteld worden. We zijn meteen niet zielig meer. Rodrigues heeft een heel eigen sfeer, de bevolking is Creools, erg vriendelijk, kleurrijk gekleed, dames met strakke broeken, diep uitgesneden fleurige bloesjes, flinke borsten en enorme billen, prachtige kindjes en iedereen kunstig gevlochten haar. Eenmaal weer aan boord zijn we uitgeteld. Er staat ons weer heel wat werk te wachten, morgen moet Roderick absoluut de motor weer aan de praat krijgen, want het vrachtschip vertrekt de volgende dag en dan moet iedereen uit de weg zijn.
Nu is het donderdag de 16e juli 2015. De motor loopt weer als een zonnetje, het vrachtschip is weg, wij mogen aan de kade liggen samen met de andere cruisers, de Port Captain komt even praten, die had ons iets over bier horen zeggen. Ja dat klopt, we vroegen of Neil ons een lift naar de kant kon geven en dan konden we even een biertje drinken... Nou de Port Captain vindt dat hier bij de supermarkt het bier te duur is, dus als we hem het geld geven, neemt hij goedkoper bier voor ons mee, als hij terugkomt van huis. Een uurtje later staat hij op de kade met een tray blikjes bier. De man van wie de impellor hebben gekregen, wil van geen betaling weten en doet zijn verhaal, dat toen hij eens in nood zat, hij ook zo maar geholpen werd. Dus in feite het Pay Forward systeem, of een beetje Wie goed doet, goed ontmoet. Ja wij zouden een ander ook helpen. Onze internetkaart werkte helaas niet, vandaar dat we jullie niet konden bereiken, 4 keer met de Helpoffice gebeld en zie ook dat werkt nu ook. Verder zit hier een prima supermarkt, we hebben onszelf op allerhande heerlijke dingen getracteerd, Brie, een stuk Emmenthaler, Pepersalami verse baguetter erbij. Mmmm. Er zit hier een piepkleine computershop, maat garage, waar we onze laptop gebracht hebben en toen we van de supermarkt terugliepen werden we al geroepen, dat hij klaar was en weer werkte. De geheugenkaart was gebroken, nieuwe erin en een half uur later hebben we voor 60 euro weer een werkende laptop. We waren vanochtend al om 5.00 uur in touw omdat we op tijd ankerop moesten om het vrachtschip de ruimte te geven, dus toen we eindelijk aan de kade lagen, moesten we direct allerhande zaken regelen, het ontbijt was er in de drukte bij ingeschoten, maar we hebben alweer een superklein restaurantje gevonden met zulk heerlijk eten. Echt Creools, rijst met een Porkcurry, verse boontjes en pepers, een linzensaus eroverheen, verse zuurkoop erbij, het was zo heerlijk en ook weer voor een habbekrats. We zien het verblijf hier wel zitten. Zo zien jullie, we maken af en toe nog eens wat mee. Liefs van ons en binnenkort komen de foto's en wat extra info ook op de website.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Jullie kennen vast het spreekwoord: Roep geen hee, voordat je over de brug bent! Nou wij kennen het ook, maar dan uit de praktijk. We hadden wat beslommeringen en tegenslagen, vooral in het Indonesische stuk, maar daar over in de website meer, maar uiteindelijk hadden we qua zeilen een superovertocht, we hadden vanaf Sunda Strait, dus het begin van de Indian Ocean, tot aan Rodrigues gerekend op 25 - 30 dagen varen en uiteindelijk hebben we die afstand in 21 dagen afgelegd. We hebben flinke velden met echt hoge golven moeten trotseren, heel wat windstoten te verwerken gehad, maar het ging prima en de Happy Bird heeft wederom getoond een superzeilschip te zijn. Het ging echt hartstikke goed. De laatste dag en vooral nacht voor de landing kwamen we wederom in een veld met echt hoge golven terecht, zeker 5 meter hoog en miljoenen achter elkaar, de wind giert, maar wat het extra moeilijk maakte was dat we nu dwars op de golven moesten blijven varen, omdat we geen hoogte meer mogen verliezen. We hebben een aantal keren een flinke plens zout water over ons heen gekregen, maar het lukte allemaal wonderwel. En we gingen wel zo hard, de boot was niet in te tomen. Een zware nacht werd het en bij het eerste ochtendlicht zien we in een waas Rodrigues liggen in de wolken. Wauw, dat hebben we keurig gedaan, we zijn trots! Ik ga vast maar wat opruimen, want de healthofficer komt aan boord en nog wat andere officials. En hoe schoner de boot oogt, des te beter. Zo laat ze straks maar komen, we kleden ons fatsoenlijk aan en gaan vol goede moed het laatste traject in. Hee daar ligt nog 1 chocolaatje, die is mijn! Er zit een hard stuk in, kies gebroken! Nee he! En niet zo'n beetje stuk ook er is bijna niets meer van over. Dat is mooi shit! Okay vinden we wel een oplossing voor. Nu even ons hoofd erbij houden, want de golven worden steeds driester. Dan komt het punt dat je de Port Captain en de Coastguard moet oproepen om toestemming te vragen om de haven binnen te varen. Haven betekent in andere landen gewoon wat voor ons een baai is, waar je kunt ankeren. De een voor de ander wil van alles van ons weten en steeds moeten we weer wachten tot zij ons weer oproepen, want we mogen nog niet naar binnen. Iedere keer is er ook weer overleg tussen de Port Captain en de Coastguard. Als we dan eindelijk onze permissie krijgen, zijn de geleide lijn, die we moeten volgen naar de kust al voorbij. Die lijn wordt aangegeven door verschillende geleide bakens, die je exact in het verlengde van elkaar moet houden, dan ga je precies tussen de riffen door en kom je aan bij een smalle beboeide geul naar de kant. Nu moeten we tegen de wind en golven in bij het begin van de geleidelijn zien te komen. Zoals gezegd, de golven zijn 5 meter hoog met omkrullende kruinen en de wind giert als een gek. We zetten de motor bij, maar het blijft lastig en bijna ondoenlijk. En dan gaat het motoralarm af, oververhitting, geen koelwater! Wat we in Indonesia ook hadden, dus dan toch verder op alleen zeil. We doen er alles aan, maken extra slagen, varen zelfs af en toe met de fok bak, om maar tussen de boeienlijn terecht te komen, maar we krijgen het niet voor elkaar. Het scheelt maar 100 meter en we krijgen het niet voor elkaar en de riffen zijn hier akelig dichtbij. We hebben al contact gemaakt met de Port Captain en nu vragen we sleepboothulp aan, want anders kan het wel eens naar aflopen. Niemand antwoord: Ja we komen er aan, dus roepen we ook de Coastguard op, de tijd dringt. En ja daar komt een Rib van de Coastguard aangesjeesd, die gooit een sleeplijn over en begint meteen te slepen, Roderick staat nog voorop, ik aan het stuurwiel, maar de zeilen staan nog op uiteraard. Begint de sleepbootkapitein te roepen: Laat die zeilen zakken, laat die zeilen zakken! Ja dat snappen wij ook wel, maar onze zeilen moeten ingerold worden en hij kan dat niet zien. Dus ik ga aan de lieren, maar omdat het voorzeil onderhand tijdens het slepen bak staat, is dat met geen mogelijkheid in te draaien en dan is er toch een flink taalprobleem. Kortom de hele handel loopt vast, de schoten moeten gelost worden, arme Roderick krijgt die tegen zijn hoofd, alles flappert en slaat en de Captain maar roepen over de marifoon, dat die zeilen weg moeten. We doen er alles aan en besluiten dan gewoon de sleeplijn los te gooien en eerst de zeilen binnen te halen. Maar dat is niet makkelijk meer nu. Niets zit meer normaal op zijn plaats, tot overmaat van ramp wordt Roderick zijn bril van zijn hoofd geslagen ( Ja de tweede), dus die staat halfkippig op een springend voordek te zwoegen. Okay, we proberen het nog een keer, de zeilen zijn weg, opnieuw de sleeplijn bevestigd en daar gaan we. De RIB heeft er best wel moeite mee, want het spookt behoorlijk en de doorgang door het rif is in deze omstandigheden best wel nauw. Maar het gaat allemaal. Ineens zien we nu ook de grote sleepboot in volle vaart op ons afkomen, wat krijgen we nu! Gaan ze nu de sleep overgeven? Wat blijkt de Coastguard en de Port Captain zijn elkaar een beetje vliegen aan het afvangen, denken we. Roderick roept ze op, dat we liever de situatie willen houden, zoals het nu gaat. Na wat gemor, blijft het ook zo, de RIB sleept ons en de grote sleepboot gaat naast ons mee. Ineens denken we aan de lijn van de sleepgenerator. Shit, waarschijnlijk is een van de boten er overheen gevaren, de lijn zit muurvast, dat kan gevaarlijk worden, als de achterkant van ons schip tegen gehouden wordt door de lijn en de voorkant voortgesleept wordt. Het enige wat Roderick kan doen is de sluiting losmaken en daar gaat ons mooie systeem naar de bodem. Kassa! Dan komen we bij de ankerplaats, er is niet veel ruimte, er ligt een vrachtschip aan de kade en alle jachten moeten nu buiten ankeren. Roderick staat te beven van de stress, die kan wel huilen om wat er allemaal met ons mooie schip gebeurt. Dan komen er 2 cruisers in een dinghy aangesjeesd, 1 stapt direct aan boord, we denken dat jullie wat hulp kunnen gebruiken. Ze zien een vrouwtje achter het stuurwiel, Nou ga maar liever naar het voordek, we moeten ankeren en mijn man heeft zijn bril verloren. Zo gezegd, zo gedaan. We liggen, nu komt toch wel de stress eruit. Tjee, wat een gedoe. Maar daar komt de Australier Neil alweer aan met in zijn handen een theedoek, waarin een eigen gebakken brood zit, dan kunnen we tenminste ontbijten. Wat lief! Vervolgens hoort hij Rodericks verhaal aan, dat er iets niet goed is met de impellor en dat we geen reserve meer hebben. Hij gaat de boten langs om overal te vragen of iemand een passende impellor voor ons heeft. En ja, wat een geluk, het schip Mala stelt hem meteen beschikbaar. Wat doet dat je goed! Een uur later komt er weer een dinghy aangevaren. Wat is er aan de hand met jullie? Wat sneu voor jullie, jullie zijn al 30 dagen op zee? Hier heb je een warm stokbrood net van de bakker. Nog een ander biedt aan om even onder de boot te duiken om te kijken of de lijn niet om het roer of om de propellor gedraaid is. Echt hartverwarmend! Dan komt de healtofficer alweer aan boord met al zijn vragenlijsten en formulieren, vervolgens de Coastguard. We hebben geen tijd om adem te halen. Dan roept de immigratie ons op, dat we ons op de kant moeten melden. Meteen daarna meldt de douane zich. Maar onze dinghy ligt nog halfleeg op het voordek, dus Neil kun je ons aub naar de kant brengen en straks weer ophalen? De hele papierwinkel afgehandeld, dan het dorp in om een ATM machine te zoeken, want we moeten de rekening van de healtofficer betalen, 647 Mauritius Rupee. Hoeveel dat is? Weten wij ook niet, want we hebben geen internet. Kan het jullie nu wel vertellen, er gaan ongeveer 38 MUR in 1 Euro. Dan op zoek naar een telefoonwinkel voor een Rodrigues telefoonnummer en Internetacces. Allemaal geregeld. Wij blij.Op de terugweg komen we de vrouw van Neil tegen, die ons aanroept, dat we meteen met haar mee terug kunnen varen. Ze steekt ons nog gauw een pakje baconblokjes toe, zodat we die vanavond bij het brood kunnen eten, eieren hebben we nog. Ongelooflijk hoe we door iedereen vertroeteld worden. We zijn meteen niet zielig meer. Rodrigues heeft een heel eigen sfeer, de bevolking is Creools, erg vriendelijk, kleurrijk gekleed, dames met strakke broeken, diep uitgesneden fleurige bloesjes, flinke borsten en enorme billen, prachtige kindjes en iedereen kunstig gevlochten haar. Eenmaal weer aan boord zijn we uitgeteld. Er staat ons weer heel wat werk te wachten, morgen moet Roderick absoluut de motor weer aan de praat krijgen, want het vrachtschip vertrekt de volgende dag en dan moet iedereen uit de weg zijn.
Nu is het donderdag de 16e juli 2015. De motor loopt weer als een zonnetje, het vrachtschip is weg, wij mogen aan de kade liggen samen met de andere cruisers, de Port Captain komt even praten, die had ons iets over bier horen zeggen. Ja dat klopt, we vroegen of Neil ons een lift naar de kant kon geven en dan konden we even een biertje drinken... Nou de Port Captain vindt dat hier bij de supermarkt het bier te duur is, dus als we hem het geld geven, neemt hij goedkoper bier voor ons mee, als hij terugkomt van huis. Een uurtje later staat hij op de kade met een tray blikjes bier. De man van wie de impellor hebben gekregen, wil van geen betaling weten en doet zijn verhaal, dat toen hij eens in nood zat, hij ook zo maar geholpen werd. Dus in feite het Pay Forward systeem, of een beetje Wie goed doet, goed ontmoet. Ja wij zouden een ander ook helpen. Onze internetkaart werkte helaas niet, vandaar dat we jullie niet konden bereiken, 4 keer met de Helpoffice gebeld en zie ook dat werkt nu ook. Verder zit hier een prima supermarkt, we hebben onszelf op allerhande heerlijke dingen getracteerd, Brie, een stuk Emmenthaler, Pepersalami verse baguetter erbij. Mmmm. Er zit hier een piepkleine computershop, maat garage, waar we onze laptop gebracht hebben en toen we van de supermarkt terugliepen werden we al geroepen, dat hij klaar was en weer werkte. De geheugenkaart was gebroken, nieuwe erin en een half uur later hebben we voor 60 euro weer een werkende laptop. We waren vanochtend al om 5.00 uur in touw omdat we op tijd ankerop moesten om het vrachtschip de ruimte te geven, dus toen we eindelijk aan de kade lagen, moesten we direct allerhande zaken regelen, het ontbijt was er in de drukte bij ingeschoten, maar we hebben alweer een superklein restaurantje gevonden met zulk heerlijk eten. Echt Creools, rijst met een Porkcurry, verse boontjes en pepers, een linzensaus eroverheen, verse zuurkoop erbij, het was zo heerlijk en ook weer voor een habbekrats. We zien het verblijf hier wel zitten. Zo zien jullie, we maken af en toe nog eens wat mee. Liefs van ons en binnenkort komen de foto's en wat extra info ook op de website.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 14 juli 2015
dag 29
Happy Bird has landed.
Dinsdag, 17 juli 2015, dag 29 naar Rodrigues. We hebben een heel wilde dag en vooral nacht achter de rug, de golven zijn weer dwars en erg hoog, nu moeten we overlangs omdat we de eindstreep willen halen, we krijgen heel wat zoute douches. Het gaat zo verschrikkelijk hard, met 10 knopen door het stikkedonker en dan die beukende golven erbij, reven, weer reven en nog eens reven. Zeilen maatje zakdoek en nog gaan we loeihard. In de ochtend zien we Rodrigues al onder de wolken liggen. Het heeft nog aardig wat voeten in de aarde om daar aan te komen, maar dat vertel ik een andere keer. We krijgen alle officials nog aan boord, moeten ook op de kant naar immigratie en customs, geld halen, telefoonkaart zien te kopen enz. Duurt even voordat ik de website bij kan werken, ik zet zo spoedig mogelijk wat meer nieuws op de happybirdopzee.blogspot.com We liggen hier voor anker tussen de riffen en het loeit van de wind. Maar wat een leuk eiland. Liefs en tot gauw. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Dinsdag, 17 juli 2015, dag 29 naar Rodrigues. We hebben een heel wilde dag en vooral nacht achter de rug, de golven zijn weer dwars en erg hoog, nu moeten we overlangs omdat we de eindstreep willen halen, we krijgen heel wat zoute douches. Het gaat zo verschrikkelijk hard, met 10 knopen door het stikkedonker en dan die beukende golven erbij, reven, weer reven en nog eens reven. Zeilen maatje zakdoek en nog gaan we loeihard. In de ochtend zien we Rodrigues al onder de wolken liggen. Het heeft nog aardig wat voeten in de aarde om daar aan te komen, maar dat vertel ik een andere keer. We krijgen alle officials nog aan boord, moeten ook op de kant naar immigratie en customs, geld halen, telefoonkaart zien te kopen enz. Duurt even voordat ik de website bij kan werken, ik zet zo spoedig mogelijk wat meer nieuws op de happybirdopzee.blogspot.com We liggen hier voor anker tussen de riffen en het loeit van de wind. Maar wat een leuk eiland. Liefs en tot gauw. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 13 juli 2015
dag 27 en 28 Rodrigues
Zondag, 12 juli 2015, dag 27 onderweg naar Rodrigues.
Vandaag is het gewoon een heerlijke zeildag, om 12.00 uur LT is onze positie 19 44.24S 068 20.75E en hebben we dit etmaal 131 Nm afgelegd. Het schiet lekker op zo. De wind is tussen de 16 en 24 knopen vanuit het Oosten, dat betekent dat we lekker voortgang kunnen houden zonder problemen, de golven zijn zo'n 3 meter. Ik ga eens even de groentebak inspecteren, het verse spul raakt nu op, nog een stuk kool voor een salade met perzik en walnoten, altijd lekker en nog bijna een kilo uien en wat aangetaste aardappelen. Ik weet eigenlijk niet of Rodrigues ook alle verswaar in beslag neemt bij het inklaren, maar het zekere voor het onzekere, ik ga een pan hachee maken, lekker met een blik Daging Lada Hitam, rundvlees in pepersaus, erdoor. En lekker dat het geworden is, mjammie.
Maandag, 13 juli 2015, dag 28 onderweg naar Rodrigues.
We zijn iets te ver naar het Zuiden verzeild geraakt, maar vanaf vandaag zou de wind iets meer vanuit het Zuiden komen, zodat we weer wat meer Noordelijk naar het Westen kunnen varen. Om 12.00 uur LT ( als de zon pal in het Noorden staat) hebben we al 10 Nm goedgemaakt, als we dit zo vol kunnen houden, de golven zijn altijd de grootste spelbreker, komen we morgen in de namiddag aan bij Rodrigues. We shall see!
Om 12.00 LT is onze postitie 19 47.28S 065 55.03E We hebben alweer een etmaal van 140 Nm achter de rug, nog hemelsbreed 141 Nm te gaan.
Het is te merken dat we in de buurt van de bewoonde wereld komen, vandaag voor het eerst weer eens 2 schepen gezien. Rodrigues here we come. We hebben geen idee wat we kunnen verwachten, we hebben in de boeken weinig informatie staan, in Anjum hebben we daarom een hoop informatie over de eilanden gedownload, maar dat staat nu juist op de computer, die nu niet wil opstarten. Verrassing dus. Liefs R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Vandaag is het gewoon een heerlijke zeildag, om 12.00 uur LT is onze positie 19 44.24S 068 20.75E en hebben we dit etmaal 131 Nm afgelegd. Het schiet lekker op zo. De wind is tussen de 16 en 24 knopen vanuit het Oosten, dat betekent dat we lekker voortgang kunnen houden zonder problemen, de golven zijn zo'n 3 meter. Ik ga eens even de groentebak inspecteren, het verse spul raakt nu op, nog een stuk kool voor een salade met perzik en walnoten, altijd lekker en nog bijna een kilo uien en wat aangetaste aardappelen. Ik weet eigenlijk niet of Rodrigues ook alle verswaar in beslag neemt bij het inklaren, maar het zekere voor het onzekere, ik ga een pan hachee maken, lekker met een blik Daging Lada Hitam, rundvlees in pepersaus, erdoor. En lekker dat het geworden is, mjammie.
Maandag, 13 juli 2015, dag 28 onderweg naar Rodrigues.
We zijn iets te ver naar het Zuiden verzeild geraakt, maar vanaf vandaag zou de wind iets meer vanuit het Zuiden komen, zodat we weer wat meer Noordelijk naar het Westen kunnen varen. Om 12.00 uur LT ( als de zon pal in het Noorden staat) hebben we al 10 Nm goedgemaakt, als we dit zo vol kunnen houden, de golven zijn altijd de grootste spelbreker, komen we morgen in de namiddag aan bij Rodrigues. We shall see!
Om 12.00 LT is onze postitie 19 47.28S 065 55.03E We hebben alweer een etmaal van 140 Nm achter de rug, nog hemelsbreed 141 Nm te gaan.
Het is te merken dat we in de buurt van de bewoonde wereld komen, vandaag voor het eerst weer eens 2 schepen gezien. Rodrigues here we come. We hebben geen idee wat we kunnen verwachten, we hebben in de boeken weinig informatie staan, in Anjum hebben we daarom een hoop informatie over de eilanden gedownload, maar dat staat nu juist op de computer, die nu niet wil opstarten. Verrassing dus. Liefs R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zaterdag 11 juli 2015
dag 24 25 26
Eerst nog even donderdag,wat nou ellendig, super zal je bedoelen! Terwijl Roderick probeert een postduif de mailtjes door de strot te duwen, komt er een nieuwsgierige vinvis langszij. Een echte joekel op nog geen 10 meter afstand. Ook altijd weer een beetje eng, hij is net zo groot als ons schip, meter of 12. Maar hij heeft het erg naar zijn zin, zwemt een stukje terug en komt in de volgende golf weer meesurfen, maakt een rondje enz. Hij is erg geinteresseerd in onze aquagen, daar zwemt hij steeds op af, ook heeft hij er een keer in gebeten, want ineens stopte de draaiing van de spoel, de lijn stond strak en sprong daarna weer terug. Dat vind ik altijd wel eng. Daarna zwom hij steeds heen en weer dwars onder de lijn van de sleepgenerator door (ieks) dan weer terug naar de volgende golf en daar kwam hij weer!! En echt vlak bij. Soms op maar 4 meter afstand. Wauw. Foto's maken was een crime, want we zitten nog steeds in die torenhoge golven, dus je bent aangelijnd, het hele hekwerk hangt vol met van alles en nog wat en die walvis is razendsnel. Natuurlijk wil ik ook mijn camera uit de golven houden, dit is al Lumix nr 4, maar volgens mij heb ik 1 goed gelukte foto erbij. Het was echt super! Volgens de boeken een Bryde Vinvis, tikkeltje beige op de rug, wit van onderen, 11-14 meter lang, weegt 12-20 ton, is nieuwsgierig en nadert soms boten en springt rechtstandig uit het water. Hebben we ook gezien, maar liefst 3 sprongen, hlemaal uit het water. Zoooo gaaf!
Verder bleef de zee zo onstuimig, ik hield mijn hart vast voor de nacht, we hebben uit voorzorg een wachtsysteem van 2 uur ingesteld, want je bent met deze omstandigheden zo moe, en verder een bedje op de grond in de kajuit gemaakt, waar we om beurten met kleren aan op kunnen vallen. Uiteindelijk viel het wel mee, de golven waren maar 4 meter ipv 6 meter, je ziet een kinderhand is gauw gevuld.
Vrijdag, 10 juli 2015, dag 25 naar Rodrigues. Vandaag is het onze trouwdag, 46 jaar alweer, dat gaan we op gepaste wijze vieren met droge biskwietjes en apart slapen. Hier hoeven jullie niks achter te zoeken!!! We zijn nog steeds Happy! Vandaag doet de zee wederom zijn best alles over hoop te gooien, inclusief ons bootje. Maar de zon schijnt en we moeten gewoon verder en dat gaan we nog steeds met gezwinde spoed. Weer 143 Nm erbij. Onze positie om 12.00 LT 18 20.51S 072 31.57E Het begint op te schieten. Liefs van het bruidspaar.
Zaterdag, 11 juli 2015, dag 26, Helaas kregen we de mails niet verzonden, dus nu maar meteen een aanvulling. De nacht was goed te doen uiteindelijk, dus we kwamen ook nog een beetje aan onze rust toe. Nu is het hoogwater dus is de zee meteen weer onstuimig, voor het eerst echte regenbuien, helaas waait het daarin zo hard, dat we geen water kunnen opvangen. Dat zou wel prettig zijn, want de tanks zijn al meer dan 2 weken leeg. Nu is ineens de wind weggevallen, maar de onstuimige zeebeweging gebleven, dus de zeilen en de vallen klappen tegen de tuigage, we schommelen als een gek. Laat er maar gauw weer een windje komen. Het is nu 12.00 LT er is inderdaad weer wat wind gekomen, we varen langzaam door, niet helemaal de juiste kant op, maar een mens kan niet alles hebben. We komen met deze koers te zuidelijk aan, maar over 2 dagen gaat de wind wat meer vanuit het zuiden komen en kunnen we een stuk naar het noorden zien te komen. Moet lukken denken we. Ons etmaal geeft weer 132 mijltjes, nog 395 NM te gaan. Dat zullen er nog wel wat meer worden. Positie 18 58.28S 070 24.02E
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Verder bleef de zee zo onstuimig, ik hield mijn hart vast voor de nacht, we hebben uit voorzorg een wachtsysteem van 2 uur ingesteld, want je bent met deze omstandigheden zo moe, en verder een bedje op de grond in de kajuit gemaakt, waar we om beurten met kleren aan op kunnen vallen. Uiteindelijk viel het wel mee, de golven waren maar 4 meter ipv 6 meter, je ziet een kinderhand is gauw gevuld.
Vrijdag, 10 juli 2015, dag 25 naar Rodrigues. Vandaag is het onze trouwdag, 46 jaar alweer, dat gaan we op gepaste wijze vieren met droge biskwietjes en apart slapen. Hier hoeven jullie niks achter te zoeken!!! We zijn nog steeds Happy! Vandaag doet de zee wederom zijn best alles over hoop te gooien, inclusief ons bootje. Maar de zon schijnt en we moeten gewoon verder en dat gaan we nog steeds met gezwinde spoed. Weer 143 Nm erbij. Onze positie om 12.00 LT 18 20.51S 072 31.57E Het begint op te schieten. Liefs van het bruidspaar.
Zaterdag, 11 juli 2015, dag 26, Helaas kregen we de mails niet verzonden, dus nu maar meteen een aanvulling. De nacht was goed te doen uiteindelijk, dus we kwamen ook nog een beetje aan onze rust toe. Nu is het hoogwater dus is de zee meteen weer onstuimig, voor het eerst echte regenbuien, helaas waait het daarin zo hard, dat we geen water kunnen opvangen. Dat zou wel prettig zijn, want de tanks zijn al meer dan 2 weken leeg. Nu is ineens de wind weggevallen, maar de onstuimige zeebeweging gebleven, dus de zeilen en de vallen klappen tegen de tuigage, we schommelen als een gek. Laat er maar gauw weer een windje komen. Het is nu 12.00 LT er is inderdaad weer wat wind gekomen, we varen langzaam door, niet helemaal de juiste kant op, maar een mens kan niet alles hebben. We komen met deze koers te zuidelijk aan, maar over 2 dagen gaat de wind wat meer vanuit het zuiden komen en kunnen we een stuk naar het noorden zien te komen. Moet lukken denken we. Ons etmaal geeft weer 132 mijltjes, nog 395 NM te gaan. Dat zullen er nog wel wat meer worden. Positie 18 58.28S 070 24.02E
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 9 juli 2015
donderdag, dag 24 Rodrigues
Donderdag, 09 juli 2015, dag 23 op weg naar Rodrigues.
Tjee, het gaat er een beetje inhakken al dat geweld van de golven, vannacht dachten we dat we het meeste gehad hadden en dat we het golvenveld uitgevaren waren, we gingen terug naar golven van 3 meter, de wind zakte naar 20 knopen, dat was alweer een stuk aangenamer. De maan komt iedere dag 1 uur later op, vannacht was dat al 7 uur na zonsondergang, dan vaar je al die tijd in het donker. Gelukkig was het een groot deel van de nacht helder en voeren we recht onder de Melkweg onder Myriaden van sterren. Prachtig. Roderick is ook weer een beetje blij, onze Masterplotter vertoonde toch steeds weer kuren, hij schakelde zichzelf steeds uit en startte dan weer op, maar alle instellingen waren dan weer verdwenen, vectoren, AIS, data, waypoints, kortom alles. Nu varen we momenteel op een lege oceaan zonder eilanden en ook zonder scheepvaart, de laatste 8 dagen, dus kan de plotter gewoon uit blijven staan, we zien namelijk alleen een wit scherm met midden op ons bootje. Straks bij aankomst wordt dat natuurlijk problematischer. Roderick heeft al van alles geprobeerd, gereset en weet ik veel wat nog, tot ik voorstelde om Ray Marine Support te mailen, alleen het adres wat wij hebben werkt niet meer. Hebben we het via Amerika geprobeerd met de vraag of zij de mail konden doorsturen, maar ook dat lukte niet. Wij hebben hier geen internet, dus je kunt niets nazoeken. Uiteindelijk hebben we Hanneke en Nils van de Pelagie gemaild, die zijn momenteel in Holland en gevraagd of zij de adressen kunnen doormailen. Kregen we een keurig mailtje van Ray Marine terug, dat hij dat ook niet zo kan oplossen, maar misschien konden we alsnog de fabrieksreset proberen, die houden ze volgens ons erg geheim, want die staat nergens aangegeven. Gedaan en Gelukt en Roderick dus weer blij, ik ook trouwens.
Qua golven valt het vanochtend echt tegen, we zaten in zulk een geweld, alle golven meer dan 4 meter en ook vele van 6 meter, nu hebben we daar vroeger al vaker mee gedeald maar dit keer zijn het heel steile holle golven, die op punt van breken staan. Echt eng. Als een golf je meeneemt en je op de top meesurft, moet je goed oppassen dat je niet sneller gaat dan de golf. Ervoor is een diep ravijn, daar is gewoon geen water, heel eng als je daar in kijkt. Dus snel de schoot los om de snelheid weer terug te brengen. Tot overmaat werd het hoogwater, dus nog meer kracht, en liep de wind op tot 28 knopen, nee, dit stukje konden we wel missen. Het is nu nog steeds chaos, maar de scherpe kantjes zijn eraf. We hebben een gigantische hoeveelheid mijlen afgelegd, namelijk 154 Nm, nog 663 Nm te gaan, maar misschien maken we nog een ommetje. We moeten aan de noordzijde van Rodrigues uitkomen.
Ik stop er mee, ik moet weer naar buiten. We doen om de beurt zo'n 2 uur in ons eentje, dan kan de ander wat rust nemen, het is erg zwaar en we weten niet hoelang dit nog gaat duren. Dit was buiten verwachting. Onze positie om 12.00 uur 17 19.02S 074 52.85E
We zijn alweer 15 graden meer westelijk, dus onze klok gaat weer een uurtje terug, Dennis dit is speciaal voor jou: UTC +5
We zullen doorgaan la la la la la....R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Tjee, het gaat er een beetje inhakken al dat geweld van de golven, vannacht dachten we dat we het meeste gehad hadden en dat we het golvenveld uitgevaren waren, we gingen terug naar golven van 3 meter, de wind zakte naar 20 knopen, dat was alweer een stuk aangenamer. De maan komt iedere dag 1 uur later op, vannacht was dat al 7 uur na zonsondergang, dan vaar je al die tijd in het donker. Gelukkig was het een groot deel van de nacht helder en voeren we recht onder de Melkweg onder Myriaden van sterren. Prachtig. Roderick is ook weer een beetje blij, onze Masterplotter vertoonde toch steeds weer kuren, hij schakelde zichzelf steeds uit en startte dan weer op, maar alle instellingen waren dan weer verdwenen, vectoren, AIS, data, waypoints, kortom alles. Nu varen we momenteel op een lege oceaan zonder eilanden en ook zonder scheepvaart, de laatste 8 dagen, dus kan de plotter gewoon uit blijven staan, we zien namelijk alleen een wit scherm met midden op ons bootje. Straks bij aankomst wordt dat natuurlijk problematischer. Roderick heeft al van alles geprobeerd, gereset en weet ik veel wat nog, tot ik voorstelde om Ray Marine Support te mailen, alleen het adres wat wij hebben werkt niet meer. Hebben we het via Amerika geprobeerd met de vraag of zij de mail konden doorsturen, maar ook dat lukte niet. Wij hebben hier geen internet, dus je kunt niets nazoeken. Uiteindelijk hebben we Hanneke en Nils van de Pelagie gemaild, die zijn momenteel in Holland en gevraagd of zij de adressen kunnen doormailen. Kregen we een keurig mailtje van Ray Marine terug, dat hij dat ook niet zo kan oplossen, maar misschien konden we alsnog de fabrieksreset proberen, die houden ze volgens ons erg geheim, want die staat nergens aangegeven. Gedaan en Gelukt en Roderick dus weer blij, ik ook trouwens.
Qua golven valt het vanochtend echt tegen, we zaten in zulk een geweld, alle golven meer dan 4 meter en ook vele van 6 meter, nu hebben we daar vroeger al vaker mee gedeald maar dit keer zijn het heel steile holle golven, die op punt van breken staan. Echt eng. Als een golf je meeneemt en je op de top meesurft, moet je goed oppassen dat je niet sneller gaat dan de golf. Ervoor is een diep ravijn, daar is gewoon geen water, heel eng als je daar in kijkt. Dus snel de schoot los om de snelheid weer terug te brengen. Tot overmaat werd het hoogwater, dus nog meer kracht, en liep de wind op tot 28 knopen, nee, dit stukje konden we wel missen. Het is nu nog steeds chaos, maar de scherpe kantjes zijn eraf. We hebben een gigantische hoeveelheid mijlen afgelegd, namelijk 154 Nm, nog 663 Nm te gaan, maar misschien maken we nog een ommetje. We moeten aan de noordzijde van Rodrigues uitkomen.
Ik stop er mee, ik moet weer naar buiten. We doen om de beurt zo'n 2 uur in ons eentje, dan kan de ander wat rust nemen, het is erg zwaar en we weten niet hoelang dit nog gaat duren. Dit was buiten verwachting. Onze positie om 12.00 uur 17 19.02S 074 52.85E
We zijn alweer 15 graden meer westelijk, dus onze klok gaat weer een uurtje terug, Dennis dit is speciaal voor jou: UTC +5
We zullen doorgaan la la la la la....R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 8 juli 2015
dag 22 en 23 Rodrigues.
dinsdag,07 juli 2015, dag 22 naar Rodrigues. Het wordt steeds moeilijker een radiozender te pakken te krijgen, de keus is Brunei of Afrika, beide niet zo in de buurt, R is 2 tot 3 uur bezig om de mails binnen te halen en weg te krijgen. Het gaat nog steeds prima, de oceaan is erg onstuimig, maar we kunnen nog altijd zeilen, dat is al heel bizonder. Positie om 12.00 uur LT 16 19.67S 079 56.79E 127 Nm opgeschoten.
Woensdag, 08 juli 2015, dag 23. De wind geeft nog een tikkie meer, nu voornamelijk tussen 25 en 30 knopen. De golven zijn daardoor ook nog weer toegenomen, meerendeels 4 meter hoog, met brekers er tussen, we worden flink gebeukt, Het is dood vermoeiend. Het schip houdt zich fantastisch, het krijgt een oplawaai, richt zich weer op, pakt de koers weer terug en danst over de golven. Ongekend grote hoeveelheden water komen er voorbij. Bergen rijzen hoog achter ons op en gaan dan gelukkig meestal onder ons door, verheffen het schip hoog en dan zie je die enorme muur van water verder stormen naar de horizon. Niet alleen de lengte is fascinerend, het rolt maar door, maar ook de breedte van zo'n golf is onvoorstelbaar, als of de hele Chinese Muur zich in een keer verplaatst. Als een golf ons te pakken neemt, maken we een helling van meer dan 40 graden, maar tot nu toe gaat het heel prima, alleen fysiek worden deze extremiteiten zwaar. Verder alles nog steeds okay, wat ouderdomsgebreken, je voelt je botten wel als je je continue schrap moet zetten en proberen jullie het zelf maar eens uit, een lekkere maaltijd koken onder 30 graden helling, springend en dansend en dan proberen om niet met je buik tegen het cardanisch slingerende gasstel aan te komen, nadat je de groenten eerst op handen en knieen onder de vloerschotten vandaan getoverd hebt. Maar nog steeds So far, So good. Sailmail is dus wat problematisch, dus soms kan er gewoon niets gepubliceerd worden, wij hebben geen Iridiumtelefoon. Wel hebben we iedere dag radiocontact met een andere cruiser, de Sea Bunny, die ligt momenteel op onderdelen te wachten in Kokos Keeling, en die volgen ons nauwgezet, omdat zij volgende week aan de beurt zijn voor het zelfde traject. Onze positie om 12.00 LT =UTC +6 16 53.60S 077 28.70E Heel veel mijltjes verslonden dit etmaal, maar liefst 149 Nm. Hebben we niet voor niets zo gehobbeld.Groetjes R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Woensdag, 08 juli 2015, dag 23. De wind geeft nog een tikkie meer, nu voornamelijk tussen 25 en 30 knopen. De golven zijn daardoor ook nog weer toegenomen, meerendeels 4 meter hoog, met brekers er tussen, we worden flink gebeukt, Het is dood vermoeiend. Het schip houdt zich fantastisch, het krijgt een oplawaai, richt zich weer op, pakt de koers weer terug en danst over de golven. Ongekend grote hoeveelheden water komen er voorbij. Bergen rijzen hoog achter ons op en gaan dan gelukkig meestal onder ons door, verheffen het schip hoog en dan zie je die enorme muur van water verder stormen naar de horizon. Niet alleen de lengte is fascinerend, het rolt maar door, maar ook de breedte van zo'n golf is onvoorstelbaar, als of de hele Chinese Muur zich in een keer verplaatst. Als een golf ons te pakken neemt, maken we een helling van meer dan 40 graden, maar tot nu toe gaat het heel prima, alleen fysiek worden deze extremiteiten zwaar. Verder alles nog steeds okay, wat ouderdomsgebreken, je voelt je botten wel als je je continue schrap moet zetten en proberen jullie het zelf maar eens uit, een lekkere maaltijd koken onder 30 graden helling, springend en dansend en dan proberen om niet met je buik tegen het cardanisch slingerende gasstel aan te komen, nadat je de groenten eerst op handen en knieen onder de vloerschotten vandaan getoverd hebt. Maar nog steeds So far, So good. Sailmail is dus wat problematisch, dus soms kan er gewoon niets gepubliceerd worden, wij hebben geen Iridiumtelefoon. Wel hebben we iedere dag radiocontact met een andere cruiser, de Sea Bunny, die ligt momenteel op onderdelen te wachten in Kokos Keeling, en die volgen ons nauwgezet, omdat zij volgende week aan de beurt zijn voor het zelfde traject. Onze positie om 12.00 LT =UTC +6 16 53.60S 077 28.70E Heel veel mijltjes verslonden dit etmaal, maar liefst 149 Nm. Hebben we niet voor niets zo gehobbeld.Groetjes R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 6 juli 2015
zondag dag 20 naar Rodrigues
Zondag, 05 juli 2015, het golvenveld van 5 juli heeft ons bereikt, we zwieren en zwaaien dat het een lust is. Vannacht was dat wel moeilijk, de eerste uren geen maan, dus pikdonker en dan zie je de golven ook niet aankomen. De wind varieert van 14 tot meer dan 30 knopen. We houden de zeilen wat klein, want als de wind zo plotseling toeneemt,en we dan ook nog een oplawaai van een golf krijgen, dan gaan we zo hard, dat we kans maken uit het roer te lopen, we gaan slippen als het ware. Het is spannend op zulke uren,, maar het ging erg goed. Onze maximum snelheid was 11,6 knopen, normaal gemiddeld 5 en bij snelheid 7 knopen. Ons etmaal om 12.00 uur bedraagt dan ook maar liefst 142 Nm en dan ook nog de goede kant op!
We leven nu in de tijd UTC +6, iedere 15 graden west zetten we de klok 1 uur achteruit om in de juiste tijdzones te blijven. Verder sjezen we lekker door, nog zo'n 1200 en nog wat Nm. LIefs van ons voor jullie allemaal.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
We leven nu in de tijd UTC +6, iedere 15 graden west zetten we de klok 1 uur achteruit om in de juiste tijdzones te blijven. Verder sjezen we lekker door, nog zo'n 1200 en nog wat Nm. LIefs van ons voor jullie allemaal.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 06 juli dag 21 naar Rodrigues
Tja, we gaan nog steeds, vannacht nam de wind al wat af en de golven ook, dus dat was een meevaller. Roderick heeft ons rode ledlicht weer gemonteerd in de kuip, het duurt iedere dag 1 uur langer voordat de maan opkomt, vandaag worden dat al 4 uren, en dan is het zo pikdonker om je heen, nu met ons rode sfeerlicht, waardoor je ogen niet gehinderd worden, heeft het wel iets weg van Moulin Rouge, dus vannacht kwam ik tijdens mijn tweede wacht op met tromgeroffel, zwaaiende BH en hoog(?) opgeworpen benen. We zeilen nog steeds, de motor is nauwelijks aangeweest, in totaal 4 uur in het begin om stroom te draaien, maar nu de wind feller is, is dat ook niet meer nodig. De plotters staan uit, we zitten op een deel van de oceaan, waar letterlijk niets is, alleen maar water, dus om nu een scherm aan te houden met alleen maar ons bootje in het midden, is een beetje overbodig. We houden netjes een logboek bij, met koers, wind SOG en COG en uiteraard de positie en verder houden we voortdurend om de beurt wacht. 3 uur op, 3 uur af. We zitten altijd buiten, mocht de stuurautomaat problemen hebben met een plotselinge windshift of mocht de wind ineens met 15 knopen toenemen, dan is er altijd direct iemand in de buurt om in te grijpen. En natuurlijk houden we uitkijk naar andere schepen, hoewel we het laatste schip 5 dagen geleden gezien hebben. Verleidelijk om dat dan te laten schieten, maar we staaan echt iedere 20 minuten op van ons comfortabele hoekje in de kuip om rondom de horizon af te speuren, een deel van het zicht wordt namelijk weggenomen door de genua of door de anti regenflappen en verder door alles wat inmiddels aan het hekwerk hangt. Zo komen we onze tijd wel door. Gisteren kregen we de boodschap niet meer verzonden, vandaag nog maar eens proberen.
Groetjes van ons. R&Y Onze positie op 06 juli 12.00 LT 15 29.17S 082 18.75E, 138 Nm hebben we weer gemaakt, het gaat prima zo.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Groetjes van ons. R&Y Onze positie op 06 juli 12.00 LT 15 29.17S 082 18.75E, 138 Nm hebben we weer gemaakt, het gaat prima zo.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zaterdag 4 juli 2015
zaterdag, dag 19 onderweg naar Rodrigues
Zaterdag, 04 juli 2015, dag 19
Eigenlijk niet zoveel te melden, we gaan gestaag door. De velden met hoge golven en harde wind wisselen af met wat normalere omstandigheden. Ik vind het wel lekker gaan. Roderick wat minder, die heeft weer een en ander te repareren. Iedere keer is er wel weer iets, een slangetje springt ergens af, een aansluiting is gecorrodeerd, maar het schip wordt ook zo intensief gebruikt. We leven op een beperkte ruimte en alles hotst en botst, daarbij geteld de hitte, de UV straling en het zoute water, dan is het niet zo vreemd. En we zijn de enigen niet, iedereen klaagt over het vele reparatiewerk. In iedere haven is iedereen weer druk aan het sleutelen. Maar je krijgt er wel een sik van. We hebben wederom 124 Nm aan ons totaaltje toegevoegd, we zitten al op 1880 Nm, waarvan 650 Nm in Indonesia. Onze positie is om 12.00 LT 14 52.67S 087 00.88E
Wederom gaat mijn belletje, dat de broodjes klaar zijn en uit de oven gehaald moeten worden en deze mail moet direct weg. We hebben maar 1 uur de kans om iets te verzenden. Liefs van ons.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Eigenlijk niet zoveel te melden, we gaan gestaag door. De velden met hoge golven en harde wind wisselen af met wat normalere omstandigheden. Ik vind het wel lekker gaan. Roderick wat minder, die heeft weer een en ander te repareren. Iedere keer is er wel weer iets, een slangetje springt ergens af, een aansluiting is gecorrodeerd, maar het schip wordt ook zo intensief gebruikt. We leven op een beperkte ruimte en alles hotst en botst, daarbij geteld de hitte, de UV straling en het zoute water, dan is het niet zo vreemd. En we zijn de enigen niet, iedereen klaagt over het vele reparatiewerk. In iedere haven is iedereen weer druk aan het sleutelen. Maar je krijgt er wel een sik van. We hebben wederom 124 Nm aan ons totaaltje toegevoegd, we zitten al op 1880 Nm, waarvan 650 Nm in Indonesia. Onze positie is om 12.00 LT 14 52.67S 087 00.88E
Wederom gaat mijn belletje, dat de broodjes klaar zijn en uit de oven gehaald moeten worden en deze mail moet direct weg. We hebben maar 1 uur de kans om iets te verzenden. Liefs van ons.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 3 juli 2015
vrijdag, dag 18 Rodrigues
Hoi allemaal. Nou dat was goed raak gisteren, maar we kregen het pas echt benauwd toen we de weersberichten hier in de buurt opgevraagd hadden en die combineerden met wat Dennis ons te melden had. We zouden dagen achter elkaar deze zooi houden en dan zondag nog een schepje er bovenop. Dat wordt een uitputtingsslag. Maar zonder geluk vaart niemand wel, vannacht nam de wind wat af, de scherpe kantjes gingen van de golven, het bleef wel flink te keer gaan, maar het was goed te doen en we konden om beurten steeds een paar uurtjes slapen.Vandaag idem, het gaat wel prima zo. Alleen heb ik nu alvast een hele luie dag ingevoerd, je weet maar nooit wanneer ik daar weer een kans voor krijg.Dus lig ik op mijn luie rug op een kussen op de bodem van de kuip,zodat ik niet van de bank afgezwiept wordt en ook mijn veiligheidsvest niet aan hoef, eet een overheerlijke koolsalade en eigengemaakte yoghurt met honing en walnoten, lees een spannend boek. Een oceaanoversteek is zo gek nog niet. We zien wel weer wat de volgende dagen voor ons in petto hebben. Weer 125 NM afgelegd en de positie is om 12.00 LT 14 19.58S 088 48.59E
Het versturen van de mail gaat steeds moeizamer, dus nogmaals het kan ook wel een aantal dagen niet lukken. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Het versturen van de mail gaat steeds moeizamer, dus nogmaals het kan ook wel een aantal dagen niet lukken. Liefs van ons. R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 1 juli 2015
donderdag dag 17 Rodrigues
Donderdag, 02 juli 2015, dag 17 onderweg naar Rodrigues
Hallo allemaal,gisteren ging het super met de gennaker, maar wenste ik wat meer wind. Be careful what you wish, zeggen ze hier. Nou die meer wind hebben we gekregen. sinds vannacht is het een heksenketel of eigenlijk meer een Rollercoasterbaan maar dan met eigen boot. Wind tussen de 20 en 25 knopen met idiote golven. De meeste zijn zo'n 3 meter hoog, maar vele ook meer dan 4 en 5 meter. Ze volgen vlak achter elkaar en momenteel vanuit 3 kanten. We worden van hot naar her gegooid. Je let op diegene, die hoog en dreigend om te krullen van opzij aan komt zetten en intussen wordt je te pakken genomen door die andee van de andere kant en doet de eerste daar nog een schepje bovenop.Goed voor de conditie moet je maar denken, we zijn er druk mee. Eten en drinken doen we minimaal, voordat je een toastboterham gepakt hebt, zijn er al tig spullen uit de kast gevallen, je moet je schrap zetten met handen en voeten, een glaasje water is zelfs al een probleem, op het moment dat je het glas naar je mond brengt ligt de helft al over je kleren. Maakt niet uit, die zijn toch al nat van overspattend zeewater. We gaan het wel weer redden en komen straks als slanke dennen aan de overkant aan. We hebben met piepkleine zeiltjes de sokken erin, Om 12.00 uur LT hebben we dit etmaal maar liefst 139 Nm op de teller. Onze positie is om deze tijd 14 08.41S 091 08.91E
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Hallo allemaal,gisteren ging het super met de gennaker, maar wenste ik wat meer wind. Be careful what you wish, zeggen ze hier. Nou die meer wind hebben we gekregen. sinds vannacht is het een heksenketel of eigenlijk meer een Rollercoasterbaan maar dan met eigen boot. Wind tussen de 20 en 25 knopen met idiote golven. De meeste zijn zo'n 3 meter hoog, maar vele ook meer dan 4 en 5 meter. Ze volgen vlak achter elkaar en momenteel vanuit 3 kanten. We worden van hot naar her gegooid. Je let op diegene, die hoog en dreigend om te krullen van opzij aan komt zetten en intussen wordt je te pakken genomen door die andee van de andere kant en doet de eerste daar nog een schepje bovenop.Goed voor de conditie moet je maar denken, we zijn er druk mee. Eten en drinken doen we minimaal, voordat je een toastboterham gepakt hebt, zijn er al tig spullen uit de kast gevallen, je moet je schrap zetten met handen en voeten, een glaasje water is zelfs al een probleem, op het moment dat je het glas naar je mond brengt ligt de helft al over je kleren. Maakt niet uit, die zijn toch al nat van overspattend zeewater. We gaan het wel weer redden en komen straks als slanke dennen aan de overkant aan. We hebben met piepkleine zeiltjes de sokken erin, Om 12.00 uur LT hebben we dit etmaal maar liefst 139 Nm op de teller. Onze positie is om deze tijd 14 08.41S 091 08.91E
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag, dag 16 Rodrigues
Woensdag, 01 juli 2015, dag 16 naar Rodrigues.
Nog steeds zeilend, de wind zou wat toe mogen nemen, maar alla. Vannacht was het volle maan en de zee helder verlicht, heerlijk zo. Op die lege oceaan komt er dan ook nog een groot schip van rechts, waarvoor ik zelfs moet uitwijken. Niet te geloven toch, kruisende koersen van 2 schepen op zo'n immense oppervlakte. Sinds vanochtend hebben we de gennaker gehesen, het grote lichtweerzeil. Altijd weer een heel gedoe, de eerste keer. Hij lag nog diep in z'n holletje, de schoten moeten allemaal opnieuw aangeslagen, de blokken opgezocht, de zware onhandige zak met 100 vierkante meter zeil naar buiten gesjouwd en dan naar de punt, zonder overboord te vallen. Maar hij staat er weer lekker bij en in plaats van 3 knopen gaan we nu 5,5 knopen per uur met deze lichte wind, dus dat is alleszins de moeite waard. Verder weinig nieuws te vertellen. We zullen doorgaan.... Liefs R&Y
Oeps de positie: 13 43.69S 093 25.90E Het afgelopen etmaal hebben we weer 105 Nm bij elkaar gesprokkeld.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nog steeds zeilend, de wind zou wat toe mogen nemen, maar alla. Vannacht was het volle maan en de zee helder verlicht, heerlijk zo. Op die lege oceaan komt er dan ook nog een groot schip van rechts, waarvoor ik zelfs moet uitwijken. Niet te geloven toch, kruisende koersen van 2 schepen op zo'n immense oppervlakte. Sinds vanochtend hebben we de gennaker gehesen, het grote lichtweerzeil. Altijd weer een heel gedoe, de eerste keer. Hij lag nog diep in z'n holletje, de schoten moeten allemaal opnieuw aangeslagen, de blokken opgezocht, de zware onhandige zak met 100 vierkante meter zeil naar buiten gesjouwd en dan naar de punt, zonder overboord te vallen. Maar hij staat er weer lekker bij en in plaats van 3 knopen gaan we nu 5,5 knopen per uur met deze lichte wind, dus dat is alleszins de moeite waard. Verder weinig nieuws te vertellen. We zullen doorgaan.... Liefs R&Y
Oeps de positie: 13 43.69S 093 25.90E Het afgelopen etmaal hebben we weer 105 Nm bij elkaar gesprokkeld.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 29 juni 2015
dinsdag dag 15 Rodrigues
Dinsdag, 30 juni 2015, dag 15 op weg van Puteri Harbour naar Rodrigues.
Vannacht viel de wind echt weg, maar de golven blijven, dan gaat de boot erg rollen, dus de motor gestart en 2 uur lang door de nacht gebromd, maar dat is toch ook niks. We kunnen toch niet naar de overkant komen op de motor, dus dan maar een paar uurtjes extra dobberen. Het is bijna volle maan, de zee wort mooi aangelicht en we dobberen onder een paar miljoen sterren. Toch houden we ook onder deze omstandigheden om beurten wacht, wij gaan nooit gezamenlijk slapen. We zijn tenslotte zelf verantwoordelijk voor ons eigen welzijn. Al dagen geen schip gezien, maar prompt vannacht kwam er een grote tanker langs op vrij korte afstand, dat sterkt ons in onze opvattingen. Niet zij moeten oppassen, maar wij! Niemand verwacht in de nacht zo'n kleine zeilboot midden op de Indian Ocean. Ergens om 3 uur kwam er een zuchtje wind en heb ik de zeilen weer gezet en met een knoopje per uur gingen we een kant op, doet er niet toe waarheen, als de zeilen maar niet flapperen. Een uurtje later werd het nog een knoopje meer wind en dan ook nog steeds verder in de goede richting voor ons. En nu zeilen we op ons dooie gemak, liggend op de kuipbanken met een boek, plakje versgebakken brood erbij, over een stralend blauwe oceaan, helderblauwe lucht en golven van 1 meter, die je moeiteloos neemt zolang je maar voortgang hebt. Een puur relaxdagje. De afgelegde afstand over het laatste etmaal is evengoed nog 80 Nm, dus 150 km. Niet slecht al met al. Om 12.00 uur LT is onze positie
12 31.70S 094 38.99E Voorlopig nog een stukje te gaan dus.
Weerman Dennis, dank je wel voor alle info, die aankondiging in de topregel (prima) is een hartatikke goed idee. Nog even ter informatie: golven op de Indian Ocean van 3 tot 4 meter, willen we toch graag weten, vooral de richting. Bij een gemiddelde hoogte zijn er altijd golven die een derde hoger zijn, dat maken we ook vaak mee, omdat ze boven op elkaar kruipen als er sprake is van een kruiszee, dan heb je al een golf van 5,5 -6 meter.
Daar kunnen we niet tegenin, maar ook niet langszij, in het diepe golfdal slaat de wind uit de zeilen en verliest het schip vaart, En we zijn toch maar een klein bootje. Plus als de wind toeneemt kunnen het brekers worden en dat is pas echt onplezierig. Verder is jouw informatie heel duidelijk omschreven, daar kunnen we echt wat mee. Dank je wel.
Zo dit is het weer voor vandaag, ik ga lekker weer buiten liggen. Lieve groeten van osn. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Vannacht viel de wind echt weg, maar de golven blijven, dan gaat de boot erg rollen, dus de motor gestart en 2 uur lang door de nacht gebromd, maar dat is toch ook niks. We kunnen toch niet naar de overkant komen op de motor, dus dan maar een paar uurtjes extra dobberen. Het is bijna volle maan, de zee wort mooi aangelicht en we dobberen onder een paar miljoen sterren. Toch houden we ook onder deze omstandigheden om beurten wacht, wij gaan nooit gezamenlijk slapen. We zijn tenslotte zelf verantwoordelijk voor ons eigen welzijn. Al dagen geen schip gezien, maar prompt vannacht kwam er een grote tanker langs op vrij korte afstand, dat sterkt ons in onze opvattingen. Niet zij moeten oppassen, maar wij! Niemand verwacht in de nacht zo'n kleine zeilboot midden op de Indian Ocean. Ergens om 3 uur kwam er een zuchtje wind en heb ik de zeilen weer gezet en met een knoopje per uur gingen we een kant op, doet er niet toe waarheen, als de zeilen maar niet flapperen. Een uurtje later werd het nog een knoopje meer wind en dan ook nog steeds verder in de goede richting voor ons. En nu zeilen we op ons dooie gemak, liggend op de kuipbanken met een boek, plakje versgebakken brood erbij, over een stralend blauwe oceaan, helderblauwe lucht en golven van 1 meter, die je moeiteloos neemt zolang je maar voortgang hebt. Een puur relaxdagje. De afgelegde afstand over het laatste etmaal is evengoed nog 80 Nm, dus 150 km. Niet slecht al met al. Om 12.00 uur LT is onze positie
12 31.70S 094 38.99E Voorlopig nog een stukje te gaan dus.
Weerman Dennis, dank je wel voor alle info, die aankondiging in de topregel (prima) is een hartatikke goed idee. Nog even ter informatie: golven op de Indian Ocean van 3 tot 4 meter, willen we toch graag weten, vooral de richting. Bij een gemiddelde hoogte zijn er altijd golven die een derde hoger zijn, dat maken we ook vaak mee, omdat ze boven op elkaar kruipen als er sprake is van een kruiszee, dan heb je al een golf van 5,5 -6 meter.
Daar kunnen we niet tegenin, maar ook niet langszij, in het diepe golfdal slaat de wind uit de zeilen en verliest het schip vaart, En we zijn toch maar een klein bootje. Plus als de wind toeneemt kunnen het brekers worden en dat is pas echt onplezierig. Verder is jouw informatie heel duidelijk omschreven, daar kunnen we echt wat mee. Dank je wel.
Zo dit is het weer voor vandaag, ik ga lekker weer buiten liggen. Lieve groeten van osn. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag, dag 14 Rodrigues
Maandga, 29 juni 2015, met de oceaan kunnen we het nog steeds goed vinden, maar het gaat niet allemaal soepel, maar dat vertel ik later op de site, hier heb ik beperkte ruimte. Het zeeleven is verrassend, we zien nauwelijks grote vissen, af en toe een paar seconden een dolfijn en een groot aantal dode vliegende vissen bij het ontbijt, die zijn 's nachts met een golf aan boord gespoeld, Het zijn maar kleintjes. Wat we hier wel veel aantreffen zijn grote genten, Ja, die schijtlijsters. We passeerden vannacht de eilanden Kokos Keeling daar komen die vogels vandaan. En stuk voor stuk hadden ze besloten, dat het bij ons op het schone dakje zo'n lekker plekje zou zijn voor de nacht. Nou die zooi willen we niet nog een keer natuurlijk, daarbij gebruik ik het canvasdak als opvang voor regenwater. Dus daar komt zo'n grote vogel, wil landen, ik uit volle borst tegen hem krijsen en met mijn armen flapperen, nou dat verstond hij, vogel weg. Bij de volgende dito, alleen die begon direct terug te schelden. Ze zijn best wel agressief. Toen kwam grote broer, van wat mot je, ze komen vanuit het donker door het maanlicht heenvliegen, dus dan zie je ineens een grote bedreigende schaduw, en dan recht op je af. Ze hebben toch een vleugelwijdte van zeker een meter en een flinke scherpe snavel. In ieder geval moesten we alle trucen toepassen om ze weg te jagen, R stond aan de ene kant buitenboord met zijn bezemroe te meppen en ik aan de andere kant buitenboord met een Swiffer, zo'n vloerzwabber te steken en te duwen. Zo zijn we zeker een uur lang luidkrijsend en meppend bezig geweest Zonder ophouden. Toen een half uur pauze en toen kwamen ze met twee tegelijk in duikvlucht, zonder ophouden, wegvliegen, rondje boot en weer landen. Wij waren uitgeput, zijn nog steeds schor, maar voor vannacht hebben we de strijd gewonnen. Jullie zien je moet echt van alle markten thuis zijn. Hierbij laat ik het vandaag, ik ben brood aan het bakken en het belletje van de oven ging af. Lekker uienbroden en krentenbrood met noten. Het laatste etmaal was 95 Nm. en onze positie is om14.00 LT 12 12.85S 095 37.66E Groetjes van de Vogelmeppers.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 28 juni 2015
zondag dag 13
Zondag, 28juni 2015, op weg naar Rodrigues dag 13
we zitten nu in het echt hoge golvenveld, van achteraf komen ze 2 meter hoog van opzij met 4-5 meter. We hebben de koers verlegd en eigenlijk gaat het heel goed, het is alleen fysiek doodvermoeiend. Elke 15 seconden duwt zo'n golf de boot uit balans, die richt zich weer op, zakt dan naar de andere kant en krijgt van achteren nog een zetje toe. We varen nu met een uitgeboomde genua pal west, vanavond zitten we ter hoogte van Kokos Keeling, daar moeten we wel omheen natuurlijk. Het zeilen gaat prima, de watermaker is ontploft en Roderick dus ook. Heel vervelend, maar geen nood, we hebben nog 100 flessen mineraal water aan boord, voor als zoiets zou gebeuren, maar leuk is het niet natuurlijk. Het zeilen an sich blijft heerlijk, dat gaat gesmeerd vanaf dat we op de oceaan zitten. We raken steeds verder buiten bereik van de radiozenders, dus het kan zo maar gebeuren, dat jullie een poosje geen berichten ontvangen. We hebben weer een etmaal van 118 Nmijl achter de rug. Onze positie om 12.00 LT is 11 35.39S 097 34.88E
Heel veel liefs van ons, Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
we zitten nu in het echt hoge golvenveld, van achteraf komen ze 2 meter hoog van opzij met 4-5 meter. We hebben de koers verlegd en eigenlijk gaat het heel goed, het is alleen fysiek doodvermoeiend. Elke 15 seconden duwt zo'n golf de boot uit balans, die richt zich weer op, zakt dan naar de andere kant en krijgt van achteren nog een zetje toe. We varen nu met een uitgeboomde genua pal west, vanavond zitten we ter hoogte van Kokos Keeling, daar moeten we wel omheen natuurlijk. Het zeilen gaat prima, de watermaker is ontploft en Roderick dus ook. Heel vervelend, maar geen nood, we hebben nog 100 flessen mineraal water aan boord, voor als zoiets zou gebeuren, maar leuk is het niet natuurlijk. Het zeilen an sich blijft heerlijk, dat gaat gesmeerd vanaf dat we op de oceaan zitten. We raken steeds verder buiten bereik van de radiozenders, dus het kan zo maar gebeuren, dat jullie een poosje geen berichten ontvangen. We hebben weer een etmaal van 118 Nmijl achter de rug. Onze positie om 12.00 LT is 11 35.39S 097 34.88E
Heel veel liefs van ons, Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zaterdag 27 juni 2015
op weg naar Rodrigues dag 12
Zaterdag, 27 juni 2015, Mijn enige echte oudste en jongste broer/jongste zwager is jarig vandaag. Welgefeliciteerd vanaf de Indische Oceaan, om 17.00 uur LT positie 10 12.94S 098 27.02E .We zeilen hier nog steeds, de motor is nog niet aangeweest, het tempo is prima, het weer lekker, nog steeds 30 graden met een windje van zee. 's nachts dragen we nu een lange broek en een dunne trui, dan is het 26 graden, niet meteen beginnen te lachen.. Wij houden buiten de wacht in het stikdonker, we hebben maar 3 uur slaap per keer, dus daar wordt je als je daar stil zit te turen een beetje rillerig van. Inmiddels is het veld met de hoge golven hier gearriveer, golven van ongeveer 4 meter, maar komend van een andere richting als de windgolven, maar tot nu toe valt het alleszins mee. En nogmaals het is geen vakantietripje, we werken ons rot, geen tijd om lui te worden. Het schip beweegt alle kanten op, krijgt af en toe een zwieper van de golven, continue moet je proberen je staande te houden en dan ook nog je ding te doen. Een klein voorbeeld, nu net is R aan het koffiezetten, de zee was wat kalmer, geeft een grote golf het schip een enorme zwieper, het hete water gutst over de rand van het filter en het enige logische wat hij kan doen, is de filter van zich afgooien. Heeft ie dus gedaan, nu is hij de hele keuken vrij van koffieprut aan het maken. Straks nieuwe ronde nieuwe winnaars en hopenlijk een nieuw kopje koffie.
Nog een voorbeeld: vannacht heb ik wacht, het is pikdonker, R is in bed, ik ben buiten, uiteraard aangelijnd aan een veiligheidslijn. Er wordt misschien regen verwacht, ik voel wat spetters, kijk naar de sterrenhemel, Ja, daar zit een wolkje, goed in de gaten houden, want daar kan zomaar een puist wind uit komen. Ik voel nog meer druppels, dus alle kussens vast naar binnen, want als het komt, gebeurt alles tegelijk. Nog even de raampjes binnen checken en dan ga ik weer naar buiten, toevallig heb ik nog mijn hoofdlampje aan. Hee wat reflecteert het licht toch soms gek, er is een golf dwars tegen de boot geslagen en overal licht spatwater, het lijkt wel bruin, en daar lijkt het wel wit. Beter kijken,ook nog rood, lijkt wel bloed! Gatsie! Verrek niet alleen op de bank, maar de hele kuipvloer zit onder! Kortom er zit een grote gent, vogel maat gans, op het hoekje van de bimini de hele boel vol te flatsen. Hee, wegwezen jij! Ik pak een oude sok en mep voorzichtig zijn kant uit om hem te verjagen, maar hij probeert me allesbehalve voorzichtig in mijn hand te bijten met zijn grote haksnavel. Dan duw ik hem van onderaf wel van de bimini af. Hij begint te gillen en te krijsen en meteen weer met zijn snavel te hakken, dat moeten we niet hebben want de bimini is van canvas. Roderick help! Hij wil niet weg, is behoorlijk agressief en straks vliegt hij per ongeluk naar binnen, dan is het helemaal feest!Roderick verschijnt in zijn nakie, maar de vogel schrikt daar niet van, probeert hem ook met zachte hand te verwijderen, maar krijgt ook een scheldkannonade naar zijn hoofd. Dit vergt straffe maatregelen. we hebben een handveger, gemaakt van twijgen, een soort roe, R, probeert hem weg te jagen, niks, dan begint hij te porren niks, dan begint hij echt te duwen en uiteindelijk gaat hij op de vleugels. Ja hij is moe, ik weet het, maar alles zit onder de schijt, dan moet hij maar op het voordek gaan zitten. R. naar bed, ik de kuipbank schoongemaakt en zo verder door de nacht. Vanmorgen kijk ik hoe de bimini er uit ziet, niet te geloven, als of er een olifant op gescheten heeft! Een meter in het rond en omdat hij op de hoge kant zat en wij schuin liggen zijn er hele schijtrivieren over het hele dak gevormd. Als hij vanavond langskomt, draai ik hem meteen z'n nek om. Dus vandaag als ochtend excercitie de hele bimini losgehaald, terwijl we dwars over de hoge golven gaan, met emmers zeewater in de weer, borstels, enz. wat een werk, en die regendruppels die ik voelde moeten ook al van de gent geweest zijn. Dan op het dansend schip de bimini weer helemaal om het hekwerk rijgen zonder over boord te vallen, uren zijn we er mee bezig geweest. Zomaar een romantisch dagje op de oceaan, verder gaat het nog steeds prima. Weer een etmaal van 118 Nm, de positie staat bovenin. Groetjes van Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nog een voorbeeld: vannacht heb ik wacht, het is pikdonker, R is in bed, ik ben buiten, uiteraard aangelijnd aan een veiligheidslijn. Er wordt misschien regen verwacht, ik voel wat spetters, kijk naar de sterrenhemel, Ja, daar zit een wolkje, goed in de gaten houden, want daar kan zomaar een puist wind uit komen. Ik voel nog meer druppels, dus alle kussens vast naar binnen, want als het komt, gebeurt alles tegelijk. Nog even de raampjes binnen checken en dan ga ik weer naar buiten, toevallig heb ik nog mijn hoofdlampje aan. Hee wat reflecteert het licht toch soms gek, er is een golf dwars tegen de boot geslagen en overal licht spatwater, het lijkt wel bruin, en daar lijkt het wel wit. Beter kijken,ook nog rood, lijkt wel bloed! Gatsie! Verrek niet alleen op de bank, maar de hele kuipvloer zit onder! Kortom er zit een grote gent, vogel maat gans, op het hoekje van de bimini de hele boel vol te flatsen. Hee, wegwezen jij! Ik pak een oude sok en mep voorzichtig zijn kant uit om hem te verjagen, maar hij probeert me allesbehalve voorzichtig in mijn hand te bijten met zijn grote haksnavel. Dan duw ik hem van onderaf wel van de bimini af. Hij begint te gillen en te krijsen en meteen weer met zijn snavel te hakken, dat moeten we niet hebben want de bimini is van canvas. Roderick help! Hij wil niet weg, is behoorlijk agressief en straks vliegt hij per ongeluk naar binnen, dan is het helemaal feest!Roderick verschijnt in zijn nakie, maar de vogel schrikt daar niet van, probeert hem ook met zachte hand te verwijderen, maar krijgt ook een scheldkannonade naar zijn hoofd. Dit vergt straffe maatregelen. we hebben een handveger, gemaakt van twijgen, een soort roe, R, probeert hem weg te jagen, niks, dan begint hij te porren niks, dan begint hij echt te duwen en uiteindelijk gaat hij op de vleugels. Ja hij is moe, ik weet het, maar alles zit onder de schijt, dan moet hij maar op het voordek gaan zitten. R. naar bed, ik de kuipbank schoongemaakt en zo verder door de nacht. Vanmorgen kijk ik hoe de bimini er uit ziet, niet te geloven, als of er een olifant op gescheten heeft! Een meter in het rond en omdat hij op de hoge kant zat en wij schuin liggen zijn er hele schijtrivieren over het hele dak gevormd. Als hij vanavond langskomt, draai ik hem meteen z'n nek om. Dus vandaag als ochtend excercitie de hele bimini losgehaald, terwijl we dwars over de hoge golven gaan, met emmers zeewater in de weer, borstels, enz. wat een werk, en die regendruppels die ik voelde moeten ook al van de gent geweest zijn. Dan op het dansend schip de bimini weer helemaal om het hekwerk rijgen zonder over boord te vallen, uren zijn we er mee bezig geweest. Zomaar een romantisch dagje op de oceaan, verder gaat het nog steeds prima. Weer een etmaal van 118 Nm, de positie staat bovenin. Groetjes van Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 26 juni 2015
op weg naar Rodrigues dag 11
Tja, het gaat nog steeds prima, weer een etmaal van 123 Nm op zeil. Vandaag zelfs 4 maal een schip gezien! We eten, slapen en zeilen in een vrij ritme, dag in dag uit. De golven zijn wat hoger geworden, de wind zal waarschijnlijk wat gaan afnemen. We zien wel. Onze positie om 18.00 uur boordtijd= UTC +7 is: 08 24.99S 099 28.20E. Oh ja en Dennis heeft zich weer opgeworpen als onze weerman op afstand, daar zijn we erg blij mee. Liefs R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 25 juni 2015
op weg naar Rodrigues dag 10
donderdag, 25 juni 2015, dag 10.
We gaan nog steeds super, maken lekker voortgang, we hebben het laatste etmaal zelfs 142 Nm gemaakt, alleen op zeil. Nog steeds heel helder weer, prachtig water en we komen 1 schip per dag tegen, hoewel vandaag nog geen. Ik slaap nog steeds als een marmot, een ongekende luxe. Ook voor Roderick verrassend, die heeft mij de laatste jaren niet slapend in bed gezien, maar altijd als hij wakker werd lag ik te lezen. Uren en uren! En nu ben ik al de hele week met hetzelfde boek bezig, Noord van de Noordzee van Eerde Beulakker, verhalen over zeilreizen naar Spitsbergen en de Noordkaap. Leuk om te lezen, maar voor ons niet aantrekkelijk om te doen. Wij zitten nog steeds in hemdje in de schaduw van de bimini, warm windje, net een kom overheerlijke bonenreut gegeten en nu maar kijken wat de nacht ons zal brengen, eerst nog even genieten van de laatste uurtjes daglicht. Dat blijf ik missen, die lange zomeravonden, net als dat ik er maar niet aan kan wennen dat hier op het Zuidelijk Halfrond de zon opkomt in het Oosten en dan via het Noorden naar het Westen gaat. Verder zitten we erg te genieten, dat mag van ons zo doorgaan. Groetjes van Roderick en Yvonne
O ja, onze positie om 16.00 boordtijd (08.00 UTC) 07 03.71S 101 19.68E.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
We gaan nog steeds super, maken lekker voortgang, we hebben het laatste etmaal zelfs 142 Nm gemaakt, alleen op zeil. Nog steeds heel helder weer, prachtig water en we komen 1 schip per dag tegen, hoewel vandaag nog geen. Ik slaap nog steeds als een marmot, een ongekende luxe. Ook voor Roderick verrassend, die heeft mij de laatste jaren niet slapend in bed gezien, maar altijd als hij wakker werd lag ik te lezen. Uren en uren! En nu ben ik al de hele week met hetzelfde boek bezig, Noord van de Noordzee van Eerde Beulakker, verhalen over zeilreizen naar Spitsbergen en de Noordkaap. Leuk om te lezen, maar voor ons niet aantrekkelijk om te doen. Wij zitten nog steeds in hemdje in de schaduw van de bimini, warm windje, net een kom overheerlijke bonenreut gegeten en nu maar kijken wat de nacht ons zal brengen, eerst nog even genieten van de laatste uurtjes daglicht. Dat blijf ik missen, die lange zomeravonden, net als dat ik er maar niet aan kan wennen dat hier op het Zuidelijk Halfrond de zon opkomt in het Oosten en dan via het Noorden naar het Westen gaat. Verder zitten we erg te genieten, dat mag van ons zo doorgaan. Groetjes van Roderick en Yvonne
O ja, onze positie om 16.00 boordtijd (08.00 UTC) 07 03.71S 101 19.68E.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 24 juni 2015
pijltjes lezen
Hoi Den, je berichtje ontvangen. Met wat we zelf ook kunnen ophalen, krijgen we zo een aardig beeld. We hebben een goede keus gemaakt door onze koers westelijk te houden, dat proberen we zo lang mogelijk vol te houden.
Nog even over de richtingen, ik denk dat de wind niet NW is zoals je schrijft, maar ZO. Wind wordt genoemd naar de richting waarvandaan hij komt. van vlaggetje naar de punt. Stromingen, storingen en al het andere worden vermeld in de richting waarheen ze gaan. Vorige keer heb je namelijk in het begin ook deze truc toegepast, dus nu dachten we NW??? Bij deze, het praat wat makkelijker, als we het op dezelfde manier doen. Veerder heel duidelijk en precies wat we wilden weten. Kijk maar wanneer je af en toe kunt updaten. Hoeft zeker niet dagelijks, omdat het om de grote systemen gaat. Dank je wel, liefs van ons. Op dit moment gaat het echt super, het is toch ongelooflijk, dat je in de kuip zittend een bakje bami eet, terwijl je over golven als duinen heen gaat. We zitten wel goed aangelijnd, af en toe krijg je zo'n opdonder. Continue alert op niet over boord vallen en het schip heel houden. So far so good. XXX
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nog even over de richtingen, ik denk dat de wind niet NW is zoals je schrijft, maar ZO. Wind wordt genoemd naar de richting waarvandaan hij komt. van vlaggetje naar de punt. Stromingen, storingen en al het andere worden vermeld in de richting waarheen ze gaan. Vorige keer heb je namelijk in het begin ook deze truc toegepast, dus nu dachten we NW??? Bij deze, het praat wat makkelijker, als we het op dezelfde manier doen. Veerder heel duidelijk en precies wat we wilden weten. Kijk maar wanneer je af en toe kunt updaten. Hoeft zeker niet dagelijks, omdat het om de grote systemen gaat. Dank je wel, liefs van ons. Op dit moment gaat het echt super, het is toch ongelooflijk, dat je in de kuip zittend een bakje bami eet, terwijl je over golven als duinen heen gaat. We zitten wel goed aangelijnd, af en toe krijg je zo'n opdonder. Continue alert op niet over boord vallen en het schip heel houden. So far so good. XXX
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dag 9
Woensdag, 24 juni 2015, op weg naar Rodrigues, dag 9.
We zeilen op de Indische Oceaan!
Vanaf het eiland dinsdag is het nog een laatste stukje Sunda Strait, die behoort tot de Javazee en die loopt weer over in de Indische Ocaan. De golven zijn wat ruw en steil maar het gaat prima, we hotsebotsen wel. Maar vanaf vandaag kun je hoedanook niet meer met losse handen door het schip lopen. Dit is echt het betere Rockwerk. We verwachten over 2 dagen in een veld met hele hoge golven te geraken, dat komt vanaf de oceaan deze kant op. Om dit zo goed mogelijk te ontlopen, je weet natuurlijk nooit of dat ook gaat lukken, gaan we nu voornamelijk in westelijke richting. West is 270 graden en wij varen zo'n 260 graden. We varen in een behoorlijk tempo, de golven zijn tussen de 2 en 2,5 meter hoog, maar tot nu toe is het goed te doen. Wel worden we af en toe flink gebeukt en je moet je voortdurend schrap zetten, anders val je van de bank, koken is weer hoger acrobatische kunst. Vannacht viel de wind een beetje weg, maar de golven blijven dan, dan wordt je pas echt heen en weer geschommeld, van de ene boord naar de andere. Later kwam de wind weer terug en het gaat hartstikke prima. Het is gek voor te stellen, maar in die hevig bewegende oceaan, met golven als duinen, zitten wij heel rustig in de kuip lekker om ons heen te kijken. Er is bijna geen scheepvaart en dat is al zo'n een luxe, de laatste weken was het steeds zo'n chaos op het water. Nu zijn we heel secuur aan het zeilen, zorgen ook dat we niet te hard gaan, want dan is het schip minder onder controle, dus beetje zeil erbij, beetje minder, beetje strakker, beetje losser. Van ons mag het zo 30 dagen doorgaan. Het is nu 16.00 uur boordtijd en we hebben al 135 Nm op de Oceaan afgelegd.Onze positie is: 06 21.37S 103 29.35E Vanochtend heeft R, de sleepgenerator weer gemonteerd,de Aquagen, een dynamo met 30 m lange lijn waaraan een metergrote propellor, deze hangt achter het schip in het water, gaat rondtollen en de amperes hollen vanzelf naar binnen. Hebben we ook hard nodig omdat de nachten zo lang zijn, 12 uur donker, dan werken de zonnepanelen dus ook niet en een deel van de wind, waar de windgenerator gebruik van maakt, wordt door onze snelheid teniet gedaan. Maar zo met deze combinatie komen we een heel eind. We hebben net buiten in de kuip een kom bami met reut zitten eten, het zonnetje schijnt, de oceaan is prachtig en wij zijn Happy. Liefs van ons. R&Y.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
We zeilen op de Indische Oceaan!
Vanaf het eiland dinsdag is het nog een laatste stukje Sunda Strait, die behoort tot de Javazee en die loopt weer over in de Indische Ocaan. De golven zijn wat ruw en steil maar het gaat prima, we hotsebotsen wel. Maar vanaf vandaag kun je hoedanook niet meer met losse handen door het schip lopen. Dit is echt het betere Rockwerk. We verwachten over 2 dagen in een veld met hele hoge golven te geraken, dat komt vanaf de oceaan deze kant op. Om dit zo goed mogelijk te ontlopen, je weet natuurlijk nooit of dat ook gaat lukken, gaan we nu voornamelijk in westelijke richting. West is 270 graden en wij varen zo'n 260 graden. We varen in een behoorlijk tempo, de golven zijn tussen de 2 en 2,5 meter hoog, maar tot nu toe is het goed te doen. Wel worden we af en toe flink gebeukt en je moet je voortdurend schrap zetten, anders val je van de bank, koken is weer hoger acrobatische kunst. Vannacht viel de wind een beetje weg, maar de golven blijven dan, dan wordt je pas echt heen en weer geschommeld, van de ene boord naar de andere. Later kwam de wind weer terug en het gaat hartstikke prima. Het is gek voor te stellen, maar in die hevig bewegende oceaan, met golven als duinen, zitten wij heel rustig in de kuip lekker om ons heen te kijken. Er is bijna geen scheepvaart en dat is al zo'n een luxe, de laatste weken was het steeds zo'n chaos op het water. Nu zijn we heel secuur aan het zeilen, zorgen ook dat we niet te hard gaan, want dan is het schip minder onder controle, dus beetje zeil erbij, beetje minder, beetje strakker, beetje losser. Van ons mag het zo 30 dagen doorgaan. Het is nu 16.00 uur boordtijd en we hebben al 135 Nm op de Oceaan afgelegd.Onze positie is: 06 21.37S 103 29.35E Vanochtend heeft R, de sleepgenerator weer gemonteerd,de Aquagen, een dynamo met 30 m lange lijn waaraan een metergrote propellor, deze hangt achter het schip in het water, gaat rondtollen en de amperes hollen vanzelf naar binnen. Hebben we ook hard nodig omdat de nachten zo lang zijn, 12 uur donker, dan werken de zonnepanelen dus ook niet en een deel van de wind, waar de windgenerator gebruik van maakt, wordt door onze snelheid teniet gedaan. Maar zo met deze combinatie komen we een heel eind. We hebben net buiten in de kuip een kom bami met reut zitten eten, het zonnetje schijnt, de oceaan is prachtig en wij zijn Happy. Liefs van ons. R&Y.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
dinsdag 23 juni 2015
onderweg naar Rodrigues dag 8
Dinsdag 23 juni 2015, dag 8
Vanaf 20.30 uur gisteravond konden we de koers zuidelijker verleggen en zelfs de hele route op track zeilend vervolgen. Een superzeilnacht.De golven die de hele dag razend te keer gingen, zijn tot rust gekomen, het gaat soepel en supersnel. Roderick zijn duim doet wel erg zeer, maar zo te zien is hij er goed afgekomen. Dit was een passage waar we erg tegenop zagen, maar we zijn zo goed weggekomen tussen de olie- en gasplatforms, We konden om beurten nog wat uurtjes slapen en vanochtend werd ik verrast met een lekkere kop verse koffie met een plak dadelcake een een prachtige zonsopgang. Heerlijk toch.Roderick had in het logboek genoteerd: Mijn marmot wordt wakker. Dit is zo een unicum na jaren slapeloosheid. We kunnen ook de hele dag verder blijven zeilen, niet helemaal in de juiste richting, maar zeker de goede kant op. Om 12.00 uur willen we achter een eilandje een ankerplaats zoeken om de dieseljerrycans in de tank te legen, daar moet je echt wel stil voor liggen, in de tussentijd kook ik wat en regel andere dingen, We varen achter het eiland, volgens de kaart moeten we om een heel groot droogvallend rif heen, nou dat was nog veel groter dan verwacht, je ziet het rif niet, maar je ziet wel de golven erop stukslaan, maar waar het 10 m. diep zou zijn, was het nog steeds 46 meter, daar kun je niet ankeren, en hoe dichter bij de kant hoe dieper het weer werd. We zijn zigzag van eiland naar eiland gevaren, maar er was echt geen betrouwbaar plekje voor ons. Dan maar een baai verderop daarvoor moeten we een baai doorvaren vol zeeschepen voor anker, ferries, schepen die wegvaren en schepen die binnenlopen. EEn gekkenhuis, je moet van hot naar her uitwijken, gaan we netjes van te voren op zij, wil de grote jongen juist een bocht linksom maken... en zo. We zijn 3 uur lang op zoek geweest naar een plekje, We zijn naar buiten gevaren om kaap Tanjung Tua heen om daar in de baai ons geluk te beproeven. Een beeldschone baai, echt zo'n plaatje, maar we waren daar duidelijk niet gewenst, op deze manier hebben we dat nog niet zo meegemaakt. We hebben snel onze dingen gedaan en zijn lekker weer vertrokken, al grappend onder elkaar, of we die mannen niet op het eten hadden moeten uitnodigen? Dit is echt minder ontwikkeld gebied, de moslims hebben Ramadan, daar worden ze vaak wat chagrijnig van, Dus wij met z'n twee, misschien wil hij ook wel een hapje curryschotel? Ja natuurlijk met varkensvlees, bietje erbij? Opgeiend door een halfnaakte blonde? Toch maar niet gedaan, lekker zelf opgegeten. We zijn nu de SundaStrait grotendeels door, we zitten nu onder Sumatra en Java, dus nu echt onderweg naar Rodrigues. Er staan weer 103 mijltjes op de teller, niet gek alleen op zeil. Onze positie is op dinsdag 16.30 uur: 05 55.58S 105 33.88E van neet Dennis hebben we gehoord, dat als ik het zo noteer, je de positie zo kunt kopieren en plakken in Google. Dus bij deze aan verzoek voldaan. Doeg allemaal, er moet gezeild worden. Roderick en Yvonne
Worden we net door een passerende sleepboot opgeroepen, SL Wiggins Island, hij komt net van de oceaan en is op weg naar Australie, de Nederlandse kapitein wenst ons goede reis. Wat leuk he. Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Vanaf 20.30 uur gisteravond konden we de koers zuidelijker verleggen en zelfs de hele route op track zeilend vervolgen. Een superzeilnacht.De golven die de hele dag razend te keer gingen, zijn tot rust gekomen, het gaat soepel en supersnel. Roderick zijn duim doet wel erg zeer, maar zo te zien is hij er goed afgekomen. Dit was een passage waar we erg tegenop zagen, maar we zijn zo goed weggekomen tussen de olie- en gasplatforms, We konden om beurten nog wat uurtjes slapen en vanochtend werd ik verrast met een lekkere kop verse koffie met een plak dadelcake een een prachtige zonsopgang. Heerlijk toch.Roderick had in het logboek genoteerd: Mijn marmot wordt wakker. Dit is zo een unicum na jaren slapeloosheid. We kunnen ook de hele dag verder blijven zeilen, niet helemaal in de juiste richting, maar zeker de goede kant op. Om 12.00 uur willen we achter een eilandje een ankerplaats zoeken om de dieseljerrycans in de tank te legen, daar moet je echt wel stil voor liggen, in de tussentijd kook ik wat en regel andere dingen, We varen achter het eiland, volgens de kaart moeten we om een heel groot droogvallend rif heen, nou dat was nog veel groter dan verwacht, je ziet het rif niet, maar je ziet wel de golven erop stukslaan, maar waar het 10 m. diep zou zijn, was het nog steeds 46 meter, daar kun je niet ankeren, en hoe dichter bij de kant hoe dieper het weer werd. We zijn zigzag van eiland naar eiland gevaren, maar er was echt geen betrouwbaar plekje voor ons. Dan maar een baai verderop daarvoor moeten we een baai doorvaren vol zeeschepen voor anker, ferries, schepen die wegvaren en schepen die binnenlopen. EEn gekkenhuis, je moet van hot naar her uitwijken, gaan we netjes van te voren op zij, wil de grote jongen juist een bocht linksom maken... en zo. We zijn 3 uur lang op zoek geweest naar een plekje, We zijn naar buiten gevaren om kaap Tanjung Tua heen om daar in de baai ons geluk te beproeven. Een beeldschone baai, echt zo'n plaatje, maar we waren daar duidelijk niet gewenst, op deze manier hebben we dat nog niet zo meegemaakt. We hebben snel onze dingen gedaan en zijn lekker weer vertrokken, al grappend onder elkaar, of we die mannen niet op het eten hadden moeten uitnodigen? Dit is echt minder ontwikkeld gebied, de moslims hebben Ramadan, daar worden ze vaak wat chagrijnig van, Dus wij met z'n twee, misschien wil hij ook wel een hapje curryschotel? Ja natuurlijk met varkensvlees, bietje erbij? Opgeiend door een halfnaakte blonde? Toch maar niet gedaan, lekker zelf opgegeten. We zijn nu de SundaStrait grotendeels door, we zitten nu onder Sumatra en Java, dus nu echt onderweg naar Rodrigues. Er staan weer 103 mijltjes op de teller, niet gek alleen op zeil. Onze positie is op dinsdag 16.30 uur: 05 55.58S 105 33.88E van neet Dennis hebben we gehoord, dat als ik het zo noteer, je de positie zo kunt kopieren en plakken in Google. Dus bij deze aan verzoek voldaan. Doeg allemaal, er moet gezeild worden. Roderick en Yvonne
Worden we net door een passerende sleepboot opgeroepen, SL Wiggins Island, hij komt net van de oceaan en is op weg naar Australie, de Nederlandse kapitein wenst ons goede reis. Wat leuk he. Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
maandag 22 juni 2015
op weg naar Rodrigues dag 6 en 7
Vervolg zondag 21njuni 2015
oversteken naar de overkant is makkelijk gezegd, we hadden ons vertrek al uitgesteld vanwege de tegenstroom, maar we willen het eerste stuk nog bij daglicht varen. We varen 8 knopen door het water, maar komen er maximaal 2 vooruit, soms nog minder. Zo wordt de tocht eindeloos. Het verschil tussen de kompaskoers en de grondkoers bedraagt soms 25 graden, je stuurt af op de ene geul en vaart uiteindelijk in degene erboven. We varen hier nu echt in de binnenlanden, er is geen schipper die Engels verstaat. Er zijn ook een paar verrssende regels in deze zeestraat, de boeien liggen non Iala A, daar is nog mee te leven, maar dat ze dan ineens allemaal aan de linkerkant van het vaarwater varen, hadden we dus niet kunnen vermoeden. We hebben het zoals gebruikelijk weer moeilijk met de sleepcombinatties en zij ook met ons, volgens mij heeft niemand ooit een zeilboot gezien.Ze weten niet wat ze er mee aan moeten. We worden telkens fel in de schijnwerpers gezet, dat is heel beangstigend, maar vannacht overhoorde ik een gesprekje op de VHF over die kapal layar, dat zijn wij dus en prompt werden we weer in het zonnetje gezet. Vanaf 22.00 uur zeilen we dat de stukken er af vliegen. Dus nu gaan we weer te snel, waarschijnlijk maken we morgen weer een ankerstop voordat we de Sundastrait ingaan.
Maandag, 2 juni 2015
We hebben de hele dag doorgesjeesd op zeil, Wel wederom een probleem met een sleep, op een lege zee komene we elkaar tegen, in principe passeren we elkaar op een Nm afstand. Blijft al die tijd zo, net als we naast elkaar liggen maakt de sleep een cirkelbeweging van 90 graden en duwt een plotselinge windshift ons schip 25 graden naar hem toe. Het probleem is dan accuut geworden, Verder heeft Roderick zijn duim tussen de motor gehouden, daar werd hij ook niet blij van. Nu razen we zo de nacht in. HIer laat ik het bij, ik ga niet meer precies afstanden doorgeven om 12,00 uur, het moet allemaal wat kortet. Vanaf veetrek zondag tot nu om 18.00 uur hebben we weer 122 Nm afgelegd, onze positie is nu 04.30.01 S 106.07.03 E. Veel liefs van ons.R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
oversteken naar de overkant is makkelijk gezegd, we hadden ons vertrek al uitgesteld vanwege de tegenstroom, maar we willen het eerste stuk nog bij daglicht varen. We varen 8 knopen door het water, maar komen er maximaal 2 vooruit, soms nog minder. Zo wordt de tocht eindeloos. Het verschil tussen de kompaskoers en de grondkoers bedraagt soms 25 graden, je stuurt af op de ene geul en vaart uiteindelijk in degene erboven. We varen hier nu echt in de binnenlanden, er is geen schipper die Engels verstaat. Er zijn ook een paar verrssende regels in deze zeestraat, de boeien liggen non Iala A, daar is nog mee te leven, maar dat ze dan ineens allemaal aan de linkerkant van het vaarwater varen, hadden we dus niet kunnen vermoeden. We hebben het zoals gebruikelijk weer moeilijk met de sleepcombinatties en zij ook met ons, volgens mij heeft niemand ooit een zeilboot gezien.Ze weten niet wat ze er mee aan moeten. We worden telkens fel in de schijnwerpers gezet, dat is heel beangstigend, maar vannacht overhoorde ik een gesprekje op de VHF over die kapal layar, dat zijn wij dus en prompt werden we weer in het zonnetje gezet. Vanaf 22.00 uur zeilen we dat de stukken er af vliegen. Dus nu gaan we weer te snel, waarschijnlijk maken we morgen weer een ankerstop voordat we de Sundastrait ingaan.
Maandag, 2 juni 2015
We hebben de hele dag doorgesjeesd op zeil, Wel wederom een probleem met een sleep, op een lege zee komene we elkaar tegen, in principe passeren we elkaar op een Nm afstand. Blijft al die tijd zo, net als we naast elkaar liggen maakt de sleep een cirkelbeweging van 90 graden en duwt een plotselinge windshift ons schip 25 graden naar hem toe. Het probleem is dan accuut geworden, Verder heeft Roderick zijn duim tussen de motor gehouden, daar werd hij ook niet blij van. Nu razen we zo de nacht in. HIer laat ik het bij, ik ga niet meer precies afstanden doorgeven om 12,00 uur, het moet allemaal wat kortet. Vanaf veetrek zondag tot nu om 18.00 uur hebben we weer 122 Nm afgelegd, onze positie is nu 04.30.01 S 106.07.03 E. Veel liefs van ons.R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 21 juni 2015
op weg naar Rodrigues dag 5 en 6
Het is een beetje verwarrend met de dagen omdat we dagen en nachten doorgaan en ergens er tussen in de blog proberen te versturen.
In de nacht van vrijdag op zaterdag hadden we dus problemen en die vis. We vallen uitgeput ons bed in, we liggen daar geankerd in heel onstuimig water, we hebben uiteraard de ankerwacht gezet. Roderick ligt al in bed, ik blijf een beetje dommelen in de kajuit en kijk af en toe wat rond ter controle. Is er wat te zien dan? Nee helemaal niks, het is pikdonker, we liggen ver van de kant, we zien geen lichtjes, geen boten, geen dorpje of zo, dus je kunt alleen op de instrumenten afgaan. Voor mijn gevoel beweegt de boot verkeerd, maar de ankerwacht geeft geen krimp, dus dat zal de stress van de avond wel zijn. Half uur later, ik vertrouw het toch niet, start het grote systeem op, bekijk de coordinaten, kan mijn ogen niet geloven, ga eens aan het rekenen, Ja hoor, het anker krabt, we zijn zeker 400 meter verplaatst. Onze goeie Rocna laat ons nooit in de steek, dat is een groot stevig anker en de ankerwacht dan? Ja die had allang te keer moeten gaan. Gelukkig zijn we door de stroming niet naar de kant verplaatst, die droogvalt bij eb, maar gewoon in de lengterichting. Roderick wakker worden, we driften en zo staan we om 5 uur in de nacht in het pikdonker het anker weer op te halen en moeten we nogmaals de hele ankermanoeuvre oveWrdoen. Soms zit het mee, soms zit het tegen.
We slapen nog wat, we willen vanmiddag pas om 16.00 uur vertrekken ivm stroming, we kunnen dus rustig even bijkomen. Roderick haalt het weer op via de radio en als we dat goed bekijken, blijkt dat we over 2-3 dagen regelrecht de storm in varen, dan kunnen we beter nog een dagje blijven liggen.
's avonds zitten we buiten in de kuip, lichtslang erboven, een boekje te lezen, grappig toch zo je eigen huiskamer midden op zee. Ineens ziet R een gaatje in de bimini, tjee kan er ook nog wel bij. Bij het heel schuin varen en het gehots over de golven heeft het puntje van de giek net over de top van de bimini geschavield. Daar moeten we direct wat aan doen morgen.
Zondag, 21 juni 2015, dag 6
Sinds vannacht liggen we te hotsen in ons bed, het schip gaat te keer als een op hol geslagen schommelwieg. Je kunt nauwelijks staande blijven, dus blijven we nog een uurtje langer in bed, maar zelfs daar moet je je vasthouden. Na het ontbijt ga ik de naaimachine uitgraven en de stukjes reservestof op zoeken, dat ligt niet echt bij de hand voor de oversteek, aan R de eer om de bimini van de buizen van het hekwerk te halen. Die is helemaal ingeregen, hij moet acrobatische toeren uithalen om niet overboord te vallen. Hij moet hoog boven zijn hoofd de spullen losmaken, af en toe op de randen van de boorden staan en dan reiken. Dat kost echt wel wat zweet, daarbij is het al 35 graden. Twee uurtjes later mag hij weer in de herkansing, dan zit er een mooi lapje ter versteviging op. We nemen nog een paar uurtjes rust, eten warm en dan is het tijd voor vertrek, 16.00 uur.Op een dansend en springend voorschip mag hij het anker binnenhalen, maar wel met reddingsvest en safetylijnen. Gelukkig laat het anker zich snel weer binnenhalen en kunnen we op weg. De ankerbaai lag aan de kant van Sumatra, om in de volgende geul terecht te komen moeten we eerst weer een stuk Javazee oversteken ter grote van het IJsselmeer, direct onder het eiland Bangka langs en daarna weer richting Zuid, Zuid oost en Zuidwest. We komen dan namelijk in allemaal olievelden terecht, waar je niet doorheen mag varen. Maar so far so good. Onze positie om 19.00 uur boordtijd is 02.50.54S
105.57.36 E. Lieve groeten van ons.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
In de nacht van vrijdag op zaterdag hadden we dus problemen en die vis. We vallen uitgeput ons bed in, we liggen daar geankerd in heel onstuimig water, we hebben uiteraard de ankerwacht gezet. Roderick ligt al in bed, ik blijf een beetje dommelen in de kajuit en kijk af en toe wat rond ter controle. Is er wat te zien dan? Nee helemaal niks, het is pikdonker, we liggen ver van de kant, we zien geen lichtjes, geen boten, geen dorpje of zo, dus je kunt alleen op de instrumenten afgaan. Voor mijn gevoel beweegt de boot verkeerd, maar de ankerwacht geeft geen krimp, dus dat zal de stress van de avond wel zijn. Half uur later, ik vertrouw het toch niet, start het grote systeem op, bekijk de coordinaten, kan mijn ogen niet geloven, ga eens aan het rekenen, Ja hoor, het anker krabt, we zijn zeker 400 meter verplaatst. Onze goeie Rocna laat ons nooit in de steek, dat is een groot stevig anker en de ankerwacht dan? Ja die had allang te keer moeten gaan. Gelukkig zijn we door de stroming niet naar de kant verplaatst, die droogvalt bij eb, maar gewoon in de lengterichting. Roderick wakker worden, we driften en zo staan we om 5 uur in de nacht in het pikdonker het anker weer op te halen en moeten we nogmaals de hele ankermanoeuvre oveWrdoen. Soms zit het mee, soms zit het tegen.
We slapen nog wat, we willen vanmiddag pas om 16.00 uur vertrekken ivm stroming, we kunnen dus rustig even bijkomen. Roderick haalt het weer op via de radio en als we dat goed bekijken, blijkt dat we over 2-3 dagen regelrecht de storm in varen, dan kunnen we beter nog een dagje blijven liggen.
's avonds zitten we buiten in de kuip, lichtslang erboven, een boekje te lezen, grappig toch zo je eigen huiskamer midden op zee. Ineens ziet R een gaatje in de bimini, tjee kan er ook nog wel bij. Bij het heel schuin varen en het gehots over de golven heeft het puntje van de giek net over de top van de bimini geschavield. Daar moeten we direct wat aan doen morgen.
Zondag, 21 juni 2015, dag 6
Sinds vannacht liggen we te hotsen in ons bed, het schip gaat te keer als een op hol geslagen schommelwieg. Je kunt nauwelijks staande blijven, dus blijven we nog een uurtje langer in bed, maar zelfs daar moet je je vasthouden. Na het ontbijt ga ik de naaimachine uitgraven en de stukjes reservestof op zoeken, dat ligt niet echt bij de hand voor de oversteek, aan R de eer om de bimini van de buizen van het hekwerk te halen. Die is helemaal ingeregen, hij moet acrobatische toeren uithalen om niet overboord te vallen. Hij moet hoog boven zijn hoofd de spullen losmaken, af en toe op de randen van de boorden staan en dan reiken. Dat kost echt wel wat zweet, daarbij is het al 35 graden. Twee uurtjes later mag hij weer in de herkansing, dan zit er een mooi lapje ter versteviging op. We nemen nog een paar uurtjes rust, eten warm en dan is het tijd voor vertrek, 16.00 uur.Op een dansend en springend voorschip mag hij het anker binnenhalen, maar wel met reddingsvest en safetylijnen. Gelukkig laat het anker zich snel weer binnenhalen en kunnen we op weg. De ankerbaai lag aan de kant van Sumatra, om in de volgende geul terecht te komen moeten we eerst weer een stuk Javazee oversteken ter grote van het IJsselmeer, direct onder het eiland Bangka langs en daarna weer richting Zuid, Zuid oost en Zuidwest. We komen dan namelijk in allemaal olievelden terecht, waar je niet doorheen mag varen. Maar so far so good. Onze positie om 19.00 uur boordtijd is 02.50.54S
105.57.36 E. Lieve groeten van ons.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
vrijdag 19 juni 2015
op weg naar Rodrigues dag 5
Zaterdag, 20 juni 2015
Nou na dat Happy Hour werd het een heel ander verhaal. De golven zijn omstuimig, de wind rukt en komt precies van voren, welke kant we ook opvaren, dus de hele nacht moest de motor erbij aan. We hebben het zwaar gehad, het is een hele moeilijke passage, waarom doen we dat dan in de nacht? Van wege de stroming die in de vroege avond omdraait, normaliter nemen de golven ook wat af, dus met veel minder moeite schiet je dubben hard op. Aangezien Indonesia erg groot is, hebben we dus dag en nacht zeilen ook nodig om hier weg te komen. Er is veel verkeer op het water, heel veel sleepboten met enorme slepen, maat voetbalveld, maar wel duinhoog. In Holland zie je zelden een sleep, hier kom je er 20 - 30 per dag tegen, de sleep hangt 200 meter achter de sleepboot en wordt door een piepklein wit lichtje aangegeven. Idioot gewoon. De meesten hebben ook geen AIS, dzt zou het een stuk veiliger maken. Op een heel lastig stuk, dat we via geulen en langs ondieptes moeten, daarbij dwars door het scheepvaartverkeer heen, kwamen 2 van die sleepcombinaties recht op ons af, net op dat moment begaf onze kaartplotter het, dus onze positie was niet meer te zien, de Ais deed het niet en dan komen die giganten op je af en zetten je nog even extra in het zonnetje met hun zoeklichten. Het eerste half uur zie je niks meer. De plotter is weer gefixed, het is verbazingwekkend, wat er allemaal op zo'n schip stuk kan gaan. Midden in de nacht een ankerplaatsje gevonden, waar we ver uit de kust ons anker hebben laten zakken, even bijkomen. Eigenlijk tegen onze principes, maar doorgaan is risicovoller vanwege de tegenstroom en de vermoeidheid Terwijl we heel voorzichtig richting kust gaan, schrikken we op door een raar geluid. Wat nou weer? Het lijkt of er een lijn uit de mast valt. Niks te zien, het geluid gaat door. Jullie zullen het niet geloven, er is een grote volwassen geep (vis) boven op het dak van de buiskap gesprongen, 2,5 meter boven water, er af gedonderd aan de bootkant, hij heeft zich zo hard met zijn staart afgezet dat hij door de kleine opening onder in de buiskap, waar de lijnen door naar achter lopen, gewurmd en ligt nu te spartelen onder de kap. We hebben hem vrij gelaten, als we deze vis onderweg zien, hebben we altijd zo'n lol, om te vluchten zet hij zich heel hard af met z'n staart en springt dan rechtstandig over grote afstand over het water, komt neer, zet direct weer af, net als keilen met een plat steentje, maar dit keer een verticaal wegrennende vis. Meters en meters ver. Hem pakken, koste nog een hoop moeite, de hele buiskap en alle lijnen zitten onder de schubben en het visslijm. Het meurt verschrikkelijk. Maar grappig is het wel.
Het was een beetje chaotisch gisteren, maaar onze positie om 3.30 uur vannacht was 02.50.21 S 105.49.48 E We zijn vandaag maar 46 Nm opgeschoten. We vertrekken vandaag pas om 15.00 uur LT ivm het tij. Groetjes maar weer. Op naar nieuwe avonturen. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Nou na dat Happy Hour werd het een heel ander verhaal. De golven zijn omstuimig, de wind rukt en komt precies van voren, welke kant we ook opvaren, dus de hele nacht moest de motor erbij aan. We hebben het zwaar gehad, het is een hele moeilijke passage, waarom doen we dat dan in de nacht? Van wege de stroming die in de vroege avond omdraait, normaliter nemen de golven ook wat af, dus met veel minder moeite schiet je dubben hard op. Aangezien Indonesia erg groot is, hebben we dus dag en nacht zeilen ook nodig om hier weg te komen. Er is veel verkeer op het water, heel veel sleepboten met enorme slepen, maat voetbalveld, maar wel duinhoog. In Holland zie je zelden een sleep, hier kom je er 20 - 30 per dag tegen, de sleep hangt 200 meter achter de sleepboot en wordt door een piepklein wit lichtje aangegeven. Idioot gewoon. De meesten hebben ook geen AIS, dzt zou het een stuk veiliger maken. Op een heel lastig stuk, dat we via geulen en langs ondieptes moeten, daarbij dwars door het scheepvaartverkeer heen, kwamen 2 van die sleepcombinaties recht op ons af, net op dat moment begaf onze kaartplotter het, dus onze positie was niet meer te zien, de Ais deed het niet en dan komen die giganten op je af en zetten je nog even extra in het zonnetje met hun zoeklichten. Het eerste half uur zie je niks meer. De plotter is weer gefixed, het is verbazingwekkend, wat er allemaal op zo'n schip stuk kan gaan. Midden in de nacht een ankerplaatsje gevonden, waar we ver uit de kust ons anker hebben laten zakken, even bijkomen. Eigenlijk tegen onze principes, maar doorgaan is risicovoller vanwege de tegenstroom en de vermoeidheid Terwijl we heel voorzichtig richting kust gaan, schrikken we op door een raar geluid. Wat nou weer? Het lijkt of er een lijn uit de mast valt. Niks te zien, het geluid gaat door. Jullie zullen het niet geloven, er is een grote volwassen geep (vis) boven op het dak van de buiskap gesprongen, 2,5 meter boven water, er af gedonderd aan de bootkant, hij heeft zich zo hard met zijn staart afgezet dat hij door de kleine opening onder in de buiskap, waar de lijnen door naar achter lopen, gewurmd en ligt nu te spartelen onder de kap. We hebben hem vrij gelaten, als we deze vis onderweg zien, hebben we altijd zo'n lol, om te vluchten zet hij zich heel hard af met z'n staart en springt dan rechtstandig over grote afstand over het water, komt neer, zet direct weer af, net als keilen met een plat steentje, maar dit keer een verticaal wegrennende vis. Meters en meters ver. Hem pakken, koste nog een hoop moeite, de hele buiskap en alle lijnen zitten onder de schubben en het visslijm. Het meurt verschrikkelijk. Maar grappig is het wel.
Het was een beetje chaotisch gisteren, maaar onze positie om 3.30 uur vannacht was 02.50.21 S 105.49.48 E We zijn vandaag maar 46 Nm opgeschoten. We vertrekken vandaag pas om 15.00 uur LT ivm het tij. Groetjes maar weer. Op naar nieuwe avonturen. Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
op weg naar Rodrigues dag 3 en 4
Vervolg donderdag 18 juni 2015 dag 3
Daar zitten we dan in de avondzon, kopje koffie erbij, heel rustig zeilend, we hebben stroom mee, heel relaxed.10 minuten na zonsondergang is het donker en begint de lange nacht van 12 uur. De zee wordt steeds kalmer, de stroom neemt toe, windje precies goed, we vliegen over het water. Een vrachtschip probeert ons al uren in te halen, maar steeds als hij eindelijk langszij is, komt er een extra beetje wind en schieten we er weer vandoor. Grappig. Een sterrenhemel boven ons mmet miljoenen sterren, het was een nachtje superzeilen. Maar moe ben je evengoed, je zit om beurten 3 uur lang te turen in het duister en te proberen te ontrafelen wat de lichtjes zijn die je ziet. Welke kant gaat het schip op, heeft hij voorrang, kunnen we uitwijken, want we zitten midden tussen de eilanden en de rotsen en vissers blijven een crime.
Vrijdga, 19 juni 2015, dag 4
Het gaat de hele nacht lekker door, pas om 6.00 moet de motor erbij aan. Maar dan mogen we ook direct weer aan het werk, we zouden eens lui worden. De Selat Bangka bevindt zich tussen de eilanden Sumatera (Sumatra dus) en Bangka in de Java zee. Zoals iedere zeestraat staat er een enorme stroming, die door de getijdeverschillen nog toeneemt. Dus met opkomend water hebben wij er voordeel van, op dit moment althans, maar bij afgaand water enorm nadeel. Zo ook vandaag, de hele dag staat de motor aan, stroom tegen, wind tegen en golven op de neus. We gaan met 6,8 knopen door het water en komen er amper 2 vooruit. Wordt een lang traject. We moeten exact binnen de route blijven, er zijn hier veel zandbanken, ondieptes, draaikolken, stroomversnellingen en overal eilandjes, die wel of niet onder water met elkaar verbonden zijn. De vaarweg gaat slinger slanger, dus fok uitzetten, inrollen, naar de andere kant, grootzeil minderen, grootzeil weer vol, de hele tijd door. Om 12.00 uur was ons etmaal totaal 116 Nm en voornamelijk onder zeil. dat maakt het totaal 314 Nmijl. Onze positie om deze tijd was 02.05.10 S 105.06.59n.
We besluiten naar de kant te varen om een uurtje te ankeren, we schieten geen fluit op, de motor staat te ronken, de golven, de stroom en de wind zitten zo tegen. Het duurt nog bijna 2 uur voordat we ons anker kunnen laten zakken. Het laatste stuk stikt van de ondieptes, er staan boeien op de kaart, maar niet in het echt, het stroomt als een gek, dus we gaan letterlijk stapvoets. We durven niet te dicht naar de wal, dus eigenlijk liggen we weer zo'n beetje op open zee, maar als het anker eenmaal gezet is valt het alleszins mee. Gelukkig, want Roderick moet de dieseltank aanvullen met de diesel die in zware 25 liter jerrycans op het voordek staat. Gaat gelukkig allemaal prima. Ik ga meteen eten bereiden, nu we even stil liggen, op een hotstende boot is dat geen pretje. Het wordt een verrukkellijk prutje van gebakken ham, ui, champignons en kerrie. Vervolgens ga ik de meloen van 6 kilo slachten, die komt in een aantal dozen hapklare brokken in de koelkast. Klaar voor gebruik, heerlijk tijdens de wacht, eigenlijk altijd heerlijk. Dan nog gauw een thermoskan koffie maken en dan kunnen we weer ankerop. De stroom moet nu gaan meelopen. Nou dit keer hebben we pech, steile hoge golven op de neus, we maken klappen van heb ik jou daar. Evenzo goed hebben we het nog steeds naar onze zin. We zijn graag op zee, net samen Happy Hour gehouden met 1 gedeeld biertje. Voor de hele trip hebben we er 6 bij ons om even slechte gedachten van jullie voor te zijn.
Om 18.00 uur is onze positie 02.13.42 S 105.19.42 E. Vannacht gaan we weer door, we willen zo snel mogelijk door de eilanden heen zijn.
Liefs van Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Daar zitten we dan in de avondzon, kopje koffie erbij, heel rustig zeilend, we hebben stroom mee, heel relaxed.10 minuten na zonsondergang is het donker en begint de lange nacht van 12 uur. De zee wordt steeds kalmer, de stroom neemt toe, windje precies goed, we vliegen over het water. Een vrachtschip probeert ons al uren in te halen, maar steeds als hij eindelijk langszij is, komt er een extra beetje wind en schieten we er weer vandoor. Grappig. Een sterrenhemel boven ons mmet miljoenen sterren, het was een nachtje superzeilen. Maar moe ben je evengoed, je zit om beurten 3 uur lang te turen in het duister en te proberen te ontrafelen wat de lichtjes zijn die je ziet. Welke kant gaat het schip op, heeft hij voorrang, kunnen we uitwijken, want we zitten midden tussen de eilanden en de rotsen en vissers blijven een crime.
Vrijdga, 19 juni 2015, dag 4
Het gaat de hele nacht lekker door, pas om 6.00 moet de motor erbij aan. Maar dan mogen we ook direct weer aan het werk, we zouden eens lui worden. De Selat Bangka bevindt zich tussen de eilanden Sumatera (Sumatra dus) en Bangka in de Java zee. Zoals iedere zeestraat staat er een enorme stroming, die door de getijdeverschillen nog toeneemt. Dus met opkomend water hebben wij er voordeel van, op dit moment althans, maar bij afgaand water enorm nadeel. Zo ook vandaag, de hele dag staat de motor aan, stroom tegen, wind tegen en golven op de neus. We gaan met 6,8 knopen door het water en komen er amper 2 vooruit. Wordt een lang traject. We moeten exact binnen de route blijven, er zijn hier veel zandbanken, ondieptes, draaikolken, stroomversnellingen en overal eilandjes, die wel of niet onder water met elkaar verbonden zijn. De vaarweg gaat slinger slanger, dus fok uitzetten, inrollen, naar de andere kant, grootzeil minderen, grootzeil weer vol, de hele tijd door. Om 12.00 uur was ons etmaal totaal 116 Nm en voornamelijk onder zeil. dat maakt het totaal 314 Nmijl. Onze positie om deze tijd was 02.05.10 S 105.06.59n.
We besluiten naar de kant te varen om een uurtje te ankeren, we schieten geen fluit op, de motor staat te ronken, de golven, de stroom en de wind zitten zo tegen. Het duurt nog bijna 2 uur voordat we ons anker kunnen laten zakken. Het laatste stuk stikt van de ondieptes, er staan boeien op de kaart, maar niet in het echt, het stroomt als een gek, dus we gaan letterlijk stapvoets. We durven niet te dicht naar de wal, dus eigenlijk liggen we weer zo'n beetje op open zee, maar als het anker eenmaal gezet is valt het alleszins mee. Gelukkig, want Roderick moet de dieseltank aanvullen met de diesel die in zware 25 liter jerrycans op het voordek staat. Gaat gelukkig allemaal prima. Ik ga meteen eten bereiden, nu we even stil liggen, op een hotstende boot is dat geen pretje. Het wordt een verrukkellijk prutje van gebakken ham, ui, champignons en kerrie. Vervolgens ga ik de meloen van 6 kilo slachten, die komt in een aantal dozen hapklare brokken in de koelkast. Klaar voor gebruik, heerlijk tijdens de wacht, eigenlijk altijd heerlijk. Dan nog gauw een thermoskan koffie maken en dan kunnen we weer ankerop. De stroom moet nu gaan meelopen. Nou dit keer hebben we pech, steile hoge golven op de neus, we maken klappen van heb ik jou daar. Evenzo goed hebben we het nog steeds naar onze zin. We zijn graag op zee, net samen Happy Hour gehouden met 1 gedeeld biertje. Voor de hele trip hebben we er 6 bij ons om even slechte gedachten van jullie voor te zijn.
Om 18.00 uur is onze positie 02.13.42 S 105.19.42 E. Vannacht gaan we weer door, we willen zo snel mogelijk door de eilanden heen zijn.
Liefs van Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
donderdag 18 juni 2015
naar Rodrigues dag 2 en 3
Dag 2 vervolg
Blog geschreven en om 18.00 uur de radio opgestart, de blog verzonden, gribfiles voor het weer opgehaald, dan is de dag weer voorbij en begint de 12 uur donkere nacht. Er komt wat wind, zeilen gezet, het water is erg onrustig, we hotsen er overheen, altijd weer even wennen om met een flinke vaart over zee te jagen, terwijl het pikdonker is. Mijn wacht gaat in, Roderick installeert zich op de kuipbank, het is buiten heerlijk en binnen heet. Er komen steeds meer vissers op het water, hier zijn het de echt grote schepen, felverlicht, ik zit continue met de kijker te turen, zie zoveel lichten, dat je niet weet wat de voor of achterkant is. Net als we helemaal uitgeweken zijn, draait 1 zich weer om, moeten we weer uit de weg, makkelijk gezegd, want daar zijn 2 andere vissers en aan de andere kant dichtbij een sleepboot met een sleep. Ineens horen we motorgeronk heel dichtbij, we moeten als de sodemieterij uitwijken voor het vissersschip. Snel de motor aan en full speed met klapperende zeilen tegen de wind in weg. Eindelijk zijn we van ze verlost. He he! Nou Roderick je kan eindelijk je ogen dicht doen, dat doet hij dan ook onmiddellijk en hij slaapt als een marmot. Verder een heel idyllische nacht, de sterren komen te voorschijn, de golven nemen af en met een zacht en zoel windje glijden we over het water. En al die tijd draag je alleen maar een hemdje of een Tshirt, dat is zo'n luxe.
Donderdag, 18 juni 2015, dog 3 oversteek Rodrigues.
Vannacht zijn we de evenaar al weer gepasseerd, dus nu moet bij de postitie de S komen te staan van South ipv de N.We kunnen lekker doorzeilen, we moeten alleen oppassen met de vele windshifts, verandering van windrichting, dat we niet te dicht bij de kust uit komen. Onze Autopilot staat momenteel ingesteld op windvaan, dan geef je een bepaalde hoek aan, waarin de wind in het zeil moet komen en de automaat zorgt daarvoor. Die richt de boot naar de wind, alleen als die uit een andere richting gaat blazen, zou de boot de verkeerde kant opgaan varen. Maar bij grote veranderingen gaat het alarm af. Zo blijven de zeilen lange tijd goed staan. Om 12.00 uur hebben we dit 2e etmaal 94,3 Nm afgelegd met 9 motor uren. Totaal afstand is nu 198 Nm, de kop is eraf. Positie 00.33.03S 105.06.20E
We varen nu in de Zuid Chinese Zee met veel Squalls, plotselinge windvlagen, meestal heftig, golven dwars op, veel en heftig. Scherp aan de wind zeilend gaan we Zuidelijk, maar door de stroom worden we sterk naar het Westen verzet, maar het is ondoenlijk om op dit moment tegen de golven in naar het Oosten te varen. We hebben wederom het vaarplan gewijzigd, we gaan nu verder door Selat Bangka, Bangka Strait, en dan van daar uit door de Sunda Strait. Nadeel van Bangka Strait zijn de enorme olievelden en gasputten, waar we langs moeten. Het is wat ruig, maar eigenlijk gaan we lekker, er zit een beetje vaart in. Vervelend is dat Roderick juist vandaag zo'n last van zijn knie heeft en het schip hotst en botst over de golven en ligt tot aan zijn boorden in het water en bij iedere squall moet er direct zeil geminderd worden, daarna weer gezet, en zo 10 keer achtereen. We varen in de aanloop van de Selat Bangka, we moeten ten oosten van een eiland met een paar rotsen komen, maar door de sterke stroom gaat dit niet lukken, intussen nemen de golven wat af, weet je wat, nu de motor erbij aan dan kunnen we proberen naar het Oosten te komen, snel voordat het tij kentert. Motor gestart, klinkt raar, krijgt geen koelwater. Shit uit! Roderick mag aan de slag, de impeller in de koelwaterpomp ligt in stukken, die moet dus vervangen, maar eerst gevonden worden. Hij is niet echt blij, hij heeft echt geen goede dag vandaag, alles doet hem zeer. Intussen zit ik ook niet stil, we liggen dwars op de stroming, de zeilen weggedraaid, een eilandje en rotsen vlak bij, die lusten ons scheepje wel. Dus ik heb de zeilen weer gezet, maar het valt niet mee een zwaar geladen boot tegen stroom met weinig wind in gang te zetten. Ik maak eerst een beetje vaart met de fok bak, laat dan het schip keren, waardoor het zeil naar de goede kant komt en dan hopen, dat de wind hem oppakt, voordat de stroom het doet. Drie ere rondjes later zeil ik langzaam maar zeker van het eiland weg. Roderick heeft ook gezwoegd, die roept Motor starten! Eerst nog geen koelwater, maar na nog wat geknutsel werkt alles weer pico bello. De zee is prachtig van kleur, het is intussen stralend zonnig en helder, de golven zijn gekalmeerd voor zo lang het duurt, dus nu motorzeilen we naar het oosten om in de goede geul uit te komen.Als Adam en Eva, helemaal alleen op een wonderschone zee, helemaal voor ons alleen. Het ziet er naar uit dat we vannacht weer doormoeten. De getijdestroming en de wind zijn voor ons s nachts het gunstigst. Wordt hopelijk weer vervolgd.Positie om 17.30 LT 00.53.15S 104.59.54E.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Blog geschreven en om 18.00 uur de radio opgestart, de blog verzonden, gribfiles voor het weer opgehaald, dan is de dag weer voorbij en begint de 12 uur donkere nacht. Er komt wat wind, zeilen gezet, het water is erg onrustig, we hotsen er overheen, altijd weer even wennen om met een flinke vaart over zee te jagen, terwijl het pikdonker is. Mijn wacht gaat in, Roderick installeert zich op de kuipbank, het is buiten heerlijk en binnen heet. Er komen steeds meer vissers op het water, hier zijn het de echt grote schepen, felverlicht, ik zit continue met de kijker te turen, zie zoveel lichten, dat je niet weet wat de voor of achterkant is. Net als we helemaal uitgeweken zijn, draait 1 zich weer om, moeten we weer uit de weg, makkelijk gezegd, want daar zijn 2 andere vissers en aan de andere kant dichtbij een sleepboot met een sleep. Ineens horen we motorgeronk heel dichtbij, we moeten als de sodemieterij uitwijken voor het vissersschip. Snel de motor aan en full speed met klapperende zeilen tegen de wind in weg. Eindelijk zijn we van ze verlost. He he! Nou Roderick je kan eindelijk je ogen dicht doen, dat doet hij dan ook onmiddellijk en hij slaapt als een marmot. Verder een heel idyllische nacht, de sterren komen te voorschijn, de golven nemen af en met een zacht en zoel windje glijden we over het water. En al die tijd draag je alleen maar een hemdje of een Tshirt, dat is zo'n luxe.
Donderdag, 18 juni 2015, dog 3 oversteek Rodrigues.
Vannacht zijn we de evenaar al weer gepasseerd, dus nu moet bij de postitie de S komen te staan van South ipv de N.We kunnen lekker doorzeilen, we moeten alleen oppassen met de vele windshifts, verandering van windrichting, dat we niet te dicht bij de kust uit komen. Onze Autopilot staat momenteel ingesteld op windvaan, dan geef je een bepaalde hoek aan, waarin de wind in het zeil moet komen en de automaat zorgt daarvoor. Die richt de boot naar de wind, alleen als die uit een andere richting gaat blazen, zou de boot de verkeerde kant opgaan varen. Maar bij grote veranderingen gaat het alarm af. Zo blijven de zeilen lange tijd goed staan. Om 12.00 uur hebben we dit 2e etmaal 94,3 Nm afgelegd met 9 motor uren. Totaal afstand is nu 198 Nm, de kop is eraf. Positie 00.33.03S 105.06.20E
We varen nu in de Zuid Chinese Zee met veel Squalls, plotselinge windvlagen, meestal heftig, golven dwars op, veel en heftig. Scherp aan de wind zeilend gaan we Zuidelijk, maar door de stroom worden we sterk naar het Westen verzet, maar het is ondoenlijk om op dit moment tegen de golven in naar het Oosten te varen. We hebben wederom het vaarplan gewijzigd, we gaan nu verder door Selat Bangka, Bangka Strait, en dan van daar uit door de Sunda Strait. Nadeel van Bangka Strait zijn de enorme olievelden en gasputten, waar we langs moeten. Het is wat ruig, maar eigenlijk gaan we lekker, er zit een beetje vaart in. Vervelend is dat Roderick juist vandaag zo'n last van zijn knie heeft en het schip hotst en botst over de golven en ligt tot aan zijn boorden in het water en bij iedere squall moet er direct zeil geminderd worden, daarna weer gezet, en zo 10 keer achtereen. We varen in de aanloop van de Selat Bangka, we moeten ten oosten van een eiland met een paar rotsen komen, maar door de sterke stroom gaat dit niet lukken, intussen nemen de golven wat af, weet je wat, nu de motor erbij aan dan kunnen we proberen naar het Oosten te komen, snel voordat het tij kentert. Motor gestart, klinkt raar, krijgt geen koelwater. Shit uit! Roderick mag aan de slag, de impeller in de koelwaterpomp ligt in stukken, die moet dus vervangen, maar eerst gevonden worden. Hij is niet echt blij, hij heeft echt geen goede dag vandaag, alles doet hem zeer. Intussen zit ik ook niet stil, we liggen dwars op de stroming, de zeilen weggedraaid, een eilandje en rotsen vlak bij, die lusten ons scheepje wel. Dus ik heb de zeilen weer gezet, maar het valt niet mee een zwaar geladen boot tegen stroom met weinig wind in gang te zetten. Ik maak eerst een beetje vaart met de fok bak, laat dan het schip keren, waardoor het zeil naar de goede kant komt en dan hopen, dat de wind hem oppakt, voordat de stroom het doet. Drie ere rondjes later zeil ik langzaam maar zeker van het eiland weg. Roderick heeft ook gezwoegd, die roept Motor starten! Eerst nog geen koelwater, maar na nog wat geknutsel werkt alles weer pico bello. De zee is prachtig van kleur, het is intussen stralend zonnig en helder, de golven zijn gekalmeerd voor zo lang het duurt, dus nu motorzeilen we naar het oosten om in de goede geul uit te komen.Als Adam en Eva, helemaal alleen op een wonderschone zee, helemaal voor ons alleen. Het ziet er naar uit dat we vannacht weer doormoeten. De getijdestroming en de wind zijn voor ons s nachts het gunstigst. Wordt hopelijk weer vervolgd.Positie om 17.30 LT 00.53.15S 104.59.54E.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
woensdag 17 juni 2015
Vertrek Malaysia dag 1 en 2
Dinsdag, 16 juni 2015, vertrek Puteri Harbour. We hebben vanochtend toch nog een paar duikers naar Roderick zijn bril laten zoeken, die hebben hem helaas niet gevonden. Balen, maar het is niet anders. Roderick draagt zijn reservebril, maar die kleurt haast niet meer in de zon. Maar hier moeten we het mee doen. Om 12 00 uur is het hier hoogwater, dat is het moment van vertrek, dan kunnen we met stroom mee de smalle Johor Strait, tussen Singapore en Johor Bahru, uit. Er staat zo'n stroming. Vervolgens kunnen we dan zonder tegenstroom de verschrikkellijk drukke Shippinglane bij Singapore oversteken. We varen onder de brug door die beide landen verbindt, ook deze staat met een grote file vrachtauto's en bussen. Onze politiewaakhond vaart ook weer een stukje met ons op. De wind staat recht op de neus, dus de motor moet erbij aan. Vlak voor het punt waar we de Shippinglane gaan oversteken hebben we 28 grote zeeschepen binnen onze anderhalve Nm zone, daar buiten nog een meervoud daarvan. Je hebt hier ogen te kort. We varen de Selat Durian in, tussen de Indonesische eilanden door. We hebben dit keer geen Visa, Cait en Sponsorletter genomen voor Indonesia, we mogen dus alleen maar langsvaren en niet aan land komen. Het is een heel gedoe om deze aan te vragen, meestal ben je je paspoort voor 2 tot 3 weken kwijt, nog afgezien van het geld, wat het allemaal kost. We wilden voor de nacht een ankerplaats opzoeken, zodat we niet in het pikdonker tussen de eilanden door hoeven, vissers, visnetten, visboeien, Fish Attracting Devices, en honderden boten. Het is nieuwe maan en bewolkt, dus geen verlichting vannacht op zee. Maar bij het opstellen van het vaarplan, bleek dat we in die buurt bij opkomend tij de stroming mee krijgen, bij gebrek aan wind, is dat heel belangrijk. Helaas begint dat pas na 21.00 uur te werken, daarbij wordt er ook nog een beetje wind verwacht, dus hebben we besloten toch maar direct de nacht door te varen. Het is pikdonker. Roderick heeft tot drie keer toe geprobeerd om zodanig zeil te zetten, dat de motor uit kon, maar kon ze ook net zo snel weer weghalen. Ach dan blijft hij een beetje in beweging. We hebben de sleepboten met de immense slepen weten te vermijden, zijn dit keer niet als bijvangst gebruikt, hebben wel een aantal netten geraakt, die zijn doorgesneden door het mes op de schroef. Wel kreeg hij nog een doodschrik toen er ineens een onverlichte visboot vlak voor de boeg langs ging, die ter attentie even zijn hele lichtbak aanstak, waardoor je direct niets meer kunt zien. Roderick heeft wraak genomen, door even onze zware toeter te laten loeien, dus die visser zal ook een hartverzakking gekregen hebben. Verder alles prima.
Woensdag, 17 juni 2015, om middernacht kregen we wat wind en brak het wolkendek open, heerlijk zeilen onder de sterrenhemel. We gaan niet hard, maar het gaat super zo. Tot 6 00 uur konden we dit volhouden, toen gingen we door de stroming achteruit, wat niet helemaal de bedoeling is, dus dan gaat de motor weer aan. We hadden een mooie route uitgevogeld dwars door de Indonesische Archipel, daarmee omzeilden we de gasvelden, de grote scheepvaart enz. Dagen vooruit zitten bekijken, nu blijkt dat het laatste stuk niet goed gekarteerd is, dus de makers van onze electronische kaart plaatsen een waarschuwing om hier niet doorheen te varen, aangezien er hele stukken niet bekeken zijn, dus rotsen onder water, riffen, ondieptes en kleine eilandjes, kunnen er zo maar niet op staan. Dus een andere route gepland, ziet er goed uit, duidelijk aangegeven, diepte okay, logische vaarweg, goed dan doen we deze. Tijdens onze nachtwacht lopen we de route stukje voor stukje helemaal uitvergroot nog eens na. Prima route. Maar hoe gaan we dan verder. Goed dat we dat bekeken hebben, als je die route volgt eindig je in een uitgestrekt Mijnenveld, een echte bedoel ik dan, er is een smalle vaarweg opengelaten om je weg te vervolgen. Nou laat maar, ik ben gek op onverwachte gebeurtenissen, maar dit lokt me niet echt. Dus wederom overnieuw. We zijn nu op positie 00.17.01 N 103.52.45 E vanaf hier gaan we nu recht naar het Oosten en dan vervolgens door de Riau eilanden naar de Zuid Chinese Zee. We krijgen een flinke onweersbui recht boven ons, dat is weer even wennen, onweer is nooit leuk, er komt ook een puist wind uit, maar als het geweld een beetje afgenomen is, blijft er genoeg wind voor ons over om lekker door te zeilen. Om 12.00 uur is ons eerste etmaal vol en hebben we in totaal 103.4 Nm afgelegd.
We hebben een heerlijke zeiltocht door de Riau eilanden, het is een prachtig gebied, Roderick mocht nog even zwemmen om de restanten van een net te verwijderen, het mes op de schroef had ons losgesneden, maar er zat nog een gedeelte rond de as gewikkeld. Nu zijn we aan het motorzeilen op de Zuid Chinese Zee, in positie 00.16.36N 104.28.20 E om 16.00 uur. Wordt vervolgd.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Woensdag, 17 juni 2015, om middernacht kregen we wat wind en brak het wolkendek open, heerlijk zeilen onder de sterrenhemel. We gaan niet hard, maar het gaat super zo. Tot 6 00 uur konden we dit volhouden, toen gingen we door de stroming achteruit, wat niet helemaal de bedoeling is, dus dan gaat de motor weer aan. We hadden een mooie route uitgevogeld dwars door de Indonesische Archipel, daarmee omzeilden we de gasvelden, de grote scheepvaart enz. Dagen vooruit zitten bekijken, nu blijkt dat het laatste stuk niet goed gekarteerd is, dus de makers van onze electronische kaart plaatsen een waarschuwing om hier niet doorheen te varen, aangezien er hele stukken niet bekeken zijn, dus rotsen onder water, riffen, ondieptes en kleine eilandjes, kunnen er zo maar niet op staan. Dus een andere route gepland, ziet er goed uit, duidelijk aangegeven, diepte okay, logische vaarweg, goed dan doen we deze. Tijdens onze nachtwacht lopen we de route stukje voor stukje helemaal uitvergroot nog eens na. Prima route. Maar hoe gaan we dan verder. Goed dat we dat bekeken hebben, als je die route volgt eindig je in een uitgestrekt Mijnenveld, een echte bedoel ik dan, er is een smalle vaarweg opengelaten om je weg te vervolgen. Nou laat maar, ik ben gek op onverwachte gebeurtenissen, maar dit lokt me niet echt. Dus wederom overnieuw. We zijn nu op positie 00.17.01 N 103.52.45 E vanaf hier gaan we nu recht naar het Oosten en dan vervolgens door de Riau eilanden naar de Zuid Chinese Zee. We krijgen een flinke onweersbui recht boven ons, dat is weer even wennen, onweer is nooit leuk, er komt ook een puist wind uit, maar als het geweld een beetje afgenomen is, blijft er genoeg wind voor ons over om lekker door te zeilen. Om 12.00 uur is ons eerste etmaal vol en hebben we in totaal 103.4 Nm afgelegd.
We hebben een heerlijke zeiltocht door de Riau eilanden, het is een prachtig gebied, Roderick mocht nog even zwemmen om de restanten van een net te verwijderen, het mes op de schroef had ons losgesneden, maar er zat nog een gedeelte rond de as gewikkeld. Nu zijn we aan het motorzeilen op de Zuid Chinese Zee, in positie 00.16.36N 104.28.20 E om 16.00 uur. Wordt vervolgd.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Abonneren op:
Posts (Atom)