maandag 28 december 2015

Kerst onderweg naar Mosselbaai

Hoi allemaal, even een update. We zitten dus weer op zee, de laatste dagen waren wat hectisch, dus even geen uitgebreide verslagen.
Vrijdag, 25 december 2015, op Kerstochtend zijn we vertrokken richting Mosselbaai. Een goed weatherwindow kwam eraan, we zijn voordat het echt goed werd al vertrokken, want ieder uurtje is een uurtje. Het is een rotkust om te bezeilen. Hele lange afstanden zonder schuilmogelijkheid en harde wind, vaak uit onverwachte hoek, daardoor heel hoge steile golven. Spannend dus. Het begin viel niet mee, veel wind tegen, met de motor tegen wind en zware swell opboksen. Het is zwaarbewolkt, de wereld is grijs. We varen vanuit Durban richting oost, zuidoost om de Algulhasstroom te vinden, maar we krijgen hem maar niet te pakken. Er is zoveel stroom, tegenstroom, harde wind en golven van alle kanten. We voelen ons stom, maar zien 3 andere boten op het AIS scherm ook heen en weer zigzaggen over het scherm. De hele dag gaat zo verder al motorzeilend. We waren blij met de volle maan vannnacht, maar te vroeg gejuichd, het is zwaarbewolkt en stikdonker, de golven zijn rottig, veel spraywater in de kuip en over ons heen. Om 22.00 uur raken we in de Algulhasstroom, we gaan direct met 8.7 knopen verder. De nacht is erg oncomfortabel, het schip bokt, schommelt en springt. Vanaf zaterdag 7.00 uur zwakken de golven wat af, de wind zet verder door en we kunnen zeilen. We hebben nu de stroom beter te pakken en die levert ons 3 knopen per uur gratis en voor niks. Totaal afgelegd na 24 uur 173,3 Nm, 320km. Pos 32.24S 029.29E
Zaterdagavond hebben we het weer aardig moeilijk in de nacht, alleen hebben we nu de hele nacht de maan die ons bijlicht. Korte steile golven komen van achter ons, 3 meter hoog met een interval van maar 4 seconden, het gaat maar door en dan de swell vanuit het zuidwesten, kruisgolven van opzij. Puinhoop dus. Aardig wat water in de kuip. Dat gaat zo door tot in de vroege zondagmorgen. Dan verandert de wereld weer voor ons. Bij zonsopgang nemen de golven af, we hebben een heerlijke zee, zon, helder, lekker windje, we zeilen midden in de Algulhasstroom en maken meer dan 10 knopen snelheid op ons gemakje, tegen normaal een gemiddelde van 5-6 knopen. Dat schiet lekker op. Pos zondag 11.00 uur lokaal 34.20S 026.03E, Een etmaal van maar liefst 209 Nm, record!
We zien maar weinig zeeleven. De beloofde Bultruggen hebben we nog steeds niet gezien, terwijl we al weken lang op hun routes varen. Wel veel vogels, we zien onze eerste Albatrossen. De zee wordt steeds rustiger, naarmate de wind afneemt, in de middag wordt het een spiegel, we varen al lange tijd verder op de motor. Ineens zien we iets drijven, een tak, een boomstronk? Nee ik zie een grote vin? Een dode haai? We varen er voorzichtig naar toe, wat is het toch? Als we dichterbij komen, wuift iets ineens met zijn vin. Een grote zeeleeuw. Wat leuk, hij geeft nog even een staaltje op zijn kop staan, spreid sluit spreid met zijn achtervinnen, wat een lol. Nooit hier verwacht, midden op de oceaan voor ons gevoel, er is geen land te zien. We blijven doorgaan op de motor, we hebben de hoofdstroming verlaten en krijgen last van tegenstroom, dat schiet een stuk minder op. Maandag, 11.00 uur lt pos 34.04S 023.37E , 128 Nm op de teller. We kunnen Mosselbaai niet morgenavond voor donker halen, dus besluiten we een stop te maken in Pletttenbergbaai, daar gaan we dan een paar uur voor anker. Van het ene moment op het andere komt er een forse zuidwestenwind opzetten, met een swell van 4m tegen ons, golven slaan continue over de boot, we moeten verchten voor iedere meter. We varen gelukkig al in de buurt van de baai en proberen daar zo diep mogelijk in weg te duiken, zodat we tegen de wind en de swell kunnen opboksen. Er liggen hier wrakken, rotsen onder water en er staat een idiote stroming. We proberen in het gedeelte van 30-40 m diep te blijven, maar af en toe geeft de dieptemeter ineens 0,80 m en 0.40 meter onder de kiel aan. Heel even maar, je schrikt je rot. Gaan we nu over een rots? Een wrak? We varen met een grote bocht richting kaap, daar willen we proberen beschutting te krijgen tegen al dit geweld. Naar mater we verder naar de kaap komen, komt het strand aan de andere kant wel heel dichtbij. Maar nu komen we toch meer in de luwte. Het meurt hier enorm, zit hier een visfabriek of zo? We concentreren ons tot het uiterste bij het ankeren. Op het moment dat de motor uitgaat, neemt de wind en de stroming ons te pakken, dus heel licht gas bij geven. Roderick staat te balanceren op het puntje van de boeg. Het gaat allemaal prima, het anker grijpt zich vast, we liggen als een huis. We horen overal geiten blaten en het lijkt wel of er een partyschip vlakbij ligt. Als we eens goed om ons heen kijken, blijken de rotsen tot ver in de hoogte vol te liggen met zeeleeuwen, het zijn er duizenden. Vandaar die herrie en die smell. Wat fantastisch leuk, ik heb me er de hele dag aan kunnen vergapen. Overal zijn ze er. Roderick gaat wat onderhoud aan de motor doen, die heeft zich zo braaf gehouden al die tijd en ik zit heerlijk te genieten. Er komen ook nog zwermen grote mooie meeuwen rondcirkelen en als toetje komen er een stuk of 30 dolfijnen de baai inzwemmen, in linie en in een noodvaart naar het strand. Die jagen alle vis naar de ondiepte om daar eens lekker te lunchen. Onze positie in Plettenbergbaai 34.05S 023.23E, in totaal 530,8 Nm afgelegd tot hier.
We bestuderen de weerkaarten opnieuw en opnieuw, je moet hier zo goed rekenen. We blijven tot morgenochtend hier liggen, dan vertrekken we om 4.30 uur en hopen dan voor donker Mosselbaai te kunnen halen. Tot zo ver. veel liefs Roderick en Yvonne

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com