17 april 2012, Dag 12 onderweg Galapagos naar Frans Polynesie, Hiva Oa

Dinsdag, dag 12 nog een keer, ik zie net dat we dag 9 overgeslagen hebben. We hebben de wind te pakken en ook de South Equatorial Current, die ook 1,5 knoop meehelpt. De hele dag ging het lekker door, wel alert zeilen, er zitten rare vlagen tussen en de golven zijn nu ook 2-3 meter. 's Middags gaan we om de beurt nog een uurtje of 2 maffen om de achterstand van de nacht weg te werken. Eind van de middag werd de zee steeds rommeliger, de swell ( oceaandeining ) kwam vanuit het Zuidoosten, de windgolven vanuit het Noorden. Die golven komen elkaar dan tegen en dat wordt een zooitje. Het gebied waar we nu varen, hadden we willen vermijden, omdat we weten dat het weer hier erg onbestendig kan zijn, maar gezien onze valse start, pakken we de wind, waar het maar kan, en nu zijn we toch hier aangeland. En tot zover ging het prima. Alleen toen Roderick lag te slapen, kwamen er ineens harde windvlagen en valse erg hoge golven, van denk ik 4 meter, die met een interval van 4 seconden achter elkaar aanstormden en het schip in hun zog meesleepten. Dus direct de schoten los, R. kwam natuurlijk ook meteen uit bed gesprongen, de zeilen gereefd, het schip weer op koers brengen en daar gaan we weer. Het bleef een beetje kat en muisspel de hele verdere tijd. Tja beste collega zeilers, ik hoor jullie al denken, waarom niet van te voren de zeilen gereefd? Natuurlijk weten wij dat ook wel, maar als je al de hele dag tussen de regenwolken zeilt, moet je keuzes maken. We zitten aan de rand van het passaatgebied en overal om ons heen hangen buien. Willen we ooit nog ergens aankomen, zullen we toch ook vaart moeten houden. Dus vandaar. En deze squall hadden we niet zien aankomen. De volgende trouwens ook niet. Ik voelde me al slecht, dat ik, terwijl ik aan het roer stond, niet zag aankomen, dat het zo zou gaan spoken. Nou 2 uur later overkwam Roderick hetzelfde. De wind kreeg ons goed te pakken en wederom een aantal hoge golven pal op de zijkant en dan is het schip bijna niet meer te houden. Dus weer alle zeilen snel weggedraaid, vervolgens direct alle kussens naar binnen gegooid, want hier zat wel regen in, dan blijft de één achter het roer en de ander gaat als de gesmeerde bliksem alle luiken en raampjes sluiten. Dit keer hield het langer aan. En in zo'n situatie is niet de wind het gevaarlijkst, maar de golven. Je kunt je gewoon niet voorstellen, dat in een paar seconden de zee een heksenketel wordt. Aangezien er hier op de hoek geen warme bakker is, stond ik op dat moment net weer brooddeeg te kneden, mijn handen vol smurrie, alles in de gootsteen gegooid, anders rolt de bak met meel door het hele schip en hup naar buiten. Alles is weer helemaal onder controle, de wind is weer in zijn normale doen, het brood was supergelukt. Wat het alleen gevaarlijk maakt is op een steigerend schip, hete broodjes uit een heen en weer slingerende oven te halen. Binnen 30 sec. stuiterden er 3 knapperend bruin gebakken broodjes door het kombuis, terwijl ik achter een hardgekookt ei aan zat. Maar we hebben heerlijk gegeten, Roderick zit buiten in het donker op wacht, terwijl ik het stukje schrijf en zo meteen draaien we de rollen weer om, dan ga ik naar buiten en hij gaat het stukje verzenden via de radio. Je ziet er wordt nog steeds met vereende krachten door ons gewerkt. Onze positie om 18.00 uur 05.07 S 102.07 W. Dit etmaal 111 Nmijl afgelegd.Tot morgen. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com