Iles des Pins

Zo, we zijn aangekomen waar we wilden zijn, Iles des Pins, 60 Nmijl ten Zuidoosten van Nouvelle Caledonie. We zijn er in drie dagen naar toe gevaren, het is een gebied vol riffen en daar moet je bij daglicht doorheen en beter niet later dan 15.00 uur, want dan staat de zon alweer zo laag, dat je niet door het water heen kan kijken. Een groot aantal riffen staat ook niet op de kaart, hele stukken zijn sowieso niet gekarteerd. Riffen zijn loeischerp, hard en onderwater, dus die willen we echt wel vermijden. De eerste dag hadden we een droomzeiltocht, heerlijk, we zijn voor anker gegaan achter een eilandje (Ilot Nde,22.17S 166.36 E) tussen de riffen, daar konden we precies overheen kijken en in de nacht de lichtjes van de stad in de verte zien. De 2e dag direct weer vroeg op pad, we wilden naar Port de Goro, zo'n 30 Nmijl verderop, onze gasflessen zijn leeg, we hadden nog 1 oude reserve campinggaz, maar die bleek leeggelopen. Gas is nu weer een heel gedoe, onze kunstoffles wordt geweigerd om te vullen en onze in NZ aangeschafte fles, kunnen ze niet vullen. Kortom we moeten weer nieuwe flessen kopen, maar ze hebben hier alleen enorme knollen van flessen of de blauwe campinggazflessen. Die grote passen niet in onze gasbun, dus we lopen nog te zoeken of we ergens de juiste maat kunnen kopen. In Indonesia mag je helemaal geen gasflessen laten vullen, dus we moeten in ieder geval voor 3 maanden voorraad hebben. We dachten dus in ieder geval 4 campinggaz extra mee te nemen, maar in Noumea waren die allemaal zo verschrikkelijk geroest, dat we die hebben laten staan. Nu koken we op ons kampeergaspitje, want dat hebben we nog voor nood te samen met wat vullingen.Goed wij naar Port de Goro,22.18 S 167.00 E, op de kaart staat een aanlegplaats, een stadje, en een beboeide aanvaarroute. We varen daar naar binnen, doodeng tussen de riffen, veel stroming, gaat net de zon achter de wolken en de ankerplaats ligt al in de schaduw van de bergen. Maar alles is prima gegaan (Gelukkig!), maar waar is nu dat stadje? Er staan in de rimboe wat huisjes verstopt, de aanlegplaats valt uit elkaar, kortom er is hier helemaal niets, geen levende ziel te zien, geen enkele boot, beetje sinister. Wat er wel is een oude goudmijn, die we vanaf ons plekje goed kunnen bestuderen en een mooie waterval. Roderick vindt het te "unheimlich" om alleen naar de kant te gaan om op onderzoek te gaan en wil ook mij niet alleen achterlaten. Weggaan kan niet meer, want daar is het licht niet meer goed genoeg voor om tussen de riffen te varen. En op een klein kookpitje kunnen we nog heel lekkere dingen bereiden. Dus weinig keus, maar eerlijk is eerlijk, we hadden een hele rustige nacht en hebben best heel goed geslapen. Om 6.15 zijn we al weer onderweg, de zon is net aan het opgaan. We willen nu in een keer door naar Ile des Pins. Eerst moeten we weer een stuk terug door het Canal de Havannah om daar de aanbevolen vaarroute op te pikken. Dit is de meest safe mogelijkheid om er heen te varen. Pech is alleen, dat we de hele weg grote golven en wind recht op de neus hebben, we hebben het hele stuk moeten motoren en maakten nauwelijks vaart. Om op te kruisen onder zeil, vonden we te risicovol. Het werd een lange tocht, 10 uur stampend tegen de golven in. We waren bekaf en eerlijk gezegd er behoorlijk zat van. Nu zijn we er en het moet gezegd: We liggen in een stukje paradijs! Dit heb je voor ogen als je over een wereldreis denkt. Een schitterend mooi eiland, met rijen slanke pijnbomen en palmen, spierwit koraalzand, turquoisblauw water in alle gradaties en het allerleukste heel veel grote schildpadden, die voorbij zwemmen. Het zijn echt joekels, zeker een meter groot, als het niet meer is. HIer willen we een aantal dagen blijven. Dat moet ook wel, want hier kan ik zoveel prachtige foto's maken. Vandaag zeker 100 plaatjes geschoten, toen we op het eiland waren. Voor vertrek hebben we nog in Noumea een nieuwe onderwatercamera gekocht, mijn oude liep ineens vol water. Zonde. Nu heb ik een Lumix voor onder water, ben als de dood dat er wat mee gebeurd. Maar de keuze was of een "kindercamera" voor 100 euro, of een toestel van 250, waarvan de verkoper meldde, dat die nog al eens last van lekkage hadden, dus Roderick heeft gewoon de knoop doorgehakt en nu heb ik een dure Lumix. Nou daar ga ik dan maar flink gebruik van maken. We hadden hier vandaag een super lekker dagje, het is allemaal mooi, mooier, mooist. We hebben ook nog 2 nautilusschelpen gevonden, weliswaar voor een deel afgebroken, maar ze zijn echt bijzonder.Zien dat we die weer meesmokkelen. Alleen tot slot nog pech, er is iemand in onze rubberboot gegaan en heeft aan de motor zitten klooien, gelukkig lag hij goed vast met een ketting en een hangslotje, maar die klojo heeft wel een lek in de bodem veroorzaakt. Dus Roderick is niet blij, dit is onze spiksplinternieuwe rubberboot. Maar toch: Iles des Pins is een plaatje. Onze positie is 22.39.500 S 167.26.300 E. Tot zover, het bericht moet verzonden over de radio, dat kan alleen nu. Dus tot mails, liefs R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

donderdag 20 juni Baie Maa

Nou eindelijk hebben we onze rust gevonden. We liggen al een paar dagen als enige schip voor anker in Baie Maa. Af en toe wat regen, wat wel lekker is, want nu blijven we gewoon lekker een boekje lezenl. Ook al veel zon, heerlijke temperatuur, zo tussen de 25 en 30 graden. We hebben een aantal zuigvissen onder ons schip, model hondshaai, zeker een meter lang met een grote zuignap op hun kop. Ze hangen naast elkaar loodrecht op de kiel. Ik voer ze met stukjes papaya, binnen een seconde zijn ze erbij om de stukjes op te peuzelen. Wat een snelheid, wat een beweging. Hier ook eindelijk weer kunnen zwemmen en snorkelen. Ik vond het best weer een beetje eng de eerste keer. We liggen gewoon in een uitloper van de oceaan. Maar het is weer super. Er is een vis, een soort makreel van 60 cm, die me iedere keer zodra ik in het water ben komt opzoeken. Hij komt zo dichtbij, ik kan hem met mijn hand aanraken. Ik had me voorgenomen om nu echt te gaan vissen, maar ik doe het niet, stel je voor dat ik mijn vriendje vang. Hij heeft wel de juiste maat, past precies in mijn grillpan. Vanmiddag ben ik voor het eerst weer in mijn eentje op pad gegaan met de rubberboot, na mijn buikoperatie had ik de kracht niet meer om de motor te starten. Toen ik wegvoer, riep Roderick me, dat mijn vriendje de vis achter me aankwam. Ik heb een extra rondje gedraaid en ja hoor, hij bleef gewoon volgen. Dus vanavond eten we makreel uit blik. Roderick zijn enkel slinkt ook weer door de verplichte rust, maar het zal best nog wel even duren, voordat dit weer over is. Rustig aan dus. We willen nog lekker een paar dagen blijven liggen. Tot de volgende keer R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dinsdag 18 juni

Eindelijk we liggen op een ankerplaats, Baie Maa om precies te zijn, 10 Nm verderop. Weliswaar in de regen, maar de temperatuur is prima. Tijd voor een boekje en een beetje aanklooien. Nu kan Roderick zijn enkel ook een beetje bijkomen, die is zo ontzettend dik. We maken gewoon even pas op de plaats. Bij het laatste berichtje op de website is er een actie in gang gezet om de hele website opnieuw te downloaden, maar liefst 8860 files. Dat kon ik niet meer tegenhouden. De halve nacht bij de computer gezeten om hem af en toe opnieuw op te starten als het Internet er weer uit lag, het is niet gelukt om het helemaal te herstellen. Geen idee hoe de site er nu uitziet. Komt wel weer als we weer toegang tot het net hebben. We willen hier in de baai een paar dagen blijven liggen, er komt ook weer rotweer aan, dan gaan we naar de overkant om daar een beetje in de luwte te liggen. Als R weer hersteld is, willen we naar de zuidpunt van het eiland varen naar Iles des Pins, dat doen we in verschillende dagtochten, het is namelijk 60 Nmijl verwijderd, daar hebben we zeker 12 uur voor nodig, en het is belangrijk om hier met licht te varen, overal eilandjes, riffen en rotsen onder water. Tussen door zullen we wel weer eens naar de Marina teruggaan om te fourageren en onze internet zaken te regelen. Ook om te kijken of onze Indonesia papieren al onderweg zijn. Voorlopig zijn we ergens....Net even een haaitje gelokt met een karbonadekluifje. Leuk toch.We vermaken ons wel. Groetjes R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Arrive au Nouvelle Caledonie

YES WE ZIJN ER!!! Vrijdagochtend LT 11.15. Pos 22.16 S 166.26 E. Nouvelle Caledonie De stad heet Nouema, iedereen spreekt Frans. 27 graden, palmbomen, heel drukke stad, flatgebouwen, winkels restaurants, verwacht je echt op een afgelegen eiland in de South Pacific, veel lawaai, heet, eerste indruk positief, mensen van de haven erg vriendelijk. Roderick gaat snel langs immigratie, ik ga het zout van mijn lijf afhakken, vlak voor de ingang van de haven nog een grote golf over me heen. Nat van kruin tot tenen inclusief de intieme onderdelen. Eerst douchen en dan waarschijnlijk weinig anders .meer. We blijven minimaal een paar dagen in de haven om de hele boot onder handen te nemen en alle kleding te wassen.. Had ik dat 2 weken geleden ook niet geschreven? Het schip was spic en span toen we vertrokken. Niet klagen, we gaan hier eens lekker rondneuzen en baguettes kopen. R. heeft zowat de hele stad doorkruist op weg naar de Immigratie, die is nu helemaal munt. Nu even niets meer. La vie est belle. Au revoir, R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

donderdag, 06 juni 2013, onderweg naar New Caledonia

Hoi allemaal, die deining gistermiddag van 5 meter hoog en meer, waar we enorm tegenop zagen, gaf vrijwel geen problemen. Na alles wat we al gehad hadden, viel dit zo mee. Daarbij scheen de zon, we werden door die hoge golven opgenomen en konden dan die hele mooie zilveren oceaanbergen overzien. Schitterend gewoon. Ja natuurlijk ging het ook wel eens mis en kregen we weer zo'n joekel binnen in de kuip. Kniesoor die daar op let. In ieder geval hebben we de rest van de middag heerlijk gezeild, 's nachts was ook niet naar. Nu donderdag schijnt de zon nog uitbundiger, de deining is wat afgenomen, matige wind, een hoop zoute kleding alvast gedroogd, zodat het niet gaat stinken, gewassen moet het sowieso allemaal. Het hele schip moet van voor tot achter beetgepakt worden, maar daar wil ik nu niet aan denken.
Ik zit lekker in de kuip met een boekje in mijn Tshirt te genieten, vanuit het kombuis komen de heerlijkste geuren, Roderick is aardappelpannekoekjes aan het bakken! Onze versvoorraad zijn we aan het opmaken, dus we kunnen ruig met de ingredienten omspringen. Melk, eieren, fruit, aardappelen, worstjes, uien, moeten allemaal ingeleverd worden, nou daar hebben we zelf een betere bestemming voor.
De heerlijkste aardappeltortilla's die ik ooit gegeten heb. We kunnen het rustig aan doen, we halen onze bestemming niet meer voor donker en we moeten door een uitgestrekt riffen gebied. We hopen nog net op tijd een eilandje net bij de ingang van de pas te kunnen halen, dan kunnen we daar voor anker, anders moeten we nog een nacht op zee blijven, gewoon weer een stuk terug of verderop varen, zodat we niet in de gevarenzone terecht komen. Morgen komen we dan aan in Noumea, dat moeten we wel goed plannen, dit zijn Franse eilanden, en de douane en de andere officials werken alleen 's ochtends om uitgebreid te kunnen lunchen en op vrijdagmiddag is hun weekend al begonnen, dan kunnen we ons niet inklaren en mogen we absoluut niet van boord. Maar zo te zien gaat het allemaal lukken. Liefs van een volgegeten Yvonne en haar topkok.
Oeps onze positie vergeten, 12.00 LT, 23.14 S , 166.58 E, totaal afgelegde zeemijlen 916. Nog effe!

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

woensdag, 5 juni 2013, onderweg naar New Caledonia

Hallo allemaal, vandaag 5 juni, is onze zoon Ivar jarig , nu voel je de relativiteit van de tijd. Hij is s'ochtends vroeg geboren, dus gevoelsmatig ga je elkaar als vader en moeder feliciteren, maar in Nederland moet hij zelfs nog een aantal uren wachten om geboren te worden. Raar voelt dat, Maar Ivar van harte gefelicteerd vanaf een onstuimige South Pacific Ocean, met op dit moment een deining van meer dan 5 meter hoog, het zonnetje schijnt en binnen is het 27 graden. Positie 12.00 uur LT 24.02 S, 168.36 E het laatste etmaal 127 NM, totaal al afgelegd 797 Nm. Al de 8e dag onderweg en wat voor dagen en vooral nachten, De laatste twee.waren bijzonder heftig, we wisten intussen dat er een Low (lagedrukgebied) over ons heen zou komen, maar dat werd zwaarder en zwaarder, in het centrum zat meer dan 55 knopen wind, dat is rondom kracht 10 Beaufort. met golven van meer dan 7 meter. We hebben via allerhande slimmigheden geprobeerd zover mogelijk naar de rand te komen, maar het gebied was zo groot. Door de wind in ons gebied en de heftige golven (maar 3 meter) kun je niet overal naar toe varen, waar heen je wilt, dus als je eerst een rechte lijn zet van Opua naar Noumea, NC, dan is dat 885 Nm, die ga je proberen zo goed mogelijk te volgen. Aanvankelijk wilde dat ook wel, daarna gingen we in een S vorm, sla-om om deze lijn, daarna hebben we een mooie grote W gemaakt van Willem. Iedere dag heeft Roderick het weer in ons gebied opgehaald en zo zijn we gaan rekenen hoe de baan van het Low ging lopen en hebben we geprobeerd het zwaarste deel te vermijden. Dat is wel gelukt, geen windkracht 10, maar maandag avond begon het feest, keiharde windstoten 9 B, afgewisseld met bijna geen wind, hoosbuien, geen tropische want dit Low startte in de Tasmanzee vlak bij de Zuidpool. Koud, koud, koud! Geen hand voor ogen te zien, brekende golven van 4 meter, die tegen de romp bengen, ons zowat geheel op de kant gooien, honderden golven die in de kuip slaan, gierende aanhoudende windstoten, sqall na sqall, We. zaten samen goed aangelijnd buiten om zo mogelijk nog in te kunnen grijpen, de hele nacht door, stuiterend, springend, vallend, verrekkend, blauwe plekken oplopend. Echt erg! Veel kleine schade, alles was pico bello voorbereid, er lag niets meer los, alles opgeruimd, maar het blijkt dat er nog veel meer stuk kan en kan vallen. Onze vlaggestok is door een golf door midden gebroken en drijft met onze mooie driekleur op de oceaan, de brandblusser, die in een stevige beugel met dikke schroeven bevestigd is, stuitert door de kajuit, overal worden door de smakken die we maken, spullen losgerukt, kastjes gaan open, totale chaos. We varen hier als enige schip in de verre omtrek, komen nu midden in de nacht 1 schip tegen, een tanker, moeten we nog voor elkaar uitwijken ook. Via het AIS systeem konden we hem al zien aankomen, buiten kun je je eigen hand niet meer zien, R. heeft hem opgeroepen via VHF om onze aanwezigheid te melden, wij hebben een AIS voor de pleziervaart, die is minder sterk. De kapitein kan ons in het echt niet zien, natuurlijk, maar we hebben afgesproken hoe elkaar te passeren, dat is geen probleem. Als hij ons voorbij is, roept de kapitein ons op, Wat voor schip zijn jullie eigenlijk? Wat doen jullie hier? Het wordt hartstikke slecht de komende dagen, Ga beter ergens anders naartoe. Lief bedoeld, maar wij zijn geen 200 m lange tanker met een dito krachtige motor, R. vertelt dat we met een "circumnavigation" bezig zijn. De kapitein helemaal lyrisch, dat wil hij ook later gaan doen. Hij is jaloers op ons. R. hem even haarfijn uitgeduid dat hij dat in deze omstandigheden niet hoeft te zijn. We zaten midden in de sores en het was knap gevaarlijk aan het worden, maar dat hebben we hem maar niet verteld. Als je zo door de nacht stuiterd, slipt, en razendsnel met piepkleine zeiltjes het ongewisse tegemoet reest, ben je je echt wel bewust van de gevaren en de risico's.We kunnen alleen maar ons best doen om hier goed doorheen te komen. Daarbij speelde me ook nog door het hoofd, als het mis moet gaan, dan niet op Ivars verjaardag! Dat is zo cru! Als het licht wordt na 13 uur, kun je eindelijk zien wat er om je heen gebeurt, niet dat je daar blij van wordt, de golven zijn huizenhoog, overal brekers, een ongelooflijk onstuimige zee, maar we kunnen in ieder geval zien wat we doen. We gaan stug door, zoveel mogelijk richting Noord om er onder weg te komen, maar dinsdagoverdag en nacht zitten we er nog steeds volop in. We zetten wat meer zeil en sjeesen over de randjes van de golven, we gaan telkens tot en met de zeerailing plat op het water. En een golven die we over ons heen krijgen! Ook over onszelf, we zijn zeiknat, ondanks onze pakken. Je kap wordt afgewaaid en het ijskoude water loopt zo je nek in of je krijgt hem gewoon vol over je heen. We hebben een hele berg natte zooi in de toiletruimte liggen, Maar nu is het woensdag 12.00 uur, mooie lucht, zonnetje schijnt als een tierelier, 27 graden, de oceaan ziet er prachtig uit, de wind draait voor ons gunstiger, we proberen zoveel mogelijk gelijke tred te houden, door ook steeds een stukje op te loeven, zodat we in de richting gaan komen, waar we echt naar toe willen. Roderick is verse koffie aan het zetten, Ja natuurlijk beweegt het schip nog als een gek, maar kniesoor die daar op let. De oceaandeining is op dit moment 5 meter hoog en gaat nog meer worden. We gaan lekker buiten koffie drinken.We voelen ons nu toch meer Bikkels (Henny), dan Sukkels (Yvonne).Groetjes van ons, R&Y.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

dinsdag 04 juni 2013,7e dag onderweg naar Nw Caledonia

Hallo allemaal, rustig vaarwater moet hier nog uitgevonden worden, we hadden een nacht from hell, de hele nacht samen op geweest.
Waarom zo nodig palmbomen, wat is er mis met geraniums? Daar hebben we zo langzamerhand de leeftijd voor.12..00 LT onze positie 25.59 S 169.14 E. Alles okay, Errug moe, volgende keer meer. Liefs van ons.R%Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

maandag 03 juni 2013, 6e dag onderweg naar Nw Caledonia

Eigenlijk ging de nacht heel plezierig, we konden de koers wat meer met de richting van de golven leggen, dat is een stuk comfortabeler. Intussen is het alweer 12,00 uur 's middags LT. De wind komt nu recht op onze snuit, dus we moeten er weer hard voor knokken. De temperatuur is heerlijk, binnen zit je in een Tshirt, buiten hoeft er alleen maar een trui overheen, plus reddingvest, plus...Vanaf nu wordt de wind harder en de zee ruiger. We hebben al heerlijk warm gegeten en nu moeten we er verder tegenaan. De stuurautomaat doet het prima, dus we zitten wel om beurten buiten, maar we hoeven niet continue achter het stuurwiel te staan. Bart hoe het afgelopen is met die Orca's en de Potvissen weet ik niet, ik denk dat ze onder water weggezwommen zijn. We zitten wel steeds te loeren of wij ze misschien kunnen zien, maar de golven zijn zo ruig en zo hoog, dat je dat niet makkelijk kunt zien, zelfs als ze dichtbij zijn. Onze positie om 12 uur LT 27.22 S 169.17 E, in totaal afgelegd 556Nm. Ongeveer Amsterdam Zuid Frankrijk. Liefs van ons. R&Y.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

zondag 2 juni 2013 5e dag onderweg naar Nw Caledonia

Nou dat was niet simpel gisteren, De zee was zo onstuimig, hoge golven, veel brekers, harde windstoten. Kortom geen plezierritje. Iedereen weet zo langzamerhand dat je in het schip op zee je altijd met 1 hand vast moet houden als je loopt, maar nu kon je ook al niet meer stilstaan. Benen wijd uit elkaar, knieen tegen de bank, buik tegen de tafelrand, een hand vast en nog duikel je om. Op de bank zitten was er ook al niet meer bij, we gleden er zo vanaf en in bed lagen we te stuiteren. Stuiteren deed het schip zelf ook, we donderden af en toe weer van een golf af, werden op onze kant geragd en alles waarvan we dachten dat het goed zeevast zat, bleek toch nog los te kunnen. Brekende golven komen met donderend geweld tegen de romp, gatsie. 's Nachts ging de wind wat liggen, maar de golven bleven en zoals al 100 keer gezegd in het pikkedonker. Als je dan op z'n kant gegooid wordt en de koekepannen en bakplaten door de kajuit vliegen met veel geraas, krijg je bijna een hartverzakking. Eigen schuld, de veiligheidspal zat er niet op.Nog ernstiger als er een luide bonk, echt keihard, op het voordek klinkt en je kunt niet zien wat er aan de hand is. Maar nergens barsten of water. Vanochtend bleek dat onze misthoorn uit de mast gesprongen is en is gaan zwemmen. Nu zondag ging het een stuk lekkerder, de golven pesten ons nog steeds, maar er scheen een bijzonder aangenaam zonnetje, dat maakte het meteen binnen 26 graden. Er komt nog meer rotweer, dus vandaag gebruikt om extra te rusten, wat vooruit te koken, en de afwas beet te pakken van de afgelopen dagen. De heetwatergeiser werkt op de motor en die hadden we al 3 dagen niet gebruikt en om nu met ketels heet water te gaan jongleren zagen we niet zitten. De motor moest vanmiddag toch aan, dus de verzamelde afwas beetgepakt, getracht het af te drogen en in de kastjes te stoppen per 2 kopjes, maar dat lukte niet zo. Onze keukenkastjes zitten aan de stuurboordkant, in dit geval de hoge kant, die ook steeds door de golven gebeukt wordt, Dus kastje open, met een hand, met de andere de kopjes, die eruit willen springen tegenhouden en dan met de 3e? hand de nieuwe kopjes er in proppen. Kortom 2 uur lang kopjes achter na gezeten door de kajuit, de hele bestekbak van de vloer geraapt, de scherven van de onbreekbare borden geruimd. Zeg nog eens dat we op vakantie zijn. Dan eindelijk klaar, tijd voor een beetje rust. Begint ineens de motor te pruttelen Vervuilde diesel! De motor heeft pas nog een onderhoudsbeurt gehad en doet het altijd als een zonnetje. Ben hartstikke trots op hem, dat het hem uiteindelijk toch gelukt is. Nu gaan we moe de volgende nacht in, kijken wat die ons weer brengen zal. Nee we vervelen ons echt niet. Ons totaal vanmiddag na 4 dagen was 434 Nm,, 127 Nmijl dus deze dag, niet verkeerd. Positie om 12.00 LT 28.51 S 170.51 E. Liefs van ons. R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

zaterdag, 01 juni 2013, 3e dag onderweg naar New Caledonia

Vannacht ging het gewoon lekker, continue kunnen zeilen, maar Oh wat zijn die nachten lang. Om 5 uur 's ochtends kwam de maan er pas bij, het is bewolkt dus geen hand voor ogen te zien en dan raas je maar door de nacht. De zeilen hebben we 's nachts hoe dan ook al gereefd uit voorzorg en dat was maar goed ook. De kou viel mee, hoewel je of moe bent en naar bed wil of net uit je warme bedje naar buiten moet, maar dik aangekleed is het best te doen. En we slapen als rozen tussen de wachten in. Iedere drie uur wisselen we terwijl Roderick zich dik inpakt, begin ik me uit te pellen en binnen 10 minuten zit hij in de kou en lig ik in een voorgewarmd bedje en reken maar dat je dan gauw slaapt, zelfs ik. Nu is het 12.00 smiddags, de hele dag hebben we rotgolven, zeker 3 meter hoog, ze gooien ons voortdurend uit balans. Maar wij mogen niet klagen, de cruisers die gelijk vertrokken zijn, maar richting Fiji hebben op dit moment al 35-45 knopen wind, dat is windkracht 9 en golven van 4 meter en meer. We gaan wel met flink tempo nu, hoewel we de zeilen erg klein hebben staan om zo min mogelijk risico te lopen, als een grote golf je gelijk met een windstoot te pakken neemt. We moeten ook dit tempo aanhouden, want er ontwikkelt zich al weer een nieuwe depressie, die waarschijnlijk over ons heen gaat komen, als we nu een beetje door weten te halen, dan komen we in het buitengebied terecht in plaats van in de kern. Die snel opvolgende depressies hier krijg je een sik van. We moeten er wel wat voor over hebben om bij de witte stranden, palmbomen, helder zeewater, tropische vissen, vers fruit, rum en franse kaasjes (New Caledonia is Frans) aan te komen. Onze positie is om 12.00 LT30.34 S 172.20E. We hebben nu in totaal al 307 Nm gehad, Nog even ter herinnering voor de nieuwe lezers 1 Nautische mijl is ongeveer 1,85 kilometer. Gewoon doorgaan dus. Groetjes van ons.RY
We hoorden trouwens vanochtend over het radionet, dat een cruiser op 15 meter naast zijn schip 5 Orca's had, die een gevecht aan gingen met 3 grote Potvissen. Als je het over spectaculair hebt!

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

vrijdag, 31 mei 2013

Gisteren van 18.00 uur tot middernacht op de motor gevaren, er was echt geen wind meer over. We hebben de koers recht naar het noorden verlegd om wat wind te vangen en dat is gelukt. Vanaf 1.00 uur weer verder op zeil en dat doen we nog steeds. Overdag een heerlijke zeildag, nu in de avond is er meer wind, dat schiet nog wat beter op. We zitten nog steeds als mummy's aangekleed in vele lagen, 's nachts in onze Noorse pakken, maar de temperatuur wordt merkbaar beter. Om 12.00 uur boordtijd waren we op positie 32.19 S 173.08 W met een totaal op de teller van 191 Nmijl, nog ongeveer 685 te gaan. De nachten zijn erg lang, dat is wel jammer, van 17.15 tot 07,00 uur is het pikdonker, verder alles okay. Liefs R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com