Iles des Pins

Zo, we zijn aangekomen waar we wilden zijn, Iles des Pins, 60 Nmijl ten Zuidoosten van Nouvelle Caledonie. We zijn er in drie dagen naar toe gevaren, het is een gebied vol riffen en daar moet je bij daglicht doorheen en beter niet later dan 15.00 uur, want dan staat de zon alweer zo laag, dat je niet door het water heen kan kijken. Een groot aantal riffen staat ook niet op de kaart, hele stukken zijn sowieso niet gekarteerd. Riffen zijn loeischerp, hard en onderwater, dus die willen we echt wel vermijden. De eerste dag hadden we een droomzeiltocht, heerlijk, we zijn voor anker gegaan achter een eilandje (Ilot Nde,22.17S 166.36 E) tussen de riffen, daar konden we precies overheen kijken en in de nacht de lichtjes van de stad in de verte zien. De 2e dag direct weer vroeg op pad, we wilden naar Port de Goro, zo'n 30 Nmijl verderop, onze gasflessen zijn leeg, we hadden nog 1 oude reserve campinggaz, maar die bleek leeggelopen. Gas is nu weer een heel gedoe, onze kunstoffles wordt geweigerd om te vullen en onze in NZ aangeschafte fles, kunnen ze niet vullen. Kortom we moeten weer nieuwe flessen kopen, maar ze hebben hier alleen enorme knollen van flessen of de blauwe campinggazflessen. Die grote passen niet in onze gasbun, dus we lopen nog te zoeken of we ergens de juiste maat kunnen kopen. In Indonesia mag je helemaal geen gasflessen laten vullen, dus we moeten in ieder geval voor 3 maanden voorraad hebben. We dachten dus in ieder geval 4 campinggaz extra mee te nemen, maar in Noumea waren die allemaal zo verschrikkelijk geroest, dat we die hebben laten staan. Nu koken we op ons kampeergaspitje, want dat hebben we nog voor nood te samen met wat vullingen.Goed wij naar Port de Goro,22.18 S 167.00 E, op de kaart staat een aanlegplaats, een stadje, en een beboeide aanvaarroute. We varen daar naar binnen, doodeng tussen de riffen, veel stroming, gaat net de zon achter de wolken en de ankerplaats ligt al in de schaduw van de bergen. Maar alles is prima gegaan (Gelukkig!), maar waar is nu dat stadje? Er staan in de rimboe wat huisjes verstopt, de aanlegplaats valt uit elkaar, kortom er is hier helemaal niets, geen levende ziel te zien, geen enkele boot, beetje sinister. Wat er wel is een oude goudmijn, die we vanaf ons plekje goed kunnen bestuderen en een mooie waterval. Roderick vindt het te "unheimlich" om alleen naar de kant te gaan om op onderzoek te gaan en wil ook mij niet alleen achterlaten. Weggaan kan niet meer, want daar is het licht niet meer goed genoeg voor om tussen de riffen te varen. En op een klein kookpitje kunnen we nog heel lekkere dingen bereiden. Dus weinig keus, maar eerlijk is eerlijk, we hadden een hele rustige nacht en hebben best heel goed geslapen. Om 6.15 zijn we al weer onderweg, de zon is net aan het opgaan. We willen nu in een keer door naar Ile des Pins. Eerst moeten we weer een stuk terug door het Canal de Havannah om daar de aanbevolen vaarroute op te pikken. Dit is de meest safe mogelijkheid om er heen te varen. Pech is alleen, dat we de hele weg grote golven en wind recht op de neus hebben, we hebben het hele stuk moeten motoren en maakten nauwelijks vaart. Om op te kruisen onder zeil, vonden we te risicovol. Het werd een lange tocht, 10 uur stampend tegen de golven in. We waren bekaf en eerlijk gezegd er behoorlijk zat van. Nu zijn we er en het moet gezegd: We liggen in een stukje paradijs! Dit heb je voor ogen als je over een wereldreis denkt. Een schitterend mooi eiland, met rijen slanke pijnbomen en palmen, spierwit koraalzand, turquoisblauw water in alle gradaties en het allerleukste heel veel grote schildpadden, die voorbij zwemmen. Het zijn echt joekels, zeker een meter groot, als het niet meer is. HIer willen we een aantal dagen blijven. Dat moet ook wel, want hier kan ik zoveel prachtige foto's maken. Vandaag zeker 100 plaatjes geschoten, toen we op het eiland waren. Voor vertrek hebben we nog in Noumea een nieuwe onderwatercamera gekocht, mijn oude liep ineens vol water. Zonde. Nu heb ik een Lumix voor onder water, ben als de dood dat er wat mee gebeurd. Maar de keuze was of een "kindercamera" voor 100 euro, of een toestel van 250, waarvan de verkoper meldde, dat die nog al eens last van lekkage hadden, dus Roderick heeft gewoon de knoop doorgehakt en nu heb ik een dure Lumix. Nou daar ga ik dan maar flink gebruik van maken. We hadden hier vandaag een super lekker dagje, het is allemaal mooi, mooier, mooist. We hebben ook nog 2 nautilusschelpen gevonden, weliswaar voor een deel afgebroken, maar ze zijn echt bijzonder.Zien dat we die weer meesmokkelen. Alleen tot slot nog pech, er is iemand in onze rubberboot gegaan en heeft aan de motor zitten klooien, gelukkig lag hij goed vast met een ketting en een hangslotje, maar die klojo heeft wel een lek in de bodem veroorzaakt. Dus Roderick is niet blij, dit is onze spiksplinternieuwe rubberboot. Maar toch: Iles des Pins is een plaatje. Onze positie is 22.39.500 S 167.26.300 E. Tot zover, het bericht moet verzonden over de radio, dat kan alleen nu. Dus tot mails, liefs R&Y

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com