Vrijdag, 07 september 2012, Suwarrov.
Het waait continue flink, er staan golven in de lagune. Het is een prima weerslot om naar Samoa te vertrekken, 5 dagen oostenwind, vanochtend was er druk marifoonverkeer om de boten die vandaag allemaal vertrekken goede reis te wensen, maar wij blijven nog. Er is hier nog zoveel te zien. Na het ontbijt gaan we direct ons klaarmaken om bij het rif vlak tegenover de pas te gaan snorkelen, daar moeten Manta roggen te zien zijn. Snorkelspullen in de dinghy, ankertje, het touwladdertrapje, peddels, extra benzine en klaar zijn we om te gaan. Zeiknat komen we aan er ligt een mooring waaraan we de dinghy vast kunnen leggen. We zijn helemaal alleen daar, dat vind ik toch altijd een beetje eng, we leggen de dinghy met dubbele lijnen vast, zodat hij er ook nog ligt als we terugkomen. De lagune zit ook vol haaien, dus ik moet mezelf toch altijd even overwinnen om zomaar in het diepe te springen. Maar dan kijk je onder water en dan ben je al direct weer zo gefascineerd wat je allemaal ziet, dat je er niet aan denkt bang te zijn, ieder rif is toch weer anders. Roderick komt altijd als laatste erin, die hangt het touwtrapje zodanig, dat ik ook weer aan boord kan komen, controleert nogmaals de lijnen, zet de tassen met touwtjes vast en zo meer. Dan moeten we richting rif zwemmen, er staan behoorlijke golven. We zwemmen zo'n 20 meter van elkaar, ineens zie ik een grote Manta aan komen zwemmen, het is een joekel, ik denk van vleugeltip tot vleugeltip 4 meter, hij komt recht op me afzwemmen, ieks, gaat een beetje schuin en kijkt me echt aan en cirkelt dan een keer om me heen en gaat dan weer door. Ik ben er helemaal opgewonden van, intussen is hij nu bij Roderick in de buurt, we zwemmen een stuk met hem mee, hij draait nog eens een rondje, zodat we hem goed van alle kanten kunnen bewonderen. Nu komt er een volgende aangezwommen of beter gezegd aangevlogen. Die Manta's zijn zo reusachtig groot en bewegen zich zo majestueus door het water. Het is een prachtig schouwspel om te zien. Roderick duikt een stuk naar beneden om er dichter bij te kunnen komen. We zwemmen nog een poosje met ze mee, dan gaan we terug naar de rubberboot, dat is nog een flink stukje terug tegen de stroom. Dan varen we weer terug naar de ankerplaats, er is achteraan nog een rif, wat ik even wil "besnorkelen", Roderick blijft in de rubberboot om me in de gaten te houden. Dit rif ligt vlak onder de oppervlakte en overal is levend koraal in vele vormen met dan ook weer meteen duizenden kleurige vissen. Ik zwem daar een poosje in het rond, totdat ik luid EEEOOO hoor, sinds het ziekenhuis roepen we elkaar zo, je kunt dit namelijk goed horen en herkennen. Roderick wil dat ik er direct uit kom, dus zwem ik meteen naar de dinghy. We zijn al gewend aan af en toe een haai, maar nu zit er net om de hoek een concentratie van wel 20 haaien. Okay het is mooi geweest. Gauw naar huis, gauw de computer aan om te kijken of de foto's goed gelukt zijn. En er zijn toch een paar mooie bij!!! Ik ben apetrots, maar het zal nog even duren voordat jullie ze te zien krijgen.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten