Hoi allemaal, de grote website is weer helemaal bijgewerkt en ook de foto's staan erin. Zolang we in Luderitz zijn, gaat alles direct weer naar www.happybird.info
Zodra we weer vertrekken en op zee zijn, gebruiken we weer de www.happybirdopzee.blogspot.com
maandag en dinsdag gaan we met een 4x4 pickup truck naar de woestijn, donderdag denken we te vertrekken naar St Helena.
Groetjes Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zaterdag 30 januari 2016
donderdag 28 januari 2016
aankomst Luderitz, Namibia
Oversteek naar St Helena, dag 3 en 4
Aankomst Luederitz, Namibia.
Dinsdag 26 en woensdag, 27 januari 2016
De zee is bijna spiegelglad met alleen maar wat hobbelende golfjes. Wind? Nooit van gehoord. Tja, wat niet is, is niet, we pruttelen gewoon verder. De motor snort als een naaimachientje. Tussen 14.00 uur en 16.00 uur kunnen we zowaar even echt zeilen, maar daarna is de wind alweer op. Het stikt hier van het zeeleven, vooral veel vogels en ongelooflijk veel zeeleeuwen. Je ziet ze overal opduiken en dobberen. 's Avonds passeer ik een groep van wel 60 zeeleeuwen, zwemmend aan de oppervlakte met 1 grote vin gestrekt boven water, waarschijnlijk was de jacht geopend, aanvankelijk kon ik niet goed zien wat het precies was in het donker, ik dacht eerst een enorme groep haaien, daar voelde ik me toch wel ongemakkelijk bij. Later in de nacht had ik ook nog zoiets, ik ontwaarde een licht voor de kust en ik kon er niet achter komen, wat het was. Geen schip, geen vuurtoren, waarschijnlijk een "marine mining boat", die zuigen het zand om diamanten te vinden. Als je het zo in het engels ziet staan, denk je eerst aan een mijnenveger, ook niet raar, want er is hier overal oorlogstuig gedumpt. Laatst moesten we door een gebied, waar gewaarschuwd werd voor doorgeroeste mosterdgasgranaten. Leuk om te weten, maar we moeten wel door dat gebied heen…
Maar ik was dus aan het speuren naar aanwijzingen met de verrekijker in het donker aan de rand van het schip, duikt er ineens een groot beest door de golven. Je schrikt je rot, zal wel een zeeleeuw of een dolfijn geweest zijn, maar je weet maar nooit hier. De hele nacht gaan we gewoon verder, 2 uur wacht, 2 uur slapen. Het is wederom supervochtig buiten, de druppels vallen zo in je nek, overal vandaan, maar een uurtje ochtendzon doet wonderen. Na zonsopgang varen we echt naar de kust toe, gedurende de nacht bleven we op de 100m diepte lijn, ivm de rotsen overal onder water. Namibie heeft een heel aparte kustlijn, bergen met wat groen, daarvoor enorme zandduinen, door de hitte overdag, hangt daar een langgerekte wolkenband boven. Ook vanochtend weer tientallen zeeleeuwen en ook zwemmende pinguins! Als we naar de kust toevaren, hebben we geen idee, waar we nu precies in moeten varen, we zien alleen maar een aansluitende zandwoestenij. We hebben gelukkig de aanlooproute op onze electronische kaart staan, maar je zou zweren dat we recht de woestijn invaren. Vlak voor de kust komen we nog terecht in een kleuterklas jonge zeeleeuwtjes, ze stoeien en dartelen, dan als toetjes nog een paar honderd aalscholvers. Genoeg te zien. Nog 7 nm te gaan. Ondanks dat we steeds dichterbij komen, zien we nog steeds de toegang niet. Wel komt er een groot schip achterop, waar wij ruimte voor moeten maken. Nu kunnen we ook de boeienrij onderscheiden. Alle mooringboeien zijn bezet, dus we besluiten op ons eigen anker te gaan liggen, we hebben nog maar 0,5 meter onder de kiel, het is laagwater. We blijven hier totdat het veld met die hoge swellgolven voorbij is. Misschien huren we wel een auto om de woestijn te verkennen. Eerst nu de dinghy te water laten enz, want we moeten ons eerst bij de douane en immigratie gaan melden. Groetjes uit Namibie, Luederitz om precies te zijn. Onze positie is 26 38.42S 015 09.443E bereikt na 494 Nm. Roderick en Yvonne.
Sent from Windows Mail
dinsdag 26 januari 2016
(no subject)
Oversteek naar St Helena, dag 2,3 en 4
24,25 en 26 januari 2016
Tja er is niet zoveel veranderd, de wind is nog steeds weg, dus we hebben continue de motor aan en het grootzeil voluit, mocht er eens een zuchtje komen. Overdag meestal zonnig, de zee is gladjes en het water is koud. De wind over water is dus ook echt koud. Dus zitten we dik ingepakt en voor de nachtwacht komen daar dan nog een extra dikke fleece, muts en shawl bij. We wisselen iedere 2-3 uur, de een buiten, de ander in bed.. Net na volle maan nu, dus grotendeels hebben we een lichtje bij, dat is zo plezierig varen. Helaas wordt dit nu iedere dag een uur minder, dan vaar je de eerste uren in het stikdonker. In de vroege ochtend is alles zeiknat van het vocht, we zitten tijdens onze nachtwacht ook buiten en de dauw druppelt in je nek, de kussens zijn doorweekt, maar een uurtje na zonsopgang is het leed weer geleden. Doordat er zo weinig wind is, zijn er nauwelijks golven, de manestralen spiegelen op het water en veroorzaken dansende lichtjes, die op de golven bewegen, heel sprookjesachtig. We zijn nog steeds omgeven door honderden vogels, albatrossen, Jan van Genten, meeuwen, sterntjes en nog veel meer en het is nog steeds feest met de zeeleeuwen. We zien al 2 dagen geen land meer, maar komen toch steeds op hun luie rug dobberende zeeleeuwen tegen. Zo leuk! 's Nachts jagen ze en overdag luieren ze in het zonnetje. Helaas zagen we ook een grote dode zeeleeuw op de golven drijven, maar geen "predator" te zien, je zou toch denken dat die meteen opgegeten zou worden. Maandagochtend eerst de dieseltank aangevuld met 3x 25 liter, die op het voordek staan. Altijd een heel gesleep en gesjouw over de boorden van een schommelend schip. Met een slangetje veroorzaakt Roderick overdruk in de dichtgestopte vulopening, waardoor de diesel begint te hevelen. Dat is een prima systeem, alleen is het altijd zo'n stinkkliederboel. Nu motoren we lustig voort. In Luderitz moeten we diesel kunnen kopen, alleen moet dat wel weer gesjouwd en via de dinghy aan boord gebracht worden. Je moet er wat voor over hebben. Om 14.00 uur doemde er een groot schip aan de horizon, de Queen Elisabeth, 320 m lang, 40 m breed, we zijn elkaar al heel wat keer gepasseerd tijdens onze reis. De nacht van maandag op dinsdag was weer zo'n prachtige maanverlichte nacht, als je dan met je slaperige hoofd naar buiten komt, is het echt van Ohhh, wat mooi! Om 23.00 uur hebben we het gebied van Zuid Afrika verlaten, we varen nu in Namibie. Eigenlijk zouden we Namibie overslaan, op een paar plaatsen na is het verboden aan de kust te komen, daar wordt streng op toegezien. Logisch, want hier zijn de diamantmijnen. Verder is het een gevaarlijke rotskust die ook nog eens niet goed in kaart gebracht is. Nu door de zee gedwongen gaan we toch die kant uit en de verhalen over Luderitz zijn zonder meer positief, het is een Duitse stad, Duitse architectuur ook. We laten ons verrassen, we hopen woensdag, de 27e januari daar aan te komen. Vannacht hebben we nog een grote omweg moeten maken, ik las ergens een waarschuwing over een restricted area, verboden gebied, waar olieboringen zouden zijn, maar we hebben niets gezien. Kan ook zijn, dat het gebied gewoon onverlicht is, dus beter het zekere voor het onzekere genomen. Het is nu dinsdag de 26e januari 2016, wederom een stralend zonnige dag en geen wind. Onze positie om 07.00 LT is 28 29.44S 015 32.28 E. We hebben inmiddels 365 Nm afgelegd. Liefs van Roderick en Yvonne.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
24,25 en 26 januari 2016
Tja er is niet zoveel veranderd, de wind is nog steeds weg, dus we hebben continue de motor aan en het grootzeil voluit, mocht er eens een zuchtje komen. Overdag meestal zonnig, de zee is gladjes en het water is koud. De wind over water is dus ook echt koud. Dus zitten we dik ingepakt en voor de nachtwacht komen daar dan nog een extra dikke fleece, muts en shawl bij. We wisselen iedere 2-3 uur, de een buiten, de ander in bed.. Net na volle maan nu, dus grotendeels hebben we een lichtje bij, dat is zo plezierig varen. Helaas wordt dit nu iedere dag een uur minder, dan vaar je de eerste uren in het stikdonker. In de vroege ochtend is alles zeiknat van het vocht, we zitten tijdens onze nachtwacht ook buiten en de dauw druppelt in je nek, de kussens zijn doorweekt, maar een uurtje na zonsopgang is het leed weer geleden. Doordat er zo weinig wind is, zijn er nauwelijks golven, de manestralen spiegelen op het water en veroorzaken dansende lichtjes, die op de golven bewegen, heel sprookjesachtig. We zijn nog steeds omgeven door honderden vogels, albatrossen, Jan van Genten, meeuwen, sterntjes en nog veel meer en het is nog steeds feest met de zeeleeuwen. We zien al 2 dagen geen land meer, maar komen toch steeds op hun luie rug dobberende zeeleeuwen tegen. Zo leuk! 's Nachts jagen ze en overdag luieren ze in het zonnetje. Helaas zagen we ook een grote dode zeeleeuw op de golven drijven, maar geen "predator" te zien, je zou toch denken dat die meteen opgegeten zou worden. Maandagochtend eerst de dieseltank aangevuld met 3x 25 liter, die op het voordek staan. Altijd een heel gesleep en gesjouw over de boorden van een schommelend schip. Met een slangetje veroorzaakt Roderick overdruk in de dichtgestopte vulopening, waardoor de diesel begint te hevelen. Dat is een prima systeem, alleen is het altijd zo'n stinkkliederboel. Nu motoren we lustig voort. In Luderitz moeten we diesel kunnen kopen, alleen moet dat wel weer gesjouwd en via de dinghy aan boord gebracht worden. Je moet er wat voor over hebben. Om 14.00 uur doemde er een groot schip aan de horizon, de Queen Elisabeth, 320 m lang, 40 m breed, we zijn elkaar al heel wat keer gepasseerd tijdens onze reis. De nacht van maandag op dinsdag was weer zo'n prachtige maanverlichte nacht, als je dan met je slaperige hoofd naar buiten komt, is het echt van Ohhh, wat mooi! Om 23.00 uur hebben we het gebied van Zuid Afrika verlaten, we varen nu in Namibie. Eigenlijk zouden we Namibie overslaan, op een paar plaatsen na is het verboden aan de kust te komen, daar wordt streng op toegezien. Logisch, want hier zijn de diamantmijnen. Verder is het een gevaarlijke rotskust die ook nog eens niet goed in kaart gebracht is. Nu door de zee gedwongen gaan we toch die kant uit en de verhalen over Luderitz zijn zonder meer positief, het is een Duitse stad, Duitse architectuur ook. We laten ons verrassen, we hopen woensdag, de 27e januari daar aan te komen. Vannacht hebben we nog een grote omweg moeten maken, ik las ergens een waarschuwing over een restricted area, verboden gebied, waar olieboringen zouden zijn, maar we hebben niets gezien. Kan ook zijn, dat het gebied gewoon onverlicht is, dus beter het zekere voor het onzekere genomen. Het is nu dinsdag de 26e januari 2016, wederom een stralend zonnige dag en geen wind. Onze positie om 07.00 LT is 28 29.44S 015 32.28 E. We hebben inmiddels 365 Nm afgelegd. Liefs van Roderick en Yvonne.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
zondag 24 januari 2016
Oversteek naar Sint Helena, dag 1
Oversteek naar Sint Helena, dag 1
Zaterdag 23 januari 2016, vertrek RCYC, Kaapstad, Zuid Afrika.
Er is er een jarig Hoera, Hoera, dat kun je wel zien dat is zij!!!! Nou dat kun je zeker wel zien, wat een oude kop in de spiegel, de laatste dagen waren zo doodvermoeiend. En die rot wind al die tijd….rot wind? Er is helemaal geen wind, het is doodstil! We hadden berekend, dat er bijna geen wind zou zijn, maar je kunt het haast niet geloven. Gauw klaarmaken, eindelijk kan Roderick de rubberboot afspuiten en fatsoenlijk afdekken, dan het gebruikelijke zeilklaar maken. Om 8.00 uur manoeuvreren we netjes uit de box en gaan we naar de tanksteiger. Wat een mazzel dat er geen wind staat en het is nu ook doodtij, vandaar dat we om deze tijd een afspraak gemaakt hebben. De route tussen de steigers door is erg nauw en we moeten achteruit langs de tanksteiger. Gaat allemaal van een leien dakje. Er kan nergens meer een drupje diesel bij. Om 9.00 uur verlaten we de marina, dan toestemming vragen om de grote haven door te varen en daar gaan we. Ook buiten treffen we een gladde zee, wat een verschil. Alle stootwillen en lijnen netjes opbergen, we zijn er klaar voor. Tijd voor koffie met gebak (hebben we gisteren nog meegesleept op de fiets). Ook buiten is er bijna geen wind, dat betekent ook de motor aan. Ik sta binnen nog de laatste kleding en kadootjes weg te werken, dat moet met zorg, want nu varen we op de ijskoude Benguela stroming en omdat de boven temperatuur zo hoog is, krijgen we last van veel condens. Werp ik een blik naar buiten, zie ik daar nou een walvisspuit? En ja hoor, 100 m verderop zwemt een Southern Right Wale, toch een Walvis voor mijn verjaardag. Vanaf 14.00 uur kunnen we verder alleen op de zeilen, het gaat lekker. Roderick gaat de aquagenerator monteren met daarop het sleeplog van Willem, helaas het werkt vrijwel niet, het log is te ligt, jammer maar we hebben het in ieder geval geprobeerd. Om beurten gaan we een paar uur vooruit slapen, want we moeten nu weer de nachten door. We hebben trouwens ons hele vaarplan omgegooid, we gaan eerst naar Namibie. Als we rechtstreeks naar St Helena varen komen we op de 5e dag in een gigantisch golvengebied terecht, wat bijna de hele breedte van de oceaan beslaat. Swell, ontstaan door een storm bij Patagonie, die trekt richting Tasman Zee, we kunnen dit niet vermijden. Maar de swell, de oceaandeining, wordt verwacht van 4 meter hoog, dat is een gemiddelde, dus golven kunnen ook de helft lager of hoger zijn daarbinnen, dan praat je ineens over golven van 6 meter, daarbovenop komen dan de windgolven en het effect van stroming en getij. Nu varen we direct richting Namibie, om precies te zijn naar Luderitz, daar hopen we over 4 dagen de baai binnen te lopen, waar we beschutting kunnen vinden tegen de ZuidWest swell. Vanochtend over de radio contact met een andere cruiser, die daar net vandaan kwam, hij was er erg enthousiast over. Nou dan doen we dat toch. Plannen zijn er om gewijzigd te worden. Vannacht volle maan en een helder verlichte zee, vanaf 03.00 uur moest de motor weer bij, de wind wordt te zwak en we moeten om op tijd Luderitz te bereiken een snelheid blijven maken van 5,5-6 kn. (Nog even een reminder: 1 knoop snelheid = een Nautische mijl afstand = 1,85 kilometer). Onze positie op 24 januari om 12.00 LT (UTC 10.00 uur) is 31 48.55S 016 53.56E, we hebben de eerste 152 Nm afgelegd. We gaan lekker door, de wind over water is ijzig koud, we dragen onze Noorse Pakken en Roderick is een heerlijke bonenschotel aan het fabriceren. Tot mails Roderick en Yvonne.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Zaterdag 23 januari 2016, vertrek RCYC, Kaapstad, Zuid Afrika.
Er is er een jarig Hoera, Hoera, dat kun je wel zien dat is zij!!!! Nou dat kun je zeker wel zien, wat een oude kop in de spiegel, de laatste dagen waren zo doodvermoeiend. En die rot wind al die tijd….rot wind? Er is helemaal geen wind, het is doodstil! We hadden berekend, dat er bijna geen wind zou zijn, maar je kunt het haast niet geloven. Gauw klaarmaken, eindelijk kan Roderick de rubberboot afspuiten en fatsoenlijk afdekken, dan het gebruikelijke zeilklaar maken. Om 8.00 uur manoeuvreren we netjes uit de box en gaan we naar de tanksteiger. Wat een mazzel dat er geen wind staat en het is nu ook doodtij, vandaar dat we om deze tijd een afspraak gemaakt hebben. De route tussen de steigers door is erg nauw en we moeten achteruit langs de tanksteiger. Gaat allemaal van een leien dakje. Er kan nergens meer een drupje diesel bij. Om 9.00 uur verlaten we de marina, dan toestemming vragen om de grote haven door te varen en daar gaan we. Ook buiten treffen we een gladde zee, wat een verschil. Alle stootwillen en lijnen netjes opbergen, we zijn er klaar voor. Tijd voor koffie met gebak (hebben we gisteren nog meegesleept op de fiets). Ook buiten is er bijna geen wind, dat betekent ook de motor aan. Ik sta binnen nog de laatste kleding en kadootjes weg te werken, dat moet met zorg, want nu varen we op de ijskoude Benguela stroming en omdat de boven temperatuur zo hoog is, krijgen we last van veel condens. Werp ik een blik naar buiten, zie ik daar nou een walvisspuit? En ja hoor, 100 m verderop zwemt een Southern Right Wale, toch een Walvis voor mijn verjaardag. Vanaf 14.00 uur kunnen we verder alleen op de zeilen, het gaat lekker. Roderick gaat de aquagenerator monteren met daarop het sleeplog van Willem, helaas het werkt vrijwel niet, het log is te ligt, jammer maar we hebben het in ieder geval geprobeerd. Om beurten gaan we een paar uur vooruit slapen, want we moeten nu weer de nachten door. We hebben trouwens ons hele vaarplan omgegooid, we gaan eerst naar Namibie. Als we rechtstreeks naar St Helena varen komen we op de 5e dag in een gigantisch golvengebied terecht, wat bijna de hele breedte van de oceaan beslaat. Swell, ontstaan door een storm bij Patagonie, die trekt richting Tasman Zee, we kunnen dit niet vermijden. Maar de swell, de oceaandeining, wordt verwacht van 4 meter hoog, dat is een gemiddelde, dus golven kunnen ook de helft lager of hoger zijn daarbinnen, dan praat je ineens over golven van 6 meter, daarbovenop komen dan de windgolven en het effect van stroming en getij. Nu varen we direct richting Namibie, om precies te zijn naar Luderitz, daar hopen we over 4 dagen de baai binnen te lopen, waar we beschutting kunnen vinden tegen de ZuidWest swell. Vanochtend over de radio contact met een andere cruiser, die daar net vandaan kwam, hij was er erg enthousiast over. Nou dan doen we dat toch. Plannen zijn er om gewijzigd te worden. Vannacht volle maan en een helder verlichte zee, vanaf 03.00 uur moest de motor weer bij, de wind wordt te zwak en we moeten om op tijd Luderitz te bereiken een snelheid blijven maken van 5,5-6 kn. (Nog even een reminder: 1 knoop snelheid = een Nautische mijl afstand = 1,85 kilometer). Onze positie op 24 januari om 12.00 LT (UTC 10.00 uur) is 31 48.55S 016 53.56E, we hebben de eerste 152 Nm afgelegd. We gaan lekker door, de wind over water is ijzig koud, we dragen onze Noorse Pakken en Roderick is een heerlijke bonenschotel aan het fabriceren. Tot mails Roderick en Yvonne.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Abonneren op:
Posts (Atom)