Woensdag, 13 november 2013 vertrek vanuit Serangan Bay, Bali, naar Batam. Een 1000 Nm te gaan ongeveer. Batam ligt vlak onder Singapore, daar moeten we uitklaren. We gaan dus in een ruk door in verband met de tijdsdruk. Om 12.00 uur vertrekken we, dit is een mooie tijd om door de pas door het rif te gaan. Vandaag gaat het zo simpel als maar kan. Eenmaal buiten rollen we de zeilen uit, de motor blijft ook aan staan, we hebben flink stroom tegen in de straat tussen Lombok en Bali, maar dit is geen verrassing. We gaan op een gegeven moment met 2,3 knopen over de grond, met deze snelheid duurt het zo'n 20 dagen voordat we aankomen. We houden het toerental van de motor op 1600 toeren, dit is voor ons het voordeligst in gebruik. Boven de eilanden regent het als een gek, op zee hebben we alleen maar sluierbewolking. Lekker zo'n eerste dagje. Koud zullen we het niet hebben, het hele traject is het zeewater boven de 30 graden. Het is tegen vollemaan, dus we houden 's nachts een lampje erbij, als het meezit.
Om 18.00 uur varen we in het stikdonker op de Bali sea. Gewoon onderdeel van de Indische Oceaan, maar dit is het deel ten noorden van Bali. Dichtbewolkt, dus niets te zien. Beetje eng, want er staan hier overal Fish Attracting Devices, FAD's, wat ze precies doen weten we niet, maar het zijn grote obstakels van dikke bamboepalen met waarschijnlijk netten eronder. We zien de vissers er altijd in de buurt op een bepaalde tijd. Die dingen zijn groot, hard en onverlicht, dus we zitten bij ieder glimpje maanlicht te speuren of er geen een in de buurt is. Ook weerlicht het continue, dus dan kunnen we ook rondkijken. Om 22.00 uur probeert Roderick te zeilen, alles opnieuw gezet en ingesteld, aquagenerator eruit, maar na een uurtje is de wind alweer op. Dus de motor blijft gewoon aan.
Donderdag, 14 november 2013, dag 2 van Bali naar Batam.
De hele nacht blijft het heftig weerlichten met af en toe een bliksemschicht, in het Noorden, in het Oosten, in het ZuidWesten, niet echt lekker. Het is nu de tijd voor onweersbuien en windstiltes, dus we kunnen er op rekenen deze. Bij het ochtendgloren varen we over een spiegelgladde zee, de motor blijft dus nog steeds aan, midden op zee passeren we Visding na Visding. Ook op grote diepte ver op zee. Dus we moeten er echt continue rekening mee houden. De windsnelheid is nu minder dan 1 knoop per uur, bijna nihil dus. En dan te weten dat in Azie de typhonen rondrazen. Tot twee maal toe zie ik een groep grote vissen op afstand passeren, waarschijnlijk Zwarte Zwaardwalvissen, een kleinere walvissoort. Het is erg warm binnen, de hele dag dan ook nog de motor aan, alle apparatuur aan. De AIS begint kuren te vertonen, hierop kun je schepen ( die 'sook AIS hebben) op het scherm zien met daarbij de informatie van snelheid en richting. Een van de waardevolle hulpmiddelen, vooral 's nachts. Ook wijzelf zenden een signaal uit. We worden door een hele rits schepen omringd, een groot aantal zonder enige identificatie, maar een aantal met AIS. Van 1 schip geeft ons systeem een volkomen foute positie, dat is link. In de loop van de dag gebeurt dat nog eens. De AIS zal toch niet stuk zijn? Roderick controleert alle aansluitingen, meet alles door, de computer zegt, dat alles werkt, misschien last van de warmte of varen hier schepen met een ndere AIS instelling.. Later doet hij het gelukkig weer prima. .Om 12.00 uur zit ons eerste etmaal er op, 98,8 Nmijl, 24 uur de motor aangehad. Onze positie: 07.31 S 115.11 E.
We pruttelen de hele dag door, 's middags vormt zich een joekel van een onweersbui op, onheilspellende bliksemflitsen, pikzwart, plensregen, we besluiten onze koers 90 graden te verleggen, we gaan dus gewoon de hoek om, blijven een poos zo doorvaren tot we op de radar zien, dat de bui grotendeels wegtrekt en ook oplost, dan gaan we weer terug op onze oude koers. Gelukt, met alleen wat spetjes komen we er doorheen. Later op de dag krijgen we weer zoveel buien om ons heen, nu hebben we meer problemen we zitten in een passage tussen 2 eilanden, er komt ook nog een tanker op een kruisende koers, daarbij is het onweersveld zo groot, dat je er niet om heen kunt. Dit keer kiezen we ervoor te blijven dobberen in het windstille gebied vlak er voor. Dat hebben we lang volgehouden, truc gelukt, bui grotendeels gemist, maar het schiet natuurlijk niet op. 's Avonds aangeland in de Java sea. Er lopen hier gasleidingen en er is een laadstation voor de gasschepen, gek gezicht een brandende gasvlam op zee.
Vrijdag, 15 november 2013, dag 3 van Bali naar Batam.
Mijn wacht begint weer om 4.00 uur, het is stikdonker, de maan is al onder, overal om ons heen vissersboten met felle verlichting, waar je ook maar kijkt. Van ieder schip moet je er achter zien te komen, welke kant hij opvaart. Moeilijk te zien met zo'n puist ligt erop. We willen ook niet te dicht naderen, want de lijnen en netten hebben een waanzinnige lengte. Ineens zet er een een zoeklicht op ons, je schrikt je rot. Verder staan er op de AIS ook een paar schepen, ik heb het er druk mee. Gelukkig wordt het over 2 uur licht. Bij het ochtendgloren schrik ik me wezenloos, er ligt een eiland vlakbij. Onverlicht, je kunt de heuvels duidelijk zien. Er staat niets op de kaart, ik kijk nog eens en nog eens met de kijker, het ligt er echt. Een uur later wordt het duidelijk, het is een sleep. De sleepboot is op grote afstand en het is een joekelgrote sleep met grote bergen zooi erop. Phoei, Dan wordt het tijd om flink uit te wijken, want ik kan toch moeilijk tussen de sleepboot en de sleep door. Dan ga ik de zeilen verzetten, want de wind komt ineens uit een andere hoek, dat betekent dat er een bui aankomt. En wat voor een, buiten gaat het licht weer uit, wat een wolkenmassa's. Dit keer probeer ik helemaal langs het randje te blijven, als ik de baan van de bui goed berekend heb, moet dat kunnen en dan gauw tussen 2 buien door weer proberen op onze koers te komen. Gelukt, ben wel trots op mezelf. We zeilen al een poosje, weliswaar met een gangetje van 2 kn .Een bejaarde met een looprek kan ons nog bijhouden, maar de motor is tenminste even uit. Nog even ter herinnering: we hebben maar voor 5 dagen diesel bij ons, Het totaal na 2 etmalen is 192 Nm, positie 06.22 S 114.01 E. 's Middags bouwen zich zulke enorme buien op om ons heen, dat er geen ontsnappen aan is, we moeten er gewoon dwars doorheen. Gelukkig is het allen maar regen, als we er net doorheen zijn, wordt het onweer. En zo blijven we tussen de buien en de windstilten doorlaveren. De motor staat alweer uren aan. Doordat er zo weinig wind is, varen we wel over een heel kalm zeetje met lage golven. De stemming aan boord is prima, we hebben net koffie gedronken met een lekker Verkade koekje. Die kun je in Indonesia kopen, speculaasjes, cafe noir, en laatst een soort Jodenkoeken. Lekker smikkelen, dat hebben we wel gemist een Hollands koekje. Ik stop, want ik moet naar bed, het is 1.00 uur 's nachts, eigenlijk zaterdagmorgen, en over 3 uur begint mijn volgende wacht.
Groetjes vanaf de Indische Oceaan, R&Y
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten