Ons bezoek aan Daniëls Bay hebben we beperkt tot 1 overnachting. Het is één van de meest beeldschone baaien, maar het waterhalen was bijna ondoenlijk,werkelijk een hachelijke onderneming maar dat schrijf ik nog wel op de website met de foto's. Toen we de weersvoorspelling gingen bekijken voor de komende week, bleek dat er maar 2 dagen met wat wind verwacht werden, namelijk zondag en maandag, daarna meer dan een week windstil. We willen naar de Tuamotu's, 4 tot 6 etmalen varen, dus zijn we direct zondagochtend vroeg vertrokken. Zondag inderdaad een supertocht, zowel overdag als 's nachts, maandagmiddag kakte de wind alweer in. Nu proberen we weer dmv onze passaatzeilvoering in ieder geval in beweging te blijven, af en toe een uurtje de motor aan voor de energie. We gaan momenteel met 2 knopen per uur, nog bijna 280 Nm te gaan, dus voorlopig zijn we er nog niet. We hebben verschillende alternatieve aanloopbestemmingen opgezocht, omdat we niet in het donker door een pas of langs de koraalriffen willen. En net als bij iedere andere lange overtocht moeten we onze dieselvoorraad met veel zorg bewaken. Op de Tuamotu's kun je in principe niets kopen en voor het invaren en uitvaren van zo'n atoleiland hebben we de motor dringend nodig. Zoals al eerder vermeld, de eilanden liggen heel ver uit elkaar, Frans Polynesië bestaat uit 118 eilanden, verdeeld over 5 archipels, uitgestrooid over een oppervlakte van de Pacific Ocean van 5,5 vierkante kilometer. Om jullie een impressie te geven: We leggen de kaart over Europa heen met Tahiti op Parijs, dan liggen de Iles Marquises (Marquesas) in Zweden, Les Gambier in Bulgarije, Les Australes in Sardinië, Maupiti in Bretagne en de Tuamotu's in Polen. De eerstvolgende grote "stad" wordt Papeete op Tahiti, waar we allereerst op zoek gaan naar een opticien om Roderick zijn bril in elkaar te laten knutselen en een nieuw fototoestel te kopen. Maar dat gaat nog wel 2 weken duren voor we daar zijn. Nu sukkelen we door, het is hier 33,9 graden, 12.00 uur 's middags, stralende zon, weinig golven en zo goed als geen wind. Waarschijnlijk liggen jullie nu allemaal in bed, want het tijdverschil met Nederland bedraagt nu 12 uur. Onze positie is op 26 juni 12.00 LT 11.40 S 141.16 W. Qua gezondheid is het goed te doen, meerendeel van de tijd lig ik op de kuipbank of zit ik ingebed in de kussens, maar ik draai 's nachts een wacht van 3 uur en in ieder geval 's ochtends ook 3 uur, dan kan Roderick ook wat rusten. Maar die moet het leeuwendeel van het zeilwerk nu alleen doen. Normaal verander ik de zeilen zelf, vergroten, verkleinen, overstag en nu is dat alleen zijn werk. Kracht zetten kan ik nog helemaal niet, daarentegen kook ik nu ook weer zelf, dus ik kan hem wel weer een beetje verwennen. De zee is momenteel heel rustig, dus dat is heel plezierig. We kregen net bericht over de mail dat Lonesome George is overleden. Nou vonden we het best wel een sukkelige schildpad, maar het heeft toch wel iets, dat we hem nog net in levende lijve hebben gezien op Galapagos. Dat kunnen niet veel mensen ons nazeggen. Nu is dus de hele soort uitgestorven. Maar kijk nog even op onze website naar die mooie foto van de kont van George... Genoeg gekletst, Fred, familie en vrienden een fijne verjaardag. Liefs Roderick en Yvonne
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten