En weer een dagje verder met wederom 130 Nm op de teller. De wind bleef fel, de zon bleef fel, de golven bleven rottig. Maar tot nu toe alles okay. Vanaf 18.00 gisteravond zijn we aan het proberen af te remmen, we moeten namelijk rond zonsopgang bij Bramble Cay starten, dat is belangrijk, maar omdat we voortdurend flink snel gaan, komen we daar nu al iets over middernacht aan. Dus de zeilen kleiner gedraaid, maar er kwam nog meer wind, dus de snelheid bleef, en nog kleiner en nog kleiner. In de loop van vandaag zag het er naar uit, dat we nu redelijk goed uit zouden komen, maar wederom zijn we nu weer aan het spurten. We zijn om 13.30 via de Pandora Passage door het buitenrif gegaan en nu varen we op het Great Barrier Reef. De golven waren wat afgenomen, de snelheid was er een beetje uit, dus tijd voor een gezamenlijk bakje koffie buiten. Ik breng de kopjes naar binnen en ineens dondert er een complete golf de kuip binnen. Uit het niets. We hoorden hem niet breken, we hoorden hem niet aankomen, wat meestal met flink wat geraas plaaats vindt. Een laag water van zeker 40 cm in de kuip, die ook zo weer eruit gelopen is, want we hebben een grote open afvoerruimte achter. Maar de matrassen zijn doorweekt, de kussens drijven en wij zijn perplex. Goed alles hangt te drogen en uit te druipen. Roderick gaat even een uurtje slapen, we proberen zo veel mogelijk rust te krijgen. Door de continue heftige bewegingen van het schip zijn we toch wel erg vermoeid. We zijn dus net de passage door, dan gaat de oceaanbodem in korte tijd van 2000 meter diep naar 100 m diep. De golven die aankomen razen vanuit de oceaan, kunnen hun energie niet kwijt en klimmen steeds hoger. Op een gegeven moment kwam er een hele lading, heel steile en hoge golven vlak achter elkaar aanracen. Op zo'n korte afstand van elkaar, dat ik met de voorkant van het schip nog in de ene golf zat, terwijl aan de achterkant de volgende torenhoog boven me uitkomt, omkrullend, groen doorschijnend, heel eng! Maar helemaal niets gebeurd, achter elkaar door.Wel een doodschrik gekregen: onze dieptemeter houdt bij een diepte van meer dan 150 meter op met meten, maar aangezien we nu over die grens heen zijn, werkt hij weer prima. Midden tussen die omkrullende golven kijk ik, staat hij op 3,50 meter. En niet clippend, van het is te diep, nee gewoon werkend. Dan kun je maar zo op rif aan het lopen zijn. Mijn hart heeft echt wel een paar slagen overgeslagen. Niets aan de hand verder, misschien zat er net een grote vis onder. Zo houden we de spanning er in en ons zelf bij de les.
Nu varen we op het plat, de wind neemt weer toe en onderhand gaan we met 2 zakdoekzeiltjes toch weer 6 knopen. We willen niet zo hard!!! We komen te vroeg!!! We hebben nog 14 uur de tijd om wat snelheid in te leveren. Zal wel goedkomen. Om 18.00 uur LT is onze positie 09.29.127 S 144.32.188 E. Kijken wat de nacht ons weer brengt. Tot mails, Roderick en Yvonne, varen tussen Australie en Papua Nieuw Guinea.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten